(1)

30 marca 2023 r. na podstawie art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 („rozporządzenie podstawowe”) (1) Komisja Europejska („Komisja”) wszczęła dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu niektórych politereftalanów etylenu („PET”) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („państwo, którego dotyczy postępowanie” lub „ChRL”). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2) („zawiadomienie o wszczęciu”).

(2)

Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej 14 lutego 2023 r. przez PET Europe („skarżący”). Skarga została złożona w imieniu przemysłu Unii zajmującego się produkcją PET w rozumieniu art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W skardze przedstawiono dowody na wystąpienie dumpingu i wynikające z niego zagrożenie wystąpieniem szkody, które były wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia.

(3)

Jak określono w motywach 3 i 4 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja postanowiła nie rejestrować przywozu PET pochodzących z ChRL zgodnie z art. 14 ust. 5 i 5a rozporządzenia podstawowego.

(4)

W swoich uwagach dotyczących ujawnienia tymczasowych ustaleń skarżący twierdził, że w motywie 3 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych Komisja pomyliła decyzję w sprawie rejestracji ze stosowaniem z mocą wsteczną. Jako powód niewprowadzania rejestracji Komisja wskazała brak wzrostu przywozu. Skarżący twierdził, że jest to kryterium istotne z punktu widzenia art. 10 ust. 4 (nałożenie z mocą wsteczną), a nie art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym Komisja, zdaniem skarżącego, popełniła błąd w stosowaniu rozporządzenia podstawowego.

(5)

Należy zauważyć, że art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego nie zawiera wyraźnego odniesienia do art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W art. 14 ust. 5 wskazano jednak wyraźnie, że celem rejestracji przywozu jest możliwość późniejszego zastosowania środków wobec tego przywozu. W związku z tym, aby uzasadnić rejestrację przywozu zgodnie z art. 14 ust. 5, muszą istnieć wystarczające dowody na to, że warunki określone w art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego mogą zostać spełnione. W związku z tym argument skarżącego zostaje odrzucony.

(6)

Zgodnie z art. 19a rozporządzenia podstawowego w dniu 31 października 2023 r. Komisja przedstawiła stronom podsumowanie dotyczące zaproponowanych ceł tymczasowych oraz szczegóły dotyczące obliczania marginesów dumpingu i marginesów odpowiednich do usunięcia szkody, jaką ponosi przemysł Unii. Zainteresowane strony poproszono o przedstawienie uwag na temat poprawności obliczeń w ciągu trzech dni roboczych. Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących poprawności obliczeń.

(7)

27 listopada 2023 r. rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2023/2659 (3) („rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych”) Komisja nałożyła tymczasowe cła antydumpingowe na przywóz PET pochodzącego z ChRL.

(8)

Po ujawnieniu istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których wprowadzono tymczasowe środki antydumpingowe („ujawnienie tymczasowych ustaleń”), skarżący, producenci eksportujący i ich stowarzyszenie, użytkownicy i importer niepowiązany przedstawili swoje uwagi.

(9)

Stronom, które wystąpiły z odpowiednim wnioskiem, umożliwiono przedstawienie swoich argumentów. Odbyły się posiedzenia wyjaśniające z udziałem Svepolu i PET Europe.

(10)

Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie wszelkich informacji, które uznała za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń. Dokonując ostatecznych ustaleń, Komisja przeanalizowała uwagi przedstawione przez zainteresowane strony i w stosownych przypadkach zmieniła swoje tymczasowe wnioski. Aby dysponować bardziej kompleksowymi danymi na temat cen sprzedaży Unii, kosztów produkcji i rentowności w okresie po zakończeniu okresu objętego dochodzeniem, producentów unijnych objętych próbą poproszono o dostarczenie dodatkowych danych. Wszyscy producenci unijni objęci próbą przedłożyli wymagane informacje.

(11)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń oraz po ujawnieniu ostatecznych ustaleń UNESDA (4), stowarzyszenie użytkowników, utrzymywała, że Komisja powinna była zakończyć dochodzenie, gdy stało się jasne, że w skardze nie wykazano szkody oraz że skarga jest niedokładna i niekompletna, jeżeli chodzi o dane dotyczące segmentu PET pochodzącego z recyklingu („rPET”).

(12)

Należy przypomnieć, że skarga dotyczyła zagrożenia wystąpieniem szkody, a nie istnienia istotnej szkody, a zarzuty przedstawione w skardze zostały potwierdzone w późniejszym dochodzeniu. Jak określono w motywie 204 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, aby Komisja mogła nałożyć cła antydumpingowe, wystarczy, aby w toku dochodzenia stwierdzono istnienie zagrożenia wystąpieniem istotnej szkody zgodnie z art. 3 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. Jak określono w motywie 15 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja uznała szacunkowe dane dotyczące sektora rPET za wystarczające dowody na etapie skargi. W związku z tym argumenty UNESDA zostają odrzucone.

(13)

UNESDA twierdziła, że rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych przyjęto z naruszeniem praw procesowych. UNESDA odniosła się do faktu, że dane dotyczące szkody zostały zmienione w październiku 2023 r., a decyzję o nałożeniu ceł tymczasowych podjęto, gdy zainteresowane strony nie mogły już przedstawiać uwag. UNESDA stwierdziła, że użytkownikom odmówiono możliwości przedstawienia uwag w następstwie przedłożenia przez skarżącego danych dotyczących szkody w październiku 2023 r. W odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń UNESDA podtrzymała ten argument.

(14)

Po pierwsze, należy zauważyć, że ostateczne dane dotyczące szkody związane ze wskaźnikami makroekonomicznymi przedstawiono dopiero w październiku 2023 r., ponieważ Komisja przeprowadziła dodatkową analizę segmentu rPET, który jest bardzo dynamiczny i dotyczy ponad 50 producentów o różnej wielkości i często zmieniających się zdolnościach produkcyjnych, przeanalizowała szereg uwag zainteresowanych strony i przeprowadziła ze skarżącym szeroko zakrojony proces usuwania uchybień, aby uzyskać obiektywne i reprezentatywne wskaźniki makroekonomiczne dla całego sektora PET, w tym segmentu rPET. Ponadto zarówno użytkownikom, jak i innym zainteresowanym stronom zapewniono szerokie możliwości należytego korzystania z przysługujących im praw procesowych w toku całego postępowania, w tym w drodze posiedzenia wyjaśniającego ze służbami Komisji, licznych pisemnych uwag, które składano nawet w październiku 2023 r., oraz uwag do rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Ponadto dane dotyczące szkody przedłożone w październiku 2023 r. znalazły odzwierciedlenie w ujawnieniu tymczasowych ustaleń, w odniesieniu do których zwrócono się do wszystkich zainteresowanych stron o przedstawienie uwag. UNESDA przedstawiła uwagi na temat tych danych. Dlatego też zarzut, że stowarzyszeniu odmówiono możliwości przedstawienia uwag, został uznany za błędny i bezpodstawny.

(15)

Komisja poinformowała wszystkie zainteresowane strony o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzała nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na przywóz PET pochodzącego z ChRL („ujawnienie ostatecznych ustaleń”). Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły zgłaszać uwagi na temat ujawnienia ostatecznych ustaleń.

(16)

Stronom, które wystąpiły z odpowiednim wnioskiem, również umożliwiono przedstawienie argumentów na posiedzeniu wyjaśniającym po ujawnieniu ostatecznych ustaleń. Posiedzenie wyjaśniające odbyło się 29 lutego 2024 r. z udziałem Svepolu.

(17)

W odpowiedzi na ostateczne ujawnienie Svepol stwierdził, że dwa aspekty postępowania Komisji w dochodzeniu naruszyły prawo do obrony Svepolu i innych zainteresowanych stron.

(18)

Po pierwsze Svepol podniósł zarzut, że dokument ujawniający ogólne ustalenia (GDD) udostępniono wieczorem przed rozpoczęciem chińskich świąt noworocznych, choć nie było to uzasadnione żadnym pilnym terminem proceduralnym. Według Svepolu dni ustawowo wolne od pracy w Chinach w tym okresie znacznie ograniczyły zdolność Svepolu i producentów eksportujących do skorzystania z przysługującego im prawa do bycia wysłuchanym i przedstawienia dowodów w postaci dokumentów na temat GDD w terminie określonym przez Komisję.

(19)

Komisja przypomniała, że dochodzenia wszczęte na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego muszą zostać zakończone w ściśle określonych terminach określonych w rozporządzeniu podstawowym, co wiąże się również z szeregiem wewnętrznych i zewnętrznych kroków proceduralnych. Komisja zauważyła, że w przedmiotowej sprawie dochowano minimalnego terminu przewidzianego w art. 20 ust. 5 rozporządzenia podstawowego - 10 dni na przedstawienie uwag na temat ujawnienia ostatecznych ustaleń. Ten sam przepis wymaga, aby termin określano „przy należytym uwzględnieniu pilnego charakteru sprawy”. Określenie terminu na udzielenie przez zainteresowane strony odpowiedzi na GDD należy rozpatrywać w tym kontekście.

(20)

Ponadto należycie uwzględnia się okoliczności, w których zainteresowane strony mogą mieć trudności w dotrzymaniu terminów określonych przez Komisję, i w odpowiednio uzasadnionych przypadkach zezwala się na ich przedłużenie. Wyjaśniono to w pkt 9 zawiadomienia o wszczęciu: „Odnośnie do terminów przekazania innych informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu, będą one przedłużane o nie więcej niż 3 dni, chyba że wskazane zostaną wyjątkowe okoliczności” (5). W przedmiotowej sprawie na wniosek Svepolu termin przedłużono o trzy dni na podstawie przedstawionego uzasadnienia i w braku wyjątkowych okoliczności. Komisja postępowała w pełni zgodnie z zawiadomieniem o wszczęciu i z ugruntowaną praktyką. W związku z tym twierdzenie, jakoby Komisja naruszyła prawo do obrony przysługujące Svepolowi lub innym zainteresowanym stronom, było bezpodstawne i musiało zostać odrzucone.

(21)

Po drugie Svepol wyraził zastrzeżenia co do faktu, że istotne niepoufne streszczenia informacyjne odpowiedzi producentów unijnych na kwestionariusze po OD udostępniono zainteresowanym stronom dopiero na wniosek Svepolu, dwa miesiące po przedłożeniu odnośnych danych wrażliwych przez producentów unijnych. Ponadto zdaniem Svepolu fakt, że zainteresowane strony dopiero cztery dni po publikacji GDD otrzymały niepoufne streszczenia informacji chronionych, na których oparła się Komisja i do których odniosła się w GDD, nieuchronnie wpłynął na zdolność zainteresowanych stron do przedstawienia dowodów i uwag na temat GDD w terminie określonym przez Komisję.

(22)

Należy zauważyć, że, po pierwsze, GDD zawierały dokładne zagregowane dane producentów unijnych objętych próbą dotyczące cen sprzedaży, kosztów produkcji i rentowności, natomiast niepoufne streszczenia informacyjne odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu zawierały jedynie wskaźniki lub zakresy dotyczące tych informacji chronionych, specyficznych dla danego przedsiębiorstwa. Po drugie, jak stwierdził Svepol, brak streszczeń informacyjnych naprawiono cztery dni po ujawnieniu GDD, a więc Svepol nadal miał 9 dni na ich rozpatrzenie i odniesienie się do nich w swoich uwagach na temat ujawnienia ostatecznych ustaleń. Po trzecie, jak wspomniano w motywie 20, Svepol otrzymał przedłużenie o trzy dni terminu odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń. Ponieważ ten aspekt proceduralny został niezwłocznie naprawiony, nie może on mieć zatem wpływu na prawa proceduralne zainteresowanych stron w niniejszej sprawie, w związku z czym argumenty Svepolu musiały zostać odrzucone.

(23)

Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących kontroli wyrywkowej. Zatem potwierdzono wnioski zawarte w motywach 18-27 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(24)

W motywie 33 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych przedstawiono definicję produktu objętego postępowaniem. Produktem objętym dochodzeniem jest politereftalan etylenu („PET”) o lepkości równej 78 ml/g lub większej, zgodnie z normą ISO 1628-5. Oprócz oznaczenia lepkości wartość lepkości PET mierzy się na podstawie roztworu PET w określonym rozpuszczalniku. Norma ISO określa pięć różnych kombinacji rozpuszczalników, które mogą być stosowane do pomiaru:

(25)

W zależności od zastosowanego rozpuszczalnika można otrzymać nieco inną wartość lepkości, dlatego też można zastosować wzory matematyczne do przeliczenia wartości lepkości otrzymanej w jednym rozpuszczalniku na wartość lepkości, która zostałaby otrzymana w przypadku zastosowania innego rozpuszczalnika.

(26)

Należy zauważyć, że zgodnie z wcześniej obowiązującą normą DIN 53728, zastąpioną normą ISO 1628-5, odniesiono się wyłącznie do rozpuszczalnika fenol/1,2-dichlorobenzen (50/50), wymienionego w motywie 24 lit. a) powyżej.

(27)

W związku z tym, w celu zapewnienia jasności, jednolitego stosowania przez organy celne państw członkowskich i spójności z poprzednią normą przemysłową, do celów niniejszego postępowania wyjaśnia się ponadto, że lepkość PET mierzy się w rozpuszczalniku fenol/1,2-dichlorobenzen (50/50) lub przelicza na wartość uzyskaną z zastosowaniem tego rozpuszczalnika.

