(1)

W dniu 21 listopada 2023 r. na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska („Komisja”) wszczęła dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu erytrytolu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („państwo, którego dotyczy postępowanie” lub „ChRL”). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2) („zawiadomienie o wszczęciu”).

(2)

Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej 9 października 2023 r. przez przedsiębiorstwo Jungbunzlauer S.A. („skarżący”). Skargę, w rozumieniu art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, złożył unijny przemysł erytrytolowy. W skardze przedstawiono dowody na wystąpienie dumpingu i wynikającej z niego istotnej szkody, które były wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia.

(3)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2024/1608 (3) („rozporządzenie w sprawie rejestracji”) Komisja poddała rejestracji przywóz produktu objętego postępowaniem.

(4)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja w szczególności poinformowała skarżącego, znanych producentów eksportujących, władze Chińskiej Republiki Ludowej, znanych importerów, przedsiębiorstwa handlowe i użytkowników o wszczęciu dochodzenia i zaprosiła te podmioty do wzięcia w nim udziału.

(5)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(6)

W następstwie wszczęcia dochodzenia Chińska Izba Handlowa Importerów i Eksporterów Metali, Minerałów i Substancji Chemicznych („CCCMC”) – organizacja upoważniona przez czterech producentów eksportujących (4) do reprezentowania ich w przedmiotowym dochodzeniu w objętych nim kwestiach szkody, związku przyczynowego i interesu Unii – przedstawiła uwagi związane ze skargą i wszczęciem dochodzenia dotyczące istotnej szkody, związku przyczynowego i interesu Unii.

(7)

CCCMC stwierdziła, że skarżący nie przedstawił informacji wymaganych na podstawie art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego oraz że Komisja nie dokonała odpowiedniego przeglądu informacji zawartych w skardze, jak wymaga tego art. 5 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

(8)

CCCMC stwierdziła w szczególności, że skarżący nie odniósł się odpowiednio do kwestii wydajności i wynagrodzeń pracowników, czyli rzeczywistych czynników wpływających na ceny. Ponadto dowodziła, że w skardze częściowo brakowało danych na temat zatrudnienia (brak podziału na personel administracyjny i pracowników bezpośrednio zaangażowanych w produkcję erytrytolu), zwrotu z inwestycji, zdolności do pozyskania kapitału lub inwestycji oraz faktycznego i potencjalnego wpływu na przepływy środków pieniężnych.

(9)

Na wstępie Komisja zauważyła, że zbadała skargę zgodnie z art. 5 rozporządzenia podstawowego i uznała, że przesłanki do wszczęcia dochodzenia zostały spełnione, tj. że istnieją dowody wystarczające do wszczęcia dochodzenia.

(10)

Zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego skarga zawiera dostępne skarżącemu informacje. Normy prawne dotyczące dowodów wymaganych w celu wszczęcia dochodzenia („wystarczające” dowody) są inne od tych, które są wymagane do wstępnego lub ostatecznego stwierdzenia istnienia dumpingu, szkody lub związku przyczynowego. W konsekwencji dowody, których ilość lub jakość jest niewystarczająca do uzasadnienia wstępnego lub ostatecznego stwierdzenia istnienia dumpingu, szkody lub związku przyczynowego, mogą być jednak wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia (5).

(11)

Komisja zwróciła uwagę, że niepoufne streszczenie skargi zawiera istotne czynniki i wskaźniki oddziałujące na stan przemysłu, jak wymaga tego art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Czynniki ekonomiczne wymienione w art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego są przywołane w art. 5 ust. 2 lit. d) tego rozporządzenia jako przykład („wymienionymi w”). Wynika z tego, że w art. 5 ust. 2 nie wymaga się uwzględnienia wszystkich tych czynników ekonomicznych na etapie skargi. W związku z tym argument ten odrzucono.

(12)

CCCMC stwierdziła także, że Komisja nie zbadała ani nie wzięła pod uwagę znanego powszechnie problemu przemysłu Unii z pozyskiwaniem po konkurencyjnych cenach głównych surowców i energii w ilościach potrzebnych do produkcji ani ustaleń naukowych, które prawdopodobnie wpłyną na wybory konsumentów i zmienią strukturę konsumpcji w UE.

(13)

W tym względzie Komisja zauważyła, że twierdzenie CCCMC wykracza poza wymogi określone w art. 5 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, ponieważ zadaniem Komisji na etapie wszczęcia dochodzenia jest zbadanie dokładności i adekwatności dowodów przedstawionych przez skarżącego, aby ustalić, czy są one wystarczające i uzasadniają wszczęcie dochodzenia. Ponieważ Komisja faktycznie wykonała to zadanie, argument CCCMC został odrzucony.

(14)

Jeśli chodzi o znaczne zakłócenia na rynku w Chinach, CCCMC stwierdziła po pierwsze, że skarga opiera się na dokumencie roboczym służb Komisji z 2017 r., którego adekwatność jest wątpliwa, ponieważ opublikowano go około 5 lat przed wszczęciem postępowania, oraz że – ponieważ szczególnym celem tamtego sprawozdania było ułatwienie sektorom przemysłu Unii składania wniosków w zakresie środków handlowych – nie jest ono bezstronne i obiektywne. Po drugie, CCCMC stwierdziła, że odniesienia i analogie do innych dochodzeń nie są prawnie uzasadnione, ponieważ polegają na zastąpieniu faktów dotyczących produktu objętego postępowaniem ustaleniami dotyczącymi innych produktów, takich jak kwas cytrynowy, kwas sulfanilowy lub glutaminian monosodowy.

(15)

Komisja zwróciła uwagę, że jak wykazano w sekcji 3.2 poniżej, fakt opublikowania dokumentu roboczego służb Komisji w grudniu 2017 r. nie obniża jego wartości w kontekście identyfikacji czynników powodujących zakłócenia na rynku mających nadal istotne znaczenie dla produktu objętego postępowaniem. Jeżeli chodzi o wykorzystanie ustaleń z innych dochodzeń, ustalenia dotyczące ściśle powiązanych rynków i sektorów przemysłu mogą mieć istotne znaczenie dla produkcji i sprzedaży produktu objętego postępowaniem w Chinach, jak przedstawiono w sekcji 3.1 poniżej. W związku z tym powyższe argumenty CCCMC zostały odrzucone.

(16)

Ponadto CCCMC stwierdziła, że poważnie naruszono jej prawo do obrony, ponieważ:

(17)

W odniesieniu do powyższych stwierdzeń Komisja zauważyła, że ponieważ przemysł Unii składa się z jednego producenta, zrozumiałe jest, że w skardze podano czynniki szkody w postaci przedziałów i w formie zindeksowanej. Analiza twierdzeń CCCMC wykazała, że te indeksy i przedziały umożliwiły zrozumienie tendencji i poziomów danych dotyczących różnych wskaźników szkody przekazanych przez wnioskodawcę jako poufne. Ponadto kwestia nieujawniania źródeł została usunięta, ponieważ faktyczne dane już podano w sekcji 4.3 poniżej.

(18)

Inne szczegółowe uwagi dotyczące wartości normalnej, szkody, związku przyczynowego i interesu Unii, które nie były bezpośrednio związane z wszczęciem postępowania, omówiono w odpowiednich sekcjach poniżej (sekcje 3, 4 i 5).

(19)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(20)

Ze względu na ograniczoną liczbę unijnych producentów erytrytolu Komisja ogłosiła w zawiadomieniu o wszczęciu, że przekaże kwestionariusze znanemu producentowi unijnemu, mianowicie przedsiębiorstwu Jungbunzlauer S.A. Ten producent unijny udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, a żaden inny producent unijny nie zgłosił się po opublikowaniu zawiadomienia o wszczęciu. Komisja nie musiała zatem przeprowadzać kontroli wyrywkowej.

(21)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostałaby stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu.

(22)

Wymaganych informacji nie otrzymano od żadnych importerów niepowiązanych.

(23)

Aby zdecydować, czy kontrola wyrywkowa będzie konieczna, a jeżeli tak, aby przeprowadzić kontrolę wyrywkową, Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w ChRL do podania informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(24)

Czterech producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie, przedstawiło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby.

(25)

Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja dobrała próbę złożoną z trzech producentów eksportujących, opierając się na największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą można było właściwie zbadać w dostępnym czasie.

(26)

Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w kwestii doboru próby zasięgnięto opinii wszystkich znanych producentów eksportujących, których dotyczy postępowanie, oraz organów państwa, którego dotyczy postępowanie. Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących dobranej próby.

(27)

Jeden producent eksportujący z ChRL złożył wniosek o indywidualne badanie na podstawie art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Ten producent eksportujący nie przedłożył jednak Komisji odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(28)

Komisja wysłała kwestionariusze do producenta unijnego, objętych próbą producentów eksportujących z ChRL, znanych importerów i użytkowników. Kwestionariusze te udostępniono również w internecie w dniu wszczęcia postępowania.

(29)

Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”) kwestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(30)

Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od jedynego producenta unijnego, trzech chińskich producentów eksportujących i od dwóch użytkowników. Nie otrzymano żadnych odpowiedzi od rządu ChRL na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(31)

Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do tymczasowego stwierdzenia dumpingu oraz określenia wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

(32)

Komisja przeprowadziła analizę dokumentacji w odniesieniu do informacji przedłożonych przez:

(33)

Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody obejmowało okres od 1 października 2022 r. do 30 września 2023 r. („okres objęty dochodzeniem”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęło okres od 1 stycznia 2020 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

(34)

Produktem objętym dochodzeniem jest erytrytol – substancja słodząca będąca czterowęglowodorowym alkoholem cukrowym (poliol), wytwarzana z cukru lub glukozy, w czystej postaci lub zawarta w mieszankach zawierających mniej niż 10 % masy innych produktów („produkt objęty dochodzeniem”).

(35)

Numer w rejestrze CAS dla erytrytolu w czystej postaci to 149-32-6.

(36)

Erytrytol jest naturalną zerokaloryczną substancją słodzącą o zerowym indeksie glikemicznym. Jest stosowany głównie jako zamiennik cukru w produktach spożywczych i napojach, w czystej postaci lub w mieszankach z innymi składnikami, takimi jak stewia, będąca naturalną substancją słodzącą o wysokiej intensywności. Główny segment stanowią słodziki stołowe, a kolejnymi segmentami są napoje, wyroby cukiernicze, wyroby piekarnicze, produkty żywieniowe dla sportowców oraz inne kategorie żywności.

(37)

Produktem objętym postępowaniem jest produkt objęty dochodzeniem pochodzący z ChRL, obecnie objęty kodem CN ex 2905 49 00 w przypadku erytrytolu w czystej postaci oraz kodami CN ex 2106 90 92 i ex 2106 90 98 w przypadku produktów mieszanych (kody TARIC 2905490015, 2106909265 i 2106909815), („produkt objęty postępowaniem”).

(38)

W toku dochodzenia wykazano, że następujące produkty mają takie same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne, a także te same podstawowe zastosowania:

(39)

Na obecnym etapie Komisja uznała zatem, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(40)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych na początku dochodzenia, które wykazują istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ChRL, Komisja uznała za właściwe wszczęcie dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących z tego kraju, uwzględniając art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(41)

W związku z tym, w celu zgromadzenia danych niezbędnych do ewentualnego zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w ChRL do dostarczenia informacji dotyczących materiałów wykorzystywanych do produkcji erytrytolu. Czterech producentów eksportujących dostarczyło stosowne informacje.

(42)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kwestionariusz rządowi ChRL. Ponadto w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii, przedłożenia informacji i dostarczenia dowodów potwierdzających w odniesieniu do zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(43)

W powyższym terminie nie otrzymano odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od rządu ChRL i nie wpłynęły stanowiska dotyczące zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Następnie Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia znaczących zakłóceń w ChRL wykorzysta dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(44)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów może zaistnieć potrzeba wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia.

(45)

Dnia 21 grudnia 2023 r. Komisja w nocie do akt sprawy („pierwsza nota”) poinformowała zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej.

(46)

W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak surowce, energia i siła robocza, wykorzystywanych w produkcji erytrytolu. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia Komisja określiła potencjalne reprezentatywne kraje, mianowicie Brazylię, Kolumbię i Tajlandię.

(47)

Jak wynika z informacji zebranych podczas dochodzenia, poza Unią i ChRL erytrytol jest produkowany na skalę przemysłową tylko w jednym państwie o innym poziomie rozwoju gospodarczego niż ChRL, a mianowicie w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

(48)

W związku z tym Komisja starała się zidentyfikować, w reprezentatywnym kraju o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego co ChRL, produkt należący do tej samej kategorii ogólnej lub tego samego sektora co produkt objęty dochodzeniem, obejmujący (w większości) te same czynniki produkcji co erytrytol.

(49)

Komisja najpierw przeanalizowała substancje słodzące inne niż erytrytol. Nie znalazła jednak żadnych substancji słodzących produkowanych w celach handlowych w ramach takich samych lub podobnych procesów produkcji co erytrytol. Erytrytol jest produkowany w celach handlowych poprzez „naturalną” fermentację węglowodanów. Natomiast sztuczne substancje słodzące, np. sukraloza, sacharyna, aspartam lub acesulfam K, wytwarza się w drodze sztucznej syntezy chemicznej/sztucznego procesu chemicznego.

(50)

Następnie Komisja przeanalizowała kwas cytrynowy – produkt należący do tej samej kategorii ogólnej lub tego samego sektora co produkt objęty dochodzeniem zaproponowany przez skarżącego. Podobnie jak erytrytol kwas cytrynowy jest organicznym produktem chemicznym wytwarzanym w drodze fermentacji węglowodanów rolnych.

(51)

Zarówno kwas cytrynowy, jak i erytrytol są wytwarzane w procesie fermentacji z regulowanymi etapami, po których następuje faza krystalizacji i suszenie kryształów. Nawet jeśli procesy fermentacji obu produktów różnią się pod względem mikroorganizmów i drożdży, stosuje się w nich wspólne materiały pomocnicze, takie jak substancja przeciwpieniąca, ciecz z namaczania kukurydzy lub perlit. Dlatego w przypadku kwasu cytrynowego i erytrytolu wykorzystuje się te same główne surowce do produkcji i odpowiednie materiały zużywalne we wspólnych i bardzo podobnych procesach produkcyjnych.

(52)

Komisja stwierdziła, że kwas cytrynowy jest odpowiednim produktem należącym do tej samej kategorii ogólnej lub tego samego sektora co produkt objęty dochodzeniem na potrzeby określenia wartości niezniekształconej w reprezentatywnym kraju o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego co ChRL w odniesieniu do czynników produkcji wykorzystywanych do produkcji erytrytolu.

(53)

Komisja otrzymała uwagi dotyczące pierwszej noty od jednego z producentów eksportujących objętych próbą (Dongxiao Biotechnology Co., Ltd.) oraz od skarżącego.

(54)

Do uwag dotyczących pierwszej noty otrzymanych od zainteresowanych stron Komisja odniosła się dnia 11 kwietnia 2024 r. w drugiej nocie do akt sprawy i poinformowała w niej strony o odpowiednich źródłach, które zamierza zastosować do określenia wartości normalnej, z wykorzystaniem Kolumbii jako reprezentatywnego kraju. Ponadto Komisja poinformowała zainteresowane strony, że określi koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski w oparciu o Sucroal S.A, producenta kwasu cytrynowego w reprezentatywnym kraju („druga nota”).

(55)

Komisja otrzymała uwagi do drugiej noty od przemysłu Unii i od Dongxiao Biotechnology Co., Ltd. Do tych uwag odniesiono w odpowiednim punkcie w sekcji 3.3.3 poniżej.

(56)

Po przeanalizowaniu otrzymanych uwag i informacji Komisja stwierdziła, że odpowiednim krajem reprezentatywnym, który będzie można wykorzystać jako źródło informacji na temat niezniekształconych cen i kosztów na potrzeby określenia wartości normalnej, jest Kolumbia. Przesłanki uzasadniające ten wybór opisano bardziej szczegółowo w sekcji 3.3 poniżej.

(57)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(58)

Zgodnie jednak z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia” oraz „[wartość normalna] obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”.

(59)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(60)

Zgodnie z definicją w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego znaczące zakłócenia to te zakłócenia, które występują wówczas, gdy podane ceny lub koszty, w tym koszty surowców i energii, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa. Przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się m.in. potencjalny wpływ jednego z następujących elementów lub kilku z nich:

(61)

W związku z tym, że wykaz w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego nie ma charakteru kumulatywnego, nie wszystkie wymienione w nim elementy muszą zostać wzięte pod uwagę, aby ustalić istnienie znaczących zakłóceń. Ponadto te same okoliczności faktyczne mogą posłużyć do wykazania istnienia jednego elementu z wykazu lub większej ich liczby.

