a)

aspekty związane z zarządzaniem, zgodnie z rozdziałem 2 niniejszego rozporządzenia;

b)

aspekty odnoszące się do wewnętrznego modelu pomiaru ryzyka wykorzystywanego do obliczania miary oczekiwanych braków i miary ryzyka scenariusza warunków skrajnych, zgodnie z rozdziałem 3 niniejszego rozporządzenia;

c)

aspekty odnoszące się do modelu pomiaru ryzyka niewykonania zobowiązania wykorzystywanego do obliczania dodatkowych wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka niewykonania zobowiązania, zgodnie z rozdziałem 4 niniejszego rozporządzenia.

a)

zobowiązać instytucję do usunięcia pozycji odpowiadających tym klasom produktów z danej jednostki odpowiadającej za handel;

b)

odmówić udzielenia danej jednostce odpowiadającej za handel zezwolenia na obliczanie wymogów w zakresie funduszy własnych zgodnie metodą modeli wewnętrznych.

a)

zobowiązać instytucję do usunięcia pozycji odpowiadających tym klasom produktów z danej jednostki odpowiadającej za handel;

b)

odmówić udzielenia danej jednostce odpowiadającej za handel zezwolenia na obliczanie wymogów w zakresie funduszy własnych zgodnie metodą modeli wewnętrznych.

a)

proste instrumenty pozbawione opcjonalności;

b)

instrumenty inne niż te, o których mowa w lit. a), pozbawione elementów uzależniających je od określonej ścieżki, opierające się na jednym instrumencie bazowym, uwzględniając indeksy, o stałej wypłacie w tej samej walucie co instrument bazowy;

c)

instrumenty z elementami uzależniającymi je od określonej ścieżki, instrumenty opierające się na wielu instrumentach bazowych, instrumenty o wypłacie w walutach innych niż waluta instrumentu bazowego oraz wszelkie inne instrumenty niewymienione w lit. a) lub b).

a)

czy dana dokumentacja została zatwierdzona na odpowiednim szczeblu zarządzania instytucji przez osobę dysponującą wystarczającymi uprawnieniami oddelegowaną przez organ zarządzający do wykonywania zadań związanych z modelami wewnętrznymi;

b)

czy dana instytucja stosuje politykę zapewniającą kierowanie się standardami wysokiej jakości przy sporządzaniu dokumentacji wewnętrznej, w tym politykę rozliczalności wewnętrznej służącą zagwarantowaniu kompletności, spójności, rzetelności, aktualności i bezpieczeństwa tej dokumentacji oraz jej zatwierdzania zgodnie z lit. a);

c)

czy dokumentacja będąca przedmiotem polityki, o której mowa w lit. b), umożliwia określenie rodzaju dokumentu, jego autora, weryfikatora, osoby zatwierdzającej, właściciela, dat jego sporządzenia i zatwierdzenia, numeru wersji i historii zmian;

d)

czy dana instytucja prawidłowo i z należytą starannością dokumentuje polityki, procedury i metody, które stosuje zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

e)

czy dokumentacja jest dostatecznie szczegółowa, aby umożliwić wykwalifikowanym osobom trzecim zrozumienie wszystkich aspektów związanych ze sposobem działania wewnętrznego modelu pomiaru ryzyka.

a)

zadania i obowiązki zastrzeżone dla jednostki do spraw kontroli ryzyka nie podlegają outsourcingowi;

b)

kadra kierownicza wyższego szczebla i organ zarządzający biorą czynny udział w sprawowaniu nadzoru nad wszelkimi zadaniami zlecanymi przez instytucję na zasadzie outsourcingu i w procesie pozyskiwania od osób trzecich jakichkolwiek narzędzi informatycznych w zakresie zarządzania ryzykiem;

c)

sama instytucja dysponuje wystarczającą wiedzą na temat wszystkich zadań, działań lub funkcji zlecanych na zasadzie outsourcingu i na temat struktury wszelkich danych i metod pozyskiwanych od osób trzecich i czy jest w stanie zweryfikować jakość pracy wykonywanej przez osobę trzecią, której zlecono wykonywanie określonych zadań na zasadzie outsourcingu, a także ocenić rezultaty tej pracy;

d)

możliwość przeprowadzania audytu wewnętrznego przez instytucję i bieżącego monitorowania przez nią wszelkich zadań, działań i funkcji zlecanych na zasadzie outsourcingu nie podlega ograniczeniu ani nie jest utrudniania wskutek tego outsourcingu;

e)

właściwe organy mają zapewniony pełny dostęp do wszystkich istotnych informacji.

a)

przeprowadzać rozmowy z dowolnymi z następujących podmiotów lub występować do nich o złożenie oświadczeń na piśmie:

b)

dokonywać przeglądu innych istotnych dokumentów instytucji lub osoby trzeciej.

a)

sprawdzają, czy instytucja posiada jasną strukturę organizacyjną na potrzeby zarządzania modelem ryzyka rynkowego, w tym dobrze określone, przejrzyste i odpowiednie zakresy odpowiedzialności;

b)

sprawdzają, czy proces decyzyjny instytucji odnoszący się do wszystkich aspektów funkcjonowania wewnętrznych modeli ryzyka rynkowego został wyraźnie określony w dokumentacji wewnętrznej instytucji;

c)

sprawdzają, zgodnie z art. 6:

d)

sprawdzają, zgodnie z art. 7, czy struktura jednostek odpowiadających za handel, w odniesieniu do których instytucja ubiega się o uzyskanie zezwolenia lub w odniesieniu do których uzyskała już zezwolenie, jest odpowiednia;

e)

oceniają, zgodnie z art. 8, zarządzanie wewnętrzne instytucji i nadzór nad nią w odniesieniu do jednostki do spraw kontroli ryzyka;

f)

oceniają, zgodnie z art. 9, czy polityka wewnętrzna jest odpowiednia, jeżeli chodzi o wprowadzanie nowych produktów;

g)

sprawdzają, zgodnie z art. 10, czy model wewnętrzny jest poddawany niezależnemu przeglądowi;

h)

oceniają:

i)

oceniają, zgodnie z art. 13, adekwatność regularnej sprawozdawczości wewnętrznej;

j)

oceniają:

k)

oceniają:

l)

oceniają, zgodnie z art. 19, adekwatność systemów informatycznych;

m)

sprawdzają, zgodnie z art. 20, czy wewnętrzny model pomiaru ryzyka, w tym dowolny model wyceny, przyczynił się do udokumentowanych osiągnięć w zakresie odpowiedniej dokładności pomiaru ryzyka i czy nie różni się znacząco od modeli, które instytucja stosuje na potrzeby swojego wewnętrznego zarządzania ryzykiem.

a)

sprawdzają, czy w swojej dokumentacji systemu zarządzania ryzykiem instytucja opisała:

b)

sprawdzają, czy kadra kierownicza wyższego szczebla składa się z członków będących przedstawicielami najwyższych szczebli w hierarchii pod organem zarządzającym i czy na osobach wchodzących w skład tej kadry spoczywa określona odpowiedzialność za prawidłowe funkcjonowanie modelu wewnętrznego dla ryzyka rynkowego;

c)

sprawdzają, czy skład jakiejkolwiek struktury w ramach komitetu wewnętrznego ustanowionej przez organ zarządzający na potrzeby wspierania jego procesu decyzyjnego jest adekwatny, zgodnie z wymogami określonymi w ust. 2;

d)

sprawdzają, czy rola kadry kierowniczej wyższego szczebla jest adekwatna, zgodnie z wymogami określonymi w ust. 3;

e)

sprawdzają, czy rola organu zarządzającego i komitetów wchodzących w skład struktury komitetu wewnętrznego, o której mowa w lit. c), jest adekwatna, zgodnie z wymogami określonymi w ust. 4.

a)

w odniesieniu do każdego komitetu wchodzącego w skład struktury komitetów wewnętrznych organ zarządzający wyraźnie określił przysługujące mu uprawnienia, jego miejsce w hierarchii, strukturę raportowania, stałych członków, częstotliwość posiedzeń i zakresy odpowiedzialności;

b)

struktura komitetów wewnętrznych obejmuje komitet, który ocenia każdy nowy produkt, proponuje te produkty kadrze kierowniczej wyższego szczebla do zatwierdzenia i monitoruje te produkty oraz to, czy jednostka do spraw kontroli ryzyka i jakakolwiek inna funkcja instytucji, której to funkcji dotyczy wprowadzenie nowego produktu, są reprezentowane w takim komitecie;

c)

zarządzanie stanowiące podstawę struktury komitetów wewnętrznych umożliwia skuteczną i terminową kontrolę wszystkich wewnętrznych limitów pozycji, o których mowa w art. 325bi ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

d)

zarządzanie stanowiące podstawę struktury komitetów wewnętrznych zapewnia aktywne zaangażowanie organu zarządzającego w proces kontroli ryzyka zgodnie z wymogami art. 325bi ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

e)

w ramach dokumentacji wewnętrznej instytucja udokumentowała wszystkie aspekty, o których mowa w lit. a).

a)

kadra kierownicza wyższego szczebla instytucji podejmuje odpowiednie działania naprawcze w przypadku stwierdzenia słabych punktów w wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka lub wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka niewykonania zobowiązania przez którykolwiek z poniższych podmiotów:

b)

kadra kierownicza wyższego szczebla instytucji jest informowana o zaleceniach wydanych w ramach audytu wewnętrznego, przez jednostkę do spraw kontroli ryzyka, funkcję walidacji w odniesieniu do wewnętrznego modelu pomiaru ryzyka lub wewnętrznego modelu pomiaru ryzyka niewykonania zobowiązania oraz podejmuje działania następcze w związku z tymi zaleceniami;

c)

kadra kierownicza wyższego szczebla instytucji jest w stanie zapewnić ogólną jakość zarządzania przez instytucję wyceną pozycji uwzględnionych w wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka lub wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka niewykonania zobowiązania.