(28)

W odniesieniu do zakresu produktu, w odpowiedzi na ujawnienie tymczasowych ustaleń, producent eksportujący Ceville, popierany przez producenta eksportującego INCOM Resources Recovery (Tianjin) Co., Ltd, ponowił wniosek o wyłączenie rPET z zakresu produktu objętego dochodzeniem, jak określono w motywie 38 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Obie zainteresowane strony odniosły się do odmiennych cen rPET i PET pierwotnego („vPET”), do celów Unii w zakresie zrównoważonego rozwoju związanych ze wzrostem wykorzystania rPET oraz do faktu, że obecnie nie ma przywozu rPET z ChRL do Unii.

(29)

Produkt objęty postępowaniem określony przez Komisję obejmował zarówno przywóz vPET, jak i rPET z ChRL, który konkuruje z vPET i rPET produkowanymi przez przemysł Unii. Fakt, że dwa rodzaje produktu mogą mieć różną cenę, nie uzasadnia wyłączenia z zakresu dochodzenia. Komisja stwierdziła, że oba rodzaje mają takie same właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne, że konkurują ze sobą i że istnieje pewien stopień wymienności między vPET i rPET (zob. na przykład motywy 254 i 293 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych). Różnica w cenach nie podważa zasadności tych ustaleń. W związku z tym wyłączenie rPET z zakresu dochodzenia byłoby niewłaściwe i bezpodstawne. Ponadto twierdzenie, jakoby nie było przywozu rPET, jest nieprawdziwe. Nawet jeśli w okresie objętym dochodzeniem przywóz rPET z ChRL był ograniczony, miał on miejsce. W każdym razie, jak zauważono powyżej, Komisja stwierdziła, że oba rodzaje produktu są konkurencyjne. Stwierdzono zatem, że przywóz PET po cenach dumpingowych z ChRL, niezależnie od tego, czy rPET, czy vPET, prowadzi do zagrożenia wystąpieniem szkody dla unijnych producentów PET.

(30)

Wobec braku jakichkolwiek innych uwag dotyczących zakresu definicji produktu i produktu podobnego potwierdzono wnioski przedstawione w motywach 33-39 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(31)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jeden objęty próbą producent eksportujący, Grupa Sanfame, i jeden importer, Svepol, przedstawili uwagi na temat tymczasowych ustaleń dotyczących dumpingu.

(32)

Szczegóły dotyczące obliczania wartości normalnej przedstawiono w motywach 40-138 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(33)

Po opublikowaniu środków tymczasowych Grupa Sanfame przedstawiła uwagi dotyczące stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w niniejszym dochodzeniu. Grupa Sanfame twierdziła, że niektóre czynniki produkcji służące produkcji PET były częściowo przywożone z państw trzecich innych niż ChRL, na które nie miały wpływu zakłócenia, oraz że w związku z tym Komisja powinna była wykorzystać rzeczywiste ceny importowe płacone przez producenta za przywożone surowce, zamiast stosować wartość odniesienia do takich kosztów, ponieważ rzeczywiste koszty odzwierciedlały ceny, na które nie mają wpływu zakłócenia, gdyż są napędzane mechanizmami rynkowymi.

(34)

Komisja odrzuciła powyższy argument. Chociaż Grupa Sanfame wskazała w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, że dokonywała przywozu niektórych surowców wykorzystywanych do produkcji PET z innych krajów niż ChRL, nie wskazała wyraźnie i spójnie, która część tych kosztów pochodzi spoza ChRL, a na które z tych kosztów nie mają wpływu zakłócenia. W związku z tym Grupa Sanfame nie uzasadniła swojego twierdzenia o uwzględnieniu rzeczywistych cen niektórych ilości surowców przywożonych w warunkach rynkowych, przedstawiając odpowiednie dowody. Wobec braku dowodów na to, że przywożony surowiec wykorzystano do produkcji PET na potrzeby przywozu do Unii, Komisja podjęła decyzję o zastosowaniu cen odniesienia dla wszystkich ilości surowców wykorzystanych do produkcji PET i odrzuciła argument przedsiębiorstwa.

(35)

Po opublikowaniu środków tymczasowych Grupa Sanfame i Svepol przedstawiły uwagi dotyczące decyzji Komisji w sprawie wykorzystania danych przedsiębiorstwa MPI Polyester Industries („MPI”) do określenia wartości odniesienia dla kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku w kraju reprezentatywnym, tj. w Malezji.

(36)

Grupa Sanfame i Svepol powtórzyły swoje uwagi do drugiej noty w sprawie źródeł wykorzystanych do określenia wartości normalnej. W nawiązaniu do poprzednich argumentów Grupa Sanfame i Svepol twierdziły, że zintegrowany charakter produkcji Recronu sprawia, że jest ona bardziej reprezentatywna niż produkcja MPI. Svepol twierdził również, że Recron rozpoczyna produkcję od paraksylenu, podobnie jak chińscy producenci objęci próbą, przez co koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne Recronu są takie same jak chińskich producentów.

(37)

Ponadto Svepol twierdził, że Komisja nie uzasadniła, dlaczego dane finansowe MPI i Recronu powinny być traktowane inaczej. Svepol argumentował, że w przeciwieństwie do tymczasowych wniosków Komisji ze strony internetowej Recronu nie wynika, że jego głównym przedmiotem działalności są złożone pochodne produkty poliestrowe. Ponadto poza podaniem mocy produkcyjnych strona internetowa MPI nie wskazywała, że głównym przedmiotem działalności tego przedsiębiorstwa pod względem wartości lub kosztów była żywica PET. Na stronie internetowej stwierdzono raczej, że zarówno zakład żywicy, jak i przędzalnia były aktywnie zarządzane razem. Svepol twierdził ponadto, że przed wszczęciem niniejszego dochodzenia nigdy nie słyszał o MPI, podczas gdy Recron był znanym producentem w branży.

(38)

Ponadto Svepol argumentował, że dokonując tymczasowego stwierdzenia, iż poziom zysku oraz koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne Recronu nie były rozsądne, Komisja nie oceniła danych obiektywnie.

(39)

Jak przyznała Grupa Sanfame w swoich uwagach, publicznie dostępne informacje Recronu nie pozwalały na dokładne określenie znaczenia PET w całkowitym obrocie tego przedsiębiorstwa. Innymi słowy, łatwo dostępne dane nie były specyficzne dla branży PET. Komisja poszukiwała najbliższego łatwo dostępnego wskaźnika zastępczego, w tym skonsolidowanych informacji dotyczących producentów prowadzących działalność m.in. w zakresie działalności obejmującej produkt objęty dochodzeniem. Chociaż Recron jest rzeczywiście przedsiębiorstwem prowadzącym działalność na dużą skalę, podawał on na swojej stronie internetowej (6), że należy do największych na świecie zintegrowanych przedsiębiorstw w branży poliestru i materiałów włókienniczych, przy czym koncentruje się na złożonych pochodnych produktach poliestrowych. Z drugiej strony MPI koncentruje się głównie na produkcji żywicy PET, jak wskazano na stronie internetowej tego przedsiębiorstwa (7). Komisja stwierdziła zatem, że MPI zapewnia najbliższy łatwo dostępny wskaźnik zastępczy, i postanowiła nie korzystać z danych Recronu. Nowy argument, że zintegrowany charakter Recronu był bliższy charakterowi chińskich producentów eksportujących objętych próbą, nie zmienił tej oceny. Jak już opisano, integracja obejmuje również złożone produkty pochodne, które są przedmiotem działalności Recronu i które nie są częścią produktu objętego dochodzeniem, w związku z czym zintegrowana struktura produkcji nie miała charakteru porównywalnego do struktury producenta żywicy PET.

(40)

W związku z tym Komisja potwierdziła swoją decyzję o wykorzystaniu danych MPI do określenia rozsądnej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i zysku oraz obliczenia wartości normalnej.

(41)

Szczegóły dotyczące obliczania ceny eksportowej przedstawiono w motywach 139-140 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Ponieważ nie otrzymano żadnych uwag, Komisja potwierdziła swoje tymczasowe ustalenia.

(42)

Szczegóły dotyczące porównania wartości normalnej i ceny eksportowej przedstawiono w motywach 141-142 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Ponieważ nie otrzymano żadnych uwag, Komisja potwierdziła swoje tymczasowe ustalenia.

(43)

Po odrzuceniu argumentów opisanych w motywach 33 i 35 powyżej Komisja potwierdziła obliczenie marginesu dumpingu przedstawione szczegółowo w motywie 144 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(44)

Ostateczne marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF (koszt, ubezpieczenie, fracht) na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

(45)

Wobec braku jakichkolwiek uwag dotyczących definicji przemysłu unijnego i produkcji unijnej potwierdzono wnioski zawarte w motywach 150-151 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(46)

Wobec braku uwag w odniesieniu do konsumpcji w Unii potwierdzono wnioski zawarte w motywach 152-155 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(47)

Wobec braku uwag dotyczących wielkości, udziału w rynku i ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, Komisja potwierdziła również swoje wnioski w tej kwestii przedstawione w motywach 156-164 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(48)

Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących tej części rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(49)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń skarżący przedstawił zmienioną wersję danych makroekonomicznych za pierwszy kwartał 2023 r. (tabela 14 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych), odzwierciedlającą aktualizacje danych bazowych dotyczących produkcji rPET otrzymanych od ekspertów branżowych z Wood Mackenzie, z których to danych ekstrapolowano dane dotyczące sprzedaży rPET. Zmiana ta doprowadziła do spadku wartości liczbowych dotyczących produkcji PET przez przemysł Unii o około 33 700 ton oraz do spadku wartości liczbowych dotyczących wielkości sprzedaży PET przez przemysł Unii o ponad 32 100 ton w I kwartale 2023 r. To z kolei spowodowało spadek wartości liczbowych dotyczących konsumpcji w Unii w tym kwartale, przedstawionych w tabeli 14 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Zmiana ta nie zmieniła jednak obserwowanych tendencji i w związku z tym nie miała wpływu na wyniki oceny Komisji. W następstwie aktualizacji danych Eurostatu dotyczących przywozu za I kwartał 2023 r. (z 134 604 ton na 127 608 ton) udział przemysłu Unii w rynku zmniejszył się o około 1 punkt procentowy w I kwartale 2023 r. (z 63 % do 62 %), podczas gdy udział w rynku przywozu z Chin pozostał na tym samym poziomie.

(50)

Według UNESDA dane dostarczone przez skarżącego w październiku 2023 r. („dane z października”), które Komisja wykorzystała do tymczasowego ustalenia szkody, nie uwzględniały danych zawartych w aktach sprawy, dostarczonych przez UNESDA. UNESDA wskazała na znaczne różnice w danych dostarczonych przez skarżącego w toku dochodzenia.

(51)

Po pierwsze, dane z października dostarczone przez skarżącego stanowiły ostateczną odpowiedź skarżącego na kwestionariusz Komisji dotyczący wskaźników makro, którą przekazano po szeregu skierowanych do skarżącego wniosków o usunięcie stwierdzonych przez Komisję uchybień w danych. Podkreśla się, że wnioski o usunięcie uchybień wynikały z dalszych ustaleń Komisji i różnych uwag przedstawionych w toku dochodzenia przez zainteresowane strony, głównie przez UNESDA.

(52)

Po drugie, dane z października odzwierciedlały zweryfikowane dane dotyczące przedsiębiorstw współpracujących oraz najlepsze dostępne i uzasadnione dane dotyczące unijnych producentów rPET. UNESDA nie uzasadniła, na jakiej podstawie dane z października należałoby uznać za nieprawidłowe lub niereprezentatywne. Nie wyjaśniła, dlaczego Komisja powinna zamiast tego skorzystać z innych danych lub w jakim stopniu dane, do których odnosi się UNESDA, były bardziej szczegółowe lub precyzyjne niż dane z października.

(53)

Zarówno po ujawnieniu tymczasowych ustaleń, jak i po ujawnieniu ostatecznych ustaleń UNESDA zakwestionowała zmiany danych makroekonomicznych i wskazała, że skarżący zaniżył unijną sprzedaż, produkcję i konsumpcję, wykorzystując w tym celu informacje z różnych źródeł, podwajając wykorzystanie i mieszając dane dotyczące vPET i rPET.

(54)

Zarzuty UNESDA dotyczące manipulacji danymi były bezpodstawne. Komisja dokładała wszelkich starań, aby doprowadzić do usunięcia uchybień stwierdzonych w danych makroekonomicznych, głównie w odniesieniu do rPET. Wszystkie zainteresowane strony przedstawiły swoje opinie i dane, zaś Komisja postanowiła wykorzystać dane pochodzące odpowiednio od Wood Mackenzie i PRE (Plastic Recyclers Europe - stowarzyszenia zrzeszającego producentów rPET) z powodów wskazanych w motywach 56-57 poniżej. Komisja zwróciła się o korekty, które doprowadziły do aktualizacji z października, w celu zapewnienia, aby wykorzystane dane odzwierciedlały stałe odpowiedzi lub zweryfikowane dane producentów unijnych objętych próbą.

(55)

Ponadto UNESDA odniosła się do sprawozdania na temat rynku PET z 2022 r. i zawartego w nim wskaźnika operacyjnego producentów rPET jako podstawy do oszacowania produkcji i zakwestionowała wykorzystanie danych Wood Mackenzie do oszacowania produkcji rPET.