(62)

Wszelkie wnioski dotyczące znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego muszą jednak zostać wyciągnięte na podstawie wszystkich dostępnych dowodów. Ogólna ocena istnienia zakłóceń może również obejmować ogólny kontekst i sytuację w kraju wywozu, w szczególności w sytuacji, w której system gospodarczy i administracyjny kraju wywozu jest fundamentalnie skonstruowany w sposób, który daje rządowi znaczące uprawnienia do ingerencji w gospodarkę, w konsekwencji czego ceny i koszty nie są wynikiem swobodnego rozwoju mechanizmów rynkowych.

(63)

Art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego stanowi, że „jeśli Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń, o których mowa w lit. b), w jakimś kraju lub w jakimś sektorze w tym kraju, oraz jeśli jest to stosowne dla skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia, Komisja przygotowuje, udostępnia publicznie i regularnie aktualizuje sprawozdanie opisujące okoliczności rynkowe, o których mowa w lit. b), panujące w tym kraju lub sektorze”.

(64)

Zgodnie z tym przepisem Komisja wydała sprawozdanie krajowe dotyczące ChRL („sprawozdanie”) (6), w którym wykazano istnienie istotnej interwencji rządowej na wielu poziomach gospodarki, w tym konkretne zakłócenia w wielu kluczowych czynnikach produkcji (takich jak grunty, energia, kapitał, surowce i siła robocza), a także w wybranych sektorach (takich jak sektor chemiczny). W momencie wszczęcia przeglądu zainteresowane strony zostały wezwane do odrzucenia dowodów zawartych w aktach dochodzenia, przedstawienia uwag w ich sprawie lub ich uzupełnienia. Sprawozdanie dotyczące ChRL umieszczono w aktach dochodzenia na etapie wszczęcia postępowania. Skarga zawierała również pewne istotne dowody uzupełniające sprawozdanie.

(65)

Skarżący wykorzystał dowody zawarte w sprawozdaniu, aby podkreślić znaczenie wymienionych poniżej zakłóceń w kontekście unijnych postępowań antydumpingowych dotyczących składników żywności. Ponadto skarżący wskazał, że amerykańskie organy handlowe także udokumentowały znaczące zakłócenia cen i kosztów w ChRL – zarówno w ujęciu ogólnym, jak i w szczególności w sektorze chemicznym – w odniesieniu do produktów biochemicznych, takich jak erytrytol, kwas cytrynowy lub glukonian sodu.

(66)

Skarżący odniósł się również do ustaleń Komisji z kilku niedawnych dochodzeń odnoszących się do sektora chemicznego w ChRL, które potwierdziły istnienie znaczących zakłóceń cen i kosztów w ChRL, a mianowicie dochodzeń dotyczących glukonianu sodu (7), niektórych (poli)alkoholi winylowych (8), kwasu sulfanilowego (9), kwasu cytrynowego (10) i glutaminianu monosodowego (11).

(67)

W rezultacie, ponieważ producenci objęci wyżej wymienionymi dochodzeniami prowadzą działalność w tym samym sektorze co producenci erytrytolu, w skardze stwierdzono, że wnioski dotyczące istnienia znaczących zakłóceń sformułowane w tych dochodzeniach mają również zastosowanie do producentów erytrytolu w ChRL.

(68)

W skardze wskazano, że nie można zaakceptować krajowych cen i kosztów erytrytolu w ChRL, ponieważ są one sprzeczne z zasadą swobodnego działania mechanizmów rynkowych, a wynikają raczej ze złożonej i wszechstronnej interwencji państwa.

(69)

Znaczące zakłócenia na rynku w sektorze chemicznym, w szczególności w sektorze erytrytolu, znajdują regularne potwierdzenie w działaniach ChRL udokumentowanych formalnymi aktami, a także w późniejszych działaniach przedsiębiorstw prywatnych i państwowych.

(70)

Na przykład kilku producentów erytrytolu ma siedzibę w prowincjach ze znaczącymi zakłóceniami, takich jak prowincja Hebei, która wprowadziła specjalne programy wsparcia dla sektora chemicznego, lub prowincja Szantung, która opublikowała zawiadomienie o planie wspierania budowy silnej prowincji rolniczej (na lata 2021–2025), zawierające przepisy dla sektora rolnego zgodne z wytycznymi politycznymi i zakłócające rynek. Podobnie prowincja Heilongjiang ma własny plan pięcioletni na rzecz rozwoju przemysłu przetwórstwa kukurydzy, a w planie pięcioletnim prowincji Jilin na rzecz strategicznych i nowo powstających gałęzi przemysłu promuje się uprzemysłowienie biochemiczne.

(71)

Ponadto skarżący wskazał, że przedsiębiorstwa produkujące erytrytol często publikują na swoich stronach internetowych oświadczenia dotyczące czynników leżących u podstaw zakłóceń. Na przykład na stronie internetowej Sanyuan Biotechnology Co. Ltd., największego producenta erytrytolu w ChRL, podano, że jego produkty zostały uznane za kluczowe krajowe nowości. To przedsiębiorstwo, podobnie jak wielu innych producentów erytrytolu – np. drugi co do wielkości producent Baolingbao Biology Co., Ltd – otrzymało liczne krajowe lub regionalne nagrody i tytuły związane z tą dziedziną pracy (takie jak: Krajowy Ośrodek Badań nad Technologią Cukrową, Krajowa Nagroda Jakości, Krajowa Zielona Fabryka), co zdaniem skarżącego świadczy o ścisłym związku między państwem a przedsiębiorstwami działającymi w sektorze erytrytolu.

(72)

Ponadto większość producentów erytrytolu należy do Chińskiego Stowarzyszenia Przemysłu Dodatków do Żywności i Składników Żywności („CFAA”); ci producenci lub ich dostawcy są również członkami Chińskiego Stowarzyszenia Przemysłu Skrobiowego („CSIA”).

(73)

Odnosząc się do wyżej wymienionego dochodzenia w sprawie glukonianu sodu, skarżący wskazał, że zgodnie z 14. planem pięcioletnim ChRL na lata 2021–2025 ChRL jest zdeterminowana, by utrzymać „ścisły nadzór nad przemysłem chemicznym”. Podobnie skarżący przypomniał, że w dochodzeniach dotyczących niektórych (poli)alkoholi winylowych, kwasu sulfanilowego, kwasu cytrynowego i glutaminianu monosodowego stwierdzono, że ChRL ingeruje w decyzje biznesowe za pośrednictwem komórek Komunistycznej Partii Chin („KPCh”) obecnych w przedsiębiorstwach, zarówno państwowych, jak i prywatnych. Według podanych informacji KPCh wywiera presję nie tylko na przedsiębiorstwa państwowe, ale również na przedsiębiorstwa prywatne, aby przestrzegały dyscypliny partyjnej. W 2017 r. komórki partyjne istniały w 70 % spośród około 1,86 mln przedsiębiorstw prywatnych, a organizacje KPCh wywierały coraz większą presję, aby zapewniono im możliwość podejmowania ostatecznych decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, w których je utworzono.

(74)

Skarżący podkreślił, że w dochodzeniu dotyczącym glukonianu sodu Komisja zwróciła uwagę, że wspomniane powyżej zakłócenia były obecne również w odniesieniu do innych substancji chemicznych, i stwierdziła, że zakłócenia w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego miały wpływ na cały sektor chemiczny i petrochemiczny w ChRL. Komisja ustaliła, że system planowania w ChRL ogólnie powoduje, że zasoby są skoncentrowane w sektorach uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi.

(75)

Ponadto, wskazując, że producenci objęci wyżej wymienionymi dochodzeniami Komisji są jednocześnie producentami w sektorze erytrytolu, w skardze przywołano następujące elementy powodujące znaczące zakłócenia.

(76)

Po pierwsze, sektor chemiczny, w tym podsektor erytrytolu, jest w znacznym stopniu obsługiwany przez przedsiębiorstwa będące własnością organów państwowych, znajdujące się pod ich kontrolą, nadzorem politycznym lub działające zgodnie ze wskazówkami tych organów:

(77)

Po drugie, obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach produkujących erytrytol umożliwia także organom państwowym ingerowanie w ceny lub koszty:

(78)

Po trzecie, rząd ChRL realizuje politykę publiczną lub działania publiczne, które faworyzują dostawców krajowych lub w inny sposób wpływają na działanie sił rynkowych:

(79)

Po czwarte, podobnie jak w jakimkolwiek innym sektorze chińskiej gospodarki, w sektorze chemicznym występują zakłócenia wynikające z dyskryminującego stosowania lub niedostatecznego egzekwowania chińskich przepisów dotyczących upadłości, prawa spółek i prawa rzeczowego:

(80)

Po piąte, koszty wynagrodzeń są zniekształcone również w sektorze chemicznym:

(81)

Po szóste, producenci erytrytolu mają dostęp do finansowania dzięki instytucjom, które wdrażają cele polityki publicznej lub w inny sposób nie działają niezależnie od państwa:

(82)

Skarżący dowodził, że wyżej wymienione zakłócenia mają charakter systemowy. Interwencje państwa występują w całym kraju i we wszystkich sektorach gospodarki, między innymi w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców. Dochodzenie w sprawie glukonianu sodu wykazało, że gdy producenci kupują lub zamawiają materiały do produkcji, ceny płacone i rejestrowane jako koszty podlegają opisanym powyżej zakłóceniom systemowym. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom, mogą pożyczać pieniądze, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym/alokacji kapitału, i podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach władzy i we wszystkich sektorach.

(83)

Podsumowując, skarżący twierdził, że w sektorze erytrytolu występują znaczące zakłócenia określone w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(84)

Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w ChRL. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy. W dowodach w aktach sprawy zawarte były dowody ujęte w sprawozdaniu oraz w jego zaktualizowanej wersji („zaktualizowane sprawozdanie”) (12), które to dowody opierają się na publicznie dostępnych źródłach.

(85)

Analiza ta obejmowała badanie istotnych interwencji rządowych w gospodarce ChRL ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w danym sektorze, do którego należy produkt objęty postępowaniem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia występowania znaczących zakłóceń w ChRL.

(86)

Chiński system gospodarczy bazuje na koncepcji „socjalistycznej gospodarki rynkowej”. Koncepcja ta jest zapisana w chińskiej konstytucji i determinuje sposób zarządzania gospodarką ChRL. Podstawową zasadą jest „socjalistyczna własność publiczna środków produkcji, a mianowicie własność środków produkcji w rękach całego ludu i zbiorowa własność środków produkcji w rękach osób pracujących” (13).

(87)

Gospodarka państwowa jest „wiodącą siłą gospodarki narodowej”, a państwo posiada mandat „do zapewnienia konsolidacji i wzrostu” (14). W związku z tym ogólna struktura chińskiej gospodarki nie tylko umożliwia znaczące interwencje rządowe w gospodarkę, ale wyraźnie sankcjonuje takie interwencje. Idea nadrzędności własności publicznej nad własnością prywatną przenika cały system prawny i stanowi ogólną zasadę podkreślaną we wszystkich głównych aktach prawnych.

(88)

Doskonałym przykładem jest chińskie prawo rzeczowe: odnosi się ono do podstawowego etapu socjalizmu i powierza państwu utrzymanie podstawowego systemu gospodarczego, w ramach którego własność publiczna odgrywa dominującą rolę. Inne formy własności są tolerowane, a prawo zezwala na ich rozwój obok własności państwowej (15).

(89)

Ponadto zgodnie z prawem chińskim socjalistyczna gospodarka rynkowa jest rozwijana pod przywództwem KPCh. Struktury państwa chińskiego i KPCh są ze sobą powiązane na każdym poziomie (prawnym, instytucjonalnym, osobowym), tworząc podstawową strukturę, w której nie można odróżnić ról KPCh i państwa.

(90)

W wyniku zmiany chińskiej konstytucji w marcu 2018 r. jeszcze bardziej podkreślono wiodącą rolę KPCh, potwierdzając ją w tekście art. 1 konstytucji.

(91)

Po już istniejącym pierwszym zdaniu przepisu: „[s]ystem socjalistyczny jest podstawowym systemem Chińskiej Republiki Ludowej” dodano nowe zdanie w brzmieniu: „[p]odstawową cechą socjalizmu o chińskiej specyfice jest przywództwo Komunistycznej Partii Chin” (16). Świadczy to o niekwestionowanej i coraz większej kontroli KPCh nad systemem gospodarczym ChRL.

(92)

To przywództwo rządowe i kontrola rządowa nierozerwalnie wiążą się z ustrojem chińskim, a ich zakres jest znacznie większy niż w innych państwach, w których ogólna kontrola makroekonomiczna sprawowana przez rządy jest ograniczona działaniem mechanizmów rynkowych.

(93)

Państwo chińskie stosuje interwencjonizm gospodarczy, dążąc do osiągnięcia celów, które nie odzwierciedlają przeważających warunków ekonomicznych na wolnym rynku, tylko pokrywają się z programem politycznym określonym przez KPCh (17). Stosowane przez władze chińskie narzędzia interwencjonizmu gospodarczego obejmują różne obszary, w tym system planowania przemysłowego, system finansowy oraz poziom otoczenia regulacyjnego.

(94)

Po pierwsze, na poziomie ogólnej kontroli administracyjnej kierunek chińskiej gospodarki wyznacza się w ramach złożonego systemu planowania przemysłowego, który ma wpływ na wszystkie rodzaje działalności gospodarczej w państwie. Wszystkie te plany obejmują kompleksowy i złożony model sektorów i przekrojowych strategii obejmujący wszystkie szczeble administracji.

(95)

Plany na szczeblu prowincji są szczegółowe, natomiast w planach krajowych wyznacza się szersze cele. W planach określa się również środki służące wspieraniu odpowiednich branż/sektorów, a także ramy czasowe, w jakich cele muszą zostać osiągnięte. Niektóre plany nadal zawierają wyraźne cele w zakresie produkcji.

(96)

Zgodnie z planami poszczególne sektory lub projekty przemysłowe są traktowane jako (pozytywne lub negatywne) priorytety zgodnie z priorytetami rządu i przypisuje się im konkretne cele w zakresie rozwoju (modernizacja przemysłu, ekspansja międzynarodowa itp.).

(97)

Podmioty gospodarcze, zarówno prywatne, jak i państwowe, muszą skutecznie dostosowywać swoją działalność do realiów narzuconych w ramach systemu planowania. Jest to spowodowane nie tylko wiążącym charakterem planów, ale również faktem, że odpowiednie chińskie organy na wszystkich szczeblach władzy stosują się do systemu planów i wykorzystują odpowiednio przyznane im uprawnienia, skłaniając tym samym podmioty gospodarcze do przestrzegania priorytetów określonych w planach (18).

(98)

Po drugie, na poziomie przydziału środków finansowych system finansowy ChRL jest zdominowany przez będące własnością państwa banki komercyjne i banki realizujące politykę rządu. Ustanawiając i wdrażając swoją politykę kredytową, banki te muszą dostosować się do celów polityki przemysłowej rządu, a nie oceniać przede wszystkim korzyści gospodarcze danego projektu (19).

(99)

To samo dotyczy pozostałych elementów chińskiego systemu finansowego, takich jak rynki akcji, rynki obligacji, rynki niepublicznych instrumentów kapitałowych itp. Ponadto instytucjonalna i operacyjna struktura tych obszarów sektora finansowego nie jest nastawiona na maksymalizację skutecznego funkcjonowania rynków finansowych, lecz na zapewnienie kontroli i umożliwienie interwencji państwa i KPCh (20).

(100)

Po trzecie, na poziomie otoczenia regulacyjnego interwencje państwa w zakresie gospodarki przyjmują różne formy. Na przykład przepisy dotyczące zamówień publicznych są regularnie wykorzystywane do osiągania celów politycznych innych niż efektywność gospodarcza, co podważa zasady rynkowe w tym obszarze. Mające zastosowanie ustawodawstwo przewiduje w szczególności, że zamówienia publiczne są udzielane w celu ułatwienia osiągnięcia celów wyznaczonych w ramach polityki państwa. Charakter tych celów pozostaje jednak niezdefiniowany, co pozostawia organom decyzyjnym szeroki margines swobody (21).

(101)

Podobnie w obszarze inwestycji rząd ChRL utrzymuje znaczącą kontrolę i wpływ, jeżeli chodzi o miejsce przeznaczenia oraz wielkość inwestycji zarówno państwowych, jak i prywatnych. Kontrola inwestycji oraz różne zachęty, ograniczenia i zakazy dotyczące inwestycji są wykorzystywane przez władze jako ważne narzędzie wspierania celów polityki przemysłowej, takich jak utrzymanie kontroli państwa nad kluczowymi sektorami lub wzmocnienie przemysłu krajowego (22).

