(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 ustanowiono szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego, odnoszące się do podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa spożywcze. W szczególności w załączniku II do tego rozporządzenia ustanowiono wymogi dotyczące poszczególnych produktów pochodzenia zwierzęcego, a w załączniku III do tego rozporządzenia określono wymogi szczególne. W sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 ustanowiono wymogi dotyczące stosowania znaku identyfikacyjnego w przypadku produktów pochodzenia zwierzęcego. Część B sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 zawiera odniesienie do Wspólnoty Europejskiej, a nie do Unii Europejskiej. Odniesienia do „Wspólnoty Europejskiej” w ramach znaku identyfikacyjnego należy zatem zastąpić skrótami odnoszącymi się do „Unii Europejskiej”. Takie zastąpienie powoduje jednak znaczne obciążenie administracyjne. Należy zatem przewidzieć okres przejściowy, podczas którego produkty opatrzone przed upływem okresu przejściowego znakiem identyfikacyjnym ze skrótem odnoszącym się do „Wspólnoty Europejskiej” mogą pozostać w obrocie.

(2)

Ponadto należy uściślić związek między formą znaku identyfikacyjnego wymaganego rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 a wymogami dotyczącymi specjalnego znaku identyfikacyjnego określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 (2) w celu zwalczania niektórych chorób zwierząt. Należy zmienić sekcję I część B załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, aby jasno określić, którą formę stosować w danych okolicznościach.

(3)

Ponadto załącznik II zobowiązuje podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze prowadzące rzeźnie, w miarę potrzeb, do występowania o udzielenie i do gromadzenia, sprawdzania i opracowywania informacji dotyczących łańcucha żywnościowego, w odniesieniu do wszystkich zwierząt poza zwierzętami łownymi, wysyłanych lub przeznaczonych do wysyłki do rzeźni. Te same wymogi powinny mieć zastosowanie do podmiotów prowadzących przedsiębiorstwo spożywcze prowadzących zakłady obróbki dziczyzny, jeżeli zwierzęta dzikie utrzymywane w warunkach fermowych i poddawane ubojowi w miejscu pochodzenia są wysyłane do zakładu obróbki dziczyzny.

(4)

Aby zapobiegać ewentualnym problemom związanym z dobrostanem zwierząt podczas transportu, na przykład ze względu na długi czas transportu zwierząt chowanych na obszarach oddalonych, coraz częściej stosuje się rzeźnie mobilne. Rzeźnie mobilne podlegają zatwierdzeniu, podobnie jak każda inna rzeźnia, zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 853/2004 w każdym państwie członkowskim, w którym prowadzą działalność. Należy jednak uściślić, w jaki sposób stosować to zatwierdzenie w przypadku połączenia mobilnych i stacjonarnych obiektów w ramach rzeźni. Zatwierdzanie rzeźni opiera się głównie na zgodności z wymogami dotyczącymi konstrukcji, rozplanowania i wyposażenia tych rzeźni określonymi w sekcjach I i II rozdział II załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

(5)

Art. 43 ust. 6 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/627 (3) zezwala, w wyjątkowych okolicznościach, na przemieszczanie żywych zwierząt do innej rzeźni. Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 nie przewiduje takiej możliwości. Aby zapewnić spójność przepisów Unii, rozporządzenie (WE) nr 853/2004 należy dostosować w tym zakresie do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627. Należy zatem odpowiednio zmienić sekcję I rozdział IV załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

(6)

Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 zezwala na ogłuszanie i wykrwawianie ograniczonej liczby niektórych zwierząt kopytnych w gospodarstwie z zastrzeżeniem szczególnych wymogów, w tym wymogu, że zwierząt nie można przetransportować do rzeźni ze względu na zagrożenie dla obsługi i celem uniknięcia wszelkich obrażeń u zwierząt podczas transportu. Wymóg ten ogranicza tę możliwość ogłuszania i wykrwawiania w gospodarstwie głównie do zwierząt z chowu ekstensywnego oraz powoduje wykluczenie większości zwierząt, którymi rolnicy zajmują się regularnie i które tym samym można łatwo transportować, nie stwarzając żadnego zagrożenia. W oparciu o doświadczenia zdobyte przez podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze i właściwe organy oraz biorąc pod uwagę rosnące oczekiwania, by zapobiegać wszelkim problemom związanym z dobrostanem zwierząt podczas transportu, tę możliwość ogłuszania i wykrwawiania zwierząt kopytnych w gospodarstwie zgodnie ze szczególnymi wymogami należy rozszerzyć na owce i kozy oraz inne zwierzęta kopytne chowane w dowolnym systemie utrzymywania.