a)

na podstawie wniosku jednostki do spraw kontroli ryzyka zatwierdza wszystkie odpowiednie polityki i procedury związane z wdrażaniem modelu wewnętrznego, w tym odpowiednią strukturę organizacyjną, aby zapewnić spójność wdrażania modelu wewnętrznego;

b)

na podstawie wniosku jednostki do spraw kontroli ryzyka oraz po należytym uwzględnieniu wniosków i zaleceń wynikających z procesu walidacji zatwierdza metody oceny ryzyka rynkowego stosowane w modelu wewnętrznym;

c)

na podstawie oceny jednostki do spraw kontroli ryzyka oraz po należytym uwzględnieniu wniosków i zaleceń wynikających z procesu walidacji zatwierdza wszelkie nowe produkty;

d)

na podstawie wniosku jednostki do spraw kontroli ryzyka zatwierdza i aktualizuje wewnętrzne limity pozycji;

e)

na podstawie wniosku jednostki do spraw kontroli ryzyka określającej i oceniającej akceptowalny poziom ryzyka zatwierdza akceptowalny poziom ryzyka, alokację kapitału wewnętrznego oraz budżet jednostki odpowiadającej za handel;

f)

przyjmuje procedurę zatwierdzania w przypadku naruszeń wewnętrznych limitów pozycji;

g)

zatwierdza podjęcie działań naprawczych lub wymaga podjęcia takich działań w odniesieniu do naruszeń wewnętrznych limitów pozycji przekazywanych na wyższy szczebel przez jednostkę do spraw kontroli ryzyka zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. b);

h)

na podstawie wniosku jednostki do spraw kontroli ryzyka:

a)

dokonują przeglądu strategii działalności, o której mowa w art. 104b tego rozporządzenia, udokumentowanej w zasadach wewnętrznych instytucji na podstawie art. 325bi ust. 1 lit. e) tego rozporządzenia, oraz weryfikują, czy:

b)

sprawdzają, czy transakcje między jednostkami odpowiadającymi za handel są spójne ze strategiami działalności tych jednostek oraz czy transakcji tych nie przeprowadza się w celu:

c)

dokonują przeglądu struktury organizacyjnej, o której mowa w art. 104b ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, oraz rocznego planu biznesowego, o którym mowa w art. 104b ust. 2 lit. e) tego rozporządzenia, udokumentowanych w zasadach wewnętrznych instytucji zgodnie z art. 325bi ust. 1 lit. e) tego rozporządzenia;

d)

sprawdzają, czy w odniesieniu do każdej jednostki odpowiadającej za handel instytucja określiła jednego lub dwóch głównych dealerów, a w przypadku gdy wyznaczono dwóch głównych dealerów, mają oni role, obowiązki i organy, które są wyraźnie rozdzielone, lub czy jeden sprawuje ostateczny nadzór nad drugim;

e)

dokonują przeglądu sprawozdań, o których mowa w art. 104b ust. 2 lit. d) i f) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, oraz weryfikują, czy przestrzega się wszystkich aspektów, o których mowa w tych literach;

f)

sprawdzają, czy instytucja należycie dokumentuje i uzasadnia przypadki, w których dealera przypisuje się więcej niż jednej jednostce odpowiadającej za handel, o czym mowa w art. 104b ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, i w tym celu:

g)

sprawdzają, czy uzasadnienie włączenia jednostek odpowiadających za handel w zakres alternatywnej metody modeli wewnętrznych spełnia wszystkie następujące warunki:

h)

sprawdzają, czy w strategii działalności założono, że co najmniej 10 % wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego oblicza się zgodnie z metodą modeli wewnętrznych.

a)

jest całkowicie odrębna i niezależna od funkcji kadrowych i kierowniczych odpowiedzialnych za obszary działalności handlowej;

b)

jest należycie reprezentowana w organach decyzyjnych instytucji i uczestniczy w procesie decyzyjnym, gdy porządek obrad obejmuje którąkolwiek z następujących kwestii:

c)

jest odpowiednia i proporcjonalna do wielkości instytucji i ryzyka związanego z działalnością oraz posiada zasoby niezbędne do skutecznego wykonywania zadań;

d)

posiada wystarczająco doświadczony, wykwalifikowany i przeszkolony personel do podejmowania wszystkich istotnych działań na rzecz skutecznego zarządzania ryzykiem w ramach modelu wewnętrznego oraz monitorowania i kwestionowania działań innych jednostek, w szczególności jednostek handlowych;

e)

odpowiada za wynik obliczeń opartych na wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka oraz wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka niewykonania zobowiązania.

a)

jednostka do spraw kontroli ryzyka składa się z co najmniej jednej odrębnej struktury organizacyjnej w schemacie organizacyjnym instytucji;

b)

kierownicy jednostki lub jednostek do spraw kontroli ryzyka należą do kadry kierowniczej wyższego szczebla instytucji;

c)

pracownicy i kadra kierownicza wyższego szczebla odpowiedzialni za jednostkę do spraw kontroli ryzyka nie są odpowiedzialni za żadną działalność handlową;

d)

kierownicy wyższego szczebla jednostki do spraw kontroli ryzyka i osoby odpowiedzialne za obszary działalności mają różne struktury raportowania do organu zarządzającego instytucji;

e)

wynagrodzenie zmienne pracowników i kadry kierowniczej wyższego szczebla odpowiedzialnych za jednostkę do spraw kontroli ryzyka nie jest powiązane z wykonywaniem zadań związanych z obszarami działalności handlowej pod nadzorem tych pracowników i tej kadry w sposób utrudniający lub ograniczający ich niezależność.

a)

udokumentowany obraz jednostki do spraw kontroli ryzyka, gdy organ zarządzający lub odpowiedni komitet należący do struktury komitetów wewnętrznych omawiają którąkolwiek z kwestii, o których mowa w ust. 1 lit. b);

b)

protokoły organu zarządzającego instytucji lub odpowiedniego komitetu należącego do struktury komitetów wewnętrznych oraz kierunki działania odzwierciedlone w tych protokołach;

c)

sprawozdania jednostki do spraw kontroli ryzyka dotyczące wewnętrznych limitów pozycji oraz wszelkie decyzje dotyczące naruszeń limitów;

d)

w stosownych przypadkach informacje przekazane przez pracowników i kadrę kierowniczą wyższego szczebla instytucji.

a)

jednostka do spraw kontroli ryzyka udokumentowała politykę dotyczącą nowych produktów, a organ zarządzający zatwierdził tę politykę, w tym definicję „nowego produktu”;

b)

struktura komitetów wewnętrznych obejmuje komitet („komitet do spraw nowych produktów”), który ocenia, kontroluje i monitoruje wszystkie kwestie związane z wprowadzaniem nowych produktów, w tym, w stosownych przypadkach:

c)

organ zarządzający, na podstawie oceny dokonanej przez komitet do spraw nowych produktów, zezwala na obrót nowymi produktami;

d)

w przypadku gdy organ zarządzający przekazuje zadanie związane z udzielaniem zezwoleń komitetowi do spraw nowych produktów:

e)

bez specjalnego zatwierdzenia ze strony komitetu do spraw nowych produktów nie upoważnia się do handlu nowymi produktami w ramach obszarów działalności przed zajęciem się kwestiami, o których mowa w lit. b);

f)

w szczególnych przypadkach, gdy traderom zezwala się na handel nowymi produktami niezgodnymi z lit. b), komitet do spraw nowych produktów zatwierdza transakcje indywidualnie i w granicach, o których mowa w lit. d) pkt (i);

g)

komitet do spraw nowych produktów spotyka się wystarczająco często, aby ocenić i zatwierdzić każdą transakcję dotyczącą nowych produktów oraz monitorować wszystkie kwestie, o których mowa w lit. b), które mogą wynikać z tych transakcji;

h)

transakcje monitoruje się indywidualnie, dopóki wszystkie kwestie, o których mowa w lit. b), nie zostaną w pełni rozwiązane, a na podstawie oceny komitetu do spraw nowych produktów organ zarządzający potwierdza, że transakcje w pełni włączono do wszystkich odpowiednich systemów informatycznych i kontroluje się je za pośrednictwem standardowego systemu zarządzania ryzykiem;

i)

wszystkie nowe produkty, niezależnie od stopnia ich włączenia do systemów informatycznych, oblicza się zarówno w wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka, jak i w codziennych zmianach wartości portfela wykorzystywanych do celów weryfikacji historycznej oraz testu dotyczącego przypisania zysków i strat.

a)

dokonujący przeglądu jest niezależny;

b)

zasoby przeznaczone na przegląd są odpowiednie;

c)

ustanowiony w instytucji proces realizacji zaleceń wydanych przez dokonującego przeglądu jest odpowiedni;

d)

dokonujący przeglądu czyni to w stosunku do wewnętrznych modeli pomiaru ryzyka co najmniej raz w roku i uwzględnia wnioski z tego przeglądu w sprawozdaniu przedkładanym kadrze kierowniczej wyższego szczebla i organowi zarządzającemu;

e)

sprawozdanie, o którym mowa w lit. d), zawiera wystarczające informacje dla kadry kierowniczej wyższego szczebla i organu zarządzającego instytucji na temat wszystkich elementów, o których mowa w art. 325bi ust. 2 i art. 325bp ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, oraz określono w nim obszary w rocznym planie prac, które wymagają bardziej szczegółowej analizy zgodności tych elementów;

f)

przegląd jest odpowiedni, proporcjonalny do wielkości i złożoności odnośnych portfeli oraz skuteczny pod względem wykrywania niedociągnięć.

