(1)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/1201 (2) przewidziano środki zapobiegające wprowadzaniu do Unii i dalszemu rozprzestrzenianiu się w niej organizmu Xylella fastidiosa (Wells et al.) („określony agrofag”).

(2)

W oparciu o doświadczenia zdobyte podczas stosowania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 od sierpnia 2020 r. należy zmienić niektóre jego przepisy.

(3)

Brak jest jasności co do tożsamości odpowiednich wektorów określonego agrofaga. W związku z tym oraz na podstawie wiedzy uzyskanej w związku z występowaniem określonego agrofaga odpowiednie wektory należy zdefiniować jako owady z rzędu Cicadomorpha, o których wiadomo, że przenoszą określonego agrofaga na rośliny, lub wszelkie inne owady, co do których istnieje podejrzenie, że przenoszą określonego agrofaga na rośliny.

(4)

Określonego agrofaga wykryto w wykazujących objawy zakażenia roślinach, które nie są wymienione jako rośliny żywicielskie. W związku z tym w przypadku podejrzenia zakażenia zakres corocznych kontroli występowania zgodnie z art. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 powinien obejmować inne gatunki roślin oprócz roślin żywicielskich. Ponadto, aby zapewnić wczesne wykrywanie określonego agrofaga, zakres kontroli występowania powinien obejmować możliwość kontroli występowania określonego agrofaga w wektorach.

(5)

Ponadto na obszarach, na których nie stwierdzono występowania agrofaga, czasami dla państw członkowskich lub państw trzecich uciążliwe jest przeprowadzanie kontroli występowania w celu wykrycia poziomu występowania zakażonych roślin wynoszącego 1 % przy poziomie ufności wynoszącym co najmniej 80 %. W związku z tym w art. 2 ust. 4, art. 28 lit. a) i art. 29 lit. a) nie jest konieczne określenie poziomu ufności i szacowanego nasilenia. Zamiast tego państwa członkowskie i państwa trzecie powinny mieć możliwość decydowania o poziomie ufności i szacowanym nasileniu w kontrolach występowania przeprowadzanych na ich terytoriach, zgodnie z wytycznymi Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) dotyczącymi miarodajnych pod względem statystycznym i opartych na analizie ryzyka kontroli występowania Xylella fastidiosa (3).

(6)

Z myślą o zapewnieniu odpowiedniego poziomu ochrony fitosanitarnej w art. 2 należy również doprecyzować, że w przypadku wykrycia określonego agrofaga w wektorze należy zintensyfikować kontrole występowania w kierunku wykrycia zakażonego wektora, tak aby wykryć rośliny zakażone określonym agrofagiem.

(7)

Należy uściślić, że w przypadku gdy ze względu na warunki ekoklimatyczne określony agrofag nie może zadomowić się na otwartej przestrzeni, kontrole występowania, o których mowa w art. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201, zamiast na otwartej przestrzeni należy przeprowadzać wyłącznie w odpowiednich miejscach, w których występowanie roślin żywicielskich może stwarzać ryzyko rozprzestrzeniania się określonego agrofaga na terytorium Unii.

(8)

Ponadto w świetle odpowiedniego zagrożenia fitosanitarnego należy uściślić w art. 4 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201, że obszar wyznaczony należy ustanowić wyłącznie w przypadku urzędowego potwierdzenia występowania określonego agrofaga w roślinach.

(9)

Niezależnie od konieczności przeprowadzania kontroli występowania przy stosowaniu odstępstwa polegającego na nieustanawianiu obszaru wyznaczonego zgodnie z art. 5 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201, uzasadnione jest skrócenie do 1 roku obowiązku przeprowadzania corocznych kontroli występowania na podstawie art. 5 ust. 4 tego rozporządzenia. Aby jednak zapewnić wiarygodność tych kontroli występowania, należy wskazać, że muszą one polegać na pobieraniu próbek do przeprowadzania testów z wykorzystaniem badań molekularnych wymienionych w tym rozporządzeniu, poprzez wskazanie minimalnego poziomu ufności i szacowanego nasilenia w takich kontrolach występowania.