(102)

Podsumowując, model ekonomiczny Chin opiera się na szeregu podstawowych aksjomatów, które przewidują wiele różnych form interwencji rządowej i zachęcają do ich stosowania. Tak duża skala interwencji rządowych jest sprzeczna z zasadą swobodnego działania mechanizmów rynkowych, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (23).

(103)

Przedsiębiorstwa będące własnością państwa, przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo lub przedsiębiorstwa działające pod nadzorem politycznym państwa lub zgodnie z jego wytycznymi stanowią istotną część gospodarki ChRL.

(104)

W sektorze produktu objętego postępowaniem działają głównie przedsiębiorstwa prywatne, takie jak: Sanyuan Biotechnology Co., Ltd. (24); Dongxiao Biotechnology Co., Ltd (25); Baolingbao Biology Co., Ltd. (26); Zhejiang Huakang Pharmaceutical Co., Ltd. (27)

(105)

Interwencje KPCh w proces podejmowania decyzji operacyjnych stały się jednak normą nie tylko w przedsiębiorstwach państwowych, ale również w przedsiębiorstwach prywatnych (28), a KPCh rości sobie prawo do zarządzania praktycznie każdym aspektem gospodarki kraju. Wpływ państwa poprzez struktury KPCh w przedsiębiorstwach faktycznie prowadzi do tego, że podmioty gospodarcze znajdują się pod kontrolą i nadzorem politycznym rządu, zważywszy, jak bardzo struktury państwa i partii w ChRL zostały ze sobą powiązane.

(106)

Ponadto sektor produktu objętego postępowaniem podlega kilku politykom rządowym, takim jak kluczowe polityki ogłoszone w 2022 r. przez Ministerstwo Finansów oraz Ministerstwo Rolnictwa i Spraw Wiejskich: „[z]integrowany rozwój przemysłu rolnego. koordynacja rozmieszczenia i budowy szeregu krajowych nowoczesnych parków rolniczo-przemysłowych, korzystnych i charakterystycznych klastrów przemysłowych oraz silnych gmin rolno-przemysłowych. Skupienie się na zapewnieniu krajowego bezpieczeństwa żywnościowego i skutecznych dostaw ważnych produktów rolnych, z naciskiem na ryż, pszenicę, kukurydzę, […]; budowanie nowoczesnego systemu wiejsko-przemysłowego opartego na silnych miastach przemysłowych, parkach przemysłowych jako sile napędowej oraz klastrach przemysłowych jako podstawie ich rozwoju, przy wykorzystaniu rozmieszczenia regionalnego, okręgowego i miejskiego, a także skoordynowanej promocji punktów, linii i obszarów, tak aby poprawić jakość i skuteczność rozwoju przemysłu jako całości” (29). Podobnie w 14. planie pięcioletnim na rzecz promowania modernizacji rolnictwa i obszarów wiejskich wyznaczono następujące cele: „[s]tworzenie przemysłowych pasów krajowego bezpieczeństwa żywnościowego. W oparciu o produkcję i dostawy ryżu, pszenicy, kukurydzy, soi itp. skoordynowanie rozmieszczenia zdolności w zakresie produkcji, przetwarzania, przechowywania i obrotu oraz stworzenie przemysłowych pasów bezpieczeństwa żywnościowego […]” (30).

(107)

Kontrolę rządu i nadzór nad polityką można również zaobserwować na poziomie odpowiednich stowarzyszeń branżowych (31).

(108)

Na przykład zgodnie z art. 3 statutu CFAA organizacja ta „przyjmuje profesjonalne doradztwo, nadzór i zarządzanie ze strony podmiotów odpowiedzialnych za rejestrację i zarządzanie, podmiotów odpowiedzialnych za budowanie Partii, a także odpowiednich departamentów administracji odpowiedzialnych za zarządzanie przemysłem” (32). Ponadto oddział Partii w CFAA (33) ma „stale zwiększać zdolności w zakresie badań biznesowych, […] intensyfikować prace na rzecz budowy Partii w ramach stowarzyszeń branżowych i w pełni wdrażać ogólne wymogi dotyczące rozwoju Partii w nowej erze” (34).

(109)

Sanyuan Biotechnology Co., Ltd., Baolingbao Biology Co., Ltd. oraz Zhejiang Huakang Pharmaceutical Co., Ltd. są członkami CFAA (35). Co więcej, Baolingbao Biology Co., Ltd. i Zhejiang Huakang Pharmaceutical Co., Ltd. są członkami niektórych komitetów branżowych CFAA (36).

(110)

Zgodnie z art. 2 statutu CSIA celem tego stowarzyszenia jest „rozpowszechnianie i wdrażanie krajowej polityki przemysłowej, pełne wspieranie przemysłu i promowanie produkcji przemysłowej”. Ponadto zgodnie z art. 3 tego statutu CSIA „ustanawia organizację Komunistycznej Partii Chin, prowadzi działalność partyjną i zapewnia niezbędne warunki dla działalności organizacji partyjnej” oraz – podobnie jak w przypadku CFAA – „przyjmuje doradztwo, nadzór i zarządzanie ze strony podmiotów odpowiedzialnych za rejestrację i zarządzanie, podmiotów odpowiedzialnych za budowanie Partii, a także odpowiednich departamentów administracji odpowiedzialnych za zarządzanie przemysłem” (37).

(111)

Dongxiao Biotechnology Co., Ltd., Biotlogy Co., Ltd. i Zhejiang Huakang Pharmaceutical Co., Ltd. są członkami rady wykonawczej CSIA (38).

(112)

Podobne zapisy znajdują się także w statucie Chińskiego Stowarzyszenia Przemysłu Fermentacji Biologicznej („CBFIA”) (39). Przedstawiciele Baolingbao Biology Co., Ltd. i Zhejiang Huakang Pharmaceutical Co., Ltd. są wiceprzewodniczącymi CBFIA (40).

(113)

W konsekwencji prywatni producenci w sektorze produktu objętego postępowaniem nie mogą prowadzić działalności na warunkach rynkowych. W sektorze tym zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne są istotnie objęte nadzorem politycznym i otrzymują wytyczne polityczne.

(114)

Rząd ChRL posiada możliwość ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach. W istocie komórki KPCh tworzone zarówno w przedsiębiorstwach państwowych, jak i w przedsiębiorstwach prywatnych umożliwiają państwu ingerowanie w proces podejmowania decyzji biznesowych.

(115)

Zgodnie z prawem spółek ChRL w każdej spółce należy ustanowić organizację partyjną KPCh (składającą się z co najmniej trzech członków KPCh, jak określono w statucie KPCh (41)), a spółka zapewnia warunki konieczne do prowadzenia działalności przez organizację partyjną.

(116)

W przeszłości wymóg ten nie zawsze był spełniany lub nie był egzekwowany w rygorystyczny sposób. Począwszy od co najmniej 2016 r. KPCh zaczęła jednak w coraz większym stopniu rościć sobie prawo do kontrolowania procesu podejmowania decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, traktując to prawo jako jedną z wiodących zasad jej polityki, (42) w tym wywierając presję na przedsiębiorstwa prywatne, nakłaniając je do kierowania się „patriotyzmem” i postępowania zgodnie z polityką partii (43).

(117)

Informacje z 2017 r. już wskazują, że komórki partyjne istniały w 70 % spośród około 1,86 mln przedsiębiorstw prywatnych, a organizacje KPCh wywierały coraz większą presję, aby zapewniono im możliwość podejmowania ostatecznych decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, w których je utworzono (44). Wspomniane przepisy mają ogólne zastosowanie w całej chińskiej gospodarce, we wszystkich sektorach, w tym do producentów produktu objętego postępowaniem i ich dostawców materiałów.

(118)

Ponadto w dniu 15 września 2020 r. opublikowano dokument zatytułowany „Wytyczne Biura Generalnego Komitetu Centralnego KPCh w sprawie intensyfikacji prac Zjednoczonego Frontu w sektorze prywatnym w nowej erze” („wytyczne”) (45), który jeszcze bardziej zwiększył rolę komitetów partyjnych w przedsiębiorstwach prywatnych.

(119)

Sekcja II.4 wytycznych stanowi: „[m]usimy zwiększyć ogólną zdolność Partii do przewodzenia pracom Zjednoczonego Frontu w sektorze prywatnym i skutecznie zintensyfikować prace w tym obszarze”, a sekcja III.6 stanowi: „[m]usimy jeszcze bardziej zintensyfikować budowanie Partii w przedsiębiorstwach prywatnych i umożliwić komórkom Partii skuteczne odgrywanie roli twierdzy, a członkom Partii odegranie roli awangardowych liderów i pionierów”. W wytycznych podkreśla się zatem rolę KPCh w przedsiębiorstwach i innych podmiotach sektora prywatnego oraz dąży się do zwiększenia tej roli (46).

(120)

Dochodzenie potwierdziło, że pokrywanie się stanowisk kierowniczych z członkostwem w KPCh lub z funkcjami partyjnymi zachodzi również w sektorze erytrytolu. Na przykład dyrektor naczelny Dongxiao Biotechnology Co., Ltd. zajmuje stanowiska w KPCh, a także jest przedstawicielem na obecne 14. Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych Prowincji Szantung (wybranym w styczniu 2023 r.) (47). Przewodniczący związku zawodowego w tym przedsiębiorstwie, będący również członkiem KPCh, zapytany o związek między budowaniem Partii a rozwojem przedsiębiorstwa, powiedział: „Rozwój Partii wytycza kierunek przedsiębiorstwa, a Partia i przedsiębiorstwo są zintegrowane i silne” (48).

(121)

Ponadto do KPCh należy kilku członków zarządu Sanyuan Biotechnology Co., Ltd., największego producenta produktu objętego postępowaniem (49). Podobnie jest w przypadku Baolingbao Biology Co., Ltd. (50) oraz Zhejiang Huakang Pharmaceutical Co., Ltd., którego prezes jest nie tylko członkiem KPCh i sekretarzem Partii w przedsiębiorstwie, ale także przedstawicielem na 14. Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych Prowincji Zhejiang (51).

(122)

Obecność państwa i interwencja państwa na rynkach finansowych oraz w zakresie zaopatrzenia w surowce i czynniki produkcji na dalszym etapie powoduje dodatkowe zakłócenia na rynku (52). W związku z tym obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach prowadzących działalność w sektorze erytrytolu i innych sektorach (takich jak sektor finansowy i sektor materiałów do produkcji) zapewnia rządowi ChRL możliwość ingerowania w ceny i koszty.

(123)

Złożony system planowania, w ramach którego wytycza się priorytety i określa się cele dla organów rządowych na szczeblu centralnym, prowincjonalnym i lokalnym, w dużej mierze wyznacza kierunek chińskiej gospodarki. Odpowiednie plany istnieją na wszystkich szczeblach administracji rządowej i obejmują praktycznie wszystkie sektory gospodarki. Cele wyznaczone w instrumentach planowania mają wiążący charakter, a organy na wszystkich szczeblach administracji monitorują wdrażanie planów przez odpowiednie organy administracji rządowej niższego szczebla.

(124)

Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są przesuwane do sektorów uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (53).

(125)

Władze chińskie wprowadziły szereg strategii politycznych dotyczących funkcjonowania sektora produktu objętego postępowaniem.

(126)

Wyżej wspomniane kluczowe polityki Ministerstwa Finansów i Ministerstwa Rolnictwa i Spraw Wiejskich z 2022 r. (zob. motyw 106) zawierają także następujące przepisy mające wpływ na funkcjonowanie tego sektora: „[p]aństwo będzie nadal realizować takie polityki jak subsydia dla producentów kukurydzy i nasion soi, subsydia do ryżu oraz zachęty dla dużych okręgów produkcji zboża, tak aby wzmocnić skuteczność reform strukturalnych po stronie podaży w rolnictwie oraz zapewnić krajowe bezpieczeństwo żywnościowe” bądź „[n]agrody dla najważniejszych okręgów produkcji nasion. Będzie rozszerzać zakres wsparcia dla najważniejszych okręgów produkcji nasion ryżu, pszenicy, kukurydzy […] oraz promować transformację i modernizację przemysłu nasiennego” (54).

(127)

Celem 14. planu pięcioletniego na rzecz promowania modernizacji rolnictwa i obszarów wiejskich (55) jest „[u]sprawnienie wspierania produkcji zbóż. Stabilizacja dopłat dla rolników zbożowych, poprawa polityki minimalnych cen zakupu ryżu i pszenicy oraz polityki subsydiów dla producentów kukurydzy i soi. Poprawa mechanizmu kompensacyjnego w odniesieniu do interesów najważniejszych obszarów produkcji zbóż oraz poprawa systemu polityki wsparcia dla głównych okręgów produkujących zboża” (56). Zgodnie z 14. planem pięcioletnim dotyczącym rozwoju sektora nasadzeń na szczeblu krajowym (57)„[w] okresie 14. planu pięcioletniego zbadamy możliwości ekspansji, zwiększymy moce produkcyjne, zoptymalizujemy strukturę, będziemy promować zróżnicowany rozwój i poprawimy zdolności w zakresie gwarancji dostaw” (58).

(128)

W 14. planie pięcioletnim CSIA (59) przedstawiono ponadto obowiązującą politykę rządową w tym sektorze i wyjaśniono, że „[o]d 2016 r. państwo dostosowało politykę tymczasowego składowania kukurydzy w trzech północno-wschodnich prowincjach i Regionie Autonomicznym Mongolii Wewnętrznej do nowego mechanizmu »skupu rynkowego« wraz z »subsydium«, co spowodowało gwałtowny spadek cen kukurydzy i znacznie obniżyło koszty produkcji skrobi kukurydzianej; w celu zużycia nadmiaru kukurydzy Heilongjiang, Jilin, Liaoning, Mongolia Wewnętrzna i inne lokalizacje przyznały subsydia o różnej skali przedsiębiorstwom zajmującym się intensywnym przetwarzaniem kukurydzy, nadal zwiększającym moce produkcyjne w zakresie intensywnego przetwarzania kukurydzy i produkcji skrobi kukurydzianej” (60).

(129)

W 14. planie pięcioletnim dotyczącym rozwoju biogospodarki (61) bezpośrednio odniesiono się do sektora produktu objętego postępowaniem, formułując takie cele jak „[w]zmocnienie głównej roli, jaką odgrywa innowacyjność przedsiębiorstw. Umożliwienie wiodącym przedsiębiorstwom w dziedzinie biologii odgrywania czołowej i wspierającej roli, zachęcanie dużych przedsiębiorstw, by udostępniały zasoby, takie jak innowacje technologiczne, łańcuch dostaw i usługi finansowe, podmiotom na wyższym i niższym szczeblu łańcucha przemysłowego, a także promowanie integracji i innowacji w małych i średnich przedsiębiorstwach. Przy skoncentrowaniu się na kluczowych dziedzinach o dużej skali i szeroko zakrojonym wpływie, takich jak biomedycyna, biorolnictwo i bioprodukcja, przedsiębiorstwa bioinnowacyjne zachęca się do pogłębiania działalności w wydzielonych obszarach, kultywowania ich przewag rozwojowych i przekształcania się w indywidualnych liderów konkurencyjnych na skalę globalną” (62).

(130)

Podobnie na poziomie prowincji, zgodnie z 14. planem pięcioletnim prowincji Hebei na rzecz strategicznych i nowo powstających gałęzi przemysłu (63), organy rządowe mają kształtować strukturę przemysłową sektora w następujący sposób: „Intensywne rozwijanie sektorów fermentacji biologicznej, bioproduktów i szczególnych produktów biologicznych oraz promowanie zintegrowanego zastosowania biotechnologii w obszarach medycyny, przemysłu chemicznego, materiałów, wysoce intensywnego przetwarzania żywności i nowej energii. Konsolidacja i poprawa zalet aminokwasów, cukrów skrobiowych, preparatów enzymatycznych, witamin i innych produktów oraz opracowanie nowych materiałów biologicznych, takich jak włókna pochodzenia biologicznego i biochemikalia” (64).

(131)

Ponadto w 2024 r. prowincja Szantung wydała istotną politykę na rzecz promowania, modernizacji i rozwoju sektora kukurydzy (65), zapewniając poważne wsparcie podatkowe na działalność badawczo-rozwojową. Z tego wsparcia podatkowego skorzystało np. przedsiębiorstwo Sanyuan Biotechnology Co., Ltd., którego przedstawiciel prawny stwierdził: „Jeżeli chodzi o pozycję przedsiębiorstwa na arenie międzynarodowej, jest ona nierozerwalnie związana z silnym wsparciem ze strony organów podatkowych […]. Ulepszone zachęty podatkowe dają nam pełną motywację do badań i rozwoju. Projekt przedsiębiorstwa polegający na zapewnieniu mocy produkcyjnych na poziomie 50 000 ton erytrytolu został zrealizowany i oczekujemy, że udziału w rynku będzie się dalej zwiększać” (66).

