(1)

Zgodnie z art. 56 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2023/1114 określone w art. 43 ust. 1 tego rozporządzenia kryteria dotyczące klasyfikowania tokenów powiązanych z aktywami jako znaczące tokeny powiązane z aktywami mają mieć zastosowanie również w kontekście klasyfikacji tokenów będących e-pieniądzem jako znaczące tokeny będące e-pieniądzem. W związku z tym należy doprecyzować kryteria, o których mowa w art. 43 ust. 1 lit. e) i f) rozporządzenia (UE) 2023/1114, również w odniesieniu do tokenów będących e-pieniądzem.

(2)

Aby zapewnić Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego (EUNB) możliwość rozstrzygnięcia, czy działalność emitenta tokena powiązanego z aktywami lub tokena będącego e-pieniądzem jest znacząca w skali międzynarodowej poza Unią i czy tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem bądź ich emitentów należy uznać za wzajemnie powiązane bądź powiązanych z systemem finansowym, należy dokonać rozróżnienia między wskaźnikami podstawowymi i wskaźnikami pomocniczymi wykorzystywanymi na potrzeby dokonania takiego rozstrzygnięcia. Wskaźniki podstawowe powinny ujmować najistotniejsze elementy znaczących tokenów powiązanych z aktywami lub znaczących tokenów będących e-pieniądzem. Wskaźniki pomocnicze powinny być poddawane ocenie w przypadku, gdy przeprowadzona przez EUNB ocena wskaźników podstawowych nie pozwala EUNB jednoznacznie stwierdzić, że kryteria, o których mowa w art. 43 ust. 1 lit. e) i f) rozporządzenia (UE) 2023/1114, zostały spełnione. Wynik oceny znaczenia powinien zostać poddany całościowej analizie pod kątem zgodności z obydwoma rodzajami wskaźników.

(3)

Jeżeli chodzi o ocenę kryterium dotyczącego znaczenia działalności emitenta w skali międzynarodowej poza Unią, w tym wykorzystania tokena powiązanego z aktywami lub tokena będącego e-pieniądzem do celów płatności i przekazów pieniężnych, o którym mowa w art. 43 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) 2023/1114, EUNB powinien stosować wskaźniki podstawowe dotyczące działalności transgranicznej między Unią a państwami trzecimi, wielkości danego tokena oraz działalności emitenta na poziomie globalnym.

(4)

Transakcje transgraniczne, w szczególności te powiązane ze stosowaniem tokenów jako środek wymiany, to transakcje o wymiarze międzynarodowym, które wiążą się z największym prawdopodobieństwem wystąpienia ryzyka dla stabilności finansowej, transmisji polityki pieniężnej i suwerenności monetarnej Unii. Transakcje te odzwierciedlają również działalność międzynarodową emitenta tokena powiązanego z aktywami lub tokena będącego e-pieniądzem na skalę międzynarodową poza Unią w odniesieniu do wykorzystania ich do celów płatności i przekazów pieniężnych. Dlatego też EUNB powinien brać pod uwagę wskaźniki dotyczące znaczności udziału w rynku wartości transakcji transgranicznych, do Unii i z Unii, na tokenie powiązanym z aktywami lub tokenie będącym e-pieniądzem oraz wskaźniki dotyczące znaczności szacunkowego udziału w rynku wartości takich transakcji, które wiążą się z wykorzystaniem tego rodzaju tokenów w charakterze środka wymiany. Wskaźnik dotyczący znaczności udziału w rynku wartości transakcji transgranicznych na tokenie powiązanym z aktywami lub tokenie będącym e-pieniądzem powinien zostać dodatkowo podzielony na dwa odrębne podwskaźniki dotyczące transakcji przychodzących oraz transakcji wychodzących, ponieważ każdy z tych rodzajów transakcji może wywierać różny wpływ na stabilność finansową i suwerenność monetarną.

(5)

Aby ująć nietransgraniczny aspekt znaczenia działalności emitenta w skali międzynarodowej, EUNB powinien wziąć również pod uwagę wskaźnik podstawowy dotyczący globalnej kapitalizacji rynkowej tokena powiązanego z aktywami lub tokena będącego e-pieniądzem oraz wskaźnik podstawowy dotyczący globalnej kapitalizacji rynkowej wszystkich tokenów powiązanych z aktywami i tokenów będących e-pieniądzem wyemitowanych przez emitenta. Kapitalizacja rynkowa tokena w skali międzynarodowej powinna być rozumiana jako obejmująca ten sam token emitowany poza Unią, aby odróżnić taką kapitalizację od kapitalizacji rynkowej, o której mowa w art. 43 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2023/1114.

(6)

Jeżeli chodzi o ocenę kryterium dotyczącego znaczności wzajemnych powiązań tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem bądź ich emitentów z systemem finansowym, o których to powiązaniach mowa w art. 43 ust. 1 lit. f) rozporządzenia (UE) 2023/1114, wskaźniki powinny ujmować bezpośrednie i pośrednie wzajemne powiązania tokenów i ich emitentów z systemem finansowym. Zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie wzajemne powiązania mogłyby wywołać efekt domina w obu kierunkach, tj. od emitentów tokenów powiązanych z aktywami i tokenów będących e-pieniądzem do tradycyjnego systemu finansowego i odwrotnie. W tym celu należy określić wskaźniki podstawowe dotyczące znaczności udziału niedepozytowych aktywów rezerwowych będących instrumentami finansowymi emitowanymi przez instytucje finansowe oraz dotyczące znaczności udziału aktywów znajdujących się w posiadaniu emitenta względem łącznej podaży określonych instrumentów finansowych. Należy ponadto określić następujące wskaźniki pomocnicze: wskaźnik dotyczący struktury własnościowej emitenta tokena powiązanego z aktywami lub tokena będącego e-pieniądzem, wskaźnik dotyczący koncentracji utrzymywania aktywów rezerwowych emitenta, a także wskaźnik dotyczący pokrywania się portfela aktywów rezerwowych emitenta z aktywami rezerwowymi emitentów innych tokenów powiązanych z aktywami i tokenów będących e-pieniądzem.

(7)

Ocena znaczności udziału niedepozytowych aktywów rezerwowych będących instrumentami finansowymi emitowanymi przez instytucje finansowe ma kluczowe znaczenie przy analizowaniu wzajemnych powiązań emitenta z systemem finansowym. Ten wskaźnik podstawowy powinien być wykorzystywany do pomiaru bezpośrednich wzajemnych powiązań z sektorem finansowym wynikających z rezerwy aktywów emitenta. Znalezienie się w trudnej sytuacji przez instytucje finansowe, których instrumenty finansowe wchodzą w skład aktywów rezerwowych, mogłoby wywrzeć wpływ na wartość aktywów rezerwowych zabezpieczających roszczenia posiadaczy tokenów wobec emitenta związane z możliwością ich wykupu. Oceniając ten wskaźnik, EUNB powinien wziąć pod uwagę podwskaźniki dotyczące udziału niedepozytowych aktywów rezerwowych będących instrumentami finansowymi, udziału niedepozytowych aktywów rezerwowych będących instrumentami pochodnymi w przypadku tokenów powiązanych z aktywami lub udziału obligacji zabezpieczonych w przypadku tokenów będących e-pieniądzem. Ustanowienie podwskaźników dotyczących udziału niedepozytowych aktywów rezerwowych będących instrumentami pochodnymi i udziału obligacji zabezpieczonych jest konieczne, ponieważ - z jednej strony - kontrahenci instrumentów pochodnych mogą być instytucjami kredytowymi, a zatem wystosowanie wobec nich wezwania do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego mogłoby pociągać za sobą poważne skutki dla systemu finansowego, a także - z drugiej strony - gwałtowna wyprzedaż obligacji zabezpieczonych przez emitenta mogłaby odbić się niekorzystnie na płynności instytucji kredytowych.

(8)

Wskaźnik podstawowy dotyczący znaczności udziału aktywów znajdujących się w posiadaniu emitenta tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem względem łącznej podaży określonych instrumentów finansowych, w tym jednostek przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe i obligacji skarbowych, powinien ujmować pośrednie wzajemne powiązania między - z jednej strony - emitentami tokenów powiązanych z aktywami i tokenów będących e-pieniądzem a - z drugiej strony - systemem finansowym. Takie pośrednie wzajemne powiązania mogłyby wywrzeć wpływ na tradycyjny system finansowy, w szczególności w przypadku gdy emitent tokena powiązanego z aktywami lub tokena będącego e-pieniądzem jest zmuszony przeprowadzić gwałtowną wyprzedaż znajdujących się w jego posiadaniu aktywów z uwagi na trudną sytuację finansową. Tego rodzaju wyprzedaż mogłaby obniżyć wartość tych aktywów i wywrzeć pośredni wpływ na instytucje finansowe przejawiający się zmniejszeniem wartości aktywów utrzymywanych przez te instytucje.

(9)

Emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem mogą być również wzajemnie powiązani z systemem finansowym poprzez swoją strukturę własnościową. Wspomniany wskaźnik pomocniczy powinien zapewniać możliwość uzyskania kompletnego obrazu sytuacji w kwestii potencjalnego wpływu wystąpienia trudnej sytuacji finansowej na system finansowy, nie tylko z perspektywy zorientowanej wyłącznie na ryzyko dla stabilności finansowej, ale również z punktu widzenia ryzyka utraty reputacji. Znalezienie się przez emitenta tokena powiązanego z aktywami lub tokena będącego e-pieniądzem w trudnej sytuacji finansowej lub doświadczenie przez niego zdarzenia krytycznego mogłoby wywrzeć znaczący wpływ na instytucje prowadzące innego rodzaju działalność finansową wskutek ich powiązania z emitentem poprzez strukturę własnościową. Oceniając ten wskaźnik, EUNB powinien skoncentrować się na ustaleniu, czy struktura własnościowa emitenta jest rozproszona lub skoncentrowana i czy osoby fizyczne lub prawne posiadające znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały są instytucjami finansowymi, a także zbadać stopień złożoności struktury własnościowej.

(10)

Dodatkowe źródło wzajemnych powiązań między, z jednej strony, emitentem tokena powiązanego z aktywami lub tokena będącego e-pieniądzem a, z drugiej strony, systemem finansowym może powstać wskutek skoncentrowania aktywów rezerwowych w niewielkiej liczbie instytucji finansowych. Im większy jest stopień dywersyfikacji aktywów rezerwowych emitenta, tym mniejszy jest potencjalny efekt domina i tym niższe jest potencjalne ryzyko, jakie emitent stwarza dla stabilności finansowej. Dlatego też alokacja aktywów rezerwowych w niewielkiej liczbie instytucji finansowych lub alokowanie ich w wysoce skoncentrowanym stopniu świadczy o silniejszych wzajemnych powiązaniach z systemem finansowym. Z uwagi na szczególne znaczenie wzajemnych powiązań, które mogą wynikać ze skoncentrowania depozytów w instytucjach kredytowych, należy określić dwa podwskaźniki w ramach wskaźnika pomocniczego dotyczącego koncentracji aktywów rezerwowych emitenta w instytucjach finansowych. Jeden z tych podwskaźników powinien ujmować koncentrację aktywów rezerwowych w instytucjach finansowych, natomiast drugi powinien obejmować wyłącznie depozyty w instytucjach kredytowych.

(11)

Należy ująć mechanizmy związane z efektem domina, do którego może dojść w przypadku gdy różni emitenci tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem będą utrzymywali podobne aktywa. Taka sytuacja może doprowadzić do tego, że znalezienie się przez jednego emitenta w trudnej sytuacji finansowej zmuszającej go do rozpoczęcia wyprzedaży aktywów mogłoby wywierać negatywny wpływ na innych emitentów. W związku z tym należy ustanowić wskaźnik pomocniczy dotyczący pokrywania się portfela aktywów rezerwowych emitenta z aktywami rezerwowymi innych emitentów,