(1)

Umowa dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) weszła w życie w dniu 29 stycznia 1968 r. Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych (ADN) weszła w życie w dniu 28 lutego 2008 r.

(2)

Zgodnie z art. 14 ADR każda z Umawiających się Stron może zaproponować zmianę lub zmiany załączników do tej umowy. Grupa robocza ds. transportu towarów niebezpiecznych (WP.15) jest organem właściwym do podejmowania decyzji w sprawie przyjęcia takich zmian. Zgodnie z art. 20 ADN każda z Umawiających się Stron może zaproponować co najmniej jedną zmianę do przepisów załączonych do ADN. Komitet administracyjny ustanowiony na podstawie ADN jest organem właściwym do podejmowania decyzji w sprawie przyjęcia takich zmian.

(3)

W dwuletnim okresie 2022-2024 WP.15 i komitet administracyjny ADN przyjęły odpowiednio zmiany do załączników do ADR i do przepisów załączonych do ADN, którezostały zgłoszone Umawiającym się Stronom ADR i ADN odpowiednio w dniu 1 lipca 2024 r. i w dniu 1 września 2024 r.

(4)

Zgodnie z art. 14 ADR proponowane zmiany do załączników uznaje się za przyjęte, o ile co najmniej jedna trzecia Umawiających się Stron, lub pięć z nich, jeżeli jedna trzecia przekracza tę liczbę, wyrazi sprzeciw wobec tych zmian w ciągu trzech miesięcy od daty rozesłania tych zmian przez Sekretarza Generalnego. Zgodnie z art. 20 ADN jakikolwiek projekt zmiany do przepisów załączonych do ADN uznaje się za przyjęty, o ile co najmniej jedna trzecia Umawiających się Stron, lub pięć z nich, jeżeli jedna trzecia przekracza tę liczbę, wyrazi sprzeciw wobec tych zmian w ciągu trzech miesięcy od daty rozesłania tych zmian przez Sekretarza Generalnego.

(5)

Należy ustalić stanowisko, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii w odniesieniu do tych zmian w ADR i ADN, gdyż będą one wiążące na podstawie prawa międzynarodowego i mogą mieć decydujący wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na dyrektywę 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1). Dyrektywa ta ustanawia wymagania dotyczące drogowego, kolejowego lub wodnego śródlądowego transportu towarów niebezpiecznych, które mają obowiązywać w obrębie państw członkowskich lub między nimi, poprzez odniesienie do ADR i ADN. Ponadto ta dyrektywa stwierdza, że transport towarów niebezpiecznych pomiędzy państwami członkowskimi a krajami trzecimi ma być dozwolony pod warunkiem zgodności z przepisami ADR, Regulaminem międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych (RID) lub ADN,. Ponadto zgodnie z art. 8 dyrektywy 2008/68/WE Komisja jest uprawniona do dostosowania sekcji I.1 załącznika I i sekcji III.1 załącznika III do dyrektywy 2008/68/WE do postępu naukowo-technicznego, w szczególności w celu uwzględnienia zmian w ADR, RID lub ADN.

(6)

Unia nie jest Umawiającą się Stroną ADR ani ADN. Jednakże fakt ten nie stanowi przeszkody w wykonywaniu przez nią kompetencji poprzez określenie, za pośrednictwem swoich instytucji, stanowiska, które ma być zajęte w jej imieniu w ramach organu utworzonego na mocy jednej z tych umów, zwłaszcza za pośrednictwem państw członkowskich będących Umawiającymi się Stronami jednej z tych umów i działających wspólnie w interesie Unii.

(7)

Wszystkie państwa członkowskie są Umawiającymi się Stronami ADR i wszystkie stosują tę umowę, natomiast Umawiającymi się Stronami ADN jest 13 państw członkowskich i te państwa członkowskie stosują tę umowę.

(8)

Planowane zmiany mają na celu zagwarantowanie bezpiecznego i efektywnego transportu towarów niebezpiecznych, uwzględniając jednocześnie postęp naukowo-techniczny w tym sektorze oraz opracowywanie nowych substancji i artykułów stwarzających zagrożenie podczas transportu. Rozwój drogowego i wodnego śródlądowego transportu towarów niebezpiecznych, zarówno w Unii, jak i między Unią a jej państwami sąsiadującymi, stanowi kluczowy element wspólnej polityki transportowej i zapewnia właściwe funkcjonowanie wszystkich gałęzi przemysłu produkujących lub stosujących towary sklasyfikowane jako niebezpieczne zgodnie z ADR lub ADN.

(9)

Planowane zmiany uznano za właściwe do celów bezpiecznego transportu materiałów niebezpiecznych w racjonalny pod względem kosztów sposób, są uzasadnione i korzystne, a zatem Unia powinna je poprzeć.

(10)

Stanowisko Unii w odniesieniu do zmian załączników do ADR oraz przepisów załączonych do ADN jest wyrażane przez działające wspólnie w interesie Unii państwa członkowskie, które są, odpowiednio, Umawiającymi się Stronami ADR i ADN,