(132)

Za pomocą tych i innych instrumentów rząd ChRL steruje zatem praktycznie wszystkimi aspektami rozwoju i funkcjonowania tego sektora i rynków wyższego szczebla oraz je kontroluje.

(133)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej dotyczących tego sektora. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(134)

Z informacji zawartych w aktach wynika, że chiński system prawa upadłościowego nie zapewnia możliwości odpowiedniego osiągnięcia najistotniejszych postawionych przed nim celów, tj. sprawiedliwego rozliczania wierzytelności i długów oraz ochrony uzasadnionych praw i interesów wierzycieli i dłużników. Wydaje się, że jest to spowodowane faktem, iż – mimo że chińskie prawo upadłościowe opiera się formalnie na zasadach podobnych do tych, które stosuje się w analogicznym prawie obowiązującym w państwach innych niż ChRL – system funkcjonujący w Chinach charakteryzuje się systematycznym niedostatecznie rygorystycznym egzekwowaniem przepisów.

(135)

Liczba upadłości nadal jest uderzająco niska w stosunku do wielkości gospodarki tego kraju, zwłaszcza dlatego, że postępowania upadłościowe borykają się z szeregiem niedociągnięć, które skutecznie zniechęcają do składania wniosków o ogłoszenie upadłości. Ponadto organy państwowe nadal pełnią istotną i aktywną rolę w postępowaniach upadłościowych, niejednokrotnie wywierając bezpośredni wpływ na ich rezultat (67).

(136)

Dodatkowo w systemie praw własności ChRL można zaobserwować rażące braki, zwłaszcza jeżeli chodzi o prawo własności gruntów oraz prawo do użytkowania gruntów (68). Wszystkie grunty są własnością państwa (grunty rolne stanowiące własność wspólną i grunty miejskie będące własnością państwa), a ich przydział stanowi wyłączną prerogatywę państwa. W Chinach przyjęto przepisy prawne służące zagwarantowaniu, aby proces przydziału gruntów przebiegał w przejrzysty sposób i był przeprowadzany po cenach rynkowych – dzięki temu wprowadzono np. postępowania przetargowe w tym zakresie. Przepisy te są jednak nagminnie łamane i w rezultacie niektórzy nabywcy otrzymują grunty nieodpłatnie lub po cenach znacznie niższych od stawek rynkowych (69). Ponadto organy niejednokrotnie dążą do osiągnięcia konkretnych celów politycznych, dlatego też podejmowane przez nie decyzje w kwestii przydziału gruntów są często podporządkowane realizacji określonych planów gospodarczych (70).

(137)

Producenci produktu objętego postępowaniem – podobnie jak inne sektory chińskiej gospodarki – podlegają powszechnym przepisom chińskiego prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego. Z tego powodu przedsiębiorstwa te podlegają także odgórnym zakłóceniom wynikającym z dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów prawa upadłościowego i prawa rzeczowego. Na podstawie dostępnych dowodów wydaje się, że przesłanki te mają pełne zastosowanie również w przypadku sektora chemicznego, a zatem także sektora erytrytolu. W obecnym dochodzeniu nie ujawniono żadnych informacji, które mogłyby podważyć te ustalenia.

(138)

W świetle powyższego Komisja stwierdziła, że w sektorze produktu objętego postępowaniem dochodziło do przypadków dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów dotyczących upadłości i prawa rzeczowego.

(139)

W ChRL nie ma warunków dla pełnego rozwoju systemu wynagrodzeń bazującego na zasadach rynkowych, ponieważ pracownicy i pracodawcy nie mogą swobodnie korzystać z praw do tworzenia związków zawodowych. ChRL nie ratyfikowała szeregu kluczowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy w tej dziedzinie, w szczególności konwencji dotyczących wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych (71).

(140)

Zgodnie z chińskim prawem krajowym w Chinach funkcjonuje tylko jeden związek zawodowy. Organizacja ta nie jest jednak niezależna od organów państwowych, a jej zaangażowanie w prowadzenie rokowań zbiorowych i ochronę praw pracowników jest minimalne (72). Ponadto system rejestracji gospodarstw domowych, który ogranicza możliwość korzystania z pełnego spektrum usług w zakresie zabezpieczenia społecznego oraz innych świadczeń do mieszkańców danego obszaru administracyjnego, zmniejsza mobilność chińskiej siły roboczej.

(141)

W rezultacie pracownicy niezarejestrowani jako mieszkańcy danego obszaru znajdują się zazwyczaj w mniej korzystnej sytuacji pod względem pewności zatrudnienia i otrzymują niższe wynagrodzenie niż osoby zameldowane jako mieszkańcy tego obszaru (73). Z ustaleń tych wynika, że koszty wynagrodzeń w ChRL są zniekształcone.

(142)

Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że sektor erytrytolu nie podlegałyby opisanemu chińskiemu systemowi prawa pracy. W sektorze występują zatem zniekształcenia kosztów wynagrodzeń zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego postępowaniem lub głównych surowców do jego produkcji), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w ChRL).

(143)

Dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w ChRL podlega różnym zakłóceniom.

(144)

Po pierwsze, chiński system finansowy charakteryzuje się silną pozycją banków będących własnością państwa (74), które przy przyznawaniu dostępu do finansowania biorą pod uwagę inne kryteria niż rentowność projektu. Podobnie jak w przypadku niefinansowych przedsiębiorstw państwowych banki pozostają powiązane z państwem nie tylko poprzez własność, ale również poprzez osobiste relacje (kadrę zarządzającą najwyższego szczebla dużych instytucji finansowych będących własnością państwa ostatecznie wyznacza KPCh) (75), a także regularnie wdrażają politykę publiczną opracowaną przez rząd ChRL.

(145)

W ten sposób banki wypełniają wyraźny obowiązek prawny prowadzenia swojej działalności stosownie do potrzeb krajowego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zgodnie z programem polityki przemysłowej państwa (76). Chociaż uznaje się, że różne przepisy prawne odnoszą się do potrzeby przestrzegania normalnych zachowań bankowych i zasad ostrożnościowych, takich jak konieczność zbadania zdolności kredytowej kredytobiorcy, przytłaczające dowody, w tym ustalenia poczynione w dochodzeniach w sprawie ochrony handlu, sugerują, że przepisy te odgrywają jedynie drugorzędną rolę w stosowaniu różnych instrumentów prawnych.

(146)

Na przykład rząd ChRL wyjaśnił, że nawet decyzje dotyczące prywatnej bankowości komercyjnej muszą być nadzorowane przez KPCh i pozostawać w zgodzie z polityką krajową. Jednym z trzech nadrzędnych celów państwa w odniesieniu do zarządzania bankowością jest obecnie wzmocnienie przywództwa Partii w sektorze bankowym i sektorze ubezpieczeń, w tym w odniesieniu do kwestii operacyjnych i dotyczących zarządzania (77). Ponadto w kryteriach oceny wyników banków komercyjnych należy obecnie uwzględnić, w jaki sposób podmioty „służą krajowym celom rozwoju i gospodarki realnej”, a w szczególności, w jaki sposób „obsługują strategiczne i nowo powstające gałęzie przemysłu” (78).

(147)

Ponadto ratingi obligacji i kredytowe są często zniekształcone z różnych powodów, w tym w związku z faktem, że na ocenę ryzyka wpływ ma strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla rządu ChRL oraz moc każdej domniemanej gwarancji rządowej (79). Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (80). Prowadzi to do preferencyjnego udzielania kredytów przedsiębiorstwom państwowym, dużym dobrze powiązanym przedsiębiorstwom prywatnym oraz przedsiębiorstwom w kluczowych sektorach przemysłu, co oznacza, że dostępność i koszt kapitału nie są równe dla wszystkich podmiotów na rynku.

(148)

Po drugie, koszty finansowania zewnętrznego były sztucznie utrzymywane na niskim poziomie w celu stymulowania wzrostu inwestycji. Doprowadziło to do nadmiernego wykorzystania inwestycji kapitałowych o coraz niższych zwrotach z inwestycji. Świadczy o tym wzrost stosunku zadłużenia do aktywów przedsiębiorstw w sektorze państwowym pomimo gwałtownego spadku rentowności, co sugeruje, że mechanizmy funkcjonujące w systemie bankowym nie odpowiadają normalnym działaniom handlowym.

(149)

Po trzecie, chociaż w październiku 2015 r. osiągnięto liberalizację nominalnych stóp procentowych, sygnały cenowe nadal nie są wynikiem działania sił rynkowych, ale wpływają na nie zakłócenia powodowane przez działanie rządu. Odsetek kredytów udzielanych na poziomie stopy referencyjnej lub poniżej tego poziomu nadal stanowił co najmniej jedną trzecią wszystkich kredytów na koniec 2018 r. (81) Media państwowe w ChRL podały ostatnio, że KPCh wezwała do „obniżenia rynkowej stopy procentowej kredytów.” (82) Sztucznie niskie stopy procentowe prowadzą do zaniżania cen, a co za tym idzie do nadmiernego wykorzystywania kapitału.

(150)

Ogólny wzrost akcji kredytowej w ChRL wskazuje na pogarszającą się skuteczność alokacji kapitału bez żadnych oznak ograniczenia akcji kredytowej, jakiego można by oczekiwać w niezniekształconym otoczeniu rynkowym. W rezultacie gwałtownie wzrosła liczba kredytów zagrożonych, przy czym rząd ChRL kilkakrotnie decydował się podjąć działania albo w celu uniknięcia niewykonania zobowiązań, tworząc tym samym tzw. przedsiębiorstwa „zombie”, albo w celu przeniesienia prawa własności do długu (np. w drodze połączeń lub zamiany długu na udziały w kapitale własnym), co niekoniecznie prowadziło do rozwiązania ogólnego problemu zadłużenia lub usunięcia jego pierwotnych przyczyn.

(151)

Zasadniczo, pomimo kroków podjętych w celu liberalizacji rynku, w systemie kredytów dla przedsiębiorstw w ChRL występują znaczące zakłócenia wynikające z utrzymującej się dominującej roli państwa na rynkach kapitałowych. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(152)

W toku obecnego dochodzenia nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, że sektor produktu objętego postępowaniem nie pozostaje pod wpływem interwencji rządowej w system finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(153)

Komisja zauważyła, że zakłócenia opisane w zaktualizowanym sprawozdaniu są charakterystyczne dla chińskiej gospodarki. Z dostępnych dowodów wynika, że fakty i cechy chińskiego systemu opisane powyżej oraz w części I zaktualizowanego sprawozdania dotyczą całego państwa i wszystkich sektorów gospodarki. To samo odnosi się do opisu czynników produkcji określonych powyżej oraz w części II zaktualizowanego sprawozdania.

(154)

Komisja przypomina, że wytwarzanie produktu objętego postępowaniem wymaga określonych materiałów do produkcji. W przypadku gdy producenci produktu objętego postępowaniem kupują/zamawiają te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Podlegają również systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów. Zakłócenia te zostały szczegółowo opisane zwłaszcza w sekcji 3.2.2 powyżej. Komisja wskazała, że struktura regulacyjna leżąca u podstaw tych zakłóceń ma zastosowanie ogólne, ponieważ producenci erytrytolu podlegają tym zasadom jak każdy inny podmiot gospodarczy w ChRL. Zakłócenia mają zatem bezpośredni wpływ na strukturę kosztów produktu objętego postępowaniem.

(155)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej produktu objętego postępowaniem nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach I i II zaktualizowanego sprawozdania.

(156)

Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej.

(157)

W obecnym dochodzeniu rząd ChRL ani producenci eksportujący nie przedstawili żadnych przeciwnych dowodów ani argumentów.

(158)

CCCMC przedstawiła uwagi, w szczególności w odniesieniu do zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. CCCMC stwierdziła, że zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego z kilku powodów jest niezgodne z art. 2.2 porozumienia antydumpingowego WTO.

(159)

Komisja powtórzyła swój pogląd, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest w pełni zgodny ze zobowiązaniami UE wynikającymi z prawa WTO, w szczególności z postanowieniami porozumienia antydumpingowego. Komisja zwróciła uwagę na fakt, że istnienie znaczących zakłóceń dających podstawy do zastosowania przepisów art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego ustala się na poziomie całego państwa oraz że istnienie takich zakłóceń, jeśli zostanie ustalone, sprawia, że koszty i ceny w kraju wywozu nie są właściwe do celów konstrukcji wartości normalnej. W tych okolicznościach w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego przewidziano konstrukcję kosztów produkcji i sprzedaży na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia, uwzględniając te w odpowiednim reprezentatywnym kraju o podobnym poziomie rozwoju co kraj wywozu.

(160)

Analiza przedstawiona w niniejszej sekcji, która obejmuje badanie wszystkich dostępnych dowodów odnoszących się do interwencji Chin w ich gospodarce, zarówno w ujęciu ogólnym, jak i w sektorze produktu objętego postępowaniem, wykazała, że ceny i koszty produktu objętego postępowaniem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych.

(161)

Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych.

(162)

W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim kraju reprezentatywnym, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

(163)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(164)

Jak wyjaśniono w motywach 40–56, Komisja wydała dwie noty w odniesieniu do akt dotyczące źródeł do celów określenia wartości normalnej. W notach tych opisano fakty i dowody leżące u podstaw odpowiednich kryteriów, a ponadto odniesiono się do uwag otrzymanych przez strony na temat tych elementów i odpowiednich źródeł.

(165)

W drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja poinformowała zainteresowane strony o zamiarze rozważenia wykorzystania Kolumbii jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w niniejszej sprawie, jeżeli zostanie potwierdzone istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(166)

W pierwszej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja wskazała Kolumbię, Brazylię, Tajlandię, Argentynę, Ekwador, Meksyk, Peru, Republikę Południowej Afryki i Turcję jako państwa o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do ChRL według Banku Światowego, tzn. że wszystkie one są sklasyfikowane przez Bank Światowy jako państwa „o wyższym średnim dochodzie” na podstawie dochodu narodowego brutto.

(167)

Wydaje się jednak, jak wyjaśniono w motywach 40–52 powyżej, że produkt objęty dochodzeniem jest wytwarzany wyłącznie w krajach, z których żaden nie jest krajem o poziomie rozwoju gospodarczego podobnym do poziomu ChRL według kryteriów wymienionych w motywie 163 powyżej.

(168)

W pierwszej nocie Komisja stwierdziła, że kwas cytrynowy jest odpowiednim produktem zastępczym należącym do tej samej kategorii ogólnej lub tego samego sektora co produkt objęty dochodzeniem na potrzeby określenia wartości niezniekształconej w reprezentatywnym kraju o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego co ChRL w odniesieniu do tych samych czynników produkcji, które wykorzystuje się do produkcji erytrytolu. Żadna z zainteresowanych stron nie zakwestionowała tego wniosku.

(169)

Na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego uznano, że dane finansowe dotyczące producentów kwasu cytrynowego można uznać za reprezentatywne również dla producentów eksportujących produkt objęty postępowaniem.

(170)

W pierwszej nocie Komisja zbadała, które dane finansowe są łatwo dostępne w przypadku państw, o których mowa w motywie 166. Komisja znalazła takie dane w bazie danych Orbis w odniesieniu do jednego przedsiębiorstwa w Ekwadorze, jednego przedsiębiorstwa w Kolumbii, jednego przedsiębiorstwa w Meksyku, jednego przedsiębiorstwa w Peru, jednego przedsiębiorstwa w Republice Południowej Afryki, jednego przedsiębiorstwa w Argentynie, ośmiu przedsiębiorstw w Turcji, czterech przedsiębiorstw w Brazylii i sześciu przedsiębiorstw w Tajlandii. Dostępne Komisji sprawozdania finansowe dotyczące wszystkich przedsiębiorstw w Argentynie, Ekwadorze, Meksyku, Peru, Republice Południowej Afryki i Turcji oraz kilku przedsiębiorstw w Brazylii i Tajlandii nie były odpowiednie, ponieważ były niekompletne lub zbyt stare bądź wykazywały, że dane przedsiębiorstwo przynosiło straty.

(171)

Następnie Komisja przeanalizowała następujące trzy potencjalne reprezentatywne kraje o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do poziomu ChRL, w których produkuje się kwas cytrynowy i dla których dostępne były sprawozdania finansowe wykazujące zyski: Brazylię, Kolumbię i Tajlandię. Komisja zwróciła wówczas uwagę na istnienie łatwo dostępnych danych finansowych w bazie danych Orbis za 2022 r. w odniesieniu do jednego producenta kwasu cytrynowego w Brazylii (Cargill Agricola S.A.), jednego producenta kwasu cytrynowego w Kolumbii (Sucroal S.A.) i trzech producentów kwasu cytrynowego w Tajlandii (Sunshine Biotech International Co Ltd.; Cofco Biochemical (Thailand) Co Ltd.; Thai Industrial Citric Co Ltd.), a także za 2020 r. w odniesieniu do jednego producenta kwasu cytrynowego w Brazylii (Primary Products Ingredients Brasil S.A.).