(10)

Podczas stosowania art. 7 ust. 1 lit. e) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 wynikły pewne wątpliwości. W celu zapewnienia jasności należy określić, że rośliny, które poddano testom i które uzyskały wynik ujemny na obecność określonych agrofagów, nie muszą być usuwane.

(11)

Zakres odstępstwa od art. 7 ust. 1 lit. b), c) i d), o którym mowa w art. 7 ust. 3, należy rozszerzyć na stare lub inne drzewa o szczególnej wartości społecznej, kulturowej lub środowiskowej, aby spełnić oczekiwania społeczne dotyczące ochrony tych drzew.

(12)

Aby umożliwić optymalne wykorzystanie zasobów, przy stosowaniu środków zwalczania należy zezwolić państwom członkowskim, aby nie musiały natychmiast pobierać próbek i przeprowadzać testów tych określonych roślin, których nie uznano za zakażone na tym obszarze wyznaczonym w ciągu ostatnich 2 lat. W celu zapewnienia odpowiedniego poziomu ochrony fitosanitarnej należy jednak włączyć te rośliny do zakresu kontroli występowania, które mają być przeprowadzane corocznie na obszarach wyznaczonych opisanych w art. 10 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201.

(13)

W art. 8 i 14 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 należy określić, że odpowiednie zabiegi fitosanitarne przed usunięciem roślin i w trakcie ich usuwania powinny być stosowane w szczególności w sezonie lotów wektorów. Ponadto w art. 8 należy wprowadzić wyraźne rozróżnienie między obszarami rolnymi a innymi obszarami, ponieważ od czasu przyjęcia rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 pojawy określonego agrofaga wykryto na obszarach innych niż obszary rolne.

(14)

W art. 9 i 16 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 przewidziano możliwość nieniszczenia drewna usuniętych roślin, jeżeli drewno to poddano odpowiednim zabiegom fitosanitarnym. Doświadczenie pokazało jednak, że konieczne jest dalsze doprecyzowanie, iż właściwe organy powinny zapewnić, by drewno to było wolne od liści i gałęzi, co ma zapobiec ryzyku rozprzestrzeniania się określonego agrofaga.

(15)

W następstwie kontroli występowania przeprowadzonych na podstawie art. 10 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 Portugalia potwierdziła, że zwalczenie określonego agrofaga w kilku sołectwach w gminach Espinho, Gondomar, Maia, Matosinhos, Porto, Santa Maria da Feira i Vila Nova de Gaia w regionie Porto nie jest już możliwe.

(16)

Należy zatem dodać te sołectwa do odpowiedniego wykazu stref zakażonych, określonego w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201.

(17)

W przypadku stref zakażonych objętych ograniczeniem rozprzestrzeniania należy zmniejszyć z 5 do 2 km obszar, na którym istnieje konieczność przeprowadzania corocznych kontroli występowania w strefie zakażonej przylegającej do strefy buforowej. To zmniejszenie obszaru pozwoli lepiej ukierunkować dostępne zasoby na zapobieganie rozprzestrzenianiu się określonego agrofaga.

(18)

W strefach zakażonych objętych ograniczeniem rozprzestrzeniania, ale poza obszarem, o którym mowa w art. 15 ust. 2 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201, należy zezwolić na sadzenie i szczepienie roślin należących do tego samego gatunku, które zostały poddane testom i uznane za wolne od określonego agrofaga na podstawie kontroli występowania przeprowadzonych w strefie zakażonej co najmniej w ciągu ostatnich 2 lat.

(19)

Zgodnie z art. 19 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 przemieszczanie określonych roślin jest dozwolone, jeżeli były one uprawiane podczas całego cyklu produkcyjnego w zatwierdzonym miejscu lub znajdowały się w takim miejscu co najmniej w ciągu ostatnich 3 lat. Okres ten należy skrócić z 3 lat do 1 roku, mając na uwadze istniejące odpowiednie środki gwarantujące, że rośliny są wolne od określonego agrofaga.