(56)

Komisja należycie uwzględniła różne istniejące źródła, dążąc do określenia najbardziej wiarygodnego i obiektywnego wskaźnika zastępczego w przypadku braku dokładnych danych dotyczących rPET. Wykorzystanie sprawozdania na temat rynku PET z 2022 r. uznano za niewłaściwe z dwóch powodów: do ustalenia zdolności operacyjnej wykorzystano jedynie rok 2020 jako rok odniesienia i uwzględniono dane dotyczące Zjednoczonego Królestwa, Szwajcarii i Norwegii. Z drugiej strony dane Wood Mackenzie obejmowały roczne dane dotyczące konsumpcji płatków (tj. produkcji rPET) i odnosiły się konkretnie do produkcji przemysłu Unii. Wood Mackenzie rozróżniło nawet produkcję rPET przeznaczonych i nieprzeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz recykling chemiczny, a zatem ogólnie zostało uznane za bardziej wiarygodne i dobrze uzasadnione źródło informacji. W każdym razie, nawet gdyby wykorzystano sprawozdanie na temat rynku PET do oszacowania produkcji rPET, wpływ na wskaźniki byłby minimalny (8) i nie zmieniałby wniosków wyciągniętych przez Komisję w celu określenia zagrożenia wyrządzającego szkodę w tym przypadku.

(57)

Ponadto UNESDA stwierdziła, że Komisja nie uwzględniła szczegółowych informacji na temat producentów rPET w Unii, w tym identyfikacji przedsiębiorstw i ich mocy produkcyjnych w okresie badanym. UNESDA zaprzeczyła jednak sama sobie, twierdząc, że zagregowane roczne informacje na temat mocy produkcyjnych w Unii, które (9) dostarczyła PRE i które zostały ostatecznie wykorzystane przez Komisję w jej ocenie, odpowiadały dokładnie danym dostarczonym przez użytkowników. Jak wskazano wcześniej, Komisja oceniła różne źródła i postanowiła wykorzystać ten, który został uznany za najbardziej wiarygodny - czyli w przypadku zdolności produkcyjnych rPET, danych stowarzyszenia zrzeszającego producentów rPET (PRE).

(58)

Wobec braku innych uwag potwierdzono wnioski zawarte w motywach 170-182 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(59)

Wobec braku uwag na temat wskaźników mikroekonomicznych potwierdzono wnioski zawarte w motywach 183-198 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(60)

W następstwie oceny opisanej w motywie 197 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych Komisja przeanalizowała dane po okresie objętym dochodzeniem („po OD”), jak przedstawiono w tabeli 1 poniżej (Ceny sprzedaży w Unii, koszty produkcji w Unii, rentowność w Unii oraz wielkość i ceny przywozu z Chin w II i III kwartale 2023 r.).

Tabela 1

Ceny sprzedaży/koszty produkcji/rentowność w Unii oraz wielkość/ceny przywozu z Chin w II-III kw. 2023 r.

(61)

Ponadto w odpowiedzi na argumenty zainteresowanych stron (w szczególności przedstawione w motywach 82, 93 i 125) Komisja przedstawiła dane dotyczące wskaźników mikroekonomicznych (cena sprzedaży w Unii oraz koszty produkcji w Unii) na poziomie bardziej szczegółowym, tj. kwartalnym, w odniesieniu do okresu objętego dochodzeniem w tabeli 2 poniżej.

Tabela 2

Ceny sprzedaży i koszty produkcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem i w I kwartale 2023 r.

(62)

Komisja stwierdziła ostatecznie, że przywóz z ChRL wywarł negatywny wpływ na przemysł Unii, zwłaszcza pod koniec okresu objętego dochodzeniem, jednak nie w takim stopniu, by przemysł Unii poniósł w okresie badanym istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(63)

Komisja przystąpiła zatem do analizy zagrożenia wystąpieniem istotnej szkody zgodnie z art. 3 ust. 9 rozporządzenia podstawowego.

(64)

Jak wskazano w motywie 197 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja kontynuowała analizę prospektywną po wprowadzeniu środków tymczasowych, gromadząc dane z drugiego i trzeciego kwartału 2023 r., w szczególności dotyczące rentowności producentów unijnych, cen sprzedaży i kosztów produkcji producentów unijnych objętych próbą w porównaniu z cenami importowymi przywozu z ChRL (zob. tabela 1). Następnie Komisja przeanalizowała, czy te dodatkowe dane potwierdziłyby lub unieważniły ustalenia oparte na danych z okresu objętego dochodzeniem i z pierwszego kwartału 2023 r. (aby uzyskać więcej szczegółowych informacji na temat dokonanych ustaleń, zob. w szczególności motywy 96, 79, 96, 119 i 126).

(65)

W sekcji 5.3 Komisja odniosła się do wszystkich uwag otrzymanych po wprowadzeniu tymczasowych środków antydumpingowych, które były nadal aktualne po przeglądach i dodatkowej analizie przeprowadzonej na etapie ostatecznym.

(66)

Jak wskazano w motywie 210 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, pomiędzy 2019 r. a okresem objętym dochodzeniem przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, wzrósł znacząco - z 192 941 ton do 305 055 ton.

(67)

Dostępne dane za dodatkowy okres od lipca do września 2023 r. wykazały, że chiński przywóz towarów po cenach dumpingowych zaczął zmniejszać się w porównaniu z okresem objętym dochodzeniem („OD”) i okresem po OD do czerwca 2023 r., jeżeli były one wyrażone w postaci średnich miesięcznych.

Tabela 3

Wielkość przywozu z Chin w okresie po zakończeniu okresu objętego dochodzeniem

(68)

W związku z tym Komisja ustaliła, że tendencja wzrostu wielkości wyhamowała po drugim kwartale 2023 r. Oceniając jednak znaczenie i wiarygodność tych danych liczbowych dla potwierdzenia lub unieważnienia analizy zagrożenia wystąpieniem szkody, Komisja zauważyła również, że spadek średniej miesięcznej wielkości przywozu z Chin od lipca do września 2023 r. (w porównaniu z 2022 r.) można przypisać efektowi mrożącemu wynikającemu z (i) wszczęcia niniejszego postępowania w dniu 30 marca 2023 r. z wyraźną możliwością przyjęcia środków tymczasowych w okresie nie dłuższym niż 8 miesięcy oraz (ii) wniosku o rejestrację złożonego przez skarżącego w dniu 31 maja 2023 r. Innymi słowy, dane dotyczące okresu po zakończeniu okresu objętego dochodzeniem do czerwca 2023 r., zaraz po złożeniu przez skarżącego wniosku o rejestrację przywozu, potwierdzają znaczny wzrost przywozu towarów po cenach dumpingowych zaobserwowany w okresie badanym. Znaczny spadek wielkości przywozu od czerwca 2023 r. nie podważa tego wniosku, ponieważ jest to prawdopodobny skutek wniosku o rejestrację przywozu w związku z zastosowaniem ceł z mocą wsteczną. Wniosek taki - zwłaszcza biorąc pod uwagę, że nie było wówczas żadnych wskazówek co do poziomu potencjalnych ceł, które mogą zostać nałożone - miał nieunikniony efekt mrożący w stosunku do wielkości przywozu. Wynika z tego, że znaczny wzrost przywozu począwszy od 2021 r., potwierdzony danymi z okresu po okresie objętym dochodzeniem, wskazuje na prawdopodobieństwo znacznego wzrostu przywozu w rozumieniu art. 3 ust. 9 lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(69)

W odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń UNESDA stwierdziła, że na podstawie danych Eurostatu przywóz z Chin zmniejszył się o 20 % w 2023 r. i nie ma powodu, by zakładać, że osiągnie on poziom z 2022 r. Jak wskazano w motywie 68, chociaż tendencja wzrostu wielkości przywozu z Chin ustała po drugim kwartale 2023 r., wszczęcie niniejszego dochodzenia oraz wniosek o rejestrację miały nieunikniony efekt mrożący w stosunku do wielkości przywozu. W związku z tym argument UNESDA został odrzucony.

(70)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CPCIF przedstawiło również następujące argumenty w odniesieniu do efektu mrożącego, którego istnienie Komisja ustaliła w motywie 68.

(71)

CPCIF twierdziło, że znaczny spadek przywozu w czwartym kwartale OD świadczy o tym, że spadek wielkości przywozu z Chin już występował, zanim mógł zadziałać rzekomy efekt mrożący. Komisja zauważyła, że stwierdzenie dotyczące istnienia efektu mrożącego odnosiło się do okresu następującego po OD i że tymczasowy spadek przywozu w ostatnim kwartale OD nie ma wpływu na zasadność wniosku przedstawionego w motywie 68. W istocie przywóz z Chin znacznie wzrósł w całym okresie badanym, zaś spadek przywozu w IV kwartale 2022 r. poskutkował ciągłym i gwałtownym wzrostem przywozu po cenach dumpingowych w poprzednich kwartałach, po czym nastąpił dalszy wzrost w pierwszym kwartale po okresie objętym dochodzeniem. W związku z tym taki spadek w IV kwartale 2022 r. nie mógłby podważyć ustaleń Komisji dotyczących dalszego wzrostu przywozu w najbliższej przyszłości, w przypadku gdyby środki nie zostały przyjęte.

(72)

Ponadto CPCIF argumentowało w odniesieniu do „efektu mrożącego” ustalonego w ramach obecnego dochodzenia, że argumenty Komisji powinny być poparte konkretnymi dowodami, a nie zaledwie przypuszczeniami. Według CPCIF sam wniosek, że spadek wielkości przywozu jest „prawdopodobnym skutkiem” wszczęcia dochodzenia lub wniosku o rejestrację, nie wynika z zebranych dowodów ani z obiektywnej oceny.

(73)

Po pierwsze, jak wyraźnie wynika z motywu 68 rozpatrywanego jako całość, Komisja ustaliła istnienie efektu mrożącego wynikającego z wszczęcia obecnego postępowania oraz złożenia wniosku o rejestrację w odniesieniu do wielkości przywozu. Po drugie - wniosek opiera się na obiektywnej ocenie pozytywnych, potwierdzających i możliwych do zweryfikowania informacji na temat przywozu opublikowanych przez Eurostat. Logiczne jest, że wszczęcie dochodzenia, a następnie możliwość rejestracji przywozu w celu ewentualnego nałożenia z mocą wsteczną ceł o nieznanej wysokości, miałoby efekt mrożący dla importerów PET w Unii. Efekt ten jest wyraźnie obserwowany w statystykach dotyczących przywozu. Ponadto, jak wyjaśniono poniżej, zainteresowane strony nie przedstawiły żadnego innego miarodajnego wyjaśnienia znacznego spadku wielkości przywozu po wszczęciu dochodzenia i złożeniu wniosku o rejestrację przywozu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(74)

CPCIF stwierdziło wreszcie, że tendencje w przywozie w przeszłości (odnoszące się do spadku przywozu PET z Chin w 2018 r. lub 2021 r.) wskazują, że utrzymujący się spadek przywozu nie jest związany z wszczęciem dochodzeń antydumpingowych, a więc zdaniem CPCIF twierdzenie o „efekcie mrożącym” wynikającym z wszczęcia obecnego dochodzenia i złożenia wniosku o rejestrację jest bezzasadne. Nie kwestionowano faktu, że nie da się wykluczyć, że do spadku przywozu doprowadziły w przeszłości inne czynniki niezwiązane z dochodzeniem antydumpingowym (np. drastyczny wzrost cen transportu zaobserwowany w 2021 r.). Niemniej jednak, w odniesieniu do okresu po OD, CPCIF nie przedstawiło żadnych dowodów wskazujących na to, że za wspomniany spadek miałyby odpowiadać inne czynniki i że nie mógłby on wynikać z wszczęcia niniejszego dochodzenia ani złożenia wniosku o rejestrację, jak wyjaśniono w motywie 68. W związku z tym argumenty CPCIF zostały odrzucone.

(75)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń Svepol argumentował, że spadek wielkości przywozu odnotowany po raz pierwszy przez Komisję w czerwcu 2023 r. musi wynikać z tendencji handlowej, która rozpoczęła się kilka miesięcy przed wszczęciem obecnego dochodzenia, a mianowicie powrotu kosztów transportu kontenerowego do normalnego poziomu, co doprowadziło do zaniechania transportu drobnicowego. Svepol wspomniał w tym kontekście znaczny odstęp czasowy między negocjacjami w sprawie sprzedaży, tj. złożeniem zamówienia na produkt z ChRL, a przywozem do Unii. Svepol przypomniał ponadto, że średni czas od złożenia zamówienia na wysyłkę transportem drobnicowym do przybycia tego transportu do UE wynosił od 4 do 6 miesięcy.