(172)

W uwagach do pierwszej noty żadna ze stron nie zaproponowała możliwych reprezentatywnych krajów o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do poziomu ChRL, w których produkowany jest kwas cytrynowy, innych niż te trzy kraje.

(173)

W uwagach do pierwszej noty przedsiębiorstwo Dongxiao Biotechnology Co., Ltd. wezwało, aby wykorzystać Brazylię, a jednocześnie zaproponowało wykorzystanie Tajlandii w celu znalezienia wartości niezniekształconej wyłącznie dla glukozy. Przedsiębiorstwo to twierdziło, że jest to zgodne z praktyką Komisji w sprawie R728 – Przegląd wygaśnięcia dotyczący walcowanej płaskiej stali krzemowej elektrotechnicznej o ziarnach zorientowanych– w której Komisja wykorzystała Brazylię jako reprezentatywny kraj, ale ustaliła wartość niezniekształconą wodoru przy użyciu danych dla największego na świecie kraju eksportującego wodór (Kanada).

(174)

Komisja przede wszystkim zauważyła, że jej dotychczasowa praktyka administracyjna nie jest wiążąca do celów oceny zgodności z przepisami rozporządzenia podstawowego (84). Ponadto przywóz glukozy do Tajlandii pochodzi prawie wyłącznie z ChRL, a to wyklucza wykorzystanie tych danych.

(175)

W uwagach do pierwszej noty Dongxiao Biotechnology Co. Ltd. wezwało, aby wykorzystać Brazylię jako reprezentatywny kraj, ponieważ Brazylia wytwarzała produkt podobny do produktów objętych dochodzeniem, tj. kwas cytrynowy; ponieważ brazylijskie przedsiębiorstwo Cargill Agricola S.A. było rentowne w 2022 r., który obejmuje część okresu objętego dochodzeniem (1 października 2022 r. – 30 września 2023 r.); ponieważ dane dotyczące brazylijskiego przywozu (do celów zastępczych) w odniesieniu do prawie wszystkich znanych materiałów do produkcji można znaleźć w załączniku do pierwszej noty oraz ponieważ w pierwszej nocie Komisji nie wskazano żadnych zakłóceń w handlu w Brazylii mających wpływ na materiały do produkcji produktu objętego dochodzeniem.

(176)

Skarżący zakwestionował adekwatność danych finansowych pochodzących od dwóch brazylijskich przedsiębiorstw wskazanych w pierwszej nocie (tj. Cargill Agricola S.A. i Primary Products Ingredients Brasil S.A.) ze względu na to, że oba przedsiębiorstwa należą do grup i trudno jest ocenić wpływ grupy na dane finansowe. Skarżący zauważył również, że oba te przedsiębiorstwa produkują lub sprzedają szeroką gamę produktów. W odniesieniu do Cargill Agricola S.A. skarżący dodał, że obroty Cargill Agricola S.A. były około 150 razy większe od obrotów kolumbijskiego przedsiębiorstwa Sucroal S.A. (przy podobnych mocach produkcyjnych) oraz że przedsiębiorstwo Cargill Agricola S.A. miało profil finansowy przedsiębiorstwa handlowego. Jeśli chodzi o Primary Products Ingredients Brasil S.A., skarżący zwrócił uwagę na zmianę własności i brak opublikowanych danych finansowych za 2022 r.

(177)

Skarżący zakwestionował również adekwatność danych finansowych trzech tajlandzkich przedsiębiorstw wymienionych w pierwszej nocie (tj. Sunshine Biotech International Co. Ltd.; Cofco Biochemical (Thailand) Co. Ltd. i Thai Industrial Citric Co. Ltd.). Dla skarżącego bez bardziej szczegółowych i niezależnie skontrolowanych danych dane dwóch pierwszych przedsiębiorstw – chińskich podmiotów w Tajlandii – były mało wiarygodne na potrzeby określenia wartości niezniekształconych. Ponadto zdaniem skarżącego wpływ grup, do których należą Sunshine Biotech International Co. Ltd. i Cofco Biochemical (Thailand) Co. Ltd., może przekładać się na dane i wyniki przedsiębiorstwa, które pozostają niepewne bez szczegółowych sprawozdań z niezależnych audytów dotyczących tych przedsiębiorstw i grup. Dodatkowo skarżący stwierdził, że oba przedsiębiorstwa są ukierunkowane na wywóz, a ich głównym celem jest dostarczanie kwasu cytrynowego do Stanów Zjednoczonych Ameryki do tego stopnia, że dostawy kwasu cytrynowego pochodzącego z Chin podlegają wysokim cłom przy przywozie do tego kraju. Skarżący dodał, że wielkość produkcji w Tajlandii była mała w porównaniu z produkcją w ChRL, i oszacował konsumpcję kwasu cytrynowego w Tajlandii na 30 000–40 000 ton rocznie.

(178)

W związku z powyższym skarżący wezwał do wykorzystania Kolumbii, a nie Brazylii i Tajlandii.

(179)

Komisja zgodziła się ze skarżącym, że dane finansowe brazylijskiego przedsiębiorstwa Primary Products Ingredients Brasil S.A. nie były odpowiednie ze względu na to, że są nieaktualne. Przedmiotowe dane obejmowały rok obrotowy 2020, podczas gdy okres objęty dochodzeniem to 1 października 2022 r. – 30 września 2023 r.

(180)

W drugiej nocie Komisja dokładniej zbadała, które dane finansowe są dostępne w odniesieniu do państw wskazanych w nocie z 21 grudnia 2023 r., a mianowicie Brazylii, Kolumbii i Tajlandii. Na tym etapie Komisja miała dostęp do tych samych informacji, które opisano w pierwszej nocie (zob. motyw 171), z wyjątkiem faktu, że Komisja uzyskała bardziej szczegółowe i publicznie dostępne informacje za 2022 r. w odniesieniu do kolumbijskiego producenta kwasu cytrynowego Sucroal S.A (pochodzące od Supersociedades, co objaśniono w motywie 222). W przypadku pozostałych przedsiębiorstw w innych potencjalnych reprezentatywnych krajach nie były dostępne dane o takim poziomie szczegółowości.

(181)

W związku z powyższym Komisja uznała, że najbardziej odpowiednie jest wykorzystanie informacji finansowych dostępnych w odniesieniu do kolumbijskiego przedsiębiorstwa Sucroal S.A. Ponadto obroty Sucroal S.A. mieszczą się w przedziale między obrotami największych i najmniejszych chińskich producentów erytrytolu objętych próbą. Żadna strona nie zakwestionowała tych trzech faktów ani nie przedstawiła informacji finansowych od alternatywnych przedsiębiorstw.

(182)

W uwagach do drugiej noty Dongxiao Biotechnology Co. Ltd. zakwestionowało wykorzystanie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku pochodzących z Sucroal S.A. Te uwagi, które omówiono w sekcji 3.4.9 poniżej, nie zmieniają wniosku sformułowanego w powyższym motywie.

(183)

Po ustaleniu na podstawie wszystkich powyższych elementów, że Kolumbia jest jedynym dostępnym odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(184)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Kolumbia spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj.

(185)

W pierwszej nocie Komisja podała wykaz czynników produkcji, takich jak materiały, energia i nakłady pracy, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji produktu objętego dochodzeniem i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia publicznie dostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji wymienionych w tej nocie.

(186)

Następnie w drugiej nocie Komisja stwierdziła, że na potrzeby skonstruowania wartości normalnej na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z bazy danych Global Trade Atlas („GTA”) (85) w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów surowców. Komisja stwierdziła również, że wykorzysta publicznie dostępne ceny energii elektrycznej w Kolumbii (86) w celu określania cen energii elektrycznej oraz gazu i pary wodnej (przy użyciu tabel przeliczeń między m2/tonę a kWh), a także statystyki MOP (87) w celu określenia kosztów pracy.

(187)

W drugiej nocie Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że ze względu na dużą liczbę czynników produkcji u objętych próbą współpracujących producentów eksportujących, którzy dostarczyli pełne informacje, oraz nieznaczny udział niektórych surowców w całkowitych kosztach produkcji, te znikome pozycje zaliczono do „materiałów zużywalnych”. Ponadto Komisja poinformowała, że obliczy procentowy udział materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców i zastosuje ten procentowy udział do ponownie obliczonego kosztu surowców, stosując ustalone niezniekształcone wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju.

(188)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przedstawione przez zainteresowane strony i zebrane podczas wizyt weryfikacyjnych, w celu określenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i ich źródła:

Tabela 1

(189)

Po wydaniu drugiej noty wykaz czynników produkcji został jeszcze skrócony ze względu na brak w GTA cen importowych stosowanych wobec Kolumbii. Dlatego ich wartości dodano do wartości materiałów zużywalnych:

(190)

Komisja wzięła pod uwagę wartość pośrednich kosztów produkcji, aby uwzględnić koszty, które nie zostały uwzględnione we wspomnianych powyżej czynnikach produkcji. Aby ustalić tę kwotę, Komisja wykorzystała koszty produkcji zgłoszone przez objętych próbą producentów eksportujących nieuwzględnione w powyższych poszczególnych czynnikach produkcji, takie jak amortyzacja i koszty konserwacji.

(191)

Ponadto oprócz zgłoszonych pośrednich kosztów produkcji Komisja uwzględniła także koszty poniesione na badania i rozwój, o ile nie zostały one uwzględnione w kosztach produkcji.

(192)

Kwoty tych kosztów pochodzą z odpowiedzi producentów eksportujących na pytania zawarte w kwestionariuszu. Nową kwotę pośrednich kosztów produkcji podano jako wartość procentową i zastosowano do ponownie obliczonych kosztów produkcji.

(193)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną ceny importowej stosowanej przy przywozie do Kolumbii podanej w GTA, która uwzględnia należności celne obowiązujące przy przywozie do Kolumbii w odniesieniu do odpowiedniego kodu HS.

(194)

Komisja ujęła koszty transportu poniesiony przez współpracujących producentów eksportujących z tytułu dostaw surowców jako odsetek rzeczywistego kosztu tych surowców, a następnie zastosowała taki sam odsetek wobec niezniekształconego kosztu tych samych surowców, aby uzyskać niezniekształcony koszt transportu. Komisja uznała, że w kontekście przedmiotowego dochodzenia istnieją podstawy, aby wykorzystać iloraz kosztów surowców zakupionych przez producenta eksportującego i zgłoszonych kosztów transportu jako przesłankę do oszacowania niezniekształconych kosztów transportu surowców w momencie dostarczenia do fabryki przedsiębiorstwa.

(195)

Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cenę jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL i państw, które nie są członkami WTO, wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (95). Pozostałe ilości uznano za reprezentatywne.

(196)

Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z ChRL do reprezentatywnego kraju, ponieważ w motywach 60-157 uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w ChRL nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe.

(197)

W odniesieniu do szeregu czynników produkcji rzeczywiste koszty ponoszone przez współpracujących producentów eksportujących stanowiły znikomy udział w całkowitych kosztach surowców w okresie objętym dochodzeniem. Ponieważ wartość zastosowana w odniesieniu do nich nie miała znaczącego wpływu na obliczanie marginesu dumpingu niezależnie od wykorzystanego źródła, Komisja postanowiła uwzględnić te koszty w materiałach zużywalnych, jak również wyjaśniono w motywie 187.

(198)

W załączniku I do pierwszej noty wymieniono różne surowce zgłoszone przez współpracujących producentów eksportujących na poziomie 6-cyfrowego kodu HS lub, o ile były dostępne dane, na bardziej szczegółowym poziomie.

(199)

W uwagach do pierwszej noty Dongxiao Biotechnology Co. Ltd. stwierdziło, że ceny importowe państwa trzeciego nie odzwierciedlają ani rzeczywistych cen krajowych w tym państwie, ani cen zakupu w państwie, którego dotyczy postępowanie, oraz że w związku z tym Komisja powinna być gotowa zaakceptować inne publicznie dostępne źródła danych, takie jak krajowa cena sprzedaży w państwie trzecim lub inne ceny międzynarodowe. Dongxiao Biotechnology Co., Ltd. dodało, że cenę materiałów do produkcji nabywanych na rynku krajowym należy zastąpić ceną importową na podstawie ceny FOB.

(200)

Komisja zauważyła, że w art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zaleca się korzystanie ze stosownych danych w odpowiednim reprezentatywnym kraju „o ile stosowne dane na temat kosztów są łatwo dostępne”.

(201)

Komisja nie dysponowała danymi dotyczącymi cen krajowych w potencjalnych reprezentatywnych krajach. Natomiast dane dotyczące cen importowych w potencjalnych odpowiednich reprezentatywnych krajach są łatwo dostępne i dlatego Komisja wykorzystała bazę GTA jako źródło tych danych. Komisja uważa także, że dzięki oddziaływaniu konkurencji ceny importowe stosowane wobec potencjalnych reprezentatywnych krajów były dokładnym odzwierciedleniem odpowiednich cen krajowych.

(202)

Ponadto w celu określenia odpowiednich cen odniesienia Komisja wykluczyła również dane dotyczące przywozu z ChRL do reprezentatywnego kraju. Jeżeli wielkości przywozu czynników produkcji są wystarczająco reprezentatywne i nie występują inne szczególne okoliczności powodujące, że są one nieodpowiednie, nie ma obiektywnego powodu, aby je wykluczyć.

(203)

W związku z tym, wobec braku dowodów przeciwnych, Komisja odrzuciła argumenty strony i podkreśliła jednocześnie, że aby określić cenę rynkową przedmiotowego czynnika produkcji w reprezentatywnym kraju, stosuje praktykę korygowania cen importowych o podatki przywozowe.

(204)

Podczas kontroli na miejscu dotyczącej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez producentów eksportujących Komisja poddała kontroli krzyżowej korelację między nomenklaturą chińską a nomenklaturą kolumbijską. Wynik ulepszonej korelacji przedstawiono w drugiej nocie.

(205)

W odpowiedzi na drugą notę Dongxiao Biotechnology Co. Ltd. utrzymywało, że cena glukozy jako czynnika produkcji odnosi się do glukozy w postaci stałej oraz że cena musi odzwierciedlać procentową zawartość glukozy w postaci stałej w wykorzystywanym syropie glukozowym. Komisja zgodziła się i skorygowała cenę odniesienia dla odpowiedniego przedsiębiorstwa.

(206)

Jeżeli chodzi o należności celne przywozowe mające zastosowanie do przywozu czynników produkcji, należności te zostały uwzględnione w zastosowanej cenie odniesienia.

(207)

Komisja przeanalizowała praktyki księgowe objętych próbą chińskich producentów eksportujących w odniesieniu do produktów ubocznych i odpadów. W rezultacie Komisja zastosowała ilości sprzedanych produktów odpadowych i obniżyła koszt produkcji, wykorzystując kolumbijskie ceny dla kodu HS, o ile były dostępne.

(208)

W odniesieniu do produktów odpadowych, dla których dostępna była jedynie cena produktu podstawowego Komisja wobec braku innych dostępnych danych tymczasowo przyjęła stosunek ceny produktu odpadowego w ChRL do ceny produktu podstawowego w ChRL według danych przekazanych przez producentów eksportujących. Stosunek ten został następnie zastosowany do ceny produktu podstawowego w Kolumbii, pochodzącej z bazy danych GTA.

(209)

Komisja wykorzystała ostatnie publicznie dostępne dane ze statystyk MOP (96), aby określić wynagrodzenia w sektorze przemysłu w Kolumbii. Ich średnią miesięczną wartość w okresie objętym dochodzeniem odpowiednio skorygowano o inne składki przez dodanie zabezpieczenia społecznego płaconego przez pracodawcę, w tym składki emerytalnej i podatku od ryzyka zawodowego: 12 % z tytułu składki pracodawcy na fundusz emerytalny, 8,5 % z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, 1–2 % z tytułu solidarnościowego funduszu emerytalnego oraz 4–9 % z tytułu podatków od wynagrodzeń (97), (98). Średni godzinowy koszt pracy w przeliczeniu na EPC wynosi 18 CNY/roboczogodzinę.

(210)

Liczba godzin zgłoszonych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu została w uzasadnionych przypadkach skorygowana, ponieważ liczba godzin przepracowanych dziennie w fabryce wynosiła 12 godzin, a nie 8 godzin.