a)

przegląd jest proporcjonalny do charakteru, rozmiaru i złożoności działalności oraz struktury organizacyjnej instytucji, a w szczególności do złożoności modeli wewnętrznych i ich wdrożenia;

b)

dokonujący przeglądu dysponuje zasobami wystarczającymi do podjęcia wszystkich stosownych działań oraz odpowiednio doświadczonym i wykwalifikowanym personelem;

c)

dokonujący przeglądu nie jest ani nie był zaangażowany w żaden aspekt projektowania i wdrażania modelu wewnętrznego podlegającego przeglądowi;

d)

dokonujący przeglądu jest niezależny od funkcji kadrowej i kierowniczej odpowiedzialnej za jednostki gospodarcze i jednostki do spraw kontroli ryzyka;

e)

wynagrodzenie zmienne pracowników i kadry kierowniczej odpowiedzialnych za przegląd nie jest powiązane z wykonywaniem zadań związanych z obszarami działalności handlowej instytucji w sposób utrudniający lub ograniczający niezależność tych pracowników i tej kadry.

a)

proces walidacji prowadzają pracownicy, którzy nie są ani nie byli w żaden sposób zaangażowani w opracowywanie modelu wewnętrznego podlegającego tej walidacji;

b)

proces walidacji przeprowadza się z wykorzystaniem wystarczających zasobów, w tym doświadczonych i wykwalifikowanych pracowników;

c)

wynagrodzenie zmienne pracowników i kadry kierowniczej wyższego szczebla odpowiedzialnych za proces walidacji nie jest uzależnione od wykonywania zadań związanych z kontrolą ryzyka lub obszarami działalności instytucji w sposób utrudniający lub ograniczający ich niezależność;

d)

wszystkie niezbędne działania korygujące wynikające z procesu walidacji odzwierciedlono w sprawozdaniu z walidacji, o którym mowa w ust. 2, i wdrożono terminowo;

e)

wdrożono proces decyzyjny zapewniający uwzględnienie przez kadrę kierowniczą wyższego szczebla instytucji ustaleń i zaleceń wynikających z procesu walidacji;

f)

dokonujący przeglądu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lit. a), regularnie ocenia zgodność z warunkami, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. e) i f).

a)

sprawdzają, czy zalecenia, ustalenia i wnioski z procesu walidacji zawarto w sprawozdaniu z walidacji, w którym określono i opisano:

b)

sprawdzają, czy wnioski, ustalenia i zalecenia zawarte w sprawozdaniu z walidacji są bezpośrednio przekazywane organowi zarządzającemu instytucji i uwzględniane przez niego przed zatwierdzeniem przez ten organ modelu, który ma być stosowany do obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych, oraz przed zastosowaniem jakichkolwiek późniejszych zmian w metodach;

c)

sprawdzają, czy każde działanie naprawcze zaproponowane przez funkcje walidacji jest udokumentowane w sprawozdaniu z walidacji i czy działaniu temu towarzyszy harmonogram odpowiedni do usunięcia stwierdzonych braków;

d)

sprawdzają, czy w zasadach wewnętrznych instytucji uwzględniono proces przekazywania na wyższy szczebel w odniesieniu do zaległych działań naprawczych oraz czy, na podstawie dowodów z przeszłości, proces ten jest przestrzegany;

e)

oceniają ogólną jakość wyników procesu walidacji przez porównanie braków stwierdzonych w ocenie modelu wewnętrznego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem z brakami stwierdzonymi przez jednostkę ds. walidacji w procesie walidacji.

a)

obejmuje krytyczny przegląd wszystkich aspektów metod i funkcji wyceny stosowanych do celów kapitałowych, w tym stosowanych do nowych produktów, uwzględniając tym samym mocne i słabe punkty w porównaniu z wszelkimi alternatywnymi metodami;

b)

służy sprawdzeniu:

c)

służy sprawdzeniu tego, czy założenia dystrybucyjne i wszelkie inne istotne założenia i parametry stochastyczne podstawowych procesów stochastycznych, w tym zmienność i korelacja, są należycie uzasadnione, w tym w odniesieniu do:

d)

obejmuje ocenę solidności wszelkich korelacji empirycznych stosowanych zarówno w ramach szerokich kategorii czynników ryzyka, jak i między nimi w celu obliczenia miary swobodnych oczekiwanych braków, o której mowa w art. 325bh ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

e)

obejmuje ocenę założeń korelacji przyjętych przy obliczaniu wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka niewykonania zobowiązania, w tym:

f)

obejmuje ocenę założeń przyjętych w celu uzyskania szacunków wartości prawdopodobieństwa niewykonania zobowiązania i strat z tytułu niewykonania zobowiązania w celu obliczenia wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka niewykonania zobowiązania;

g)

obejmuje ocenę założeń przyjętych w odniesieniu do modelowania zabezpieczeń przy obliczaniu wymogu w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka niewykonania zobowiązania, o którym to wymogu mowa w art. 325bo rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

h)

służy analizie wyników programu testów warunków skrajnych, w tym wyników odnoszących się do ryzyka niewykonania zobowiązania, oraz pozwala wyciągnąć ewentualne odpowiednie wnioski dotyczące błędów lub słabych punktów metodycznych wynikających z określonych scenariuszy rynkowych;

i)

pozwala stosować i analizować wyniki uzyskane w odniesieniu do hipotetycznych portfeli, o których mowa w art. 325bj ust. 3 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w celu zapewnienia, aby w modelu wewnętrznym można było uwzględniać cechy strukturalne, w tym, w stosownych przypadkach, następujące elementy:

j)

służy sprawdzeniu solidność wdrażania wewnętrznego modelu pomiaru ryzyka w systemach informatycznych oraz pozwala zapewnić, aby wszystkie jednostki biznesowe i jednostki wsparcia stosowały metody w sposób konsekwentny i w odniesieniu do wszystkich odpowiednich obszarów geograficznych;

k)

służy sprawdzeniu adekwatność i istotność wskaźników zastępczych w drodze oceny:

a)

w przypadku walidacji wewnętrznej przeprowadzonej w momencie początkowego opracowania modelu instytucja przeprowadziła i udokumentowała pełny proces walidacji w odniesieniu do wszystkich metod stosowanych w modelu wewnętrznym;

b)

do celów okresowej walidacji wewnętrznej instytucja przeprowadziła pełną walidację lub dokonała walidacji obszarów, których walidacja ma nastąpić po zmianach, o których mowa w ust. 3, w odniesieniu do:

a)

sprawdzają, czy w zasadach wewnętrznych instytucji zapewniono przeprowadzanie wewnętrznej okresowej walidacji co najmniej raz w roku oraz za każdym razem, gdy zachodzą istotne zmiany strukturalne na rynku lub zmiany w składzie portfela, które mogą sprawić, że model wewnętrzny przestanie być odpowiedni, uwzględniając:

b)

sprawdzają, czy podstawę wewnętrznej okresowej walidacji stanowi plan prac zatwierdzony przez organ zarządzający oraz czy w planie tym określono:

c)

oceniają, w jaki sposób plan prac, o którym mowa w lit. b), służy zapewnieniu przeprowadzenia kompleksowego i ukierunkowanego na ryzyko procesu walidacji wewnętrznej oraz zapewnieniu, aby w zakresie tej walidacji nie pominięto istotnych aspektów.

a)

czy instytucja prowadzi wykaz tych sprawozdań, w którym wskazano ich treść, częstotliwość i adresatów;

b)

czy wykaz, o którym mowa w lit. a), został zatwierdzony na odpowiednim szczeblu zarządzania i jest aktualizowany w porozumieniu z jednostką do spraw kontroli ryzyka.

a)

instytucja posiada jasny podział limitów handlowych, który jest zgodny z dopuszczalnym poziomem ryzyka określonym przez instytucję oraz budżetem każdej jednostki odpowiadającej za handel;

b)

wybór limitów handlowych odzwierciedla strategię handlową jednostki odpowiadającej za handel oraz charakter ryzyka bazowego;

c)

limity handlowe obejmują następujące elementy:

d)

instytucja posiada dalszy podział limitów wartości zagrożonej, proporcjonalny do strategii handlowych danej instytucji;

e)

wszystkie limity wewnętrzne, w tym limity, o których mowa w lit. c), były odpowiednio udokumentowane i formalnie zatwierdzone;

f)

w ramach procesu zatwierdzania i aktualizacji limitów jednostka do spraw kontroli ryzyka ocenia oraz dokumentuje spójność i zgodność między limitami wartości zagrożonej zatwierdzonymi przez organ zarządzający a pozostałymi limitami wewnętrznymi, które nie opierają się na wartości zagrożonej, uwzględniając wskaźniki wrażliwości lub czynnik uruchamiający straty;

g)

instytucja prawidłowo dokumentuje i formalnie zatwierdza wykaz dopuszczonych instrumentów oraz pozycji ryzyka bazowego, w które mogą wejść traderzy.

a)

proces aktualizacji jest koordynowany i należycie dokumentowany przez jednostkę do spraw kontroli ryzyka;

b)

wniosek dotyczący aktualizacji limitów handlowych odzwierciedla wszelkie zmiany w:

c)

we wniosku dotyczącym aktualizacji limitów handlowych w okresie, w którym zastosowano limit handlowy mający zastosowanie w momencie aktualizacji, uwzględniono:

a)

instytucja posiada jasną i udokumentowaną procedurę zatwierdzania przez organ zarządzający naruszeń limitów handlowych;

b)

organ zarządzający określił warunki istotności, zgodnie z którymi wszelkie przypadki naruszenia limitów handlowych należy zgłaszać samemu organowi zarządzającemu, niezależnie od poziomu, na którym zatwierdzono te limity;

c)

jednostka do spraw kontroli ryzyka dokumentuje wszelkie naruszenia limitów handlowych i zgłasza takie naruszenia właściwemu komitetowi, podkomitetowi lub indywidualnemu kierownikowi;

d)