(76)

Jak ustalono w motywie 68, już wszczęcie obecnego postępowania 30 marca 2023 r. miało efekt mrożący w odniesieniu do przywozu z Chin w okresie po OD. Ponadto, chociaż w przypadku transportu drobnicowego czas tranzytu może być dłuższy, takiego transportu zaniechano po normalizacji stawek przewozowych i w okresie po OD. Typowy czas transportu standardowych przesyłek kontenerowych nie przekraczałby 2-3 miesięcy (10), a zatem nawet po uwzględnieniu odstępu czasowego między negocjacjami w sprawie sprzedaży a faktycznym przywozem, a nawet biorąc pod uwagę, że ostatnia partia ładunku drobnicowego dotarła w marcu 2023 r. (zob. motyw 103), za duże ilości przywozu w drugim kwartale 2023 r. odpowiadałyby przesyłki w kontenerach standardowych. Wynika z tego, że spadek przywozu w czerwcu 2023 r. wynikałby z wydarzeń z kwietnia 2023 r. W związku z tym spadek wielkości przywozu z Chin w czerwcu 2023 r. można wytłumaczyć mrożącym efektem wszczęcia dochodzenia pod koniec marca 2023 r., nie zaś przejściem z transportu drobnicowego na transport standardowymi kontenerami. W kwietniu i maju 2023 r., tj. po przybyciu w marcu ostatniej partii transportu drobnicowego, nadal obserwowano przywóz kontenerami znacznych ilości produktu z Chin, a zatem spadek wielkości przywozu z Chin od czerwca 2023 r. nie mógł być spowodowany tą zmianą.

(77)

Jeżeli chodzi o znaczenie transportu drobnicowego i jego związek z transportem kontenerowym - w swoich uwagach dotyczących ujawnienia ostatecznych ustaleń Svepol argumentował, że prawidłowa merytorycznie analiza wykazałaby, że wzrost w 2022 r. wynikał z faktu, że Chiny są jedynym państwem wywozu, które po gwałtownym wzroście kosztów transportu kontenerowego było w stanie wysyłać towary do UE transportem drobnicowym, uzyskując w ten sposób przewagę konkurencyjną nad innymi państwami eksportującymi PET. Kiedy koszty transportu kontenerowego powróciły do normalnego poziomu, Chiny jakoby straciły tę przewagę, co logicznie miałoby doprowadzić do spadku wielkości przywozu z Chin i wzrostu przywozu z innych źródeł. Zgodnie z tym rozumowaniem wielkość przywozu sprzed kryzysu z innych państw eksportujących PET zostałaby (w pewnym stopniu) przejęta przez Chiny w 2022 r. ze względu na ich zdolności w zakresie transportu drobnicowego, a następnie przejęta powrotnie przez wspomniane państwa trzecie, gdy kryzys minął, a Chiny utraciły przewagę konkurencyjną. Analiza ta nie znajduje potwierdzenia w okolicznościach faktycznych sprawy. Jak wynika z informacji (niekwestionowanych przez Svepol) zawartych w tabeli 16 w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, w 2022 r. wszystkie główne państwa eksportujące PET - Egipt, Turcja i Wietnam - zyskały, a nie straciły, udział w rynku. W związku z tym błędne jest twierdzenie, że w trzecim kwartale 2023 r. Chiny straciły swoją przewagę konkurencyjną w transporcie, a państwa trzecie odzyskały udziały w rynku przejęte wcześniej przez ten kraj. W istocie Chiny nigdy nie przyjęły udziału rynkowego tych państw. Jak wykazano w tabeli 14 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych - jedyną stroną, która w znaczącym stopniu straciła udział w rynku między pierwszym kwartałem 2022 r. a pierwszym kwartałem 2023 r., był przemysł Unii, którego udział w rynku w tym okresie spadł o 11 punktów procentowych. Wynika z tego, że spadek przywozu PET z Chin począwszy od czerwca 2023 r. nie był spowodowany odzyskaniem udziału w rynku przez inne państwa wywozu PET, które nie straciły go w 2022 r., lecz wszczęciem trzy miesiące wcześniej dochodzenia antydumpingowego przeciwko przywozowi z Chin.

(78)

Jak określono w motywach 230, 231 i 233, a także w tabeli 14 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, rentowność producentów unijnych objętych próbą osiągnęła niemożliwe do utrzymania poziomy wynoszące 12 % i 11 % odpowiednio w czwartym kwartale 2022 r. i w pierwszym kwartale 2023 r., kiedy to chińska presja cenowa była najbardziej odczuwalna po ciągłym wzroście przywozu.

(79)

W dodatkowych informacjach zebranych za okres po OD stwierdzono kontynuację tendencji spadkowej w rentowności producentów unijnych (zob. tabela 1), przy czym poziom strat ustalono odpowiednio na poziomie -11 % i -13 % w II i III kwartale 2023 r.

(80)

Według Svepolu opinia, że przywóz z ChRL nie spowodował spadku rentowności przemysłu Unii w IV kwartale 2022 r. i I kwartale 2023 r., znajduje potwierdzenie w fakcie, że rentowność producenta unijnego nadal spadała w 2023 r., mimo że wielkość przywozu z ChRL znacznie spadła od czerwca 2023 r.

(81)

Komisja nie zgadza się z tą interpretacją faktów przez Svepol. Komisja stwierdziła (na podstawie wyjaśnień przedstawionych przez zainteresowane strony), że między negocjacjami w sprawie sprzedaży, tj. czasem zamawiania produktu z ChRL, a przywozem do Unii, istnieje znaczne opóźnienie. To właśnie w momencie negocjowania sprzedaży chińska sprzedaż i sprzedaż unijna konkurują. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 68, znaczny spadek wielkości przywozu począwszy od czerwca 2023 r. jest związany z dochodzeniem antydumpingowym, a w szczególności z wnioskiem o rejestrację, a nie z żadnym konkretnym mechanizmem rynkowym. Spadek wielkości przywozu odnotowany od czerwca 2023 r. odzwierciedlał prawdopodobne dążenie importerów do ograniczenia swojego narażenia na potencjalne cła antydumpingowe z mocą wsteczną, ale nie wyeliminował presji cenowej przywozu z Chin po cenach dumpingowych, która w tym momencie nie była utrudniona przez żaden środek. W związku z tym nie dziwi fakt, że nawet gdy dane statystyczne wykazały spadek przywozu towarów po cenach dumpingowych, przemysł Unii nadal ponosił straty i nie odbudował się natychmiast.

(82)

W swoich uwagach dotyczących ujawnienia tymczasowych ustaleń CPCIF (stowarzyszenie chińskich producentów PET) stwierdziło, że Komisja nie dostarczyła żadnych kwartalnych danych dotyczących cen przemysłu Unii w OD ani nie dostarczyła żadnych informacji dotyczących okresu po OD na temat cen unijnych, w związku z czym Komisja nie oceniła obiektywnie cen i skutków cen na podstawie zebranych dowodów. CPCIF stwierdziło również, że w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych nie przedstawiono żadnych informacji dotyczących przywozu z ChRL dokonanego przez skarżące przedsiębiorstwa przemysłu Unii po OD.

(83)

Jak ustalono w motywie 231 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, w ostatnim kwartale OD i w pierwszym kwartale po OD przemysł Unii prowadził sprzedaż poniżej kosztów produkcji. W związku z tym Komisja obiektywnie oceniła, na podstawie zebranych dowodów, wpływ przywozu z Chin po cenach dumpingowych na ceny unijne. Fakt, że szczegółowe dane z OD i okresu po OD dotyczące kwartalnych unijnych cen sprzedaży, unijnych kosztów produkcji i cen importowych oraz wielkości przywozu uwzględniających przywóz przez skarżących producentów unijnych (które dla pełności wywodu i jasności są obecnie przedstawione odpowiednio w tabeli 1 i tabeli 2) nie zostały wcześniej przedstawione w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, nie podważył wniosku ostatecznie wyciągniętego przez Komisję.

(84)

CPCIF stwierdziło, że ocena Komisji zawarta w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych opierała się na niedokładnych danych dotyczących przywozu. Według CPCIF Eurostat podał, że wielkość chińskiego importu w pierwszej połowie 2023 r. wyniosła 216 560 ton, w przeciwieństwie do twierdzenia Komisji, że było to 223 558 ton. Podobnie, odnotowany przywóz w analogicznym okresie w 2022 r. wyniósł 144 706 ton, co odbiega od ustaleń Komisji na poziomie 139 672 ton. W związku z tym wzrost przywozu z Chin rok do roku wyniósłby mniej niż 50 %, a nie 60 %, jak twierdziła Komisja.

(85)

Ocena Komisji zawarta w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych opierała się na danych dotyczących przywozu zgłoszonych w momencie ekstrakcji danych na tymczasowym etapie dochodzenia. Różnica między danymi wykorzystanymi przez Komisję a danymi pozyskanymi przez CPCIF wynikała z momentu, w którym pobrano dane z Eurostatu. Wynika to z poszczególnych okresowych aktualizacji danych zgłaszanych przez Eurostat. Niezależnie od tego, zmienione dane nie byłyby w żadnym razie w stanie unieważnić ani w inny sposób zmienić oceny Komisji, a ustalenia poczynione w motywie 210 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych pozostałyby zasadniczo takie same, tj. że ustalono znaczącą stopę wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych na rynek Unii, wskazującą na prawdopodobieństwo znacznego wzrostu przywozu.

(86)

Svepol i UNESDA stwierdziły, że marginalny wzrost udziału chińskiego przywozu w rynku o 1-1,5 % w okresie badanym nie mógł stanowić podstawy do ustalenia zagrożenia wystąpieniem szkody. Ponadto Svepol porównał zmiany udziału w rynku między przywozem z Chin a przywozem z innych państw trzecich, odnosząc się do szybko rosnącego udziału w rynku Turcji, Wietnamu i Egiptu (zagregowany wzrost udziału w rynku o 5 punktów procentowych).

(87)

Po pierwsze, wzrost udziału Chin w rynku o 1-1,5 % odnosił się do udziału w rynku po odliczeniu chińskiego przywozu przez przemysł Unii. W tym kontekście nie jest jasne, jaki był udział przywozu z innych państw trzecich przez przemysł Unii i powiązane z nim przedsiębiorstwa, a zatem porównania dokonanego przez Svepol nie można uznać za sprawiedliwe i obiektywne. Ponadto Svepol zagregował wzrost udziału w rynku innych dużych państw wywozu i porównał tę zagregowaną wartość z przywozem z Chin.

(88)

Niezależnie od powyższego, wbrew twierdzeniom stron, przy ustalaniu znaczącej stopy wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych Komisja nie oparła się wyłącznie na wzroście udziału w rynku przywozu z Chin w całym okresie badanym. Takie podejście byłoby niewłaściwe, biorąc pod uwagę okoliczności niniejszej sprawy, a w szczególności fakt, że zagrożenie wystąpieniem szkody stało się widoczne dopiero pod koniec OD. Jak określono w motywie 210 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, przeprowadzono bardziej szczegółową analizę, oceniając zmiany udziału w rynku przywozu towarów po cenach dumpingowych w odpowiednich okresach, tj. porównano 2021 r. z OD i pierwszą połowę 2022 r. z pierwszą połową 2023 r. Ocena ta wykazała znaczny wzrost udziału, co wskazuje na prawdopodobieństwo znacznego zwiększenia przywozu z ChRL. W związku z tym argument Svepol i UNESDA został odrzucony.

(89)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń UNESDA argumentowała (odnosząc się do faktu, że 45-62 % wzrostu przywozu z Chin, który miał miejsce w OD, przypadało na skarżącego), że jeżeli przemysł Unii nie wznowi przywozu z Chin, to nie ma powodu, by zakładać, że przywóz ponownie znacznie wzrośnie. W tym względzie należy zauważyć, że ustalenie zagrożenia wyrządzającego szkodę nie opiera się na przywozie przemysłu unijnego i, jak określono w motywie 252 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, przywóz ten nie ma wpływu na przeprowadzoną przez Komisję analizę szkody.

(90)

CPCIF zakwestionowało domniemane ustalenie Komisji, że wprowadzenie środków ochrony handlu przez niektóre kraje sprawiło, iż uzyskanie dostępu do tych rynków przez chińskich eksporterów stało się całkowicie niewykonalne. CPCIF stwierdziło ponadto, że Komisja nie zbadała alternatywnych rynków eksportowych w OD ani w okresie po OD. CPCIF odnosiło się do rynków takich jak Indonezja, Indie lub Japonia oraz ich znaczących mocy przywozowych lub ich znacznego przywozu z ChRL we wrześniu 2023 r. pomimo obowiązujących środków ochrony handlu. CPCIF powtórzyło swoje argumenty po ujawnieniu ostatecznych ustaleń.

(91)

Po pierwsze, Komisja nie stwierdziła, że wprowadzenie środków ochrony handlu przez niektóre kraje sprawiło, że uzyskanie dostępu do tych rynków przez chińskich eksporterów było całkowicie niewykonalne. W motywie 217 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych stwierdzono raczej, że dostęp dla chińskich producentów eksportujących do niektórych rynków staje się coraz trudniejszy (choć nie jest całkowicie nieosiągalny). Po drugie, wbrew temu, co twierdzi CPCIF, rynki eksportowe chińskiego PET zostały należycie zbadane. Jak wskazano w motywie 220 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, żadne z pozostałych miejsc przeznaczenia wywozu PET z Chin, poza Federacją Rosyjską, nie było zbliżone pod względem wielkości wywozu do Unii w OD. Ponadto tendencja ta utrzymywała się również w okresie po OD, w pierwszej połowie 2023 r. Statystyki wykazały, że Unia jest głównym miejscem przeznaczenia wywozu PET z ChRL, a w przypadku braku środków znaczna część chińskich nadwyżek mocy produkcyjnych prawdopodobnie zostanie ukierunkowana na wywóz do Unii. Zainteresowane strony nie przedstawiły żadnych uzasadnionych argumentów podważających to ustalenie. Ponadto do celów niniejszej analizy chińskie dane dotyczące wywozu do Unii oraz ich porównanie z wywozem na inne rynki z drugiej połowy 2023 r. uznano za niereprezentatywne, biorąc pod uwagę efekt mrożący, jaki niniejsze dochodzenie wywarło w odniesieniu do poziomu przywozu z Chin (zob. motyw 68). Komisja odniosła się ponadto do oceny dokonanej w motywach 221 i 247 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, która pozostała aktualna.