(211)

Komisja wykorzystała odpowiednie stawki cen energii elektrycznej dla użytkowników przemysłowych opublikowane przez przedsiębiorstwo Enel, głównego dostawcę energii elektrycznej w Kolumbii (99), na jego stronie internetowej. Komisja wykorzystała przemysłowe ceny energii elektrycznej w okresie objętym dochodzeniem, a następnie dodała 10 % (100), aby uwzględnić inne składowe rachunków, np. opłaty dystrybucyjne.

(212)

Cena za kWh pochodząca z tego źródła wynosiła 0,18 USD/kWh lub 1,24 CNY +10 % z tytułu opłat dystrybucyjnych.

(213)

W odpowiedzi na drugą notę Dongxiao Biotechnology Co., Ltd. zakwestionowało zastosowanie cen energii elektrycznej z Kolumbii jako rzekomo zawyżonych, częściowo z powodu wykorzystania odnawialnych źródeł energii, a nie węgla. Ponadto zdaniem tego przedsiębiorstwa źródło energii elektrycznej w Kolumbii nie jest porównywalne ani reprezentatywne w stosunku do rodzaju energii elektrycznej faktycznie zużywanej przez Dongxiao Biotechnology Co., Ltd.

(214)

Komisja odrzuciła ten argument jako nieuzasadniony. Komisja nie zdołała ustalić na podstawie jakiegokolwiek publicznie dostępnego źródła, w jakim stopniu ceny energii elektrycznej w Kolumbii miałby być zawyżone, nie było także żadnego wiarygodnego poziomu odniesienia dla porównania tych cen. Ponadto fakt, że źródła wytwarzania energii elektrycznej w Kolumbii i ChRL nie są identyczne, nie jest powodem odrzucenia cen energii elektrycznej w Kolumbii.

(215)

Komisja wykorzystała cenę gazu dla przedsiębiorstw w Kolumbii opublikowaną przez przedsiębiorstwo GlobalPetroPrices (101) na jego stronie internetowej. Komisja wykorzystała średnią wynikającą danych dostępnych w skardze (tj. średnią dla dużego odbiorcy gazu w drugiej połowie 2022 r. oraz pierwszej połowie 2023 r. – cena ta wynosiła 44,29 EUR/MWh) oraz cenę gazu ziemnego dla przedsiębiorstw w Kolumbii w czerwcu 2023 r. (tj. 0,053 EUR/kWh). Stawki te obejmują wszystkie podatki, opłaty i inne składowe rachunków za gaz. Należy zwrócić uwagę, że 1 m3 gazu ziemnego to w przybliżeniu 10,55 kWh, a koszt 1 kWh oszacowano na 1,24 CNY + opłaty dystrybucyjne określone powyżej.

(216)

Koszt pary wodnej ustalono na podstawie kosztu gazu ziemnego i ilości gazu potrzebnego do produkcji pary. Biorąc pod uwagę ogólnie uznane współczynniki przeliczeniowe dla energii i współczynniki przeliczeniowe z ciepła na parę wodną, Komisja obliczyła, że do wytworzenia 1 tony pary wodnej potrzeba 68,29 m3 gazu ziemnego.

(217)

Koszt wody ustalono na podstawie kosztu wody pochodzącej od kolumbijskiego dostawcy wody (102), z uwzględnieniem kosztów zmiennych w przeliczeniu na m3 oraz kosztów stałych rozłożonych na ilości zużycia wody.

(218)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „[s]konstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(219)

Komisja przyjęła kolumbijskie przedsiębiorstwo Sucroal S.A. jako podstawę ustalenia kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz stóp zysku na potrzeby skonstruowania wartości normalnej. Komisja uznała, że tak ustalone stawki doprowadzą do uzyskania odpowiednich kwot ex-works kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz stóp zysku w rozumieniu art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(220)

W dostępnych danych z rachunków zysków i strat nie wyodrębniono pośrednich kosztów produkcji, które zostały uwzględnione w kosztach sprzedanych towarów. Wartość pośrednich kosztów produkcji oparto na danych odnoszących się do konkretnego przedsiębiorstwa, jak wyjaśniono w motywie 190, i zastosowano do niezniekształconych kosztów wytworzenia, z dodaniem kosztów poniesionych na badania i rozwój przypisanych przedsiębiorstwu w jego rachunkach zysków i strat.

(221)

W odpowiedzi na drugą notę Dongxiao Biotechnology Co. Ltd. zakwestionowało wykorzystanie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku Sucroal S.A., twierdząc, że dane tego przedsiębiorstwa nie są solidne i że publicznie dostępne źródła (103) wykazują odbiegający od normy wzrost zysku z działalności operacyjnej (EBIT) i zysku netto Sucroal S.A.; zwróciło się również o potwierdzenie, czy na koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne tego przedsiębiorstwa miały wpływ darowizny na rzecz partii politycznych przekazane przez OAL, głównego akcjonariusza Sucroal S.A.

(222)

Komisja oparła swoje ustalenia na łatwo dostępnych informacjach. Ponieważ pełne sprawozdanie finansowe Sucroal S.A. nie jest publicznie dostępne ani łatwo dostępne, Komisja mogła jedynie ujawnić dane dotyczące zysków i strat przekazane przez Supersociedades (104). Ponadto Dongxiao Biotechnology Co. Ltd. nie przedstawiło żadnego alternatywnego źródła szczegółowych łatwo dostępnych danych finansowych Sucroal S.A. W komunikacie prasowym przedłożonym przez Dongxiao Biotechnology Co. Ltd. wymieniono powiązane z OAL przedsiębiorstwa, które przekazują darowizny partiom politycznym (105); wykaz ten nie obejmował Sucroal S.A. W związku z tym odrzucono argumenty przeciwko wykorzystaniu łatwo dostępnych danych finansowych Sucroal S.A. przedstawionych w drugiej nocie.

(223)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(224)

Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Komisja zastosowała niezniekształcone koszty jednostkowe do rzeczywistego zużycia poszczególnych czynników produkcji współpracującego producenta eksportującego. Powyższe wskaźniki dotyczące zużycia przekazane przez wnioskodawcę zostały sprawdzone podczas weryfikacji. Komisja pomnożyła wskaźniki zużycia przez niezniekształcone koszty jednostkowe notowane w Kolumbii, wymienione w motywie 188.

(225)

Po ustaleniu niezniekształconych kosztów wytworzenia Komisja zastosowała stawki pośrednich kosztów produkcji, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, jak wskazano w motywach 218–220. Te pozycje ustalono na podstawie sprawozdania finansowego Sucroal S.A.

(226)

Następnie Komisja dodała pośrednie koszty produkcji i amortyzację do niezniekształconych kosztów wytworzenia, aby uzyskać niezniekształcone koszty produkcji.

(227)

Do kosztów produkcji określonych w sposób opisany w poprzednim motywie Komisja zastosowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk Sucroal S.A. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne wyrażone jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowane do niezniekształconych kosztów produkcji wyniosły 15,4 %. Zysk wyrażony jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowany do niezniekształconych kosztów produkcji wyniósł 18,3 %.

(228)

Producenci eksportujący objęci próbą dokonywali wywozu produktu objętego dochodzeniem bezpośrednio do klientów niezależnych w Unii. W związku z powyższym cena eksportowa była ceną faktycznie zapłaconą lub należną za produkt objęty postępowaniem przy jego sprzedaży na wywóz do Unii zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

(229)

Komisja porównała wartość normalną i cenę eksportową objętych próbą producentów eksportujących na podstawie ceny ex-works.

(230)

W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia obiektywnego porównania Komisja dostosowała wartość normalną lub cenę eksportową, uwzględniając różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dostosowań dokonano w odniesieniu do transportu, ubezpieczenia, przeładunku i załadunku, opłat bankowych i kosztów kredytu.

(231)

W przypadku objętych próbą współpracujących producentów eksportujących Komisja porównała średnią ważoną wartości normalnej każdego rodzaju produktu podobnego ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego. W odniesieniu do współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą Komisja dokonała obliczenia średniej ważonej marginesu dumpingu, zgodnie z art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(232)

W odniesieniu do wszystkich pozostałych producentów eksportujących w ChRL najpierw określiła poziom współpracy producentów eksportujących. Poziom współpracy oblicza się jako wielkość wywozu współpracujących producentów eksportujących do Unii wyrażoną jako odsetek łącznego przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii w okresie objętym dochodzeniem.

(233)

Wielkość wywozu ustalono na podstawie danych zawartych w formularzu dotyczącym kontroli wyrywkowej zgłoszonych przez nieobjętych próbą producentów eksportujących oraz na podstawie zweryfikowanych danych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez objętych próbą producentów eksportujących.

(234)

W omawianym przypadku poziomu współpracy nie uznano za wysoki, ponieważ łączny wywóz dokonywany przez objętych i nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących stanowił 74,9 % łącznego przywozu w okresie objętym dochodzeniem.

(235)

Na tej podstawie Komisja uznała za właściwe ustanowienie marginesu dumpingu dla wszystkich niewspółpracujących producentów eksportujących na podstawie reprezentatywnych transakcji sprzedaży objętego próbą producenta eksportującego z najwyższym ustalonym marginesem dumpingu. Tymczasowe marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

(236)

Produkt podobny był wytwarzany w okresie objętym dochodzeniem przez jednego producenta w Unii. Producent ten reprezentuje przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(237)

Z uwagi na fakt, że dane liczbowe dotyczące oceny szkody pochodziły jedynie od jednego producenta unijnego, w celu zachowania poufności dane liczbowe dotyczące analizy szkody podano w przedziałach. Indeksy oparto jednak na rzeczywistych danych, a nie na przedziałach.

(238)

Całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem mieściła się w przedziale 1 940–2 340 ton. Komisja ustaliła rzeczywistą wartość na podstawie weryfikacji poddanych audytowi sprawozdań jedynego znanego producenta unijnego, mianowicie Jungbunzlauer S.A. Jak wskazano w motywie 20, ze względu na istnienie tylko jednego znanego producenta unijnego Komisja nie musiała przeprowadzać kontroli wyrywkowej.

(239)

Komisja ustaliła wielkość konsumpcji w Unii na podstawie: (i) zweryfikowanej sprzedaży jedynego znanego producenta unijnego oraz (ii) przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz ze wszystkich pozostałych państw trzecich, zwłaszcza Stanów Zjednoczonych.

(240)

Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii (w tonach)

(241)

Na tej podstawie konsumpcja w Unii – po silnym wzroście w 2021 r. i następującym po nim spadku, który mógł być spowodowany gromadzeniem zapasów z powodu obaw związanych z niedoborami dostaw w kontekście pandemii COVID-19 lub niespodziewanego zachowania konsumentów – w okresie badanym wzrosła o 10 %.

(242)

Ponieważ erytrytol jest obecnie objęty kodem „ogólnym” CN 2905 49 00 w przypadku produktu w czystej postaci oraz kodami CN 2106 90 92 i 2106 90 98 w przypadku produktów mieszanych, ocena danych statystycznych Eurostatu dotyczących przywozu nie była możliwa. Zamiast tego statystyki dotyczące przywozu oparto na specjalistycznych badaniach rynkowych pochodzących od dostawców statystyk handlowych dotyczących Chin i Stanów Zjednoczonych Ameryki, do których skarżący ma dostęp jako subskrybent.

(243)

Na wniosek dostawcy danych nie ujawniono źródła danych dotyczących przywozu z Chin. Komisja porównała jednak dane dostarczone przez skarżącego z innymi dostępnymi źródłami statystycznymi (Eurostat i Surveillance) oraz z kontrolą wyrywkową i odpowiedziami na pytania zawartymi w kwestionariuszu współpracujących chińskich producentów eksportujących.

(244)

CCCMC twierdziła, że jedynym akceptowalnym podejściem do przeprowadzonej przez Komisję analizy danych dotyczących przywozu (wielkość, wartość) z Chin jest podejście oparte na oficjalnych statystykach Eurostatu z wydzieleniem handlu erytrytolem na podstawie TARIC.

(245)

W tym względzie należy zauważyć, że kody TARIC dla erytrytolu utworzono dopiero w dniu wszczęcia postępowania. W związku z tym danych dotyczących przywozu za okres badany nie można było pozyskać bezpośrednio z Eurostatu, jak wskazano w motywie 242. Argument ten został odrzucony.

(246)

Udział przywozu z Chin w rynku ustalono przez porównanie wielkości przywozu z konsumpcją na rynku unijnym (zob. tabela 2 powyżej).

(247)

Przywóz do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się następująco:

Tabela 3

Wielkość przywozu (w tonach) i udział w rynku

(248)

W tabeli 3 wykazano, że w okresie badanym przywóz z ChRL wzrósł w wartościach bezwzględnych o 3 508 ton, czyli o 36 %. To przełożyło się na wzrost całkowitego udziału przywozu z Chin do Unii w rynku o 17 punktów procentowych w tym okresie.

(249)

Komisja ustaliła ceny przywozu na podstawie specjalistycznych danych rynkowych wskazanych w motywie 242. Podcięcie cenowe w odniesieniu do przywozu określono na podstawie zweryfikowanych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów eksportujących w ChRL.

(250)

Średnia cena przywozu do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:

Tabela 4

Ceny importowe (w EUR/tonę)

(251)

Średnia cena przywozu z Chin najpierw w 2021 r. wzrosła i osiągnęła poziom 2 453 EUR/tonę (z 1 856 EUR/tonę w 2020 r.), a następnie spadła do 1 938 EUR/tonę w 2022 r. i dalej do 1 572 EUR/tonę w okresie objętym dochodzeniem. W okresie badanym odnotowano spadek średnich cen jednostkowych towarów przywożonych z Chin o 15 %. Ceny importowe z Chin były stale poniżej cen sprzedaży przemysłu Unii, co przedstawiono w tabeli 8.

(252)

Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:

(253)

Porównania cen dokonano z rozróżnieniem na rodzaje produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, w razie konieczności odpowiednio dostosowanych oraz po odliczeniu bonifikat i rabatów. Wynik porównania wyrażono jako odsetek teoretycznych obrotów znanego producenta unijnego w okresie objętym dochodzeniem. Wykazał on średni ważony margines podcięcia cenowego w przedziale [40,0–60,0 %] w przywozie z państwa, którego dotyczy postępowanie, na rynek Unii. Podcięcie cenowe stwierdzono w przypadku 100 % wielkości przywozu przedsiębiorstw objętych próbą.

(254)

Komisja rozważyła ponadto inne skutki cenowe, w szczególności istnienie znaczącego tłumienia cen. Jak wspomniano w motywie 277, począwszy od 2022 r. przemysł Unii odnotował znaczny wzrost jednostkowych kosztów produkcji, spowodowany jednostkowymi kosztami pośrednimi oraz cenami energii i surowców. Biorąc pod uwagę, że w tym samym okresie cena przywozu z ChRL znacznie spadła, przemysł Unii nie był w stanie podnieść ceny sprzedaży w celu pokrycia swoich kosztów produkcji. Tłumienie cen świadczy ponadto o tym, że przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL spowodował utratę rentowności przemysłu Unii.

(255)

CCCMC w uwagach dotyczących istotnej szkody stwierdziła, że rynek unijny dzieli się na dwie odrębne części, tj. rynek erytrytolu do produkcji żywności oraz rynek erytrytolu do produkcji produktów kosmetycznych i farmaceutycznych. CCCMC stwierdziła następnie, że przemysł Unii i przemysł Stanów Zjednoczonych mają wyłączny dostęp do najbardziej lukratywnych segmentów produktów kosmetycznych i farmaceutycznych, że te części należy rozróżnić i analizować oddzielnie oraz że sprzedaż przemysłu Unii na rzecz sektora kosmetycznego i farmaceutycznego należy pominąć w analizie ogólnej szkody.

(256)

W ramach dochodzenia ustalono, że przemysł Unii nie korzystał z wyłączności w zaopatrywaniu klientów z sektora kosmetycznego i farmaceutycznego. Każde przedsiębiorstwo, które chce wprowadzić daną substancję do obrotu w UE, może złożyć wniosek o rejestrację tej substancji w Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA).

(257)

W ramach dochodzenia ustalono także, że erytrytol na potrzeby segmentu produktów kosmetycznych i farmaceutycznych jest tym samym produktem co w segmencie żywności, przy czym w pierwszym z tych segmentów konieczne są jedynie pewne dodatkowe badania w porównaniu z drugim segmentem. Jeżeli te dodatkowe badania są przeprowadzone na erytrytolu o przeznaczeniu spożywczym, staje się on w pełni wymienny z erytrytolem o przeznaczeniu kosmetycznym/farmaceutycznym. Należy również zauważyć, że segment produktów kosmetycznych i farmaceutycznych ma marginalne znaczenie: stanowi mniej niż 4 % sprzedaży przemysłu Unii oraz mniej niż 1 % konsumpcji w Unii. W konsekwencji, roszczenie zostało odrzucone.