Komitet, podkomitet lub indywidualny kierownik, o których mowa w lit. c), podejmuje działania w przypadku naruszenia limitu handlowego lub zgłasza takie naruszenie organowi zarządzającemu zgodnie z lit. b);

e)

dokumentacja, o której mowa w lit. c), obejmuje skalę i główne przyczyny naruszenia limitu handlowego, w tym:

a)

instytucja co najmniej raz w roku dokonuje przeglądu scenariuszy stosowanych w ramach programu testów warunków skrajnych;

b)

jednostka do spraw kontroli ryzyka przeprowadza scenariusze testów warunków skrajnych określone w programie takich testów często i co najmniej raz w miesiącu oraz z większą częstotliwością, jeżeli instytucja prowadzi znaczącą działalność handlową;

c)

scenariusze, które mają być stosowane w ramach programu testów warunków skrajnych, obejmują, oprócz scenariuszy zaobserwowanych w przeszłości lub hipotetycznych, scenariusze wynikające z odwrotnych testów warunków skrajnych i scenariusze ad hoc opracowane w celu uwzględnienia istotnych szczególnych czynników ryzyka;

d)

scenariusze, o których mowa w lit. c), poddaje się przeglądowi co najmniej raz w roku.

a)

straty wynikające ze zdarzeń, w tym zdarzeń kredytowych;

b)

hipotetyczne obniżenia ratingu;

c)

zdarzenia rynkowe dotyczące określonych rodzajów emitentów;

d)

zmiany w rodzajach i parametrach funkcji kopułowej, w przypadku gdy wyraźnie ją modelowano.

a)

jednostka do spraw kontroli ryzyka stosuje odwrotny test warunków skrajnych jako narzędzie identyfikacji możliwych kombinacji poważnych zdarzeń i koncentracji ryzyka w obrębie instytucji, w tym poważnych zdarzeń i koncentracji ryzyka wynikających z ryzyka środowiskowego;

b)

analiza przeprowadzona za pomocą odwrotnego testu warunków skrajnych stanowi uzupełnienie regularnych testów warunków skrajnych;

c)

przy określaniu scenariusza lub scenariuszy wynikających z odwrotnego testu warunków skrajnych jednostka do spraw kontroli ryzyka ocenia:

a)

czy jednostka do spraw kontroli ryzyka wykorzystuje wyniki uzyskane z analizy wrażliwości na pojedyncze czynniki ryzyka, rozpatrywane indywidualnie i łącznie, w celu określenia scenariuszy obejmujących warunki skrajne wynikające z połączonego zestawu prawdopodobnych czynników ryzyka;

b)

czy jednostka do spraw kontroli ryzyka wyraźnie uwzględniła następujące elementy przy ustalaniu scenariuszy ad hoc testów warunków skrajnych:

a)

ocenić potencjalne ryzyko ponoszone przy zabezpieczaniu pozycji wycenianych za pomocą wskaźnika zastępczego;

b)

zastosować zmiany w scenariuszu warunków skrajnych do wskaźnika zastępczego, utrzymując jednocześnie niepłynne pozycje na stałym poziomie.

a)

oceniają solidność systemów informatycznych w ciągu ostatnich 250 dni roboczych;

b)

sprawdzają, czy:

a)

sprawdzają, czy instytucja posiada wykazy, przy czym wykazy te obejmują:

b)

sprawdzają, czy wykazy, o których mowa w lit. a), są aktualizowane co najmniej raz w roku oraz czy w zasadach wewnętrznych instytucji przewidziano określoną aktualizację w każdym przypadku, gdy jest to konieczne ze względu na istotne zmiany w informacjach przekazywanych w wykazach;

c)

sprawdzają, czy dokonuje się walidacji wszystkich różnic między funkcjami wyceny wykorzystywanymi do obliczania wartości na koniec dnia a funkcjami wyceny stosowanymi w wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka w ramach walidacji wewnętrznej, o której mowa w art. 325bj rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

d)

oceniają, na podstawie wyników przypisania zysków i strat oraz wyników weryfikacji historycznej, czy istnieją funkcje wyceny, które mogą powodować braki;

e)

analizują wnioski zawarte w najnowszych sprawozdaniach z walidacji wewnętrznej instytucji, o której mowa w art. 325bj rozporządzenia (UE) nr 575/2013, dotyczące dokładności wewnętrznego modelu pomiaru ryzyka;

f)

analizują wnioski zapisane w najnowszych sprawozdaniach dotyczących przeglądu wewnętrznego instytucji w zakresie dokładności wewnętrznego modelu pomiaru ryzyka, o którym mowa w art. 325bi ust. 1 lit. h) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

g)

sprawdzają, czy instytucja udokumentowała różnice między wewnętrznym modelem pomiaru ryzyka a modelami, które instytucja stosuje do celów wewnętrznego zarządzania ryzykiem w odniesieniu do tego samego zakresu pozycji, oraz czy instytucja jest w stanie wyjaśnić te różnice;

h)

analizują wyniki testów przeprowadzonych przez instytucję w ramach jej walidacji wewnętrznej w celu sprawdzenia, czy założenia przyjęte w wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka są odpowiednie i czy nie powodują zaniżenia ani zawyżenia ryzyka, o czym mowa w art. 325bj ust. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w szczególności w odniesieniu do jednostek odpowiadających za handel, w których występują największe różnice między wymogami w zakresie funduszy własnych obliczonymi zgodnie z alternatywną metodą standardową, o której mowa w części trzeciej tytuł IV rozdział 1a rozporządzenia (UE) nr 575/2013, a wymogami w zakresie funduszy własnych obliczonymi zgodnie z wewnętrznym modelem pomiaru ryzyka.

a)

faktycznych, hipotetycznych i teoretycznych zmian ryzyka w ciągu 60 dni roboczych w zakresie wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel, bez uwzględniania jakichkolwiek zabezpieczeń pochodzących od podmiotu należącego do grupy;

b)

wartości zagrożonych na poziomie jednostki odpowiadającej za handel, o których mowa w art. 325bf rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w ciągu 60 dni roboczych, bez uwzględniania jakichkolwiek zabezpieczeń z podmiotem należącym do grupy;

c)

oceny wyników przypisania zysków i strat oraz wyników weryfikacji historycznej w świetle zmian wartości portfela, o których mowa w lit. a), oraz wartości zagrożonych, o których mowa w lit. b).

a)

prowadzi program weryfikacji historycznej, o którym mowa w ust. 2, lub inny wewnętrzny program weryfikacji historycznej, który umożliwia instytucji określenie wkładu możliwych do modelowania i niemożliwych do modelowania czynników ryzyka w wyniki weryfikacji historycznej;

b)

stosuje metody bezpośredniej weryfikacji historycznej oczekiwanych braków w odniesieniu do swoich portfeli.

(a)

przekroczenie określa się jako jednodniową zmianę HPL MRF lub

(b)

APL MRF przewyższającą wartość zagrożoną, o której mowa w art. 325bf ust. 6 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

(c)

HPL MRF i APL MRF oblicza się w następujący sposób:

gdzie:

d)

instytucja określa potencjalne słabe punkty w jej modelu pomiaru ryzyka przez liczenie przekroczeń stwierdzonych zgodnie z lit. a), które miały miejsce w ciągu ostatnich 250 dni roboczych, oraz przez porównanie kwoty stwierdzonych przekroczeń z progami, o których mowa w art. 325bf ust. 3 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

a)

sekcji 2 niniejszego rozdziału, która zawiera wymogi dotyczące czynników ryzyka, w tym oceny możliwości modelowania i przyporządkowania do odpowiedniego horyzontu płynnościowego;

b)

sekcji 3 niniejszego rozdziału, która zawiera wymogi dotyczące jakości danych i metody przybliżenia stosowane do obliczania:

c)

sekcji 4 niniejszego rozdziału, która zawiera wymogi dotyczące weryfikacji historycznej oraz przypisania zysków i strat;

d)

sekcji 5 niniejszego rozdziału, która zawiera wymogi dotyczące sposobu traktowania ryzyka walutowego oraz ryzyka cen towarów w portfelu bankowym;

e)

sekcji 6 niniejszego rozdziału, która zawiera wymogi dotyczące obliczeń miary oczekiwanych braków i miary ryzyka scenariusza warunków skrajnych.

a)

instytucja dokumentuje istnienie czynników ryzyka stosowanych w metodach standardowych, które nie są uwzględnione w wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka;

b)

instytucja podkreśla wszystkie poniższe aspekty:

c)

w przypadku gdy istnieją czynniki ryzyka stosowane w alternatywnej metodzie standardowej, które nie są uwzględnione w wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka, instytucja, oprócz przedstawienia informacji na temat wpływu wyłączenia tych czynników ryzyka na wyniki przypisania zysków i strat zgodnie z wymogami art. 325bh ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013:

a)

zobowiązują instytucje do przedstawienia przeglądu czynników stosowanych do obliczania wartości portfela na koniec dnia, w tym, w stosownych przypadkach, wykazu zagregowanych czynników stosowanych do obliczania wartości na koniec dnia, w którym określono, w odniesieniu do każdego agregatu, wszystkie następujące elementy:

b)

na podstawie przeglądu, o którym mowa w lit. a):

a)

zobowiązać instytucję do obliczenia:

b)

zobowiązać instytucję do wyjaśnienia odchyleń w zmianach wartości portfela obliczonych zgodnie z lit. a) pkt (i), (ii) i (iii).

