(1)

W następstwie dochodzenia antydumpingowego („pierwotne dochodzenie”) przywóz płytek ceramicznych pochodzących z Indii i Turcji podlega środkom antydumpingowym wprowadzonym rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2023/265 (2) („rozporządzenie pierwotne”). Cła antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu z Indii wynoszą od 6,7 % do 8,7 %, natomiast środki antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu z Turcji - od 4,8 % do 20,9 %.

(2)

Lavish Granito Limited i jego spółki powiązane zgłosiły się na początku postępowania przygotowawczego i zostały włączone do próby. Jak wyjaśniono w motywach 202 i 208 rozporządzenia pierwotnego, w odniesieniu do grupy Lavish nie stwierdzono dumpingu. W związku z tym w art. 1 ust. 3 rozporządzenia pierwotnego określono, że cła antydumpingowe nie mają zastosowania do wywozu realizowanego przez spółki wchodzące w skład grupy Lavish.

(3)

16 lutego 2023 r. grupa Lavish i jej spółki powiązane („wnioskodawcy”) złożyły wniosek o włączenie Silk Ceramics i Luxgres Ceramica LLP („Silk i Luxgres”) do wykazu producentów eksportujących, którzy są częścią grupy Lavish (dodatkowy kod TARIC C903).

(4)

W trakcie pierwotnego dochodzenia uznano, że te dwie spółki wchodzą w skład grupy Lavish, jednak jako że produkty przez nie wytwarzane nie były wywożone do Unii w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem (1 lipca 2020 r. do 30 czerwca 2021 r.), ich nazw nie wymieniono wśród przedsiębiorstw należących do grupy Lavish w art. 1 ust. 3 rozporządzenia pierwotnego.

(5)

Komisja przeanalizowała informacje dostarczone przez Silk i Luxgres w kontekście pierwotnego dochodzenia oraz w uwagach z 16 lutego 2023 r. Zwróciła się do stron z wnioskiem o dodatkowe informacje i je otrzymała.

(6)

Na tej podstawie Komisja potwierdziła, że te dwie spółki są powiązane z Lavish Granito Pvt Ltd., Lavish Ceramics, Lakme Vitrified LLP i Liva Ceramics oraz że w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem nie wywoziły one wytwarzanych przez siebie płytek ceramicznych do Unii. Komisja była ponadto w stanie ustalić, że spółki te zaczęły wywozić wytwarzane przez siebie płytki ceramiczne do Unii po okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. Komisja potwierdziła również, że wielkość sprzedaży w UE realizowanej przez te dwie spółki i ceny po okresie objętym dochodzeniem nie miały żadnego wpływu na ustalenia dotyczące polityki cenowej grupy Lavish dokonane w trakcie dochodzenia. Komisja zauważyła również, że te dwie spółki współpracowały w trakcie pierwotnego dochodzenia - jedna jako krajowy producent/przedsiębiorca, a druga jako powiązany producent, który rozpoczął działalność po okresie objętym dochodzeniem - oraz że obie spółki były uznawane za część grupy Lavish.

(7)

Biorąc pod uwagę ustalenia przedstawione w powyższych motywach oraz zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, Komisja uznała za stosowne zmienić art. 1 ust. 3 rozporządzenia pierwotnego przez dodanie Silk Ceramics i Luxgres Ceramica LLP do podmiotów wchodzących w skład grupy Lavish wymienionych pod dodatkowym kodem TARIC C903.

(8)

30 sierpnia 2023 r. Komisja ujawniła swoje ustalenia wnioskodawcom i przemysłowi Unii.

(9)

W odpowiedzi na wniosek w dniach 25 października i 1 grudnia 2023 r. (3) odbyły się posiedzenia wyjaśniające, podczas których przemysł Unii powtórzył swoje uwagi wcześniej już przedstawione na piśmie, które podsumowano i do których odniesiono się poniżej, a po posiedzeniach wyjaśniających przedłożył pisemne uwagi.

(10)

Grupę Lavish powiadomiono i zaproszono do zgłoszenia uwag na temat uwag po posiedzeniu wyjaśniającym przedstawionych przez przemysł Unii.

