(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń. W art. 10 ust. 2 tego rozporządzenia przewidziano ponowną ocenę dodatków dopuszczonych na mocy dyrektywy Rady 70/524/EWG (2).

(2)

Substancja nalewka z sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) została dopuszczona bez ograniczeń czasowych zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG jako dodatek paszowy dla wszystkich gatunków zwierząt. Substancja ta została następnie wpisana do rejestru dodatków paszowych jako istniejący produkt zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożono wniosek o udzielenie zezwolenia na nalewkę z sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt. Wnioskodawca wystąpił o sklasyfikowanie dodatku w kategorii „dodatki sensoryczne” i w grupie funkcjonalnej „substancje aromatyzujące” oraz o zezwolenie na jego stosowanie również w wodzie do pojenia. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) w opinii z dnia 4 lipca 2023 r. (3) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania nalewka z sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) jest bezpieczna dla wszystkich gatunków zwierząt, konsumentów oraz środowiska. Urząd doszedł ponadto do wniosku, że dalsze wykazywanie skuteczności nie jest konieczne, ponieważ gałęzie sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) są stosowane do aromatyzowania żywności i są uważane za podobne pod względem składu do materiału źródłowego wykorzystywanego do produkcji nalewki. Stwierdzono, że nalewkę z sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) należy uznać za działającą drażniąco na skórę i oczy, jak i uczulająco na skórę i drogi oddechowe. Urząd zweryfikował również sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)

W związku z powyższym Komisja uznaje, że nalewka z sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) spełnia warunki przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. Należy zatem zezwolić na stosowanie tej substancji. Komisja uważa, że należy zastosować odpowiednie środki ochronne, aby zapobiec szkodliwym skutkom dla zdrowia użytkowników dodatku.

(6)

Ponadto aby umożliwić lepszą kontrolę, środki aromatyzujące powinny być dodawane do pasz w formie premiksów. Komisja uważa, że w odniesieniu do nalewki z sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) względy bezpieczeństwa nie wymagają ustalenia maksymalnych poziomów. Aby umożliwić lepszą kontrolę, na etykietach dodatku należy wskazać zalecaną maksymalną zawartość. W razie przekroczenia zalecanej zawartości maksymalnej stosowne informacje powinny być podawane na etykietach przedmiotowych premiksów.

(7)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 nie przewiduje zezwolenia na stosowanie „substancji aromatyzujących” w wodzie do pojenia. W związku z tym stosowanie tego dodatku w wodzie do pojenia nie powinno być dozwolone.

(8)

Ponieważ względy bezpieczeństwa nie wymagają natychmiastowego zastosowania zmian w warunkach zezwolenia na stosowanie nalewki z sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.), należy przewidzieć okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zezwolenia.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,