(7)

W dniu 19 stycznia 2023 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności opublikował opinię naukową w sprawie bezpieczeństwa mikrobiologicznego mięsa poddanego dojrzewaniu (4) („opinia EFSA”). W opinii EFSA stwierdzono, że mięso poddane dojrzewaniu nie stwarza większego zagrożenia dla zdrowia publicznego niż świeże mięso, jeżeli spełniono określone wymogi. Biorąc pod uwagę rosnące spożycie mięsa poddanego dojrzewaniu, w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 należy ustanowić szczególne wymogi zalecane w opinii EFSA, dotyczące zwłaszcza mięsa bydlęcego poddanego dojrzewaniu na sucho. Mięso takie wprowadza się do obrotu jako mięso świeże lub - np. wskutek dodania kultur dojrzewających do mięsa świeżego podczas dojrzewania na sucho - jako surowy wyrób mięsny. Należy zatem odpowiednio zmienić sekcje I i V załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

(8)

W sekcji I rozdział VII załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 przewidziano alternatywne warunki transportu tusz, półtusz, ćwierćtusz lub półtusz podzielonych na trzy części hurtowe, pozyskanych z owiec i kóz, bydła i trzody chlewnej. Te warunki transportu opierają się na kontroli temperatury powierzchni mięsa, a nie jego temperatury wewnętrznej, oraz muszą być zgodne ze szczególnymi wymogami.

(9)

W oparciu o doświadczenia zdobyte przez podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze i właściwe organy należy zmienić te szczególne wymogi ustanowione w sekcji I rozdział VII załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, zwłaszcza aby umożliwić odbiór mięsa z chłodni składowej i ograniczonej liczby rzeźni, aby umożliwić transport w tej samej komorze z większą liczbą rodzajów mięsa przy spełnieniu wymogów dotyczących temperatury końcowej takiego mięsa oraz aby zapewnić dodatkowe warunki dotyczące temperatury i czasu transportu tusz, półtusz, ćwierćtusz lub półtusz podzielonych na trzy części hurtowe, pozyskanych z owiec i kóz, bydła i trzody chlewnej, podczas transportu nieprzekraczającego 30 godzin.

(10)

Właściwe organy sygnalizowały różne wyniki pomiaru temperatury powierzchni przy użyciu różnych metod. Należy zatem ustanowić metodę referencyjną opartą na doświadczeniach zdobytych przez podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze oraz na rozwoju technologicznym, a jednocześnie zachować możliwość stosowania metod alternatywnych.

(11)

Sekcja III załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 zawiera wymóg, aby ptaki bezgrzebieniowe utrzymywane w warunkach fermowych i zwierzęta kopytne utrzymywane w warunkach fermowych, poddawane ubojowi w gospodarstwie, były transportowane do rzeźni w celu dalszej obróbki. Ponieważ zakłady obróbki dziczyzny posiadają odpowiednie urządzenia do higienicznej obróbki takich zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych i poddanych ubojowi w gospodarstwie, należy im również zezwolić na przyjmowanie i obróbkę ptaków bezgrzebieniowych utrzymywanych w warunkach fermowych i zwierząt kopytnych utrzymywanych w warunkach fermowych.

