(1)

Identyfikacja „grup powiązanych klientów” zdefiniowanych w art. 4 ust. 1 pkt 39 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 powinna prowadzić do identyfikacji osób fizycznych lub prawnych tak ściśle powiązanych czynnikami ryzyka idiosynkratycznego, że ze względów ostrożnościowych należy je traktować jako stanowiące jedno ryzyko. Jeżeli nie jest jasne, do jakiej konkretnej kategorii powiązań należy zaklasyfikować wzajemne powiązania między poszczególnymi osobami, zgodnie z ogólną zasadą ostrożności należy przyjąć, że istnieje jedno ryzyko. W związku z tym wykaz okoliczności, w których spełnione są warunki identyfikacji grup powiązanych klientów, należy rozumieć jako niewyczerpujący. Przypadki, w których osoby fizyczne lub prawne są powiązane wyłącznie ze względu na ich zależność od tych samych geograficznych lub sektorowych czynników zewnętrznych, nie świadczą o istnieniu grupy powiązanych klientów.

(2)

W celu sprecyzowania okoliczności, w których warunek zachodzenia stosunku kontroli uznaje się za spełniony do celów stwierdzenia istnienia jednego ryzyka, w przypadku gdy co najmniej dwie osoby prawne są objęte tym samym skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym, warunek ten należy uznać za spełniony nawet w przypadku braku ekspozycji wobec osoby fizycznej lub prawnej sprawującej kontrolę, ponieważ przeniesienie trudności finansowych w ramach grupy może nastąpić również w przypadku braku takiej ekspozycji.

(3)

Ponieważ stosunek kontroli nie dotyczy wyłącznie osób wchodzących w skład tej samej grupy skonsolidowanej, konieczne jest określenie okoliczności świadczących o istnieniu jednego ryzyka za względu za zachodzenie stosunku kontroli między dwiema osobami fizycznymi lub prawnymi lub większą ich liczbą, nawet jeżeli skonsolidowane sprawozdania finansowe nie są sporządzane ze względu na udział osób fizycznych albo dlatego, że osoby prawne mają siedzibę w państwie trzecim lub system prawny mający zastosowanie do tych osób nie wymaga konsolidacji finansowej. W szczególności w przypadku gdy osoba fizyczna lub prawna posiada większość praw głosu lub ma możliwość powołania lub odwołania większości organu zarządzającego lub wywiera dominujący wpływ na drugą osobę, warunki zachodzenia stosunku kontroli należy uznać za spełnione.

(4)

Ponadto konieczne jest określenie innych okoliczności, w których dwie osoby fizyczne lub prawne lub większa liczba tych osób mogą stanowić jedno ryzyko, ponieważ jedna z nich, bezpośrednio lub pośrednio, sprawuje kontrolę nad drugą osobą lub pozostałymi osobami. W szczególności w przypadku gdy osoba fizyczna lub prawna ma prawo lub możliwość decydowania o strategii lub ważnych transakcjach drugiej osoby lub ma prawo lub możliwość koordynowania zarządzania osobą prawną lub większą liczbą tych osób, okoliczności te należy uznać za świadczące o istnieniu dominującego wpływu, a tym samym za spełniające warunki świadczące o istnieniu jednego ryzyka ze względu na zachodzenie stosunku kontroli.

(5)

Konieczne jest określenie okoliczności, które należy przynajmniej wziąć pod uwagę przy ocenie występowania zależności ekonomicznej w celu stwierdzenia, czy istnieje jedno ryzyko. O występowaniu zależności ekonomicznej między osobami fizycznymi lub prawnymi świadczy to, że relacja między nimi może spowodować wystąpienie trudności z finansowaniem lub spłatą zobowiązań i nie może w odpowiednim czasie zostać zastąpiona inną relacją bez ponoszenia nadmiernych kosztów dodatkowych, tj. kosztów lub zmniejszonych dochodów, które mogłyby spowodować trudności ze spłatą.

(6)

Ponadto należy określić okoliczności, w których spełnione są zarówno warunki świadczące o istnieniu stosunku kontroli, jak i zależności ekonomicznej. W tym celu, jeżeli dwie osoby fizyczne lub prawne lub większa liczba tych osób stanowią jedno ryzyko ze względu na zachodzenie stosunku kontroli, a co najmniej jedna z nich jest tak ściśle powiązana i współzależna z inną osobą fizyczną lub prawną lub większą liczbą tych osób, że występuje między nimi zależność ekonomiczna, należy uznać, że wszystkie te osoby stanowią ogólnie jedno ryzyko. Przy ocenie jednoczesnego występowania stosunku kontroli i zależności ekonomicznej instytucje powinny rozpatrywać każdy przypadek oddzielnie, biorąc pod uwagę możliwe powiązania w oparciu o indywidualne okoliczności. W przypadku gdy osoby należące do różnych grup, w których występuje stosunek kontroli, są również wzajemnie powiązane ze względu na zależność ekonomiczną, wszystkie te osoby należy uwzględnić w jednej ogólnej grupie powiązanych klientów. Grupa taka powinna obejmować grupę, w której występuje stosunek kontroli, każdą osobę ekonomicznie zależną lub osoby ekonomicznie zależne oraz każdą osobę lub osoby kontrolowane przez tę osobę ekonomicznie zależną lub osoby ekonomicznie zależne.

(7)

Aby uwzględnić możliwość, że istnienie wyjątkowych okoliczności może wykluczać istnienie jednego ryzyka, instytucja powinna być w stanie przedstawić odpowiednie dowody na to, że dwie osoby fizyczne lub prawne lub większa liczba tych osób nie stanowią jednego ryzyka, mimo że w przypadku tych osób spełnione są warunki uznania ich za powiązanych klientów. W takich przypadkach instytucje nie mogą zidentyfikować tych osób jako grupy powiązanych klientów.

(8)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

(9)

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (2),