(92)

W odpowiedzi na ostateczne ujawnienie CPCIF stwierdziło, że powołując się na efekt mrożący, Komisja zasadniczo podważa cel art. 3 ust. 9 lit. b) rozporządzenia podstawowego, który wymaga, aby przy ocenie prawdopodobieństwa znacznego wzrostu wywozu towarów po cenach dumpingowych do Unii uwzględnić dostępność innych rynków eksportowych mogących wchłonąć dodatkowy wywóz. Przypomniano, że Komisja należycie przeanalizowała dostępność innych rynków wywozowych, w szczególności w okresie decydującym dla stwierdzenia zagrożenia wyrządzającego szkodę, i uwzględniła wszelkie uwagi merytoryczne poczynione w tym względzie (zob. motywy 217 i 220-221 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych oraz motyw 91). Jak jasno wynika z motywu 91, powołanie się na efekt mrożący dotyczy tylko okresu po OD w drugim półroczu 2023 r. i nie stanowi jedynego uzasadnienia ustaleń dokonanych przez Komisję w zakresie art. 3 ust. 9 lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(93)

Svepol podkreślił, że ustalenie zagrożenia wystąpieniem istotnej szkody musi dotyczyć okresu, którego dotyczy zarzut, a mianowicie IV kwartału 2022 r. i I kwartału 2023 r. Svepol twierdził, że Komisja nie przedstawiła żadnych dowodów na podcięcie cenowe ze strony chińskich producentów eksportujących w IV kwartale 2022 r. i I kwartale 2023 r. ani że takie domniemane podcięcie cenowe spowodowało spadek cen i rentowności przemysłu Unii. Svepol argumentował ponadto, że nawet gdyby Komisja ustaliłaby podcięcie cenowe w IV kwartale 2022 r. i I kwartale 2023 r., to nie ustaliła, że doszło do zaniżania cen ani tłumienia cen w wyniku przywozu PET z ChRL w okresie badanym, w OD, a w szczególności w IV kwartale 2022 r. i I kwartale 2023 r., pomimo tymczasowego stwierdzenia, że tak było.

(94)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń Svepol utrzymywał, że w ramach analizy zagrożenia wystąpieniem szkody Komisja powinna uwzględnić fakt, czy nastąpiło znaczne podcięcie cenowe przywozu towarów po cenach dumpingowych w stosunku do cen naliczanych przez przemysł Unii za produkt podobny lub czy przywóz ten w inny sposób nie spowoduje znacznego spadku tych cen bądź zahamuje ich znaczny wzrost, który nastąpiłby w innych warunkach. W odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń CPCIF stwierdziło ponadto, że najnowsze dane z III kwartału 2023 r., kluczowe dla przeprowadzonej przez Komisję analizy zagrożenia wystąpieniem szkody, wskazują, że chińskie ceny importowe nie podcinają unijnych cen sprzedaży.

(95)

Komisja nie zgadza się, że była zobowiązana do obliczenia podcięcia cenowego za okresy kwartalne w okresie objętym dochodzeniem. W istocie, jak zauważył Trybunał w wyroku w sprawie Giant Electric (11), art. 3 ust. 3 rozporządzenia podstawowego nie wymaga w ogóle, aby Komisja określała podcięcie cenowe, natomiast Komisja może oprzeć swoją analizę szkody, a tym samym związku przyczynowego, na innych zjawiskach cenowych wymienionych w art. 3 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, takich jak znaczny spadek cen przemysłu Unii lub uniemożliwienie podwyższenia cen w znaczącym stopniu. Komisja nie zgadza się również z tym, że jej analiza cen nie była wystarczająco szczegółowa, biorąc pod uwagę nie tylko informacje dotyczące okresu objętego dochodzeniem, ale także oceniając sytuację zarówno przywozu towarów po cenach dumpingowych, jak i przemysłu Unii w ujęciu kwartalnym w odniesieniu do dochodzenia i okresu po zakończeniu dochodzenia. Komisja przeanalizowała ponadto kwartalne informacje na temat wielkości i cen przywozu z Chin, a także produkcji, sprzedaży, cen i kosztów przemysłu Unii (zob. tabela 14 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych i tabela 1 oraz tabela 2 niniejszego rozporządzenia). Jak już wynikało z danych i analizy w motywach 222-224 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja stwierdziła, że ze względu na duży napływ w okresie objętym dochodzeniem przywozu z Chin po cenach dumpingowych, które podcinały ceny przemysłu Unii, przemysł ten był jednak zmuszony obniżyć swoje ceny w ostatnim kwartale okresu objętego dochodzeniem i w pierwszym kwartale po okresie objętym dochodzeniem, co spowodowało straty w tych dwóch kwartałach. Utrzymująca się duża wielkość przywozu z Chin po spadających cenach po okresie objętym dochodzeniem, w szczególności w I kwartale 2023 r., świadczyła o dalszym przesunięciu w kierunku tego przywozu towarów po cenach dumpingowych, które znacznie tłumiły ceny producentów unijnych.

(96)

Rozwój tych negatywnych trendów obserwuje się również, analizując dane po OD za II i III kw. 2023 r. dotyczące cen sprzedaży, kosztów produkcji i rentowności (zob. tabela 1). Średnie ceny sprzedaży, jak również koszty produkcji producentów unijnych objętych próbą wykazały, że w przeciwieństwie do pierwszych trzech kwartałów OD od ostatniego kwartału OD do III kwartału 2023 r. ceny sprzedaży producentów unijnych były obniżane przez przywóz z Chin poniżej poziomu kosztów produkcji.

(97)

Ponadto porównanie unijnych danych dotyczących sprzedaży z cenami eksportowymi producentów eksportujących objętych próbą za IV kwartał 2022 r. wykazało, że chińskie ceny znacznie podcinały ceny unijne o 8 %. W związku z tym przemysł Unii nie tylko zmagał się ze znacznym podcięciem cenowym w całym OD, ale także pod koniec OD, gdy pojawiło się zagrożenie wystąpieniem szkody.

(98)

Po ostatecznym ujawnieniu CPCIF stwierdziło, że Komisja nie uzasadniła, dlaczego za przyczynę spadku cen uznała przywóz towarów po cenach dumpingowych, szczególnie zważywszy że spadek cen od IV kwartału 2022 r. blisko współwystępował ze spadkiem kosztów przemysłu krajowego. Jak zaznaczono w motywie 96 powyżej, od ostatniego kwartału OD do III kwartału 2023 r. ceny sprzedaży producentów unijnych były obniżane przez przywóz z Chin poniżej poziomu kosztów produkcji. Jakkolwiek ceny sprzedaży przemysłu Unii być może spadały w podobnym tempie jak koszty produkcji, tendencja ta nie wyjaśnia, dlaczego ceny sprzedaży utrzymywały się poniżej poziomu kosztów produkcji.

(99)

CPCIF zakwestionowało ustalenia Komisji zawarte w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, zgodnie z którymi odnotowano „znaczny wzrost przywozu towarów z Chin [...] w okresie badanym, lecz również fakt, że tendencja ta nie uległa zahamowaniu ani odwróceniu w okresie po zakończeniu okresu objętego dochodzeniem”, wskazując na znaczny spadek przywozu od czerwca 2023 r. CPCIF powtórzyło swój argument po ujawnieniu ostatecznych ustaleń, dodając, że - inaczej niż w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych - Komisja przyznała, że tendencja wzrostowa wielkości ustała po drugim kwartale 2023 r.

(100)

Spadek wielkości przywozu z Chin począwszy od czerwca 2023 r. można wytłumaczyć efektem mrożącym będącym wynikiem niniejszego dochodzenia, o którym to efekcie mowa w motywie 68. Ten spadek wielkości przywozu ma charakter tymczasowy i taka tendencja uległaby odwróceniu, gdyby nie wprowadzono żadnych środków. Ponadto nie ma rozbieżności między ustaleniami dokonanymi w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych (w którym zbadano tendencje do I kwartału 2023 r. włącznie) a ostatecznymi ustaleniami dokonanymi w niniejszym rozporządzeniu, mówiącymi o ustaniu tendencji wzrostowej po drugim kwartale 2023 r. W związku z tym argument CPCIF został odrzucony.

(101)

CPCIF twierdziło ponadto, że dane dotyczące okresu po OD przedstawione w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, w szczególności wzrostowa tendencja w zakresie wydajności, wielkości sprzedaży w Unii i rentowności w I kwartale 2023 r. w stosunku do IV kwartału 2022 r., nie stanowiły podstawy dowodowej pozwalającej stwierdzić zagrożenie wystąpieniem szkody z powodu przywozu PET z Chin.

(102)

Chociaż wskaźniki opisane przez CPCIF wskazywały na tendencję wzrostową, należy je rozpatrywać w szerszym kontekście i porównać głównie z sytuacją w okresie poprzedzającym ustalenie zagrożenia wyrządzającego szkodę (zob. motyw 238 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych). Analiza ta, dodatkowo poparta dodatkowymi danymi dotyczącymi rentowności w II i III kw. 2023 r. (zob. tabela 1) wyraźnie wykazała, że przemysł Unii znajdował się w niestabilnym stanie, który może natychmiast przekształcić się w istotną szkodę w przypadku braku środków.

(103)

Svepol twierdził, że w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych nie odniesiono się do wpływu przestawienia się chińskich producentów eksportujących na transport drobnicowy w OD. Według Svepolu wzrost kosztów wysyłki w drugiej połowie 2021 r. i w całym okresie objętym dochodzeniem spowodował, że unijni użytkownicy i importerzy PET zaczęli korzystać z transportu drobnicowego zamiast standardowego transportu kontenerowego, co zwiększyło wielkość przywozu z ChRL. Svepol utrzymywał, że przewaga konkurencyjna chińskiego transportu drobnicowego była jedynie tymczasowa i od tego czasu zniknęła wraz z normalizacją kosztów transportu kontenerowego, czego dowodzi w szczególności spadek przywozu PET z ChRL w II kwartale 2023 r. po ostatniej partii transportu drobnicowego w marcu 2023 r. (12). Po ostatecznym ujawnieniu również UNESDA argumentowała, że ponieważ koszty frachtu powracają do normalnego poziomu, a przywóz drobnicowy nie okazał się korzystny, nieuzasadnione było założenie, że prawdopodobny jest ponowny wzrost przywozu z Chin.

(104)

Chociaż uznaje się, że znaczna część transportu PET z ChRL w 2022 r. trafiała na statki drobnicowe, jak zauważono w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych (zob. motyw 228), koszty transportu zaczęły się normalizować po osiągnięciu szczytowego poziomu, który trwał do połowy 2022 r. Obserwowano jednak gwałtowny wzrost przywozu z Chin aż do drugiej połowy 2023 r. (13), a więc na długo po tym, jak koszty wysyłki powróciły do normalnego poziomu i po odprawie ostatniej domniemanej partii transportu drobnicowego. W związku z tym Komisja ustaliła, że nawet bez transportu drobnicowego przywóz z Chin docierał do Unii w dużych ilościach. Ponadto, jak określono w motywie 68, spadek wielkości przywozu z Chin pod koniec II kwartału 2023 r. można wyjaśnić raczej efektem mrożącym będącym wynikiem niniejszego dochodzenia, a nie przestawieniem się z transportu drobnicowego na zwykłe kontenery. W związku z tym nawet gdyby istniała zbieżność między wykorzystaniem transportu drobnicowego a wzrostem przywozu z Chin w 2021 r. i w części 2022 r., taka okoliczność nie mogła podważyć oceny Komisji dokonanej w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych.

(105)

CPCIF twierdziło po ujawnieniu tymczasowych ustaleń, że ustalenia z IV kwartału 2022 r. dotyczące OD z wyraźną tendencją spadkową w przywozie pod koniec OD nie wskazywały na „przewidywalną” lub „nieuchronną” szkodę ani nie wskazywały na „zbliżające się” zagrożenie wystąpieniem szkody. CPCIF argumentowało ponadto, że jeśli zagrożenie wystąpieniem szkody pojawiło się w IV kwartale 2022 r., nie można go przypisać importowi z Chin. Ponadto, zdaniem CPCIF, fakt, że przemysł Unii był w stanie znacznie zwiększyć zyski netto, sprzedaż i ceny sprzedaży w całym okresie badanym, kiedy przywóz z Chin był znacznie wyższy niż w IV kwartale OD, powinien zostać należycie potwierdzony i obiektywnie oceniony przez Komisję. CPCIF powtórzyło swoje stanowisko po ujawnieniu ostatecznych ustaleń, błędnie sugerując, że Komisja nie ustosunkowała się wcześniej do tego argumentu.