(20)

W art. 23 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 ustanowiono przepisy dotyczące przemieszczania roślin, które były uprawiane przez część ich życia na obszarze wyznaczonym. Należy doprecyzować, że w odniesieniu do stref zakażonych rośliny muszą również spełniać wymogi określone w art. 18, aby były zgodne ze szczegółowymi przepisami określonymi w tym artykule dotyczącymi sadzenia określonych roślin w tych strefach.

(21)

Z art. 24 ust. 1 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 należy skreślić wymóg zatwierdzenia stanowiska jako miejsca fizycznie chronionego, ponieważ jest o tym mowa już w formule wprowadzającej tego artykułu. Ponadto aby zapewnić najwyższy możliwy poziom ochrony fitosanitarnej, w lit. c) tego artykułu należy określić, że z dwóch przeprowadzonych kontroli przynajmniej ostatnia powinna obejmować pobieranie próbek i przeprowadzanie testów.

(22)

Rośliny Lavandula angustifolia Mill., Lavandula x intermedia Emeric ex Loisel., Lavandula latifolia Medik., Lavandula stoechas L. i Salvia rosmarinus Spenn. okazały się podatne na wielokrotne zakażenie określonym agrofagiem i ułatwiają rozprzestrzenianie się agrofaga na terytorium Unii. Należy je zatem włączyć do wykazu w art. 25 ust. 2, art. 28 lit. d) i art. 29 lit. e) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201, ponieważ istnieją szczególne wymogi dotyczące roślin stwarzających największe ryzyko rozprzestrzeniania się określonego agrofaga.

(23)

Aby podmioty profesjonalne, właściwe organy i użytkownicy mogli uzyskać większą jasność co do odpowiednich paszportów roślin dotyczących określonego agrofaga, paszporty roślin przemieszczanych w obrębie stref buforowych lub ze strefy buforowej do strefy zakażonej powinny zawierać oznaczenie „Strefa buforowa - XYLEFA”.

(24)

Państwa trzecie napotykają trudności we wprowadzaniu długich tekstów lub kodów w świadectwie fitosanitarnym w rubryce „miejsce pochodzenia”, zgodnie z wymogami określonymi w art. 29 lit. c), art. 30 ust. 1 lit. c) pkt (ii), art. 30 ust. 2 lit. d) pkt (ii). Aby uprościć instrukcje wypełniania informacji w świadectwach fitosanitarnych, należy usunąć wskazówkę dotyczącą rubryki, w której dane te należy podać w świadectwie fitosanitarnym.

(25)

W art. 32 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 odniesienie do roślin żywicielskich nie odpowiada zakresowi tego artykułu, który dotyczy kontroli urzędowych przemieszczania określonych roślin. Należy zatem odpowiednio sprostować ten artykuł.

(26)

Mając na uwadze cel, jakim jest racjonalizacja i ograniczenie obowiązków sprawozdawczych oraz obciążeń administracyjnych, należy znieść spoczywający na państwach członkowskich na podstawie art. 35 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 obowiązek przekazania Komisji planu określającego niektóre środki, ponieważ okazał się on nieprzydatny przy stosowaniu tego rozporządzenia.

(27)

Od czasu przyjęcia rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 Urząd zaktualizował swoją bazę danych roślin przeznaczonych do sadzenia, innych niż nasiona, o których wiadomo, że są podatne na określonego agrofaga (4). W związku z tym w załącznikach I i II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 należy uwzględnić rośliny: Acer granatense Boiss., Castanea sativa Mill., Chenopodium album L., Clinopodium nepeta (L.) Kuntze, Cornus sanguinea L., Fraxinus angustifolia Vahl, Grevillea rosmarinifolia A. Cunn., Liquidambar styraciflua L., Lonicera periclymenum L., Mentha suaveolens Ehrh., Pyracantha coccinea M. Roem., Senecio inaequidens Dc. jako rośliny żywicielskie niektórych podgatunków określonego agrofaga.