(11)

W odpowiedzi na zarzut braku uzasadnienia (zob. motyw 14) 15 grudnia 2023 r. Komisja dokonała dodatkowego ujawnienia, przedstawiając podstawę prawną jej wniosków, która została nieumyślnie pominięta podczas pierwszego ujawnienia informacji. Wszystkim zainteresowanym stronom ponownie umożliwiono zgłoszenie uwag do ujawnionych ustaleń.

(12)

Grupa Lavish przedstawiła swoje uwagi 20 grudnia 2023 r., natomiast przemysł Unii nie przedstawił żadnych uwag w odniesieniu do tego dodatkowego ujawnienia.

(13)

W następnej sekcji odniesiono się do wszystkich uwag otrzymanych w trakcie dochodzenia.

(14)

W uwagach z 18 września 2023 r. przemysł Unii twierdził, że dwa przedsiębiorstwa powiązane z grupą Lavish powinny być objęte cłem rezydualnym, dopóki nie zostaną poddane należytej ocenie zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, i odniósł się do sprawy DS505 (Stany Zjednoczone - środki wyrównawcze w odniesieniu do papieru superkalandrowanego z Kanady) (4). Przemysł Unii odniósł się również do jednej z wypowiedzi Komisji podczas ujawnienia, a mianowicie: „wielkość sprzedaży i ceny w UE po okresie objętym dochodzeniem nie miały żadnego wpływu na ustalenia dotyczące polityki cenowej grupy Lavish dokonane w trakcie dochodzenia”, i zauważył, że „polityka cenowa” nie jest w ogóle zdefiniowana w rozporządzeniu podstawowym. Przemysł Unii twierdził ponadto, że Komisja powinna była przeprowadzić ocenę wartości normalnej w odniesieniu do wszystkich sześciu producentów eksportujących, którzy tworzyli grupę Lavish, tj. czterech, którzy byli objęci pierwotnym dochodzeniem, oraz przedsiębiorstw Silk i Luxgres.

(15)

Komisja nie zgadza się z twierdzeniem, że nie przedstawiła wystarczającego uzasadnienia. Zasadnicze fakty, które stanowiły podstawę decyzji Komisji, są jednoznaczne: 1) dwie spółki stanowiły część grupy Lavish; 2) w okresie objętym dochodzeniem nie dokonywały one wywozu; 3) wywóz dokonywany przez grupę Lavish nie jest objęty środkami antydumpingowymi. Komisja wyjaśniła również w trakcie drugiego ujawnienia, że dwie spółki współpracowały w trakcie pierwotnego dochodzenia - jedna jako krajowy producent/przedsiębiorca, a druga jako producent, który nie prowadził jeszcze działalności w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. W istocie z uwag z 18 września jasno wynika, że przemysł Unii w pełni rozumiał uzasadnienie przedstawione przez Komisję, jednak nie zgadzał się z faktem, że grupa, której nie uznano za dokonującą sprzedaży po cenach dumpingowych, może dowolnie organizować swoją działalność. Fakt, że - w świetle konkluzji zespołu orzekającego WTO w sprawie dotyczącej wołowiny i ryżu (5) - grupa Lavish została wyłączona ze środków zgodnie z art. 9 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, nie został zakwestionowany przez przemysł Unii.

(16)

Powołanie się przez przemysł Unii na orzecznictwo WTO, aby poprzeć swoją argumentację, że dwie spółki należące do grupy Lavish powinny zostać objęte cłem rezydualnym do chwili przeprowadzenia przeglądu pod kątem nowego eksportera, uznano za nieuzasadnione, ponieważ okoliczności faktyczne towarzyszące obu sprawom diametralnie się różnią. Faktem jest, że grupa Lavish nie jest objęta środkami, a wobec Silk i Luxgres prowadzone są dochodzenia.