(106)

Po pierwsze, ustaleń z IV kwartału 2022 r. dotyczących poziomu przywozu nie można było traktować oddzielnie w celu określenia zagrożenia wystąpieniem szkody. Po drugie, jak wskazano w motywie 237 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, przywóz z Chin znacznie wzrósł w całym okresie badanym, spadek przywozu w IV kwartale 2022 r. poskutkował ponadto ciągłym i gwałtownym wzrostem przywozu po cenach dumpingowych w poprzednich kwartałach, po czym nastąpił dalszy wzrost w pierwszym kwartale po okresie objętym dochodzeniem. Te zmiany, ocenione w całości i w połączeniu z efektem tłumienia unijnych cen pod koniec OC oraz w okresie po OD przez chiński przywóz po cenach dumpingowych, wskazywały na zmianę okoliczności prowadzącą do wyrządzającej szkodę sytuacji spowodowanej przywozem z Chin po cenach dumpingowych, która była wyraźnie przewidziana i nieuchronna.

(107)

Jak określono w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, przemysł Unii osiągał dobre wyniki do trzeciego kwartału 2022 r., ale w ostatnim kwartale 2022 r. prawie wszystkie wskaźniki szkody zaczęły drastycznie spadać, i ta spadkowa tendencja utrzymywała się w pierwszym kwartale 2023 r.

(108)

Dalsze dochodzenie na etapie ostatecznym potwierdziło, że sytuacja przemysłu Unii pozostaje niestabilna oraz że w II-III kw. 2023 r. utrzymała się tendencja spadkowa u producentów unijnych ustalonych w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych. Dokładniej rzecz ujmując, ceny sprzedaży, a także koszty produkcji producentów unijnych objętych próbą w tym okresie pokazują, że zgodnie z końcem OD i I kwartałem 2023 r. chiński przywóz po cenach dumpingowych nadal wywierał efekt tłumienia cen w stosunku do cen sprzedaży Unii w II-III kw. 2023 r. Ceny sprzedaży producentów unijnych utrzymywały się poniżej poziomu kosztów produkcji, a przemysł Unii nadal odnotowywał straty na poziomie odpowiednio -11 % i -13 % w II i III kwartale 2023 r.

(109)

Komisja potwierdziła zatem swoje wnioski, że pod koniec okresu objętego dochodzeniem wystąpiło zagrożenie jednoznacznie przewidywalnej i nieuchronnej szkody dla przemysłu Unii, jak określono w motywach 238-242 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(110)

W swoich tymczasowych ustaleniach Komisja rozróżniła i oddzieliła wpływ wszystkich znanych czynników (przywóz dokonywany przez skarżących i przedsiębiorstwa powiązane ze skarżącymi, zwiększone wykorzystanie PET pochodzącego z recyklingu przez użytkowników PET, przywóz z innych państw trzecich, wyniki eksportowe przemysłu Unii, wzrost kosztów surowców i cen energii, wzrost kosztów inwestycji i preferencje zakupowe klientów) na sytuację przemysłu Unii od szkodliwych skutków przywozu towarów po cenach dumpingowych. Stwierdzono jednak, że wpływ tych innych czynników na negatywne zmiany dla przemysłu Unii jest ograniczony, o ile w ogóle wystąpił, i nie osłabia związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych a zagrożeniem wystąpieniem szkody.

(111)

Po aktualizacji danych dotyczących okresu po OD na etapie ostatecznym dane kwartalne dotyczące kosztów produkcji i cen sprzedaży producentów unijnych w II i III kwartale 2023 r. (przedstawione w tabeli 1) wskazują, że producenci unijni nadal byli zmuszeni do sprzedaży poniżej kosztów w wyniku presji ze strony przywozu z Chin po cenach dumpingowych, co potwierdza tymczasowe ustalenia Komisji. W tej kwestii Svepol stwierdził w swojej odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń, że nie wyjaśniono, dlaczego odwrócenie warunków przywozu w okresie od IV kwartału 2022 r. do III kwartału 2023 r. nie złagodziło rzekomej presji wywieranej na producentów unijnych.

(112)

W odniesieniu do najnowszych danych dotyczących przywozu (za II-III kw. 2023 r.) z Chin i innych państw trzecich, pomimo spadku przywozu z Chin w tym okresie ze względu na efekt mrożący wszczęcia niniejszego dochodzenia (zob. motyw 68), producenci unijni nadal odczuwali skutki znacznego tłumienia cen przez chińskich producentów eksportujących, co uniemożliwiało producentom unijnym ustalanie cen powyżej własnych kosztów produkcji.

(113)

W świetle powyższego i zgodnie z sekcją 6.1 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych Komisja potwierdziła swój wniosek, że przywóz z Chin po cenach dumpingowych miał negatywny wpływ na sytuację przemysłu Unii i powodował zagrożenie wystąpieniem istotnej szkody dla przemysłu Unii, podczas gdy inne czynniki nie były w stanie złagodzić takiego związku przyczynowego.

(114)

CPCIF twierdziło, że Komisja nie wykazała związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych a zagrożeniem wystąpieniem szkody ze strony tego przywozu. Według CPCIF (i bez przeprowadzenia szczegółowej analizy w tym zakresie) w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych brakowało istotnej analizy i nie przedstawiono żadnego elementu związku przyczynowego popartego wystarczającymi dowodami wykazującymi, że wielkość przywozu lub poziomy cen były odpowiedzialne za negatywny wpływ na przemysł Unii. CPCIF powtórzyło swój argument po ujawnieniu ostatecznych ustaleń.

(115)

Komisja odniosła się do sekcji 6 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, określającej powody, dla których stwierdzono, że związek przyczynowy został ustalony w sposób wymagany prawem.

(116)

Svepol twierdził, że Komisja nie wykazała istnienia pozytywnego związku przyczynowego między domniemanymi „niskimi cenami przywozu z Chin” w IV kwartale 2022 r. i I kwartale 2023 r. oraz tłumieniem cen przemysłu Unii, które doprowadziło do znacznego pogorszenia rentowności przemysłu Unii w ostatnim kwartale OD, a pozostałymi stratami w I kwartale 2023 r. W odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń Svepol utrzymywał, że Komisja nie wyjaśniła, w jaki sposób w pierwszych trzech kwartałach 2022 r., czyli w okresie najwyższej wielkości przywozu oraz niskiego poziomu cen importowych, producenci unijni byli w stanie uzyskiwać najlepsze wyniki i odpierać tłumienie cen. Pomimo analizy przedstawionej w motywie 117 CPCIF zasugerowało również w swojej odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń, że stwierdzenie o presji w kierunku obniżania cen na unijnym rynku PET w związku z utrzymującym się niskim popytem nie znajduje odzwierciedlenia w analizie Komisji.

(117)

Jak określono w motywie 249 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, poziom produkcji i wykorzystanie mocy produkcyjnych przemysłu Unii odnotowały w okresie objętym dochodzeniem znaczny spadek, tuż po okresie, w którym zaobserwowano znaczny wzrost przywozu z Chin. Podczas gdy przemysł Unii był w stanie odeprzeć rosnący przywóz po cenach dumpingowych z Chin w pierwszych trzech kwartałach OD, utrzymując rentowną działalność związaną z PET i stosunkowo stabilną wielkość sprzedaży unijnej, było to spowodowane wzrostem popytu ze strony klientów w pierwszej połowie OD. Jednak gdy tylko popyt i wielkość sprzedaży w Unii zaczęły spadać, a unijne wskaźniki operacyjne gwałtownie spadły, presja ze strony przywozu z Chin po cenach dumpingowych osiągnęła niezrównoważone poziomy i doprowadziła do pogorszenia sytuacji producentów unijnych pod koniec OD i w okresie po OD (zob. motyw 223 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych), co odzwierciedlało spadek cen sprzedaży i ujemną rentowność. W związku z tym należycie ustalono pozytywny związek przyczynowy między przywozem z Chin a znacznym pogorszeniem sytuacji przemysłu Unii, a argument Svepolu został odrzucony.

(118)

CPCIF stwierdziło, że stwierdzenie przez Komisję zagrożenia wystąpieniem szkody opierało się na ustaleniach Komisji z IV kwartału 2022 r. i okresu po OD, różniących się od ustaleń dotyczących okresu badanego, w którym nie stwierdzono szkody. Według CPCIF, dokonując oceny wpływu przywozu z Chin przez producentów unijnych, porównano jednak ten przywóz z ogólnymi tendencjami przywozu w okresie badanym, zamiast skupić się konkretnie na IV kwartale 2022 r. i okresie po OD. CPCIF powtórzyło swój argument po ujawnieniu ostatecznych ustaleń.

(119)

Argument CPCIF był błędny. Po pierwsze, jak wynika z sekcji 5 i 6 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych (zwłaszcza motywów 210, 212, 213, 222, 223, 230, 233, 244-247, 252, 255), oczywiste jest, że określenie zagrożenia wyrządzającego szkodę zależy od zbadania tendencji w okresie objętym dochodzeniem, ze szczególnym uwzględnieniem zmian kwartalnych. Jednocześnie, zgodnie z motywem 207 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja dokonała również przeglądu danych dotyczących okresu badanego w celu lepszego zrozumienia sytuacji przemysłu Unii w dłuższym okresie, co doprowadziło do stwierdzenia zagrożenia wyrządzającego szkodę. Po drugie, w szczególności w odniesieniu do przywozu z ChRL przez skarżące przedsiębiorstwa, wbrew twierdzeniom CPCIF, jak określono w motywie 252 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja oceniła sytuację w odniesieniu do OD, jak również w odniesieniu do IV kwartału 2022 r. Ponadto, jak wskazano w tabeli 14 w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych i w tabeli 1 w niniejszym rozporządzeniu, dane liczbowe dotyczące I-II kw. 2023 r., które wykazały, że przywóz dokonywany przez przemysł Unii stanowił [10-20] % całkowitego przywozu z Chin, nie były w stanie osłabić związku przyczynowego. W związku z tym argument CPCIF został odrzucony.

(120)

Po wprowadzeniu środków tymczasowych CPCIF starało się wykazać przestawienie się z PET pierwotnego na PET pochodzący z recyklingu, porównując dane kwartalne za okres od IV kwartału 2022 r. do I kwartału 2023 r. dla obu segmentów. CPCIF powtórzyło ten argument po ujawnieniu ostatecznych ustaleń. UNESDA powtórzyła również swój argument dotyczący zastąpienia vPET rPET, co doprowadziło do utraty sprzedaży przez producentów vPET.

(121)

Po pierwsze, Komisja odniosła się do wniosków zawartych w motywie 254 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, które pozostają aktualne. Po drugie, jak wskazano w motywie 49, dane dotyczące produkcji rPET za I kwartał 2023 r. zaktualizowano z uwzględnieniem najnowszych dostępnych danych Wood Mackenzie, dokonując korekt w dół w odniesieniu do produkcji rPET. Po trzecie, nawet przy uwzględnieniu pierwotnych danych liczbowych, tymczasowe wykorzystanie produkcji rPET wynikające z działań UE na rzecz zrównoważonego rozwoju nie może w wiarygodny sposób osłabić analizy zagrożenia wystąpieniem szkody w tym przypadku ani osłabić związku przyczynowego ze względu na wielkość segmentu przemysłu Unii rPET i jego wpływ na wskaźniki gospodarcze w okresie badanym, w OD lub w okresie po OD. W każdym razie CPCIF i UNESDA nie wykazały, w jaki sposób tymczasowe zrównoważenie spadku produkcji vPET przez zwiększenie produkcji rPET w okresie, w którym stwierdzono już zagrożenie wystąpieniem szkody, w jakikolwiek sposób wpłynęłoby na związek przyczynowy w tym przypadku.

(122)

Svepol twierdził, że Komisja oceniła jedynie wielkość i ceny przywozu z państw trzecich w całym OD, nie analizując sytuacji w odniesieniu do tego przywozu pod względem cen i wielkości w IV kwartale 2022 r. i I kwartale 2023 r. Według Svepolu nie było podstaw do stwierdzenia, że przywóz z państw trzecich nie osłabił związku przyczynowego między przywozem z ChRL a zagrożeniem wystąpieniem szkody dla przemysłu Unii. Na poparcie tego twierdzenia Svepol argumentował, że przywóz z Turcji, Wietnamu i Egiptu wzrósł w okresie od IV kwartału 2022 r. do I kwartału 2023 r. i był łącznie o 80 000 ton wyższy niż przywóz z ChRL w tym okresie. Svepol powtórzył swoje argumenty po ujawnieniu ostatecznych ustaleń, dodając, że Komisja powinna również uwzględnić dane dotyczące przywozu z państw trzecich za II i III kwartał 2023 r. W tym samym duchu, według CPCIF, w ocenie przywozu z państw trzecich Komisja powinna była uwzględnić dane dotyczące przywozu za IV kwartał 2022 r. i dane dotyczące okresu po OD. W swojej analizie CPCIF odniosło się do znacznego wzrostu przywozu z Egiptu w 2023 r. oraz do najnowszych danych dotyczących przywozu (czerwiec - wrzesień 2023 r.), wskazując, że wielkość i tempo wzrostu przywozu z różnych innych państw trzecich znacznie przewyższają wartość przypisaną ChRL. CPCIF powtórzyło swój argument po ujawnieniu ostatecznych ustaleń. Również UNESDA argumentowała po ujawnieniu ostatecznych ustaleń, że w 2023 r. ceny importowe czterech spośród głównych państw będących dostawcami (Indonezji, Pakistanu, Wietnamu i Omanu) - które to państwa odpowiadały za 29,5 % przywozu do Unii - były niższe niż cena przywozu z Chin (skąd pochodziło 19,7 % przywozu do Unii). Świadczyło to zdaniem UNESDA o tym, że poziomów cen w Unii nie można przypisać Chinom.