a)

zobowiązują instytucję do przedstawienia wykazu wszystkich walut, na które portfel instytucji jest wrażliwy, oraz, w odniesieniu do każdej z tych walut - wszystkich krzywych dochodowości, na które portfel instytucji jest wrażliwy;

b)

zobowiązują instytucję, aby dla każdej z krzywych dochodowości, o których mowa w lit. a), określiła, czy dana krzywa jest modelowana bezpośrednio w całości, czy też jest modelowana jako suma krzywej podstawowej i krzywej bazowej;

c)

zobowiązują instytucję do przedstawienia analizy wrażliwości jej portfela w odniesieniu do każdej z krzywych dochodowości, o których mowa w lit. a);

d)

sprawdzają, na podstawie informacji, o których mowa w lit. a), b) i c), czy ryzyko bazowe między dowolnymi dwoma krzywymi dochodowości jest w sposób dorozumiany ujmowane, jako że dwie krzywe dochodowości są modelowane bezpośrednio albo jako że bazowa krzywa dochodowości ukazująca różnicę między tymi dwiema krzywymi dochodowości jest uwzględniona w wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka;

e)

przeprowadzają, w odniesieniu do krzywych dochodowości, w przypadku gdy czynniki ryzyka stanowią punkty krzywej, dodatkową ocenę zgodnie z art. 29 niniejszego rozporządzenia, a w przypadku gdy instytucja ustanawia koszyki zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2022/2060 (11), sprawdzają, czy instytucja stosuje co najmniej sześć czynników ryzyka, jeżeli spełnione są oba poniższe warunki:

f)

przeprowadzają, w odniesieniu do krzywych modelowanych za pomocą parametrów funkcji, o których mowa w art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, dodatkową ocenę zgodności zgodnie z art. 29 niniejszego rozporządzenia;

g)

oceniają, czy ryzyko vega związane z ryzykiem stopy procentowej jest należycie uwzględnione zgodnie z wymogami art. 30 niniejszego rozporządzenia.

a)

zobowiązują instytucję do przedstawienia wykazu wszystkich nazw akcji i indeksów akcji, na które dany portfel instytucji jest wrażliwy, oraz czynników ryzyka wykorzystywanych do modelowania powiązanego ryzyka;

b)

zobowiązują instytucję do przedstawienia analizy wrażliwości jej portfela w odniesieniu do poszczególnych nazw akcji i indeksów akcji, o których mowa w lit. a);

c)

sprawdzają, w przypadku gdy ryzyko nazwy akcji jest modelowane jako suma czynnika ryzyka systematycznego, o którym mowa w art. 3 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, oraz czynnika ryzyka niesystematycznego, czy zmienność generowana przez wstrząsy tych czynników odzwierciedla zmienność zaobserwowaną w odniesieniu do tej nazwy akcji;

d)

sprawdzają, czy ryzyko bazowe pomiędzy dwiema różnymi nazwami akcji jest ujmowane przez modelowanie dwóch nazw akcji bezpośrednio albo za pomocą podstawowego czynnika ryzyka;

e)

oceniają, czy ryzyko związane ze zmianami krzywych kapitału własnego jest należycie uwzględnione zgodnie z art. 29 niniejszego rozporządzenia;

f)

oceniają, czy ryzyko vega związane z ryzykiem cen akcji jest należycie uwzględnione zgodnie z art. 30 niniejszego rozporządzenia.

a)

zobowiązują instytucję do przedstawienia wykazu krzywych spreadów kredytowych i indeksów kredytowych wszystkich emitentów, na które dany portfel instytucji jest wrażliwy, oraz czynników ryzyka wykorzystywanych do modelowania powiązanego ryzyka;

b)

zobowiązują instytucję do przedstawienia analizy wrażliwości jej portfela w odniesieniu do krzywych spreadów kredytowych i indeksów kredytowych wszystkich emitentów, o których mowa w lit. a);

c)

sprawdzają, w przypadku gdy ryzyko spreadu kredytowego emitenta jest modelowane jako suma czynnika ryzyka systematycznego, o którym mowa w art. 3 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, oraz czynnika ryzyka niesystematycznego, czy zmienność generowana przez wstrząsy tych czynników odzwierciedla zmienność zaobserwowaną w odniesieniu do tego spreadu kredytowego emitenta;

d)

sprawdzają, czy ryzyko bazowe między emitentami jest uwzględniane przez modelowanie spreadów kredytowych emitentów bezpośrednio albo za pomocą czynnika ryzyka bazowego oraz czy podstawa między różnymi pozycjami odnoszącymi się do tego samego emitenta jest monitorowana, a w stosownych przypadkach uwzględniana w wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka;

e)

oceniają, czy ryzyko związane ze zmianami krzywych spreadu kredytowego jest należycie uwzględnione zgodnie z wymogami art. 29 niniejszego rozporządzenia;

f)

oceniają, czy ryzyko vega związane z ryzykiem spreadu kredytowego jest należycie uwzględnione zgodnie z wymogami art. 30 niniejszego rozporządzenia.

a)

zobowiązują instytucję do przedstawienia wykazu wszystkich par walutowych, na które portfel instytucji jest wrażliwy, oraz, w odniesieniu do każdej z tych par walutowych, do wyjaśnienia, czy dana para walutowa podlega wyłącznie natychmiastowemu kursowi wymiany, czy też innym czynnikom ryzyka, w tym zmiennościom implikowanym;

b)

zobowiązują instytucję do przedstawienia analizy wrażliwości jej portfela w odniesieniu do poszczególnych par walutowych, o których mowa w lit. a);

c)

sprawdzają, na podstawie informacji, o których mowa w lit. a) i b), czy ryzyko bazowe między dowolnymi parami walutowymi jest w sposób dorozumiany ujęte w jednym z następujących elementów:

d)

oceniają zakres, w jakim instytucja bierze pod uwagę ryzyko związane ze zdarzeniami eliminującymi powiązanie między parami walut powiązanych, a w przypadku gdy takie ryzyko jest istotne - w jaki sposób jest ono monitorowane;

e)

oceniają, czy ryzyko związane ze zmianami krzywych walutowych jest należycie uwzględnione zgodnie z wymogami art. 29 niniejszego rozporządzenia;

f)

oceniają, czy ryzyko vega związane z ryzykiem walutowym jest należycie uwzględnione zgodnie z wymogami art. 30 niniejszego rozporządzenia.

a)

zobowiązują instytucję:

b)

sprawdzają, czy w wewnętrznych zasadach instytucji określono wskaźniki odpowiednie do oceny istotności rynku towarowego, o którym mowa w art. 325bh ust. 1 lit. f) rozporządzenia UE nr 575/2013, oraz czy w przypadku rynków towarowych określonych jako istotne każdy z poszczególnych towarów podlega szczególnemu modelowaniu w wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka instytucji;

c)

sprawdzają, czy uwzględniono ryzyko bazowe w przypadku podobnych, ale nie identycznych towarów, wobec których instytucja posiada istotną ekspozycję, w tym ryzyko bazowe wynikające z innego miejsca dostawy i z niedopasowania terminów wymagalności;

d)

oceniają, czy ryzyko związane ze zmianami krzywych cen towarów jest należycie uwzględnione zgodnie z wymogami art. 29 niniejszego rozporządzenia;

e)

oceniają, czy ryzyko vega związane z ryzykiem cen towarów jest należycie uwzględnione zgodnie z wymogami art. 30 niniejszego rozporządzenia.

a)

jeżeli jest to wymagane do oceny krzywych, których punktami są czynniki ryzyka, o których mowa w art. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, ust. 2 niniejszego artykułu;

b)

jeżeli jest to wymagane do oceny krzywych modelowanych za pomocą parametrów funkcji, o których mowa w art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, ust. 4 niniejszego artykułu.

a)

w wewnętrznych zasadach instytucji ustanowiono kryteria podejmowania decyzji o liczbie czynników ryzyka stosowanych do modelowania krzywej oraz czy kryteria te opierają się na płynności i istotności pozycji z ekspozycją na tę krzywą;

b)

kryteriom, o których mowa w lit. a), towarzyszy analiza, z której wynika, że liczba stosowanych czynników ryzyka pozwala na uwzględnienie zmienności w różnych okresach zapadalności.

a)

zobowiązać instytucję do stosowania scenariuszy przyszłych wstrząsów w odniesieniu do czynników ryzyka krzywej zgodnie z wewnętrznym modelem pomiaru ryzyka;

b)

zobowiązać instytucję do obliczenia zmienności punktu na krzywej, który nie jest czynnikiem ryzyka;

c)

zobowiązać instytucję do ustalenia zaobserwowanej zmienności punktu na krzywej, o której mowa w lit. b);

d)

porównać zmienność uzyskaną zgodnie z lit. b) z zaobserwowaną zmiennością uzyskaną zgodnie z lit. c).

a)

zobowiązać instytucję do stosowania scenariuszy przyszłych wstrząsów w odniesieniu do parametrów funkcji zgodnie z wewnętrznym modelem pomiaru ryzyka;

b)

zobowiązać instytucję do obliczenia zmienności punktu na krzywej;

c)

zobowiązać instytucję do ustalenia zmienności punktu na krzywej, o której mowa w lit. b);

d)

porównać zmienność uzyskaną zgodnie z lit. b) z zaobserwowaną zmiennością uzyskaną zgodnie z lit. c).

a)

zobowiązują instytucję do przedstawienia wykazu wszystkich powierzchni zmienności, na które portfel instytucji jest wrażliwy;

b)

zobowiązują instytucję do przedstawienia analizy wrażliwości jej portfela w odniesieniu do każdej z powierzchni, o których mowa w lit. a);

c)

sprawdzają, na podstawie informacji, o których mowa w lit. a) i b), czy jakiekolwiek ryzyko bazowe między dowolnymi dwoma powierzchniami jest w sposób dorozumiany ujmowane w ramach bezpośredniego modelowania dwóch powierzchni albo modelowania powierzchni bazowej ukazującej różnicę między tymi dwiema krzywymi;

d)

sprawdzają, w odniesieniu do powierzchni zmienności, których punktami są czynniki ryzyka, o których mowa w art. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, czy:

e)

sprawdzają, w przypadku powierzchni modelowanych za pomocą parametrów funkcji, o których mowa w art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, czy wewnętrzne zasady instytucji obejmują analizę wykazującą, że generowanie wstrząsów parametrów funkcji umożliwia kompleksowe przedstawienie ryzyka na całej powierzchni;

f)

oceniają, czy techniki interpolacji i ekstrapolacji stosowane przez instytucję do budowy powierzchni są należyte, a jeżeli część powierzchni otrzymuje się przez ekstrapolację jej dwóch punktów zewnętrznych - sprawdzają, czy zmienność stóp zwrotu zaobserwowana na rynku dla ekstrapolowanej części powierzchni nie różni się znacząco od zmienności wynikającej z ekstrapolacji.