(12)

Załącznik III sekcja III pkt 3 ppkt (i) zawiera również wymóg, by ptakom bezgrzebieniowym utrzymywanym w warunkach fermowych i zwierzętom kopytnym utrzymywanym w warunkach fermowych, poddawanym ubojowi w gospodarstwie, towarzyszyło do rzeźni oświadczenie podmiotu prowadzącego przedsiębiorstwo spożywcze, który utrzymywał te zwierzęta. Informacje podawane w tym oświadczeniu są podobne do informacji dotyczących łańcucha żywnościowego. Aby zmniejszyć obciążenie administracyjne wynikające z powielania informacji, należy usunąć ten wymóg dotyczący oświadczenia. Odesłania do pkt 3 lit. i) należy zastąpić odniesieniami do informacji dotyczących łańcucha żywnościowego.

(13)

W przypadku zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych i poddanych ubojowi w gospodarstwie pochodzenia należy dołączać świadectwo, które poświadcza zgodność z wymogami określonymi w sekcji III pkt 3 załącznika III do rozporządzenia (WE) 853/2004, stosując wzór świadectwa zdrowia określony w rozdziale 3 załącznika IV do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/2235 (5). Aby uniknąć wszelkich niejasności między wymogiem prawnym ustanowionym w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 a wzorem świadectwa zdrowia określonym w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2020/2235, brzmienie świadectwa zdrowia zarówno w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004, jak i w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2020/2235 powinno być całkowicie spójne.

(14)

Sekcja VIII rozdział VII pkt 1 i 2 załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 stanowi, że świeże produkty rybołówstwa i rozmrożone nieprzetworzone produkty rybołówstwa należy utrzymywać w temperaturze zbliżonej do temperatury topnienia lodu, a mrożone produkty rybołówstwa należy utrzymywać w temperaturze nie wyższej niż -18 °C dla wszystkich części produktu. Sektor produktów rybołówstwa musi czasami stosować urządzenia, które porcjują świeże, rozmrożone nieprzetworzone produkty rybołówstwa lub przetworzone produkty rybołówstwa i mogą ponownie łączyć płaty, oddzielając je automatycznie umieszczanymi przekładkami. W takim przypadku te produkty rybołówstwa umieszcza się w komorze chłodniczej, aby obniżyć ich temperaturę początkową lub - w przypadku produktów już mrożonych - podnieść temperaturę powyżej -18 °C, aby umożliwić krojenie lub porcjowanie. Należy zatem zezwolić, aby temperatura produktów rybołówstwa poddawanych tej praktyce różniła się przez ograniczony czas od temperatur określonych w załączniku III sekcja VIII rozdział VII pkt 1 i 2, jeżeli jest to konieczne ze względu na wymaganą technologicznie temperaturę. Nie należy jednak zezwalać na przechowywanie i transport w tej temperaturze.

(15)

W sekcji IX rozdział I część I załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 ustanowiono wymogi zdrowotne w zakresie produkcji surowego mleka i siary w stadach zwierząt gospodarskich, od których pobiera się mleko i siarę w celu wprowadzenia ich do obrotu. Punkt 3 wspomnianej części I stanowi, że surowe mleko krów, bawolic, owiec lub kóz, które nie pochodzą ze stad wolnych lub urzędowo wolnych od brucelozy i gruźlicy, należy poddać obróbce cieplnej w celu wykazania negatywnej reakcji w teście na fosfatazę alkaliczną. Test na fosfatazę alkaliczną nie jest jednak odpowiednią metodą weryfikacji obróbki cieplnej surowego mleka gatunków innych niż bydło lub surowego mleka rozdzielonego na różne frakcje przed poddaniem go obróbce cieplnej w nowoczesnych zakładach przetwórczych. Podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwo spożywcze należy zatem zapewnić możliwości alternatywne oparte na zasadach systemu analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (HACCP) określonych w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (6), aby podmioty te mogły wykazać skuteczność zastosowanej obróbki cieplnej.

(16)

W sekcji IX rozdział II część II załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 ustanowiono wymogi dotyczące obróbki cieplnej surowego mleka, siary, produktów mlecznych lub produktów na bazie siary. Pkt 1 lit. a) wspomnianej części II stanowi, że w stosownych przypadkach produkty pasteryzowane muszą bezpośrednio po takiej obróbce wykazywać negatywną reakcję w teście na fosfatazę alkaliczną. Ze względu na fakt, że test na fosfatazę alkaliczną nie jest odpowiedną metodą weryfikacji obróbki cieplnej surowego mleka gatunków innych niż bydło lub surowego mleka rozdzielonego na różne frakcje przed poddaniem go obróbce cieplnej, podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwo spożywcze należy również zapewnić możliwości alternatywne oparte na zasadach HACCP, aby podmioty te mogły wykazać skuteczność pasteryzacji.

(17)

W sekcji X rozdział I załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 ustanowiono przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do produkcji jaj, a w szczególności przewidziano, że jaja w pomieszczeniach producenta do czasu ich sprzedania konsumentom muszą pozostawać pozbawione obcych zapachów, ponieważ taki zapach może wskazywać na zmianę jaj, która czyniłaby je niezdatnymi do bezpośredniego spożycia przez konsumenta końcowego. Jeżeli jednak podmiot prowadzący przedsiębiorstwo spożywcze celowo nadał jajom obcy zapach, aby uzyskały określony smak, obecność takiego zapachu nie oznacza, że jaja stanowią zagrożenie dla konsumenta. Należy zatem zezwolić na wprowadzanie do obrotu jaj, którym nadano zapach w sposób zamierzony, pod warunkiem że taka praktyka nie ma na celu zamaskowania jakiegokolwiek wcześniejszego obcego zapachu jaj.

(18)

Podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwo spożywcze należy zapewnić wystarczający okres na dostosowanie się do nowych wymogów dotyczących dojrzewania wołowiny na sucho lub na wykazanie w sposób wymagany przez właściwe organy, że alternatywne podejścia są bezpieczne. W związku z tym te nowe wymogi ustanowione w sekcji I rozdział VII załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, zmienionego niniejszym rozporządzeniem, powinny mieć zastosowanie po upływie sześciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(19)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 853/2004,

1)

w załączniku II sekcja I część B wprowadza się następujące zmiany:

2)

w załączniku II sekcja III wprowadza się następujące zmiany:

3)

w załączniku III wprowadza się następujące zmiany:

a)

w sekcji I wprowadza się następujące zmiany: (i) w rozdziale II formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie: „Podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze zobowiązane są zapewnić, aby konstrukcja, rozplanowanie i wyposażenie zakładów, w których dokonuje się uboju zwierząt gospodarskich kopytnych, spełniały wymogi określone w pkt 1-9 poniżej. Mobilne części rzeźni muszą działać we współpracy z uzupełniającymi stacjonarnymi obiektami rzeźni w celu utworzenia kompletnej rzeźni spełniającej wymogi określone w pkt 1-9 poniżej. Mobilne części rzeźni mogą prowadzić działalność z kilkoma uzupełniającymi obiektami rzeźni, tworząc tym samym kilka rzeźni.”; (ii) rozdział IV pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1. Po przybyciu zwierząt do rzeźni nie można bezzasadnie opóźniać ich uboju. Przed ubojem zwierzętom należy jednak dać czas na odpoczynek, jeżeli zachodzi taka konieczność ze względu na ich dobrostan. Zwierzęta dostarczone do rzeźni w celu uboju poddaje się tam ubojowi, a bezpośrednie przemieszczanie do innej rzeźni może być dozwolone jedynie w wyjątkowych przypadkach zgodnie z art. 43 ust. 6 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627.”; (iii) w rozdziale VIa wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł otrzymuje brzmienie: „Rozdział VIa: UBÓJ W GOSPODARSTWIE POCHODZENIA BYDŁA DOMOWEGO INNEGO NIŻ BIZONY ORAZ OWIEC, KÓZ I ŚWIŃ ORAZ GOSPODARSKICH ZWIERZĄT JEDNOKOPYTNYCH, INNY NIŻ UBÓJ Z KONIECZNOŚCI”; 2) formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie: „Nie więcej niż trzy sztuki bydła domowego innego niż bizony, nie więcej niż trzy gospodarskie zwierzęta jednokopytne, nie więcej niż sześć świń domowych albo nie więcej niż dziewięć owiec lub kóz można poddać ubojowi w tym samym czasie w gospodarstwie pochodzenia, jeżeli właściwy organ zezwoli na to przy spełnieniu następujących wymogów:”; 3) uchyla się lit. a); (iv) w rozdziale VII wprowadza się następujące zmiany: 1) po pkt 2 dodaje się punkt w brzmieniu: „2a. Do celów niniejszego punktu »dojrzewanie na sucho« oznacza przechowywanie świeżego mięsa w warunkach tlenowych tusz wiszących lub ich kawałków, niepakowanych lub opakowanych w worki przepuszczające parę wodną, w komorze lub szafie chłodniczej i pozostawianych do dojrzewania przez kilka tygodni w kontrolowanych warunkach środowiskowych, takich jak temperatura, wilgotność względna i przepływ powietrza. Przed wprowadzeniem do obrotu lub zamrożeniem mięso bydlęce poddane dojrzewaniu na sucho musi być przechowywane przy temperaturze powierzchni od -0,5 do 3,0 °C, przy wilgotności względnej nieprzekraczającej 85 % i przepływie powietrza od 0,2 do 0,5 m/s w przeznaczonej do tego komorze lub szafie przez maksymalnie 35 dni, począwszy od końca okresu stabilizacji po uboju. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze mogą jednak stosować inne kombinacje temperatury powierzchni, wilgotności względnej, przepływu powietrza i czasu lub poddawać dojrzewaniu na sucho mięso innych gatunków, jeżeli udowodnią w sposób wymagany przez właściwe organy, że zapewniono równoważne gwarancje dotyczące bezpieczeństwa mięsa. Ponadto stosuje się następujące środki szczególne: (i) dojrzewanie na sucho rozpoczyna się bezpośrednio po okresie stabilizacji po uboju i bezzasadnie opóźnionym rozbiorze lub przewiezieniu do zakładu prowadzącego dojrzewanie na sucho; (ii) mięsa nie umieszcza się w komorze ani w szafie przed osiągnięciem temperatury i wilgotności względnej, o których mowa w akapicie drugim; (iii) mięso wiesza się za kość lub, w przypadku użycia półki, należy zapewnić odpowiednią perforację dla ułatwienia przepływu powietrza przy regularnym obracaniu z zastosowaniem metod zapewniających zachowanie higieny; (iv) na początku procesu dojrzewania na sucho można zastosować wyższy przepływ powietrza, aby ułatwić wczesne tworzenie się skórki i ograniczyć aktywność wody na powierzchni; (v) należy stosować termometry, czujniki wilgotności względnej i inne urządzenia, aby dokładnie monitorować warunki panujące w komorze lub szafie oraz umożliwić ich kontrolę; (vi) powietrze opuszczające parownik, powracające do parownika i mające kontakt z wołowiną należy filtrować lub poddawać działaniu promieniowania UV; (vii) ewentualne przycinanie skórki przeprowadza się w odpowiednich warunkach higienicznych.”; 2) pkt 3 lit. b) ppkt (iv)-(viii) otrzymują brzmienie: „(iv) w ramach jednego transportu pojazd przewożący tusze, półtusze, ćwierćtusze lub półtusze podzielone na trzy części hurtowe odbiera mięso z maksymalnie trzech rzeźni lub z jednej chłodni składowej odbierającej bezpośrednio z rzeźni; wszystkie wymogi ustanowione w niniejszej lit. b) mają zastosowanie do wszystkich ładunków tusz, półtusz, ćwierćtusz lub półtusz podzielonych na trzy części hurtowe wysyłanych z rzeźni i chłodni składowej odbierającej z wyżej wymienionej rzeźni; (v) tusze, półtusze, ćwierćtusze lub półtusze podzielone na trzy części hurtowe muszą mieć temperaturę wewnętrzną wynoszącą 15 °C na początku transportu, jeżeli mają być przewożone w tej samej komorze co mięso spełniające wymogi dotyczące temperatury określone w pkt 1 w przypadku podrobów i 7 °C w przypadku innych rodzajów mięsa; (vi) do przesyłki dołączone jest oświadczenie podmiotu prowadzącego przedsiębiorstwo spożywcze; w oświadczeniu muszą zostać określone: okres schładzania przed pierwszym załadunkiem; godzina rozpoczęcia pierwszego załadunku tusz, półtusz, ćwierćtusz lub półtusz podzielonych na trzy części hurtowe; temperatura powierzchni mięsa w tym momencie; maksymalna temperatura powietrza podczas transportu, której mogą być poddane tusze, półtusze, ćwierćtusze lub półtusze podzielone na trzy części hurtowe; dopuszczalny maksymalny czas trwania transportu; data wydania pozwolenia oraz nazwa właściwego organu zezwalającego na transport zgodnie z ppkt (ii); (vii) podmiot prowadzący przedsiębiorstwo spożywcze miejsca przeznaczenia musi poinformować właściwy organ, zanim otrzyma po raz pierwszy tusze, półtusze, ćwierćtusze lub półtusze podzielone na trzy części hurtowe, które nie osiągnęły temperatury określonej w pkt 1 przed rozpoczęciem transportu; (viii) takie mięso musi być transportowanie zgodnie z następującymi parametrami: - W przypadku maksymalnego czasu transportu (*2) wynoszącego sześć godzin: Gatunek Temperatura powierzchni (1) Maksymalny czas schładzania do temperatury powierzchni mięsa (2) Maksymalna temperatura powietrza w czasie transportu (3) Maksymalna średnia dzienna z ogólnej liczby drobnoustrojów tlenowych tuszy (4) Owce i kozy 7 °C 8 godzin 6 °C log10 3,5 jtk/cm2 Bydło 20 godzin log10 3,5 jtk/cm2 Świnie 16 godzin log10 4 jtk/cm2 Maksymalny czas transportu można przedłużyć do 30 godzin, jeżeli przed rozpoczęciem transportu osiągnięta zostanie temperatura wewnętrzna poniżej 15 °C. - W przypadku maksymalnego czasu transportu (*3) wynoszącego 60 godzin: Gatunek Temperatura powierzchni (5) Maksymalny czas schładzania do temperatury powierzchni mięsa (6) Temperatura wewnętrzna (7) Maksymalna temperatura powietrza w czasie transportu (8) Maksymalna średnia dzienna z ogólnej liczby drobnoustrojów tlenowych tuszy (9) Owce i kozy 4 °C 12 godzin 15 °C 3 °C log10 3 jtk/cm2 Bydło 24 godziny (ix) metody pomiaru temperatury powierzchni muszą być walidowane, a jako metodę referencyjną stosuje się następującą metodę: - stosuje się termometr skalibrowany zgodnie z najnowszą wersją normy ISO 13485, - czujnik wprowadza się prostopadle na głębokość 0,5-1 cm w najgrubszym miejscu zewnętrznej części: a) łopatki; albo b) nogi (w przypadku bydła, owiec i kóz) albo szynki lub wewnętrznej powierzchni szynki w środkowej górnej części (w przypadku świń); - pięć pomiarów temperatury przeprowadza się w następujący sposób: - co najmniej jeden z pięciu pomiarów musi być niższy od wymogów dotyczących temperatury powierzchni określonych w ppkt (viii). (*2) Maksymalny czas dozwolony od początku załadunku mięsa na pojazd do czasu zakończenia realizacji ostatecznej dostawy. Załadunek mięsa na pojazd może zostać opóźniony poza maksymalny czas przeznaczony na chłodzenie mięsa do określonej temperatury powierzchni. Jeśli do tego dojdzie, wówczas maksymalny czas transportu musi zostać skrócony o taki sam okres, o jaki opóźniono załadunek. Właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia może ograniczyć liczbę punktów dostawy." (*3) Maksymalny czas dozwolony od początku załadunku mięsa na pojazd do czasu zakończenia realizacji ostatecznej dostawy. Załadunek mięsa na pojazd może zostać opóźniony poza maksymalny czas przeznaczony na chłodzenie mięsa do określonej temperatury powierzchni. Jeśli do tego dojdzie, wówczas maksymalny czas transportu musi zostać skrócony o taki sam okres, o jaki opóźniono załadunek. Właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia może ograniczyć liczbę punktów dostawy.”;"