(123)

W kontekście ustalenia zagrożenia wystąpieniem szkody przywóz z dużych państw wywozu innych niż ChRL należy oceniać nie tylko w całym OD, ale także na bardziej szczegółowym poziomie i kwartalnie w OD i po nim.

(124)

W tym kontekście w pierwszych trzech kwartałach 2022 r., poprzedzających ustalenie zagrożenia wystąpieniem szkody i tłumienie cen unijnych, przywóz z państw trzecich był znacznie wyższy niż przywóz pochodzący z ChRL. Ponadto żadna z tych cen przywozu z „innych państw trzecich” nie była niższa od cen unijnych w trzecim kwartale, bezpośrednio poprzedzającym znaczne pogorszenie sytuacji przemysłu Unii. Ponadto, chociaż udział w rynku tego przywozu był stosunkowo stabilny w okresie od 2022 r. do I kwartału 2023 r., udział w rynku przywozu z Chin, z wyłączeniem przywozu dokonywanego przez przemysł Unii, wzrósł do [12-13] % w I kwartale 2023 r. (w porównaniu z [4,5-5,5] % obserwowanym w I kwartale 2022 r. lub w IV kwartale 2022 r.), gdy zagrożenie wyrządzeniem szkody już istniało. W związku z tym, biorąc pod uwagę poziom cen i stabilność udziału w rynku przywozu z innych państw trzecich w okresie od 2022 r. do I kwartału 2023 r. w porównaniu z przywozem z Chin, ustalono, że przywóz z państw trzecich (Turcji, Egiptu i Wietnamu) nie mógł zatem osłabić związku przyczynowego między przywozem z Chin po cenach dumpingowych a stwierdzonym zagrożeniem wystąpieniem szkody dla przemysłu Unii, jak określono w motywie 259 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Jeśli chodzi o analizę najnowszych danych dotyczących przywozu przeprowadzoną przez CPCIF i UNESDA, efekt mrożący wszczęcia niniejszego dochodzenia (zob. motyw 68 niniejszego rozporządzenia) sprawił, że analiza takich najnowszych danych, porównanie z chińskimi danymi dotyczącymi przywozu do Unii oraz wnioski dotyczące wpływu na ceny w Unii były niereprezentatywne. W związku z tym argumenty Svepolu, CPCIF i UNESDA zostały oddalone.

(125)

CPCIF stwierdziło, że Komisja nie dostarczyła żadnych kwartalnych danych dotyczących kosztów produkcji przemysłu Unii w OD i w późniejszym okresie po OD, a zatem analiza związku przyczynowego w tym zakresie była spekulatywna i nie wynikała z zebranych dowodów. Ponadto CPCIF twierdziło, że przed IV kwartałem 2022 r. odnotowano bezprecedensowy wzrost kosztów produkcji PET, co uniemożliwiło producentom unijnym dostosowanie cen sprzedaży, w szczególności w świetle równoczesnego spadku popytu. Na poparcie swojego twierdzenia CPCIF odniosło się do nagłej i nadzwyczajnej eskalacji cen energii elektrycznej, gazu i PTA we wrześniu 2022 r.

(126)

Po pierwsze, kwartalne dane dotyczące kosztów produkcji producentów unijnych w OD i w kolejnym okresie po OD, przedstawione w tabeli 1 i tabeli 2, potwierdzają ustalenia Komisji zawarte w motywie 265 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Analiza kwartalna wykazała, że chociaż koszt produkcji w drugim i trzecim kwartale 2022 r. wzrósł prawie do poziomu obserwowanego w IV kwartale, producenci unijni byli w stanie ustalić ceny sprzedaży w tym okresie (II-III kw. 2022 r.) znacznie powyżej poziomu ich kosztów produkcji. W IV kwartale 2022 r. i I-III kw. 2023 r. producenci unijni byli jednak zmuszeni do sprzedaży poniżej kosztów w wyniku presji wywieranej przez przywóz z Chin po cenach dumpingowych. Po drugie, argument CPCIF, zgodnie z którym nastąpił gwałtowny i znaczący wzrost cen surowców i energii tuż przed IV kwartałem 2022 r. lub na początku tego kwartału, nie znalazł poparcia w zweryfikowanych danych dotyczących kosztów produkcji. Koszty produkcji przemysłu Unii praktycznie nie zmieniły się między III a IV kwartałem 2022 r. (wzrost o 4 %), co sprawia, że argument CPCIF jest bezzasadny.

(127)

Wnioski zawarte w motywach 270-271 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostały potwierdzone.

(128)

Odwołując się do motywu 163 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych oraz dostosowania ceny CIF eksporterów w odniesieniu do kosztów ponoszonych po przywozie, Svepol zapytał Komisję, dlaczego jego koszty ponoszone po przywozie były niereprezentatywne w niniejszym dochodzeniu. Należy zauważyć, że Svepol zadeklarował jako koszty ponoszone po przywozie koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne przedsiębiorstwa, jak również koszty transportu do klientów po odprawie celnej. Żadnej kategorii kosztów wymienionych przez Svepol nie można jednak uznać za koszty, w odniesieniu do których dokonano korekty w kontekście obliczania podcięcia cenowego i marginesu szkody.

(129)

PET Europe uznało, że wykorzystanie minimalnego zysku docelowego było nieuzasadnione, i powtórzyło swój argument po ujawnieniu ostatecznych ustaleń. Chociaż zastosowany zysk docelowy na poziomie 6 % stanowi minimum przewidziane w przepisach prawa, jak określono w motywie 275 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, według PET Europe nie odzwierciedla on potrzeb przemysłu Unii, który jest kapitałochłonny. Skarżący powołał się na narzędzie monitorowania rynku CSI, na podstawie którego rentowność w sektorze chemicznym wynosiła 14,73 % (marża przed opodatkowaniem) i zauważyła, że do celów konstruowania wartości normalnej w tym przypadku Komisja zastosowała marżę zysku w wysokości 14,84 %. PET Europe stwierdziło następnie, że do celów niniejszego dochodzenia odpowiednia jest docelowa marża zysku wynosząca co najmniej 14 %.

(130)

Po pierwsze, PET uznaje się za towar, jak również przypomniano w innych środkach obejmujących przywóz tego produktu - zob. motyw 170 rozporządzenia (UE) 2019/1286 (14) - a producenci unijni zazwyczaj osiągają rentowność poniżej minimum przewidziane w przepisach prawa. Świadczą o tym dane z pierwszych dwóch lat okresu badanego (2,9 % w 2019 r. i 0,3 % w 2020 r.), a także z poprzedniego dochodzenia, w którym rentowność przemysłu Unii osiągnęła odpowiednio 3 % w 2017 r. i 3,7 % w okresie od kwietnia 2017 r. do marca 2018 r. (zob. motyw 160 rozporządzenia (UE) 2019/1286). Ponadto dane dotyczące rentowności z systemu monitorowania rynku CSI dotyczyły sektora produkcji chemicznej, a nie sektora tworzyw sztucznych i gumy, w przypadku którego rentowność wyniosła 5,13 % w III kwartale 2023 r. (okres, do którego odnosi się PET Europe). Wreszcie marża zysku wykorzystana do skonstruowania wartości normalnej dotyczyła zysku osiągniętego w reprezentatywnym kraju określonym w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, którego to zysku nie można wykorzystać jako wartość odniesienia dla zysku docelowego producentów przemysłu Unii. W związku z powyższym argument PET Europe został odrzucony.

(131)

Jak określono w art. 9 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia podstawowego oraz biorąc pod uwagę fakt, że Komisja nie rejestrowała przywozu w okresie wcześniejszego informowania, Komisja przeanalizowała zmiany wielkości przywozu, aby ustalić, czy w okresie wcześniejszego informowania miał miejsce dalszy znaczny wzrost przywozu objętego dochodzeniem, a co za tym idzie - aby przy określaniu marginesu szkody uwzględnić dodatkową szkodę spowodowaną takim wzrostem.

(132)

Jak wynika z danych zawartych w bazie danych systemu Surveillance 3, wielkości przywozu z ChRL w ciągu czterotygodniowego okresu wcześniejszego informowania były o 42 % niższe niż średnie wielkości przywozu w okresie objętym dochodzeniem w tym samym okresie czterech tygodni. Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że w okresie wcześniejszego informowania nie miał miejsca znaczny wzrost przywozu objętego dochodzeniem.

(133)

Komisja nie dostosowała zatem poziomu usuwającego szkodę w tym względzie i wobec braku uwag potwierdza się motyw 279 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(134)

W wyniku powyższej oceny wysokości ostatecznego cła antydumpingowego powinny zostać ustalone zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w sposób przedstawiony poniżej:

(135)

Oprócz oceny przedstawionej w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych należy zauważyć, że po OD w 2023 r. kilku producentów unijnych tymczasowo ograniczyło lub całkowicie wstrzymało swoją produkcję w odpowiedzi na trudną sytuację spowodowaną przywozem towarów po cenach dumpingowych. W związku z tym w przypadku braku środków poważnie zagrożone byłoby nie tylko istnienie sektora PET w Unii, ale również stabilność dostaw PET dla użytkowników PET.

(136)

Ze względu na brak uwag dotyczących interesu przemysłu unijnego potwierdzono wniosek zawarty w motywie 284 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(137)

Użytkownicy powtórzyli w swojej odpowiedzi na ujawnienie tymczasowych ustaleń, że w analizie interesu Unii należy uwzględnić następujące fakty: (i) PET jako odsetek kosztów produkcji wahał się od 30 % do 60 % w przypadku producentów wody butelkowanej i od 14 % do 30 % w przypadku producentów napojów bezalkoholowych, a zatem miał duży wpływ na działalność i rentowność użytkowników, (ii) wymogi wynikające z dyrektywy w sprawie produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych (tj. nakrętki przymocowane do butelek od lipca 2024 r. i włączenie 25 % rPET do plastikowych butelek na napoje od 2025 r. do 30 % do 2030 r.) oraz rozporządzenia w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych wiążą się z wyższymi kosztami rPET, ponieważ cena rPET zmienia się zgodnie z ceną vPET, ale jest znacznie wyższa, oraz (iii) fakt, że wzrost sektora rPET jest chroniony przed konkurencją z PET z ChRL ze względu na istniejące i przyszłe ramy regulacyjne, takie jak dyrektywa SUP i zatwierdzanie przez EFSA (15) rPET przeznaczonych do kontaktu z żywnością. W swojej odpowiedzi na ostateczne ujawnienie UNESDA argumentowała, że nałożenie ceł antydumpingowych byłoby zaporowe w odniesieniu do przywozu PET z Chin, powołując się na nałożenie w 2022 r. na Indie stawki celnej dla kraju najbardziej uprzywilejowanego (stawki KNU) w wysokości 6,5 %, a następnie zanik przywozu PET z Indii w 2023 r.

(138)

Komisja przyznała, że PET jest największym składnikiem kosztów dla użytkowników PET. Zgodnie z motywem 294 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych nałożone cła ustala się jednak na poziomie umożliwiającym użytkownikom i importerom dalszy przywóz PET z ChRL po rozsądnych cenach. Ponieważ cła ustala się na poziomie 6,6 %, nawet jeśli PET stanowił 14-60 % kosztów produkcji użytkowników, poziom ceł nie powinien mieć efektu zaporowego ani istotnego wpływu na wdrażanie i realizację celów zrównoważonego rozwoju i mógłby zostać wchłonięty przez użytkowników, którzy chcą nadal pozyskiwać materiały z ChRL. Ponadto dostawy można zapewnić od innych producentów, takich jak przemysł Unii i inne państwa trzecie, m.in. Turcja, Wietnam i Egipt. Co się tyczy dokonanego przez UNESDA porównania z wprowadzeniem stawki KNU dla przywozu z Indii, co rzekomo doprowadziło do zaniku przywozu do Unii, należy zauważyć, że przywóz PET z Chin podlegał wspólnej stawce celnej w wysokości 6,5 % już przed rozpoczęciem niniejszego dochodzenia, co nie przeszkodziło mu w przejęciu znacznego udziału w rynku unijnym.

(139)

Komisja nie zakwestionowała również faktu, że użytkownicy PET niższego szczebla działają w trudnym otoczeniu regulacyjnym i makroekonomicznym, ponieważ muszą dokonywać dodatkowych inwestycji lub ponosić dodatkowe koszty w celu spełnienia i wdrożenia wymogów, między innymi w związku z dyrektywą w sprawie produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych i rozporządzeniem w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych. Istnienie tych wymogów regulacyjnych, podobnie jak innych czynników, które wpływają na koszt PET (np. cena surowców lub presja ze strony nabywców), nie mogłoby jednak zagrozić równym warunkom działania na unijnym rynku PET wyższego szczebla przez zaradzenie sytuacji dumpingu wyrządzającego szkodę, w szczególności gdy niekorzystny wpływ ceł antydumpingowych na użytkowników uznaje się za nieznaczny.