(258)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ocena wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł Unii obejmuje ocenę wszystkich wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

(259)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne i mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w skardze i w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez znanego producenta unijnego. Ponieważ Komisji nie jest znany żaden inny producent unijny, oba zbiory danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji ekonomicznej przemysłu Unii.

(260)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(261)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

(262)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 5

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(263)

W okresie badanym pomimo nieznacznego wzrostu konsumpcji w Unii, przedstawionego w tabeli 2, wielkość produkcji przemysłu Unii gwałtownie spadła. Chociaż produkcja unijna w 2021 r. zwiększyła się i również w 2022 r. pozostała powyżej poziomu z 2020 r., to w okresie objętym dochodzeniem spadła do jedynie 20 % poziomu z 2020 r. Przemysł Unii nie był w stanie konkurować z przywozem towarów po cenach dumpingowych z ChRL, który od 2022 r. odbywał się po cenach znacznie niższych od kosztów produkcji przemysłu Unii. Dlatego przemysł Unii musiał dostosować produkcję do bardzo małej wielkości sprzedaży, co doprowadziło do niemal całkowitego zawieszenia produkcji.

(264)

Zgłoszone dane liczbowe dotyczące mocy produkcyjnych odnoszą się do mocy zainstalowanej, która w okresie badanym wzrosła o 60 %. Ten wzrost odzwierciedlał oczekiwania przemysłu Unii dotyczące stałego wzrostu konsumpcji w Unii oraz produkcję przy pełnym wykorzystaniu mocy produkcyjnych w 2021 r.

(265)

W okresie badanym wykorzystanie mocy produkcyjnych najpierw wzrosło w 2021 r. i osiągnęło 100 %, z powodu silnego wzrostu konsumpcji w Unii, a następnie gwałtownie spadło do jedynie 10 % w okresie objętym dochodzeniem. Było to spowodowane niemal całkowitym zawieszeniem produkcji w okresie objętym dochodzeniem.

(266)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(267)

Wielkość sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym najpierw wzrosła w 2021 r., a następnie powróciła w 2022 r. do poziomu porównywalnego z 2020 r. W okresie objętym dochodzeniem wielkość sprzedaży znacznie się zmniejszyła, co przełożyło się na jej łączny spadek o 42 % w okresie badanym.

(268)

W okresie badanym udział przemysłu Unii w rynku w ujęciu konsumpcji w Unii wykazywał stałą tendencję spadkową, która w okresie objętym dochodzeniem przyspieszyła: w okresie badanym zmniejszył się o 45 %.

(269)

W okresie badanym konsumpcja w Unii nieco wzrosła, natomiast wielkość sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym gwałtownie zmalała. W związku z tym przemysł Unii zanotował znaczną utratę udziału w rynku wynoszącą 13–16 punktów procentowych. Jednocześnie udział przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, w rynku wzrósł w tym samym okresie o 15–17 punktów procentowych.

(270)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Zatrudnienie i wydajność

(271)

W okresie badanym zatrudnienie w Unii spadło o 12 %. Należy jednak podkreślić, że chociaż w okresie objętym dochodzeniem znany producent unijny niemal całkowicie zawiesił produkcję ze względu na bardzo niską wielkość sprzedaży spowodowaną przywozem towarów po cenach dumpingowych, postanowił tymczasowo utrzymać pracowników w trybie gotowości do pracy, a nie zwalniać ich. Jeżeli przemysł Unii zmniejszyłby liczbę pracowników tak, aby odzwierciedlić spadek produkcji, spadek zatrudnienia byłby znacznie większy.

(272)

Wydajność w okresie badanym ściśle podąża za trendem dotyczącym produkcji: po wzroście w 2021 r. nastąpił spadek w 2022 r., a następnie miało miejsce załamanie w okresie objętym dochodzeniem. Na poziom tego wskaźnika w okresie objętym dochodzeniem ma wpływ decyzja znanego producenta unijnego o niezwalnianiu pracowników pomimo niemal całkowitego zawieszenia produkcji.

(273)

Wszystkie marginesy dumpingu znacznie przekraczały poziom de minimis. Wpływ wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł Unii był znaczny, jeśli weźmie się pod uwagę wielkość i ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie.

(274)

Jest to pierwsze dochodzenie antydumpingowe dotyczące produktu objętego postępowaniem. W związku z tym brak było dostępnych danych umożliwiających ocenę skutków ewentualnego wcześniejszego dumpingu.

(275)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez producenta unijnego wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Ceny sprzedaży w Unii

(276)

Ceny sprzedaży w latach 2020–2021 utrzymywały się na dość stabilnym poziomie, w 2022 r. wzrosły o około 20 %, a następnie ponownie pozostawały dość stabilne w okresie objętym dochodzeniem w porównaniu z 2022 r. W okresie badanym, z wyjątkiem okresu objętego dochodzeniem, ceny sprzedaży utrzymywały się powyżej jednostkowego kosztu produkcji.

(277)

Jednostkowy koszt produkcji w latach 2020–2021 również utrzymywał się na dość stabilnym poziomie, ale w 2022 r. zwiększył się znacznie bardziej (o 53 %) niż ceny sprzedaży. W okresie objętym dochodzeniem odnotowano jego dalszy bardzo duży wzrost, odzwierciedlający duży wzrost jednostkowych kosztów pośrednich (pośrednich kosztów produkcji) w następstwie decyzji znanego producenta unijnego o tymczasowym utrzymaniu pracowników w trybie gotowości do pracy zamiast zwalniania ich po niemal całkowitym zawieszeniu produkcji, co wspomniano w motywie 271. Innym istotnym czynnikiem wpływającym na wzrostu jednostkowego kosztu produkcji w ostatnich dwóch częściach okresu badanego była podwyżka cen energii i surowców, np. glukozy i substancji chemicznych.

(278)

Koszty pracy znanego producenta unijnego w okresie badanym kształtowały się następująco:

Tabela 9

Średnie koszty pracy na pracownika

(279)

W okresie badanym średnie wynagrodzenie na pracownika wzrosło o 6 %. Wzrost ten był nieco wyraźniejszy do 2022 r., ale w okresie objętym dochodzeniem wynagrodzenia nieznacznie spadły i przypuszczalnie były odzwierciedleniem niższych wynagrodzeń w kontekście niemal całkowitego zawieszenia produkcji.

(280)

Poziom zapasów znanego producenta unijnego w okresie badanym kształtował się następująco:

Tabela 10

Zapasy

(281)

Poziom zapasów był znacznie wyższy w latach 2021 (o 34 %) i 2022 (o 75 %) niż w 2020 r. Jak wspomniano w motywie 263, znany producent unijny w okresie objętym dochodzeniem prawie całkowicie zawiesił produkcję i realizował bardzo małą wielkość sprzedaży przez obniżanie poziomu zapasów, który zmniejszył się o połowę w porównaniu z 2022 r. i był o 12 % poniżej poziomu z 2020 r.

(282)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji znanego producenta unijnego kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(283)

Komisja określiła rentowność znanego producenta unijnego, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Rentowność w pierwszych dwóch latach okresu badanego była na bardzo dobrym poziomie, ale od 2022 r. znacznie spadła, a w okresie objętym dochodzeniem odnotowano bardzo wysokie straty z powodu ciągłego wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych i spadku cen, które doprowadziły do spadku sprzedaży i niemal całkowitego zawieszenia produkcji.

(284)

Przepływy środków pieniężnych netto określają zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. Przepływy środków pieniężnych netto w całym okresie badanym kształtowały się podobnie jak tendencja w zakresie rentowności: w szczególności w 2022 r. nastąpił ich gwałtowny spadek, a w okresie objętym dochodzeniem odnotowano ich znaczną ujemną wartość.

(285)

Chociaż inwestycje w 2021 r. zmniejszyły się w porównaniu z poprzednim rokiem, konsumpcja w Unii wzrosła o 39 % (zob. tabela 2). Ten silny wzrost popytu skłonił przemysł Unii do podjęcia decyzji o zainwestowaniu w zwiększenie mocy produkcyjnych, co przełożyło się na bardzo wysoki poziom inwestycji w 2022 r. Zanim jednak udostępniono zwiększone moce produkcyjne, przywóz towarów po cenach dumpingowych zaczął już negatywnie wpływać na sprzedaż i produkcję przemysłu Unii, co oznacza, że nigdy w pełni nie wykorzystano tych inwestycji. W okresie objętym dochodzeniem inwestycje ponownie znacznie się zmniejszyły.

(286)

Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. Podobnie jak rentowność, w latach 2020 i 2021 wskaźnik ten był na dobrym poziomie i wykazywał tendencję wzrostową, ale w 2022 r. ostro spadł i w okresie objętym dochodzeniem znalazł się na znacznym ujemnym poziomie.

(287)

Zdolność znanego producenta unijnego do pozyskania kapitału została poważnie ograniczona, ponieważ jego przepływy środków pieniężnych i rentowność w okresie objętym dochodzeniem znalazły się na znacznych ujemnych poziomach w następstwie prawie całkowitego zawieszenia produkcji.

(288)

Na początku okresu badanego przemysł Unii osiągał dobre wyniki, a wskaźniki szkody w latach 2020 i 2021 były ogólnie na dobrym poziomie i wykazywały tendencję wzrostową. Przemysł Unii osiągnął wysoki poziom rentowności w warunkach rosnącego popytu, na który zareagował znacznymi inwestycjami mającymi na celu zwiększenie mocy produkcyjnych.

(289)

W 2022 r. nastąpiło jednak gwałtowne pogorszenie się sytuacji na rynku dla przemysłu Unii i wyraźne odwrócenie wcześniej korzystnej tendencji w przypadku praktycznie wszystkich wskaźników szkody. To odwrócenie jeszcze się nasiliło w okresie objętym dochodzeniem, kiedy kilka wskaźników szkody (zwłaszcza rentowność, przepływy środków pieniężnych i zwrot z inwestycji) doszło do znacznych ujemnych poziomów.

(290)

Przemysł Unii borykał się z rosnącymi kosztami produkcji, których nie był w stanie przełożyć na wzrost cen ze względu na podcięcie cenowe spowodowane przywozem z ChRL. Pod koniec 2022 r. zaczął obniżać wielkość sprzedaży, co znalazło także odzwierciedlenie w utracie udziału w rynku o 45 % w okresie badanym. W reakcji na te zmiany przemysł Unii musiał ograniczyć produkcję, a ostatecznie niemal całkowicie ją zawiesić.

(291)

Wielkość przywozu z ChRL w okresie badanym wzrosła o 36 % i jego udział w rynku zwiększył się o 17 punktów procentowych. Ceny przywozu z ChRL początkowo wzrosły o 32 % w 2021 r., przypuszczalnie pod wpływem zatorów podażowych i transportowych podczas pandemii COVID-19 i w czasie bezpośrednio po niej następującym. W 2022 r. ceny przywozu z ChRL powróciły jednak do poziomu zbliżonego do poziomu z 2020 r., a w okresie objętym dochodzeniem były o 15 % niższe niż w 2020 r. Ze względu na niskie ceny przywozu z Chin przemysł Unii nie mógł sprzedawać po cenach wyższych niż koszty produkcji (które zwiększyły się z powodu wyższych cen surowców i energii), a przez to notował straty i niemal całkowicie zawiesił produkcję w okresie objętym dochodzeniem.

(292)

Jedynymi wskaźnikami szkody, które nie pogorszyły się znacząco w okresie badanym, są moce produkcyjne, ceny sprzedaży przemysłu Unii i koszty pracy. To jednak odzwierciedla stojące za tymi wskaźnikami czynniki, które w rzeczywistości jeszcze bardziej uwidaczniają dramatyczny obraz szkody, w szczególności zakończenie rozpoczętej wcześniej rozbudowy mocy produkcyjnych w momencie, gdy produkcja została prawie całkowicie zawieszona, znaczny wzrost kosztów produkcji oraz decyzję o tymczasowym utrzymaniu pracowników w trybie gotowości do pracy zamiast ich zwalniania.

(293)

Podsumowując, 36 % wzrost przywozu z ChRL po cenach, które zmniejszyły się o 15 % w okresie badanym i znacznie podcięły ceny sprzedaży w Unii, zbiegł się w czasie z gwałtownym odwróceniem wyników przemysłu Unii w ujęciu wszystkich wskaźników szkody, co doprowadziło do jego znacznych strat i niemal całkowitego zawieszenia produkcji w okresie objętym dochodzeniem.

(294)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła na tym etapie, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(295)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii. Zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała także, czy inne znane czynniki mogły w tym samym czasie również spowodować szkodę dla przemysłu Unii. Komisja dopilnowała, aby ewentualne szkody spowodowane przez inne czynniki niż przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie były łączone z tym przywozem. Te czynniki to: przywóz z innych państw trzecich, wyniki eksportowe przemysłu Unii oraz wzrost kosztów surowców i cen energii.

(296)

Jak przedstawiono w motywie 248, wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL wzrosła o 36 %, co przełożyło się na wzrost udziału przywozu z Chin do Unii w rynku o 17 punktów procentowych w okresie badanym. Jak przedstawiono w motywach 267 i 268, w tym okresie wielkość sprzedaży przemysłu Unii spadła o 42 %, a jego udział w rynku zmniejszył się o 45 %. Miało to miejsce w sytuacji, gdy konsumpcja w Unii zmieniała się i w ujęciu ogólnym wzrosła o 10 % w okresie badanym.

(297)

Jak pokazano w motywie 253, przywóz z Chin znacznie podcinał ceny przemysłu Unii, a to podcięcie cenowe nasilało się w całym okresie badanym i prowadziło do coraz większego pogorszenia się sytuacji przemysłu Unii. Przywóz z Chin doprowadził również do tłumienia cen w okresie objętym dochodzeniem, kiedy przemysł Unii nie był w stanie sprzedawać po cenach wyższych niż ponoszone koszty ze względu na presję wynikającą z przywozu towarów po cenach dumpingowych.

(298)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że duży wzrost przywozu towarów z ChRL po cenach dumpingowych, które znacząco podcinały ceny unijne, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii.

(299)

Komisja zbadała również, czy pozostałe znane czynniki pojedynczo lub łącznie są w stanie osłabić związek przyczynowy ustalony między przywozem towarów po cenach dumpingowych a wstępnie stwierdzoną istotną szkodą tak, iż taki związek nie byłby rzeczywisty i istotny.

(300)

Jedynym innym państwem trzecim, z którego przywożony jest produkt objęty postępowaniem, są Stany Zjednoczone Ameryki („Stany Zjednoczone”). Wielkość przywozu ze Stanów Zjednoczonych w okresie badanym kształtowała się następująco:

Tabela 12

Przywóz z państw trzecich

(301)

Jak przedstawiono w motywie 248, wielkość przywozu z ChRL w okresie badanym wzrosła o 36 %. Z kolei wielkość przywozu ze Stanów Zjednoczonych spadła o 55 %, a jego udział w rynku wynosił jedynie 1–2 % w okresie objętym dochodzeniem.

(302)

Ponadto ceny przywozu ze Stanów Zjednoczonych były znacznie wyższe niż ceny przywozu z ChRL, a także nieco wyższe niż ceny przemysłu Unii.

(303)

W związku z tym Komisja wstępnie stwierdziła, że abstrahując od faktu, że ceny tego przywozu nie były niższe niż ceny przemysłu Unii, wielkość tego przywozu była tak niska, że nie przyczyniał się on do istotnej szkody poniesionej przez przemysł Unii.

(304)

Wielkość wywozu znanego producenta unijnego w okresie badanym kształtowała się następująco:

Tabela 13

Wyniki wywozu objętych próbą producentów unijnych

(305)

Wielkość wywozu przemysłu Unii była wyższa niż jego sprzedaż krajowa i wykazywała podobną tendencję co jego sprzedaż w Unii, jednak w okresie objętym dochodzeniem zmniejszyła się jeszcze gwałtowniej. Stany Zjednoczone były zdecydowanie najważniejszym rynkiem eksportowym dla przemysłu Unii, a główną przyczyną zmniejszenia wywozu był wzrost przywozu z ChRL do Stanów Zjednoczonych. W toku dochodzenia ustalono, że wywóz z Chin na rynki państw trzecich, w tym do Stanów Zjednoczonych, jest również po cenach poniżej wartości normalnej. Przemysł Unii nie był zatem w stanie konkurować z taką sprzedażą na rynku amerykańskim. Średnia cena sprzedaży w wywozie również wykazywała podobną tendencję co w sprzedaży krajowej: zwiększała się w wyniku wyższych kosztów produkcji.

(306)

Spadek wielkości sprzedaży eksportowej miał negatywny wpływ na wielkość produkcji i wykorzystanie mocy produkcyjnych producenta unijnego, a przez to jeszcze bardziej przyczyniał się do znacznego wzrostu jego kosztów stałych w przeliczeniu na jednostkę produkcji. Jak wyjaśniono w motywie 324, wzięto to pod uwagę przy ustalaniu ceny docelowej i, tym samym, marginesu szkody.

(307)

W związku z tym Komisja wstępnie stwierdziła, że wyniki wywozu przemysłu Unii nie osłabiły związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, a stwierdzoną istotną szkodą.

(308)

CCCMC twierdziła, że dwoma czynnikami mającymi wpływ na wyniki przemysłu Unii były: nadzwyczajnie wysokie ceny energii w UE i zakłócenia w dostawach kukurydzy po konkurencyjnych cenach z Ukrainy.

(309)

Jak przedstawiono w motywie 277, koszty produkcji przemysłu Unii zwiększyły się z powodu podwyżek cen energii i surowców, np. glukozy i substancji chemicznych. Do 2022 r. przemysł Unii mógł w pewnym stopniu podnosić swoje ceny w reakcji na wzrost kosztów produkcji. W okresie objętym dochodzeniem nie było to już jednak możliwe, z powodu malejących cen przywozu z ChRL, co przedstawiono w motywie 248. W tym kontekście przemysł Unii, aby utrzymać sprzedaż, musiałby obniżyć ceny sprzedaży do poziomu poniżej kosztów produkcji. W związku z tym wzrost kosztów nie osłabił związku przyczynowego.

(310)

CCCMC twierdziła, że w prowadzonej w toku postępowania analizie związku przyczynowego należy ocenić dwa czynniki: szerszą konkurencję na unijnym rynku substancji słodzących oraz niekorzystną publikację naukową (106).

(311)

Czynniki zaproponowane przez CCCMC miałyby istotne znaczenie, gdyby skutkowały zmniejszeniem popytu na produkt objęty dochodzeniem. Jednak, jak pokazano w tabeli 2, popyt w okresie badanym się zwiększył i nic innego nie wskazywało na to, że powyższe dwa czynniki miały negatywny wpływ na sytuację przemysłu Unii.

(312)

Jak przedstawiono w motywach 289 i 290, począwszy od 2022 r. miało miejsce gwałtowne odwrócenie dobrych wcześniej wyników przemysłu Unii, widoczne praktycznie we wszystkich wskaźnikach szkody, a dodatkowo pogłębione w okresie objętym dochodzeniem, kiedy kilka wskaźników szkody (zwłaszcza rentowność, przepływy środków pieniężnych i zwrot z inwestycji) doświadczyło znacznych ujemnych poziomów.

(313)

To zbiegło się w czasie ze znacznym wzrostem przywozu z ChRL po cenach, które zmniejszyły się o 20 % w okresie badanym i znacznie podcięły ceny sprzedaży w Unii. Przywóz z Chin doprowadził również do tłumienia cen przemysłu Unii w okresie objętym dochodzeniem.

(314)

Komisja wyróżniła i oddzieliła wpływ wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu Unii od szkodliwych skutków przywozu towarów po cenach dumpingowych. Wpływ tych czynników na negatywne zmiany dla przemysłu Unii był jednak ograniczony, o ile w ogóle wystąpił.

(315)

Uwzględniając powyższe, Komisja stwierdziła na tym etapie, że przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii, a pozostałe czynniki, rozważane osobno lub łącznie, nie naruszyły związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych a istotną szkodą. Ta szkoda polega w szczególności na zmniejszeniu sprzedaży, zysków, produkcji, udziału w rynku, wydajności, zwrotu z inwestycji i wykorzystania mocy produkcyjnych.

(316)

W niniejszej sprawie skarżący stwierdził istnienie zakłóceń handlu surowcami w rozumieniu art. 7 ust. 2a rozporządzenia podstawowego.

(317)

W związku z tym w celu przeprowadzenia oceny dotyczącej odpowiedniego poziomu środków w pierwszej kolejności Komisja ustaliła kwotę cła niezbędną do usunięcia szkody poniesionej przez przemysł Unii w przypadku braku zakłóceń w rozumieniu w art. 7 ust. 2a rozporządzenia podstawowego.

(318)

Następnie Komisja zbadała, czy margines dumpingu objętych próbą producentów eksportujących jest wyższy niż ich margines szkody.

(319)

Szkoda zostałaby usunięta, gdyby przemysł Unii był w stanie osiągnąć zysk docelowy dzięki sprzedaży po cenie docelowej w rozumieniu art. 7 ust. 2c i 2d rozporządzenia podstawowego.

(320)

Zgodnie z art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego przy ustalaniu zysku docelowego Komisja wzięła pod uwagę następujące czynniki: poziom rentowności przed wzrostem przywozu z ChRL, poziom rentowności potrzebny do pokrycia pełnych kosztów i inwestycji, działalności badawczo-rozwojowej i innowacji oraz poziom rentowności spodziewany w normalnych warunkach konkurencji. Taka marża zysku nie powinna być niższa niż 6 %.

(321)

Na pierwszym etapie Komisja ustaliła zysk podstawowy, pokrywający pełne koszty w normalnych warunkach konkurencji. Komisja uznała, że połączenie zysku z lat 2020 i 2021 byłoby odpowiednim zyskiem docelowym, z uwagi na fakt, że przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie miał jeszcze wpływu na rentowność przemysłu Unii. Marżę zysku ustalono na poziomie 15,5 %.

(322)

Przemysł Unii dostarczył dowody, że jego poziom inwestycji, badań i rozwoju oraz innowacji w okresie badanym byłby wyższy w normalnych warunkach konkurencji. Komisja zweryfikowała te informacje przez porównanie ich z opublikowanymi sprawozdaniami przedsiębiorstwa z tego samego segmentu, tj. sektora produkcji kwasu mlekowego ze sfermentowanego cukru. W istocie, argumenty przemysłu Unii uznano za uzasadnione. Aby odzwierciedlić to w zysku docelowym, Komisja obliczyła różnicę między wydatkami na inwestycje, badania i rozwój oraz innowacje w normalnych warunkach konkurencji, przedstawionymi przez przemysł Unii i zweryfikowanymi przez Komisję, a faktycznymi wydatkami na te cele w okresie badanym. Różnica ta, wyrażona jako odsetek obrotów, wyniosła 0,53 %.

(323)

Tę wartość procentową 0,53 % dodano do marży zysku podstawowego wynoszącego 15,5 %, o którym mowa w motywie 321, co dało zysk docelowy w wysokości 16,03 %.

(324)

Producent unijny nie produkował znacznych ilości produktu objętego postępowaniem w okresie objętym dochodzeniem. W związku z tym jego koszty produkcji nie zostały uznane za odpowiednie na potrzeby ustalenia ceny docelowej. Na te koszty wpływ miał znaczny wzrost kosztów stałych w przeliczeniu na jednostkę spowodowany stratami wielkości sprzedaży (zarówno na rynku krajowym, jak i eksportowym), co przełożyło się również na spadek wielkości produkcji. Z uwagi na fakt, że sprzedaż tego producenta była realizowana w znacznym stopniu z zapasów wyprodukowanych w 2022 r., za odpowiedni na potrzeby niniejszego dochodzenia uznano koszt produkcji w tym właśnie roku (skorygowany o wskaźnik inflacji za wrzesień 2023 r. we Francji) (107).

(325)

Na tej podstawie średnia ważona cena niewyrządzająca szkody mieści się w przedziale 3 200–3 700 EUR za tonę i wynika z zastosowania wyżej wymienionej marży zysku wynoszącej 16,03 % do kosztu produkcji ponoszonego przez jedynego producenta unijnego w okresie objętym dochodzeniem.

(326)

Na koniec, zgodnie z art. 7 ust. 2d rozporządzenia podstawowego, Komisja oceniła przyszłe koszty wynikające z wielostronnych umów środowiskowych i protokołów do tych umów, których Unia jest stroną, oraz konwencji MOP wymienionych w załączniku Ia, które to koszty przemysł Unii poniesie w okresie stosowania środka zgodnie z art. 11 ust. 2.

(327)

Na podstawie dostępnych dowodów Komisja ustaliła dodatkowe przyszłe koszty w przedziale 30–35 EUR za tonę. Dodano je do ceny niewyrządzającej szkody, o której mowa w motywie 325.

(328)

Na tej podstawie Komisja obliczyła średnią ważoną niewyrządzającą szkody cenę produktu podobnego dla przemysłu Unii w przedziale 3 230–3 735 EUR za tonę, dodając wyżej wspomnianą docelową marżę zysku (zob. motyw 323) do kosztów produkcji jedynego producenta unijnego, jak opisano w motywie 324, i następnie dodając dostosowania przewidziane w art. 7 ust. 2d.

(329)

Komisja ustaliła następnie poziom marginesu szkody poprzez porównanie średniej ważonej ceny importowej współpracujących producentów eksportujących objętych próbą w ChRL, ustalonej na potrzeby obliczeń podcięcia cenowego, ze średnią ważoną ceny niewyrządzającej szkody produktu podobnego sprzedawanego przez producenta unijnego na rynku unijnym w okresie objętym dochodzeniem. Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały wyrażone jako odsetek średniej ważonej wartości importowej CIF.

(330)

Poziom usuwający szkodę dla „pozostałych przedsiębiorstw współpracujących” oraz dla „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw” obliczono w ten sam sposób co margines dumpingu dla tych przedsiębiorstw (zob. sekcja 3.3 powyżej).

(331)

W wyniku powyższej oceny wysokości tymczasowego cła antydumpingowego powinny zostać ustalone zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w sposób przedstawiony poniżej:

(332)

Po podjęciu decyzji o zastosowaniu na tym etapie art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy może jasno stwierdzić, że wprowadzenie środków w tym przypadku nie leży w interesie Unii, mimo iż stwierdzono wystąpienie dumpingu wyrządzającego szkodę, zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego.

(333)

Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów i użytkowników.

(334)

Jedyny producent erytrytolu w Unii złożył skargę (zob. motyw 2), w pełni współpracował podczas dochodzenia i wyraził zainteresowanie wprowadzeniem środków.

(335)

Dochodzenie wykazało, że producent unijny ponosi istotną szkodę spowodowaną przywozem towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie. Przywóz ten znacznie podcinał ceny producenta unijnego, a w każdym razie znacząco tłumił ceny, o czym świadczą stwierdzone marginesy zaniżania cen, i spowodował znaczną utratę udziału w rynku i zysków pod koniec okresu badanego oraz w okresie objętym dochodzeniem, jak opisano w motywach 258–315 powyżej.

(336)

Wprowadzenie środków prawdopodobnie zapobiegłoby dalszemu wzrostowi przywozu z ChRL po bardzo niskich cenach. Bez wprowadzenia środków chińscy producenci będą nadal stosować dumping produktu objętego postępowaniem na rynku unijnym, uniemożliwiając przemysłowi Unii wznowienie pełnej produkcji, sprzedaż po odpowiedniej cenie i generowanie wystarczającego zysku, a tym samym wyrządzając dalszą istotną szkodę przemysłowi Unii.

(337)

Stwierdzono zatem, że wprowadzenie środków wobec ChRL leżałoby w interesie przemysłu Unii.

(338)

Komisja nie otrzymała od importerów unijnych odpowiedzi na pytania zawarte w specjalnym kwestionariuszu.

(339)

Komisja stwierdziła zatem, że jest mało prawdopodobne, aby nałożenie ceł antydumpingowych na erytrytol pochodzący z ChRL miało trwały wpływ na rentowność importerów.

(340)

W toku dochodzenia zgłosiło się dwóch użytkowników, którzy udzielili odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(341)

Jeśli jednak chodzi o ich stanowiska dotyczące wprowadzenia środków antydumpingowych oraz tego, czy wzrost ceny erytrytolu nie mógłby zostać przeniesiony na ich klientów, ci użytkownicy przedstawili uwagi jedynie w poufnej wersji odpowiedzi. Komisja nie jest zatem w stanie przedstawić szczegółowej oceny tych stanowisk.

(342)

W przypadku przedmiotowych użytkowników przywóz erytrytolu z ChRL stanowi w ujęciu wartości 3–11 % całkowitych kosztów sprzedanych towarów. W przypadku innych rodzajów użytkowników odsetek ten jest niższy. Należy również zauważyć, że rok 2021 był w Unii rokiem rekordowym zarówno pod względem konsumpcji erytrytolu, jak i przywozu z ChRL w wartościach bezwzględnych, mimo że ceny importowe z ChRL były o 56 % wyższe niż w okresie objętym dochodzeniem (zob. tabela 4). Z tego wynika, że wyższe ceny nie zniechęciły użytkowników ani konsumentów końcowych do spożywania erytrytolu.

(343)

W związku z tym środki przywracające równe warunki działania na rynku unijnym nie powinny mieć znacznego negatywnego wpływu na użytkowników lub konsumentów. Przyjmuje się, że przedmiotowi użytkownicy nie sprzeciwiliby się takim środkom mającym na celu przywrócenie zdrowej konkurencji między producentami unijnymi a producentami z państw trzecich.

(344)

W świetle powyższego uznaje się tymczasowo, że nałożenie dowolnych środków antydumpingowych nie będzie miało poważnego wpływu na sytuację użytkowników.

(345)

Na podstawie powyższego Komisja doszła do wniosku, że na obecnym etapie dochodzenia nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, iż wprowadzenie środków w odniesieniu do przywozu erytrytolu pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie leży w interesie Unii.

(346)

Biorąc pod uwagę wnioski Komisji dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody, związku przyczynowego, poziomu środków i interesu Unii, należy wprowadzić środki tymczasowe, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi Unii przez przywóz towarów po cenach dumpingowych.

(347)

W odniesieniu do przywozu erytrytolu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej należy wprowadzić tymczasowe środki antydumpingowe zgodnie z zasadą niższego cła określoną w art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja stwierdziła, że odpowiednim poziomem do usunięcia szkody powinien być margines dumpingu.

(348)

W związku z powyższym stawki tymczasowego cła antydumpingowego, wyrażone w cenach CIF na granicy Unii przed ocleniem, powinny być następujące:

(349)

Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały ustanowione na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną w toku dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Te stawki celne mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz produkowanego przez wymienione podmioty prawne.

(350)

Przywóz produktu objętego postępowaniem, wyprodukowanego przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia ani w załączniku, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, powinien podlegać stawce cła mającej zastosowanie do „całego pozostałego przywozu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej”. Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(351)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Przedsiębiorstwa, na które nałożono indywidualne cła antydumpingowe, muszą przedstawić ważną fakturę handlową organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, powinien zostać objęty cłem antydumpingowym mającym zastosowanie do „całego pozostałego przywozu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej”.

(352)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniająca wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.

(353)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę struktury handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań może zostać wszczęte dochodzenie w sprawie obejścia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych i nałożenia ogólnokrajowego cła.

(354)

Jak wspomniano w motywie 3, Komisja objęła przywóz produktu objętego postępowaniem obowiązkiem rejestracji. Rejestracja miała miejsce w celu ewentualnego pobrania ceł z mocą wsteczną zgodnie z art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(355)

W świetle ustaleń dokonanych na etapie tymczasowym należy zaprzestać rejestracji przywozu.

(356)

Na obecnym etapie postępowania nie podjęto decyzji o ewentualnym stosowaniu środków antydumpingowych z mocą wsteczną.

(357)

Zgodnie z art. 19a rozporządzenia podstawowego Komisja poinformowała zainteresowane strony o planowanym nałożeniu ceł tymczasowych. Informacje te zostały również udostępnione ogółowi społeczeństwa za pośrednictwem strony internetowej DG ds. Handlu. Zainteresowane strony miały trzy dni robocze na przedstawienie uwag dotyczących dokładności obliczeń, które zostały im ujawnione.

(358)

Otrzymano uwagi od skarżącego i jednego producenta eksportującego. Uwagi skarżącego nie dotyczyły dokładności obliczeń. Producent eksportujący twierdził, że przy dostosowywaniu wartości normalnej ze względu na różnice w opodatkowaniu pośrednim popełniono błąd pisarski. Na podstawie tej uwagi Komisja skorygowała błędy pisarskie w obliczeniach marginesów dumpingu w odniesieniu do wszystkich trzech producentów eksportujących objętych próbą.

(359)

W interesie dobrej administracji Komisja zwróci się do zainteresowanych stron z prośbą o przedłożenie pisemnych uwag lub o złożenie wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją w postępowaniach w sprawie handlu w określonym terminie.

(360)

Ustalenia dotyczące nałożenia ceł tymczasowych obowiązują tymczasowo i mogą ulec zmianie na ostatecznym etapie dochodzenia,