(28)

W odniesieniu do rodzaju Rhamnus L. w załącznikach I i II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 należy wymienić gatunek Rhamnus alaternus L., ponieważ zgodnie z aktualizacją bazy danych Urzędu dotyczącą roślin żywicielskich Xylella spp. jedynie ten gatunek uznano za podatny na zakażenie Xylella fastidiosa podgatunek multiplex.

(29)

Z wykazu określonych roślin podatnych na Xylella fastidiosa podgatunek multiplex zawartego w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 należy usunąć gatunek Salvia apiana Jeps., ponieważ został on błędnie uwzględniony jako określona roślina.

(30)

Od czasu przyjęcia rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 opracowano nowe badania molekularne w celu określenia podgatunku określonego agrofaga. Badania te uwzględniono w normie dotyczącej diagnostyki wydanej przez Europejską i Śródziemnomorską Organizację Ochrony Roślin (EPPO) (5), a także zostały zatwierdzone przez europejskie laboratorium referencyjne. Należy je zatem dodać do załącznika IV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201.

(31)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/1770 (6) wymieniono rośliny przeznaczone do sadzenia, które nie są zwolnione z wymogu dotyczącego kodu identyfikacyjnego w paszportach roślin przewidzianego w art. 83 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/2031. Wykaz ten powinien obejmować rośliny zakażone określonym agrofagiem, dodane do art. 25 ust. 2, art. 28 lit. d) i art. 29 lit. e) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201.

(32)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia wykonawcze (UE) 2020/1201 i (UE) 2020/1770.

(33)

Włączenie roślin przeznaczonych do sadzenia innych niż nasiona, gatunków: Lavandula angustifolia Mill., Lavandula x intermedia Emeric ex Loisel., Lavandula latifolia Medik., Lavandula stoechas L. i Salvia rosmarinus Spenn do zakresu art. 25 ust. 2, art. 28 lit. d) i art. 29 lit. e) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1201 oraz do wykazu roślin, które wymagają kodu identyfikacyjnego na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1770, powinno obowiązywać od dnia 1 lipca 2025 r. Termin taki jest niezbędny, aby właściwe organy i podmioty profesjonalne miały wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do tych nowych przepisów.

(34)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

1)

w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

2)

w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:

3)

w załączniku III dodaje się część D w brzmieniu:

„CZĘŚĆ D

Strefa zakażona w Portugalii

Strefa zakażona w Portugalii obejmuje następujący obszar:

Część następujących sołectw położonych w gminie Espinho:

Sołectwa położone w gminie Gondomar:

Część następujących sołectw położonych w gminie Gondomar:

Część następujących sołectw położonych w gminie Maia:

Część następujących sołectw położonych w gminie Matosinhos:

Sołectwa położone w gminie Porto:

Część następujących sołectw położonych w gminie Porto:

Sołectwa położone w gminie Santa Maria da Feira:

Część następujących sołectw położonych w gminie Santa Maria da Feira:

Gmina Vila Nova de Gaia:

4)

w załączniku IV część B „Badania molekularne do celów identyfikacji podgatunków Xylella fastidiosa” dodaje się punkty w brzmieniu:

(*1) DOI: 10.3389/fpls.2019.01732."

(*2) DOI: 10.1111/jam.14903.”."

1)

pomiędzy pozycją „Coffea” i pozycją „Lavandula dentata L.” wprowadza się pozycję w brzmieniu:

„ Lavandula angustifolia Mill.”;

2)

pomiędzy pozycją „Lavandula dentata L.” i pozycją „Nerium oleander L.” wprowadza się pozycje w brzmieniu:

„ Lavandula x intermedia Emeric ex Loisel.

Lavandula latifolia Medik.

Lavandula stoechas L.”;

3)

pomiędzy pozycją „Prunus dulcis (Mill.) D.A.Webb” i pozycją „Solanum tuberosum L.” wprowadza się pozycję w brzmieniu:

„ Salvia rosmarinus Spenn.”.