a)

zobowiązać instytucję do stosowania scenariuszy przyszłych wstrząsów w odniesieniu do czynników ryzyka powierzchni zgodnie z wewnętrznym modelem pomiaru ryzyka;

b)

zobowiązać instytucję do obliczenia zmienności punktu na powierzchni, który nie jest czynnikiem ryzyka;

c)

zobowiązać instytucję do ustalenia zaobserwowanej zmienności punktu na powierzchni, o której mowa w lit. b);

d)

porównać zmienność uzyskaną zgodnie z lit. b) z zaobserwowaną zmiennością uzyskaną zgodnie z lit. c).

a)

zobowiązać instytucję do stosowania scenariuszy przyszłych wstrząsów w odniesieniu do parametrów funkcji zgodnie z wewnętrznym modelem pomiaru ryzyka;

b)

zobowiązać instytucję do obliczenia zmienności punktu na powierzchni;

c)

zobowiązać instytucję do ustalenia zaobserwowanej zmienności punktu na powierzchni, o której mowa w lit. b);

d)

porównać zmienność uzyskaną zgodnie z lit. b) z zaobserwowaną zmiennością uzyskaną zgodnie z lit. c).

a)

zasady wewnętrzne obejmują wszystkie aspekty, o których mowa w art. 7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060 w odniesieniu do wszystkich dokumentów;

b)

zasady wewnętrzne obejmują wymóg sporządzenia aktualnego wykazu, który w odniesieniu do każdego czynnika ryzyka zawiera następujące elementy:

c)

w zasadach wewnętrznych określono:

d)

w zasadach wewnętrznych określono kryteria służące ustaleniu, czy ocenę możliwości modelowania krzywej, powierzchni lub sześcianu przeprowadza się przy użyciu standardowych, wcześniej określonych koszyków, o których mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, lub przez wykorzystanie koszyków samodzielnie ustanowionych przez instytucję, o których mowa w art. 5 ust. 4 tego rozporządzenia delegowanego;

e)

w zasadach wewnętrznych wskazano uzasadnienie wyboru, w przypadku gdy standardowe wcześniej określone- koszyki, o których mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, są podzielone na mniejsze koszyki zgodnie z art. 5 ust. 3 tego rozporządzenia.

a)

sprawdzają w odniesieniu do wyników oceny możliwości modelowania:

b)

w odniesieniu do wymogów dotyczących uwzględnienia możliwej do sprawdzenia ceny, o której mowa w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060:

c)

w odniesieniu do wymogów dotyczących uznania możliwej do sprawdzenia ceny za reprezentatywną dla czynnika ryzyka, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, sprawdzają, czy proces przyporządkowania i kryteria stosowane do określenia reprezentatywności ceny w przypadku czynnika ryzyka, o której mowa w art. 7 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia delegowanego, są prawidłowe.

a)

w odniesieniu do wyników oceny możliwości modelowania:

b)

w odniesieniu do wymogów dotyczących uwzględnienia możliwej do sprawdzenia ceny, o której mowa w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060:

c)

w odniesieniu do wymogów dotyczących przypisania możliwej do sprawdzenia ceny do koszyka, o którym mowa w art. 4 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, sprawdzają, czy proces przyporządkowania i kryteria, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia, stosowane do określenia reprezentatywności ceny w przypadku punktu w koszyku są prawidłowe;

d)

w odniesieniu do możliwości przeniesienia ceny możliwej do sprawdzenia znajdującej się w jednym koszyku do sąsiedniego koszyka zgodnie z art. 5 ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060 sprawdzają:

a)

w odniesieniu do wyników oceny możliwości modelowania:

b)

w odniesieniu do wymogów dotyczących uwzględnienia możliwej do sprawdzenia ceny, o której mowa w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060:

c)

w odniesieniu do wymogów dotyczących przypisania możliwej do sprawdzenia ceny do koszyka, o którym mowa w art. 4 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, sprawdzają, czy proces przyporządkowania i kryteria, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia, stosowane do określenia reprezentatywności ceny w przypadku punktu w koszyku są prawidłowe;

d)

w odniesieniu do możliwości przeniesienia ceny możliwej do sprawdzenia znajdującej się w jednym koszyku do sąsiedniego koszyka zgodnie z art. 5 ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060 sprawdzają:

a)

zobowiązują instytucję do przedstawienia próby czynników ryzyka i koszyków wraz z odpowiednimi możliwymi do sprawdzenia i reprezentatywnymi cenami, w tym:

b)

zobowiązują instytucję do uzasadnienia w odniesieniu do cen, o których mowa w lit. a) niniejszego ustępu, które z warunków, o których mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, są spełnione, oraz sprawdzenia, czy:

c)

w przypadku cen możliwych do sprawdzenia, o których mowa w lit. a), właściwe organy sprawdzają:

a)

zobowiązują instytucję do przedstawienia próby czynników ryzyka oraz odpowiednich możliwych do sprawdzenia i reprezentatywnych cen stosowanych do oceny warunków, o których mowa w art. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060;

b)

sprawdzają, czy - w przypadku gdy w odniesieniu do czynnika ryzyka istnieje wiele cen możliwych do sprawdzenia w danym dniu obserwacji - uwzględnia się tylko jedną taką cenę w ocenie spełnienia warunków, o których mowa w art. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060;

c)

w odniesieniu do czynników ryzyka w próbie, o której mowa w lit. a), niebędących czynnikami systematycznego ryzyka kredytowego lub czynnikami ryzyka dotyczącego cen akcji, o których mowa w art. 3 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, sprawdzają, czy:

d)

w odniesieniu do czynników ryzyka w próbie, o której mowa w lit. a), będących czynnikami systematycznego ryzyka kredytowego lub czynnikami ryzyka dotyczącego cen akcji, o których mowa w art. 3 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060, sprawdzają, czy stosowane ceny możliwe do sprawdzenia są reprezentatywne dla atrybutów czynników ryzyka systematycznego.

a)

zobowiązują instytucję do przedstawienia próby koszyków odnoszących się do zestawu krzywych, powierzchni lub sześcianów oraz odpowiadających im możliwych do sprawdzenia i reprezentatywnych cen;

b)

w odniesieniu do cen możliwych do sprawdzenia, o których mowa w lit. a), sprawdzają, czy - w przypadku koszyków, dla których istnieje wiele cen możliwych do sprawdzenia w danym dniu obserwacji - uwzględnia się tylko jedną cenę możliwą do sprawdzenia dla każdej daty w ocenie spełnienia warunków, o których mowa w art. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2060;

c)

w przypadku cen możliwych do sprawdzenia, o których mowa w lit. a), oceniają, czy metoda zastosowana przez instytucję do przyporządkowania ceny możliwej do sprawdzenia do danego koszyka jest odpowiednia.

a)

punkty w koszyku są silnym czynnikiem wpływającym na cenę uznaną za reprezentatywną,

b)

metoda stosowana przez instytucję w celu stwierdzenia, że istnieje ścisły związek między dowolnym punktem w koszyku a tą ceną, jest solidna;

c)

metoda zastosowana przez instytucję w celu wyodrębnienia wartości takiego punktu w koszyku z tej ceny jest prawidłowa.

a)

opis czynnika ryzyka;

b)

informację, czy czynnik ryzyka jest możliwy do modelowania po dokonaniu oceny możliwości modelowania, o której mowa w art. 325be rozporządzenia (UE) nr 575/2013, oraz, jeżeli czynnik ryzyka jest możliwy do modelowania, czy jest on uwzględniony w podzbiorze możliwych do modelowania czynników ryzyka, o którym mowa w art. 325bc ust. 2 lit. a) tego rozporządzenia;

c)

prosty opis danych wejściowych wykorzystanych do oznaczenia czynnika ryzyka;

d)

horyzont płynnościowy przypisany do tego czynnika ryzyka zgodnie z wymogami art. 325bd ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

e)

czy charakter czynnika ryzyka nie odpowiada żadnej szerokiej kategorii czynników ryzyka zgodnie z wymogami art. 1 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2058;

f)

czy charakter ryzyka uwzględnianego przez dany czynnik ryzyka oraz dane wykorzystane jako parametry wejściowe dla tego czynnika ryzyka odpowiadają czynnikom ryzyka, które mogą należeć do więcej niż jednej szerokiej czynników ryzyka lub szerokiej podkategorii czynników ryzyka zgodnie z wymogami art. 1 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2058;

g)

w przypadku stosowania modelu jednorodnego indeksu - czy zastosowano metodę, o której mowa w art. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2058 lub metodę, o której mowa w art. 2 tego rozporządzenia, do przyporządkowania czynnika ryzyka do odpowiedniej szerokiej kategorii i podkategorii czynników ryzyka ujętej w tabeli 2 w art. 325bd rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

a)

dzięki wykorzystaniu elementów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu;

b)

instytucja stosuje obiektywne kryteria pozwalające stwierdzić, kiedy czynnik ryzyka spreadu kredytowego odnosi się do klasy inwestycyjnej lub pozycji o wysokiej rentowności;

c)

jeżeli instytucja stosuje odstępstwo określone w art. 325bd ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do stosowania dłuższych horyzontów płynnościowych przy obliczaniu miary ryzyka oczekiwanych braków, o której mowa w art. 325bb tego rozporządzenia oraz miary ryzyka scenariusza warunków skrajnych, o której mowa w art. 325bk tego rozporządzenia, instytucja ta dokonuje rozróżnienia na pozycje należące do jednostek odpowiadających za handel, w odniesieniu do których stosuje się odstępstwo, i pozycje należące do jednostek odpowiadających za handel, w odniesieniu do których nie stosuje się odstępstwa;

d)

w ramach comiesięcznej weryfikacji, o której mowa w art. 325bd ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, instytucja sprawdza, czy:

e)

do celów przyporządkowania czynnika ryzyka do szerokiej kategorii „Stopa procentowa” i podkategorii „Waluty o największej płynności i waluta krajowa” w tabeli 2 w art. 325bd rozporządzenia (UE) nr 575/2013 uwzględnia się tylko jedną walutę.

a)

w ramach zasad wewnętrznych, o których mowa w art. 325bi ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, instytucja ustanowiła kryteria określające:

b)

zasady wewnętrzne, o których mowa w art. 325bi ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, obejmują wszystkie stosowane przez instytucję metody wskaźników zastępczych, w tym w przypadku stosowania:

c)

w przypadku niemożliwych do modelowania czynników ryzyka istnieje wyraźne uzasadnienie stosowania metody wskaźników zastępczych, mimo że liczba zwrotów N w szeregu czasowym dla czynnika ryzyka wynikająca z art. 7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2024/397 pozwoliłaby na zastosowanie metody historycznej lub asymetrycznej metody sigma, o których mowa odpowiednio w art. 8 i 9 tego rozporządzenia delegowanego;

d)

metoda zastosowane w celu zastąpienia czynnika ryzyka wskaźnikiem zastępczym jest odpowiednia i zapewnia, zgodnie z wymogami art. 325bh ust. 1 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, ostrożną kalibrację scenariuszy przyszłych wstrząsów dla możliwych do modelowania czynników ryzyka oraz ekstremalnych scenariuszy przyszłych wstrząsów dla niemożliwych do modelowania czynnik ryzyka;

e)

w przypadku czynników ryzyka, dla których dane przybliżone wykorzystuje się wyłącznie w odniesieniu do określonych okresów w szeregu czasowym, nie występują nietypowe skoki między częściami zastępczych szeregów czasowych, a tymi częściami szeregów czasowych, które nie zostały wyrażone za pomocą wskaźników zastępczych.

a)

metoda wskaźników zastępczych stosowana w odniesieniu do tych czynników ryzyka jest podejściem opisanym w zasadach wewnętrznych, o których mowa w ust. 1 lit. a), a zastosowany wskaźnik zastępczy jest ekonomicznie uzasadniony;

b)

ryzyko bazowe między tym czynnikiem ryzyka wyrażonym za pomocą czynnika zastępczego a innymi czynnikami ryzyka jest należycie uwzględnione, w tym w przypadku gdy różne czynniki ryzyka są wyrażone za pomocą wskaźników zastępczych poprzez przyporządkowanie ich do tego samego czynnika ryzyka;

c)

nie ma przypadków, w których w wyniku zastosowania wskaźnika zastępczego nie uwzględniono należycie ryzyka szczególnego.

a)

zobowiązują instytucję do przedstawienia szeregów czasowych czynników ryzyka wyrażonych za pomocą wskaźników zastępczych wykorzystywanych w wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka oraz szeregów czasowych odpowiednich czynników cenowych stosowanych w procesie wyceny na koniec dnia;

b)

sprawdzają, czy zmienności dwóch szeregów czasowych, o których mowa w lit. a), nie różnią się istotnie;

c)

sprawdzają, czy te dwa szeregi czasowe są ze sobą silnie skorelowane.

a)

zobowiązanie instytucji do przedstawienia szeregów czasowych próby czynników ryzyka, które nie są wyrażone za pomocą wskaźników zastępczych i które, w przypadku zastosowania wskaźników zastępczych, byłyby zgodne z ocenianą metodą wskaźników zastępczych;

b)

zobowiązanie instytucji do przedstawienia szeregów czasowych, które zostałyby wykorzystane w wyniku zastosowania ocenianej metody wskaźników zastępczych do szeregów czasowych czynników ryzyka, o których mowa w lit. a);

c)

w przypadku obu szeregów czasowych uzyskanie zmienności czynników ryzyka w okresie występowania warunków skrajnych i w okresie ostatnich 12 miesięcy oraz sprawdzić, czy zmienność wynikająca ze stosowania wskaźników zastępczych w szeregach czasowych, o których mowa w lit. b), nie zaniża zmienności wynikającej z szeregów czasowych, o których mowa w lit. a).

a)

zobowiązują instytucję do przedstawienia oryginalnego szeregu czasowego dla czynników ryzyka przed zastosowaniem jakiejkolwiek metody wskaźników zastępczych;

b)

zobowiązują instytucję do przedstawienia szeregu czasowego dla czynników ryzyka wyrażonych za pomocą wskaźników zastępczych;

c)

porównują wstrząsy skalibrowane w górę i w dół wynikające z zastosowania art. 8 i 9 rozporządzenia delegowanego (UE) 2024/397 z szeregami czasowymi, o których mowa w lit. a) i b) niniejszego ustępu, oraz sprawdzają, czy wstrząsy wynikające z zastosowania wskaźników zastępczych w szeregach czasowych nie są systematycznie mniej ostrożne niż wstrząsy uzyskane przy użyciu pierwotnych szeregów czasowych.

a)

instytucja dokumentuje, w ramach swoich zasad wewnętrznych, wszelkie metody stosowane do uzupełniania szeregów czasowych brakującymi punktami danych oraz to, czy taka dokumentacja zawiera rzetelną analizę wykazującą, że metody te nie mają wpływu na zmienność i korelacje czynników ryzyka;

b)

instytucja ustanowiła obiektywne kryteria określające stosowaną metodę wypełniania szeregów czasowych, w przypadku gdy dostępna jest więcej niż jedna metoda, i udokumentowała te kryteria w swoich zasadach wewnętrznych;

c)

instytucja ustanowiła, w ramach swoich zasad wewnętrznych, proces, który należy stosować w przypadku zmiany wartości w szeregu czasowym, oraz to, czy proces ten obejmuje dokumentację przeprowadzonych zmian;

d)

instytucja nie filtruje danych, w tym dolnego limitu, górnego limitu i wyłączeń wartości odstających, chyba że instytucja jest w stanie wykazać, że wyłączony punkt danych odnosi się do błędnych lub przeterminowanych danych, a instytucja udokumentuje takie wyłączenie;

e)

instytucja przeprowadza okresowe kontrole jakości szeregów czasowych wykorzystywanych do obliczenia miary ryzyka oczekiwanych braków oraz dokumentuje te kontrole i odpowiadające im wyniki;

f)

instytucja analizuje, w ramach kontroli, o których mowa w lit. e), wpływ brakujących lub zastąpionych danych oraz metody zastosowanej w celu uzyskania szeregów czasowych na zmienność i korelacje czynników ryzyka;

g)

jakość danych w szeregach czasowych stosowanych przez instytucję jest odpowiednia.

a)

liczbę dni, w odniesieniu do których początkowo brakowało punktów danych, a następnie uzupełniono je przy użyciu określonej metody;

b)

liczbę dni, w odniesieniu do których punkty danych były początkowo dostępne i zostały zastąpione przy użyciu określonej metody;

c)

liczbę dni bez dziennych zmian;

d)

maksymalną liczbę kolejnych dni bez dziennej zmiany.

a)

b)

na podstawie przeglądu, o którym mowa w lit. a), określają szeregi czasowe stosowane w odniesieniu do czynników ryzyka, na które może mieć wpływ niska jakość danych;

c)

na podstawie przeglądu, o którym mowa w lit. a), wybierają próbę szeregów czasowych charakteryzujących się początkowo brakiem dużej liczby punktów danych, i stosują następujące kroki w następującej kolejności:

d)

na podstawie przeglądu, o którym mowa w lit. b), wybierają próbę szeregów czasowych charakteryzujących się początkowo dostępnością dużej liczby punktów danych, które zastąpiono innymi punktami danych, i stosują następujące kroki w następującej kolejności:

a)

szeregi czasowe obejmujące mniej niż 10 % początkowo dostępnych punktów danych;

b)

szeregi czasowe obejmujące 20 kolejnych dni roboczych bez dziennej zmiany;

c)

szeregi czasowe obejmujące ponad 20 % dni bez zmian;

d)

szeregi czasowe, w przypadku których zmieniono ponad 50 % początkowo dostępnych danych.

a)

określa się wszystkie elementy, o których mowa w art. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059, oraz, w stosownych przypadkach, wszystkie elementy, o których mowa w art. 1 ust. 5 lit. c) tego rozporządzenia;

b)

wymaga się przygotowania sprawozdania okresowego oraz, w przypadku gdy poszczególne elementy przyczyniające się do zmian wartości portfela są odrębne, dziennych danych liczbowych, w tym:

c)

wymaga się sporządzenia sprawozdania, o którym mowa w lit. b), zarówno na poziomie każdej jednostki odpowiadającej za handel podlegającej wymogom dotyczącym weryfikacji historycznej jednostki odpowiadającej za handel zgodnie z art. 1 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059, jak i na poziomie portfela podlegającego wymogom dotyczącym weryfikacji historycznej zgodnie z art. 2 i 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059;

d)

wskazuje się procedury korekty, które należy stosować przy obliczaniu rzeczywistych i hipotetycznych zmian w przypadku nieprzewidzianych zdarzeń, wyjątków, błędów i błędów wyceny.

a)

w związku z obliczaniem rzeczywistych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel, o którym to obliczaniu mowa w art. 1 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059:

b)

w związku z obliczaniem rzeczywistych zmian wartości portfela, o którym to obliczaniu mowa w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059:

c)

w związku z obliczaniem hipotetycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel, o którym to obliczaniu mowa w art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059:

d)

w związku z obliczaniem hipotetycznych zmian wartości portfela, o którym to obliczaniu mowa w art. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059:

e)

w odniesieniu do procesów stosowanych przez instytucję w celu obliczenia rzeczywistych i hipotetycznych zmian:

a)

w odniesieniu do próby transakcji - zobowiązanie instytucji do obliczenia i uzgodnienia zmian wartości na koniec dnia wynikających z procesu wyceny na koniec dnia, rzeczywistych zmian i hipotetycznych zmian;

b)

w odniesieniu do próby transakcji - zobowiązanie instytucji do obliczenia hipotetycznych zmian i teoretycznych zmian ryzyka oraz sprawdzenia, czy skutki upływu czasu są uwzględniane w sposób spójny;

c)

porównać profil skumulowanych hipotetycznych zmian wartości portfela w danym okresie z odpowiadającymi im skumulowanymi rzeczywistymi zmianami w tym samym okresie, aby ocenić wiarygodność obliczeń przeprowadzonych przez instytucję.

a)

wskazuje, które portfele lub jednostki odpowiadające za handel w największym stopniu spowodowały przekroczenie;

b)

analizuje różnice w hipotetycznych i rzeczywistych zmianach wartości portfela;

c)

analizuje, czy i które ruchy rynkowe, czynniki ryzyka lub parametry spowodowały przekroczenie;

d)

analizuje, czy jakiekolwiek problemy związane z modelowaniem lub brakujące czynniki ryzyka przyczyniły się do przekroczenia, oraz wyjaśnia, która część zmian wartości portfela można wyjaśnić przy użyciu modelu, a która nie może;

e)

analizuje, czy awarie procesów, w tym pozycje, które nie zostały odpowiednio odzwierciedlone, lub brakujące aktualizacje danych, przyczyniły się do przekroczenia lub spowodowały przekroczenie;

f)

opisuje wyniki działań podjętych w wyniku zastosowania lit. a)-e) przy powiadamianiu właściwych organów o przekroczeniach, które wynikają z ich programu weryfikacji historycznej przeprowadzonego zgodnie z art. 325bf rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

a)

wszelkie przekroczenia, w tym dotyczące weryfikacji historycznej, o której mowa w art. 325bf ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, są zgłaszane kadrze kierowniczej wyższego szczebla w ciągu trzech dni roboczych od dnia stwierdzenia przekroczenia;

b)

analizy, o których mowa w ust. 1 i 2, zgłasza się właściwemu organowi i kadrze kierowniczej wyższego szczebla w terminie jednego miesiąca od daty przekroczenia.

a)

zapewnia się, aby dni robocze wykorzystywane do obliczania teoretycznych zmian wartości portfela są takie same jak dni robocze wykorzystywane zarówno do obliczania miary ryzyka oczekiwanych braków, o której mowa w art. 325bb rozporządzenia (UE) nr 575/2013, jak i miary ryzyka scenariusza warunków skrajnych, o której mowa w art. 325bk tego rozporządzenia;

b)

wskazuje się, czy instytucja dostosowuje moment obserwacji, dla którego oblicza teoretyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel do czasu momentu obserwacji, dla którego oblicza hipotetyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel, zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059;

c)

określa się, czy istnieją czynniki ryzyka, w odniesieniu do których instytucja wykorzystuje dane wejściowe lub wartości wykorzystywane do obliczania hipotetycznych zmian w celu obliczenia teoretycznych zmian, lub czy nie istnieją czynniki ryzyka, w odniesieniu do których stosuje się takie traktowanie, zgodnie z art. 14 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059;

d)

uwzględniono wszystkie aspekty, o których mowa w art. 15 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059, dotyczące czynników ryzyka, w odniesieniu do których instytucja wykorzystuje dane wejściowe lub wartości wykorzystywane do obliczania hipotetycznych zmian w celu obliczenia teoretycznych zmian, zgodnie z art. 14 tego rozporządzenia delegowanego;

e)

wskazano procedury korekty, które należy stosować przy obliczaniu teoretycznych zmian w przypadku nieprzewidzianych zdarzeń, wyjątków, błędów i błędów wyceny;

f)

uwzględniono wszystkie aspekty, o których mowa w art. 15 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059.

a)

w odniesieniu do obliczania teoretycznych zmian wartości portfela:

b)

w odniesieniu do wyników dotyczących przypisania zysków i strat:

a)

zobowiązanie instytucji do przedstawienia wykazu pozycji w portfelu, dla którego oblicza ona teoretyczne zmiany, w danym dniu i następnego dnia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059, oraz do oceny, czy zapasy te są zbieżne;

b)

sprawdzenie, czy teoretyczne zmiany ryzyka są zazwyczaj bliższe hipotetycznym zmianom niż rzeczywistym zmianom, oraz, korzystając ze sprawozdań, o których mowa w art. 36 ust. 1 lit. b) i c), określenie tych dni w szeregu czasowym, w których rzeczywiste i hipotetyczne zmiany różnią się najbardziej ze względu na zmianę składu portfela jednostki odpowiadającej za handel, oraz sprawdzenie, czy taka zmiana struktury portfela nie ma wpływu na teoretyczne zmiany w tych dniach.

a)

jeżeli instytucja oblicza miarę ryzyka oczekiwanych braków, o której mowa w art. 325bb rozporządzenia (UE) nr 575/2013, lub miarę ryzyka scenariusza warunków skrajnych, o której mowa w art. 325bk tego rozporządzenia - wymagać od instytucji przedstawienia próby instrumentów finansowych należących do jej portfela, których ceny zależą zarówno od czynników ryzyka, które są poddawane wstrząsom, jak i od czynników ryzyka, które nie są poddawane wstrząsom;

b)

jeżeli instytucja oblicza teoretyczne zmiany związane z instrumentami finansowymi, o których mowa w lit. a) - sprawdzić, czy dla danego dnia odniesienia wartość czynników ryzyka, które nie są poddawane wstrząsom, pozostaje na stałym poziomie.

a)

zobowiązać instytucję do przedstawienia szeregu czasowego hipotetycznych i teoretycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel stosowanej do obliczenia współczynnika korelacji Spearmana i metryki testu Kołmogorowa-Smirnowa, o których mowa w art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059;

b)

obliczyć współczynnik korelacji Spearmana zgodnie z art. 7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059 oraz metrykę testu Kołmogorowa-Smirnowa zgodnie z art. 8 tego rozporządzenia delegowanego;

c)

sprawdzić, czy współczynnik korelacji Spearmana i metryka testu Kołmogorowa-Smirnowa obliczone zgodnie z lit. b) pokrywają się z wartościami uzyskanymi przez instytucję;

d)

sprawdzić, czy klasyfikacja jednostek odpowiadających za handel do stref, o której mowa w art. 9 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059, jest prawidłowa.

a)

określają najistotniejsze czynniki ryzyka, w odniesieniu do których instytucja zastosowała traktowanie, o którym mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059;

b)

sprawdzają, czy przy obliczaniu hipotetycznych i teoretycznych zmian stosuje się ten sam czynnik ryzyka;

c)

sprawdzają, czy wartość czynników ryzyka, o których mowa w lit. a), różni się wyłącznie ze względu na poszczególne źródła lub czasy wydobycia ich danych wejściowych.

a)

określają najistotniejsze czynniki ryzyka, w odniesieniu do których instytucja zastosowała traktowanie, o którym mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059;

b)

w odniesieniu do czynników ryzyka, o których mowa w lit. a) - uzyskują kompleksowe zrozumienie technik systemów wyceny stosowanych do wyprowadzenia wartości czynnika ryzyka na podstawie danych wejściowych, o których mowa w art. 14 ust. 2 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059;

c)

na podstawie lit. b) niniejszego ustępu - oceniają, czy warunki, o których mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/2059, zostały spełnione, biorąc pod uwagę wszelkie uzasadnienia przedstawione zgodnie z art. 15 ust. 3 tego rozporządzenia.

a)

zakres pozycji walutowych w portfelu bankowym, w odniesieniu do których instytucja oblicza wymogi w zakresie funduszy własnych z wykorzystaniem alternatywnej metody modeli wewnętrznych, oraz, w stosownych przypadkach, podstawowy powód wyłączenia niektórych pozycji z tego zakresu;

b)

zakres pozycji towarowych w portfelu bankowym, w odniesieniu do których instytucja oblicza wymogi w zakresie funduszy własnych z wykorzystaniem alternatywnej metody modeli wewnętrznych, oraz, w stosownych przypadkach, podstawowy powód wyłączenia niektórych pozycji z tego zakresu;

c)

w odniesieniu do pozycji obciążonych ryzykiem walutowym, ale nie ryzykiem cen towarów:

d)

jednostki odpowiadające za handel, w przypadku których hipotetyczne i rzeczywiste zmiany wartości portfela w odniesieniu do pozycji portfela bankowego obciążonej ryzykiem cen towarów lub zarówno ryzykiem cen towarów, jak i ryzykiem walutowym oblicza się zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2023/1577, oraz jednostki odpowiadające za handel, w przypadku których zmiany oblicza się zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. b) tego rozporządzenia delegowanego, oraz powód takiego wyboru.

a)

sprawdzają, czy w ramach procesów wewnętrznych, o których mowa w art. 325bi ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, zapewnia się:

b)

w odniesieniu do obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych mających zastosowanie do pozycji obciążonych ryzykiem walutowym, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2023/1577, sprawdzają, czy:

c)

w odniesieniu do pozycji spełniających warunki, o których mowa w art. 3 ust. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2023/1577, sprawdzają, czy:

d)

w odniesieniu do obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych mających zastosowanie do pozycji obciążonych ryzykiem cen towarów lub zarówno ryzykiem cen towarów, jak i ryzykiem walutowym, o których mowa w art. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2023/1577, sprawdzają, czy scenariusze przyszłych wstrząsów stosuje się wyłącznie do czynników ryzyka należących do szerokiej kategorii czynników ryzyka cen towarów oraz, w stosownych przypadkach, do szerokiej kategorii czynników ryzyka walutowego;

e)

sprawdzają, czy hipotetyczne i rzeczywiste zmiany związane z pozycjami portfela bankowego obciążonymi ryzykiem walutowym lub ryzykiem cen towarów oblicza się zgodnie z art. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2023/1577.