(140)

Jeśli chodzi o segment rPET, choć segment ten rozwija się również ze względu na unijne wymogi w zakresie zrównoważonego rozwoju, z pewnością nie był on chroniony przed nieuczciwą konkurencją ze strony Chin. Ramy regulacyjne nie wykluczały wprowadzania chińskiego rPET po cenach dumpingowych do Unii - wręcz przeciwnie, program na rzecz zrównoważonego rozwoju jedynie zachęcałby do napływu chińskich rPET, a chińscy eksporterzy nie mają możliwości ubiegania się o zatwierdzenie regulacyjne przez EFSA (ani uzyskania takiego zatwierdzenia).

(141)

Ponadto użytkownicy podkreślili, że wprowadzenie ceł antydumpingowych w tym przypadku negatywnie wpłynie na warunki konkurencji, ponieważ po stronie dostawcy rynek jest zdominowany przez producenta unijnego, przedsiębiorstwo Indorama, a środki usunęłyby jedyne duże państwo trzecie, które nie jest zdominowane przez Indoramę. UNESDA powtórzyła ten argument po ujawnieniu ostatecznych ustaleń, dodając, że wpływ środków antydumpingowych na ceny będzie większy ze względu na oligopolistyczną strukturę rynku. Również Svepol argumentował w odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń, że nałożenie ceł antydumpingowych oprócz wspólnego cła utrudniłoby chińskim eksporterom dostęp do rynku unijnego, szczególnie zważywszy na przywóz po niskich cenach z innych państw trzecich.

(142)

Po pierwsze, dostęp do rynku Unii nie zostanie uniemożliwiony w przypadku przywozu z Chin po uczciwych cenach. Po drugie - unijny przemysł PET składa się z co najmniej ośmiu niezależnych podmiotów prowadzących produkcję vPET i ponad pięćdziesięciu producentów rPET, a więc wbrew twierdzeniu UNESDA nie można uznać, że rynek unijny ma strukturę o cechach oligopolu. Ponadto, chociaż Indorama może mieć silną pozycję w Unii i na światowym rynku PET, duże państwa wywozu takie jak Wietnam, Korea Południowa czy Turcja i ich producenci stanowią zdrową konkurencję dla podmiotów Indoramy. Użytkownicy nie przedstawili również żadnych uzasadnionych dowodów na to, że państwa te nie byłyby w stanie zaspokoić popytu ze strony unijnych użytkowników i importerów.

(143)

W odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń Svepol stwierdził, że alternatywne rynki eksportowe nie byłyby w stanie wywierać presji konkurencyjnej, która zagrażałaby dominującej pozycji Indoramy na rynku unijnym. W tym samym duchu UNESDA argumentowała, że przywóz z Wietnamu i Korei nie wystarczyłby do przeciwdziałania powstającej koncentracji rynku. Twierdzenia te nie były poparte żadnymi faktami, w szczególności w świetle statystyk dotyczących przywozu za 2023 r., z których wynika między innymi, że przywóz z Wietnamu do Unii był o 5 punktów procentowych wyższy niż przywóz z Turcji (rynku, na którym Indorama również jest obecna, choć nie jest jedynym dostawcą) i 5,6 punktów procentowych wyższy niż przywóz z Egiptu (rynku zdominowanego przez Indoramę). Statystyki te wyraźnie wskazują na zdrową konkurencję, jaką dla przedsiębiorstw Indoramy stanowią alternatywne rynki eksportowe. Z tego względu argument Svepolu musiał zostać odrzucony.

(144)

Użytkownicy odnieśli się ponadto do zatrudnienia w sektorze napojów jako jednego z kluczowych elementów wymagających rozważenia i powtórzyli to stanowisko w odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń. Przemysł wykorzystujący produkt objęty postępowaniem twierdził, że znajduje się w trudnej sytuacji, ponieważ (i) znaczny wzrost kosztów w 2022 r. wpłynął na poziom zatrudnienia, (ii) cena PET wzrosła podwójnie w porównaniu ze wszystkimi innymi kosztami oraz (iii) odnotowano stagnację cen sprzedaży (produktów z opakowaniami z PET). Szczególny nacisk położono na MŚP, które odpowiadają za 95 % sektora wody butelkowanej stanowiącego z kolei 37 % zużycia PET do żywności i które są bardziej narażone na inflację i borykają się z wyższym udziałem kosztów PET w całkowitych kosztach produkcji. Svepol stwierdził również, że nałożenie ceł antydumpingowych miałoby katastrofalne skutki dla unijnego przemysłu niższego szczebla, stwarzając zagrożenie dla tysięcy unijnych miejsc pracy, a także dla konsumentów w UE, ponieważ doprowadziłoby do wzrostu cen napojów butelkowanych w kontekście kryzysu związanego z kosztami życia i wysoką inflacją, podczas gdy sytuacja producentów PET prawdopodobnie nie poprawiłaby się po przyjęciu środków antydumpingowych, również biorąc pod uwagę, że rentowność producentów unijnych nadal spadała pomimo bardzo niskiego przywozu z Chin. W odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń Svepol utrzymywał, że Komisja nie wyjaśniła, dlaczego przywiązuje większą wagę do stosunkowo bardzo niewielkiego zatrudnienia w unijnym przemyśle PET, ignorując jednocześnie zagrożenie dla 300 tys. miejsc pracy w przemyśle użytkowników unijnych.

(145)

Niekorzystny wpływ ceł antydumpingowych na zatrudnienie w przemyśle napojów uznano za nieznaczny z powodów określonych w motywie 138 powyżej. Odległe i niemierzalne ryzyko dla zatrudnienia w przemyśle wykorzystującym produkt objęty postępowaniem nie mogło przeważać nad kwestią rozwiązania szczególnej sytuacji dumpingu wyrządzającego szkodę stwierdzoną na rynku PET wyższego szczebla. Jeśli chodzi o interes konsumentów unijnych, choć nie zakwestionowano, że stoją oni w obliczu inflacji i rosnących kosztów życia, trudno jest zrozumieć, w jaki sposób odczuliby oni wpływ cła antydumpingowego czy to w sytuacji, gdy cena surowca do produkcji opakowań PET spada, czy też gdy użytkownicy PET, jak sami utrzymują, nie są w stanie przenieść żadnych podwyżek cen (w tym hipotetycznego wzrostu spowodowanego nałożeniem cła antydumpingowego) na nabywców, takich jak sieci handlowe.

(146)

Użytkownicy twierdzili ponadto, że poziom rentowności producentów vPET był znacznie wyższy niż poziom rentowności użytkowników. UNESDA powtórzyła ten argument po ujawnieniu ostatecznych ustaleń, w odniesieniu do lat 2019-2022. Twierdzenie to nie zostało jednak uzasadnione w odniesieniu do końcowej części OD oraz okresu po OD i nie mogło zostać utrzymane w kontekście obecnej sytuacji producentów unijnych ponoszących straty.

(147)

Użytkownicy odnieśli się również do problemów i zakłóceń w dostawach PET pochodzących od unijnych producentów PET w okresie badanym jako jednego z elementów, które należy ocenić w ramach analizy interesu Unii. Po ostatecznym ujawnieniu UNESDA stwierdziła, że zakłócenia związane były z oligopolistyczną strukturą rynku. Komisja stwierdziła, że stabilność unijnego sektora PET oraz sprawiedliwe ceny przywozu z państw trzecich mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia stabilności dostaw dla przemysłu wykorzystującego produkt objęty postępowaniem oraz dla złagodzenia skutków wszelkich przyszłych incydentów siły wyższej lub innych problemów związanych z dostawami PET. Ponadto unijny przemysł PET obejmuje co najmniej osiem niezależnych podmiotów prowadzących produkcję vPET i ponad pięćdziesiąt producentów rPET, a więc wbrew twierdzeniu UNESDA nie można uznać, że rynek unijny ma strukturę o cechach oligopolu.

(148)

Użytkownicy odnieśli się również do braku możliwości przeniesienia bezprecedensowych podwyżek cen PET na swoich klientów oraz negatywnego wpływu na ich już i tak niską, a nawet ujemną rentowność, co było powiązane z potrzebą uniknięcia dalszej inflacji w sektorze dóbr konsumpcyjnych. Po ostatecznym ujawnieniu UNESDA utrzymywała, że środki antydumpingowe doprowadzą do wzrostu cen vPET i rPET w Unii, a także do wzrostu przywozu vPET, zdominowanego przez Indoramę.

(149)

Jak określono w motywie 291 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, użytkownicy PET mają do dyspozycji alternatywne źródła dostaw. Ponadto, chociaż cena PET w Unii może wzrosnąć w wyniku środków antydumpingowych, istnieje wiele innych czynników poważnie wpływających na kształtowanie się ceny PET, takie jak wahania ceny ropy naftowej - podstawy ceny PTA i głównego surowca do produkcji PET - cena mediów lub zmniejszanie zapasów PET. Jak zauważono w tym przypadku, cena PET wahała się w obu kierunkach, przy czym ceny z 2023 r. były co najmniej 15-30 % niższe niż ceny z 2022 r. W świetle tych wahań i obecnej ceny PET argument ten należało odrzucić.

(150)

Podsumowując, w powyższej analizie różnych elementów mających wpływ na przemysł wykorzystujący produkt objęty postępowaniem odniesiono się do obaw wyrażonych przez ten przemysł i inne zainteresowane strony w związku z ewentualną niejednoznacznością, brakiem jasności lub pominięciem niektórych faktów w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych.

(151)

Zdaniem Svepolu Komisja powinna uwzględnić uwagi dotyczące interesu Unii przedłożone przez zainteresowane strony przed przyjęciem jakichkolwiek środków ostatecznych. Svepol dodał również, że Komisja błędnie stwierdziła w motywach 288 i 291 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, że żywica PET stanowi 15 % ostatecznych kosztów preformy.

(152)

Po pierwsze, w kontekście motywów 288 i 291 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych Komisja odniosła się do informacji pochodzących bezpośrednio z uwag przedstawionych przez stowarzyszenie użytkowników (UNESDA). Po drugie, Komisja należycie odniosła się do wszystkich uwag zainteresowanych stron zawartych w niniejszym rozporządzeniu i w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, podkreślając szeroko zakrojone aspekty interesu poszczególnych zainteresowanych stron, i doszła do jasnego i umotywowanego wniosku, który jest identyczny z wnioskiem przedstawionym w motywach 294-297 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(153)

Wnioski zawarte w motywach 294-297 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostały potwierdzone.

(154)

Biorąc pod uwagę wnioski dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody, związku przyczynowego, poziomu środków i interesu Unii oraz uwzględniając art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, należy wprowadzić ostateczne środki antydumpingowe, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi Unii przez przywóz produktu objętego postępowaniem po cenach dumpingowych.

(155)

W związku z powyższym stawki ostatecznego cła antydumpingowego, wyrażone w cenach CIF na granicy Unii przed ocleniem, powinny być następujące:

(156)

Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały ustanowione na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną w toku dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Te stawki celne mają więc zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego dochodzeniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz produkowanego przez wymienione podmioty prawne. Przywóz produktu objętego postępowaniem, wyprodukowanego przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, nie powinien podlegać powyższym stawkom, lecz stawce cła mającej zastosowanie do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(157)

Przedsiębiorstwo może zwrócić się o zastosowanie indywidualnych stawek cła antydumpingowego w przypadku zmiany jego nazwy. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji (16). Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki należności celnej, która ma do niego zastosowanie, rozporządzenie dotyczące zmiany nazwy zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(158)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące właściwe stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Przedsiębiorstwa, na które nałożono indywidualne cła antydumpingowe, muszą przedstawić ważną fakturę handlową organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, powinien zostać objęty cłem antydumpingowym obowiązującym wobec „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(159)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich powinny bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniającą wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.

(160)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu, szczególnie po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę struktury handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach można wszcząć dochodzenie w sprawie obejścia środków, o ile spełnione zostaną odpowiednie warunki. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych i nałożenia ogólnokrajowego cła.

(161)

W celu zapewnienia należytego egzekwowania ceł antydumpingowych cło antydumpingowe dotyczące wszystkich pozostałych przedsiębiorstw należy stosować nie tylko w odniesieniu do niewspółpracujących producentów eksportujących w ramach niniejszego dochodzenia, ale również do producentów, którzy nie prowadzili wywozu do Unii w trakcie okresu objętego dochodzeniem.

(162)

Producenci eksportujący, którzy nie dokonywali wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii w okresie objętym dochodzeniem, powinni mieć możliwość złożenia wniosku do Komisji o objęcie ich stawką cła antydumpingowego ustaloną dla przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą. Komisja powinna przychylić się do tego wniosku pod warunkiem spełnienia trzech warunków. Nowy producent eksportujący musiałby wykazać, że: (i) nie dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii w okresie objętym dochodzeniem; (ii) nie jest powiązany z producentem eksportującym, który dokonywał takiego wywozu; oraz (iii) dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem po okresie objętym dochodzeniem lub przyjął nieodwołalne zobowiązanie umowne do wywozu znacznej ilości tego produktu.

(163)

W świetle ustaleń w niniejszej sprawie i biorąc pod uwagę, że nie można było stwierdzić, iż w przypadku braku środków tymczasowych zagrożenie wystąpieniem szkody przekształciłoby się w istotną szkodę, Komisja uważa, że zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia podstawowego kwoty zabezpieczone w postaci tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem w sprawie ceł tymczasowych powinny zostać zwolnione.

(164)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia 2018/1046 (17), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę oprocentowania stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(165)

Komitet ustanowiony w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036 nie wydał opinii w sprawie środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu,