(1)

W dniu 4 maja 2024 r. do Komisji wpłynął wniosek o rejestrację europejskiej inicjatywy obywatelskiej „Stop Destroying Videogames”.

(2)

Celem inicjatywy jest, jak określają to jej organizatorzy, „zażądanie od wydawców, którzy sprzedają lub udzielają licencji na gry wideo (lub związane z nimi funkcje i zasoby do obsługiwanych przez nich gier) konsumentom w Unii Europejskiej, aby pozostawiali wspomniane gry wideo w stanie funkcjonalnym (umożliwiającym grę). W szczególności inicjatywa ta ma na celu zapobieganie zdalnemu blokowaniu gier wideo przez wydawców przed zapewnieniem odpowiednich środków umożliwiających dalsze funkcjonowanie tych gier wideo niezależnie od wydawcy.

(3)

W załączniku do inicjatywy przedstawiono dalsze szczegóły dotyczące przedmiotu, celów i kontekstu inicjatywy. Wyjaśniono w nim, że „wydawcy sprzedają gry wideo, których funkcjonowanie wymaga połączenia się za pośrednictwem internetu z wydawcą lub nawiązania komunikacji z producentem (tzw. „phone home”)” oraz że „w momencie zakończenia obsługiwania tego rodzaju gier wydawcy bardzo często zrywają połączenie niezbędne do funkcjonowania gry, niszczą wszystkie kopie robocze gry i wdrażają szeroko zakrojone środki, aby uniemożliwić klientowi naprawę gry”. Organizatorzy uważają, że „praktyka ta skutecznie okrada klientów z ich zakupów” i stanowi „naruszenie praw konsumentów”, „kreatywną stratę dla wszystkich zaangażowanych stron” oraz że „kwestionuje ona koncepcję własności jako taką”, ponieważ „klientowi po „zakupie” gry nie zostaje nic”.

(4)

Jeżeli chodzi o cel inicjatywy, Komisja mogłaby na podstawie art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej złożyć wniosek dotyczący aktu prawnego ukierunkowanego na zapobieganie zdalnemu blokowaniu gier wideo przez wydawców.

(5)

Z tego względu Komisja uważa, że żadna z części inicjatywy nie wykracza w sposób oczywisty poza kompetencje Komisji do przedłożenia wniosku dotyczącego aktu prawnego Unii w celu wprowadzenia w życie Traktatów.

(6)

Konkluzja ta nie ma wpływu na ocenę, czy w tym przypadku spełnione są konkretne warunki merytoryczne wymagane do podjęcia działań przez Komisję, w tym zgodność z zasadami proporcjonalności i pomocniczości oraz z prawami podstawowymi.

(7)

Grupa organizatorów przedstawiła odpowiednie dowody na to, że inicjatywa spełnia wymogi określone w art. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) 2019/788, i wskazała osoby wyznaczone do kontaktów zgodnie z art. 5 ust. 3 akapit pierwszy tego rozporządzenia.

(8)

Inicjatywa nie jest oczywistym nadużyciem i nie jest w sposób wyraźny niepoważna lub dokuczliwa, nie jest też w sposób oczywisty sprzeczna z wartościami Unii określonymi w art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej ani z prawami zapisanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

(9)

Należy zatem zarejestrować inicjatywę „Stop Destroying Videogames”.

(10)

Konkluzja, że warunki rejestracji określone w art. 6 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/788 są spełnione, nie oznacza, że Komisja w jakikolwiek sposób potwierdza poprawność treści inicjatywy pod względem merytorycznym, za co wyłączną odpowiedzialność ponosi grupa organizatorów inicjatywy. Treść inicjatywy wyraża jedynie poglądy grupy organizatorów i w żaden sposób nie może być rozumiana jako odzwierciedlenie poglądów Komisji,