(17)

W odniesieniu do swojego stwierdzenia dotyczącego polityki cenowej grupy Lavish Komisja wyjaśniła, że w żadnym wypadku nie była prawnie zobowiązana do przeprowadzenia analizy cen, aby dojść do wniosków podanych w ujawnionych informacjach, tj. że Silk i Luxgres, jako podmioty wchodzące w skład grupy Lavish, musiały zostać wyraźnie wyłączone ze środków wprowadzonych rozporządzeniem pierwotnym (zob. motyw 15).

(18)

Ponadto argument przedstawiony przez przemysł Unii w uwagach po posiedzeniu wyjaśniającym, zgodnie z którym ogólny dokument ujawniający informacje z dnia 30 sierpnia 2023 r. nigdy nie odnosił się do sprawy dotyczącej wołowiny i ryżu, uznano za nieuzasadniony. Podczas drugiego ujawnienia Komisja przedstawiła podstawę prawną obecnej zmiany rozporządzenia pierwotnego, tj. art. 14 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Jak stwierdził Trybunał (6), przepis ten uprawnia Komisję do określenia kryteriów dotyczących poboru ceł antydumpingowych. W przedmiotowej sprawie, przez zmianę rozporządzenia pierwotnego, Komisja wyjaśnia organom celnym, że nie należy pobierać ceł antydumpingowych w odniesieniu do wywozu realizowanego przez dwie odnośne spółki, gdyż należą one do grupy Lavish. Ponadto dumping obliczono dla grup spółek, a środki stosowano do wszystkich powiązanych spółek według tej samej stawki. Argument przemysłu Unii, że obie spółki, które wchodzą w skład grupy Lavish, należy traktować jako nowych eksporterów, uznano nie tylko za nieuzasadniony - w szczególności zważywszy na to, że w pierwotnej sprawie spółki te były objęte dochodzeniem - lecz również za nie do przyjęcia z prawnego punktu widzenia, ponieważ przegląd musiałby objąć wszystkie spółki należące do grupy oraz, jak zauważono w motywie 15, grupa Lavish została wyłączona ze środków antydumpingowych i nie może być objęta przeglądem. Przemysł Unii odniósł się krytycznie do stanowiska Komisji, lecz nie przedstawił alternatywnego rozwiązania zgodnego z obecnie obowiązującymi ramami prawnymi.

(19)

W związku z powyższym argumenty te zostały odrzucone.

(20)

Przemysł Unii stwierdził ponadto, że nie udzielono mu w odpowiednim terminie dostępu do dokumentacji udostępnionej do wglądu.

(21)

Jak zauważono powyżej, grupa Lavish nie podlega środkom antydumpingowym i w związku z tym Komisja nie miała podstawy prawnej, aby rozszerzyć środki na dwie spółki należące do grupy. Aby zapewnić przejrzystość, Komisja ujawniła jednak przemysłowi Unii swój zamiar dokonania zmiany rozporządzenia pierwotnego przed jej opublikowaniem. Przemysłowi Unii udostępniono wszystkie istotne informacje, przy zachowaniu poufności, i zapewniono mu wystarczająco dużo czasu na przedstawienie uwag na temat ujawnienia informacji i dokumentacji udostępnionej do wglądu. Przemysłowi Unii zapewniono dwie formalne okazje do przedstawienia uwag dotyczących ujawnienia informacji oraz wyznaczono dwa terminy posiedzeń wyjaśniających. Ogółem przemysł Unii miał 34 dni - od 8 września 2023 r. do 12 października 2023 r. - na zbadanie dokumentacji i przedstawienie swoich ostatecznych uwag; ze względu na charakter przedmiotowej sprawy termin ten był w zupełności wystarczający na pełne wykonanie przysługującego przemysłowi prawa do obrony. Fakt, iż przemysł Unii nie przedstawił żadnych uwag po drugim ujawnieniu informacji, również potwierdza, że był on zaznajomiony ze wszystkimi faktami i w pełni rozumiał przesłanki, jakimi kierowała się Komisja przy podejmowaniu decyzji. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(22)

Przemysł Unii twierdził ponadto, że wnioskodawcy dostarczyli wprowadzających w błąd informacji na temat konkretnej roli i działalności gospodarczej każdej spółki powiązanej w ramach grupy Lavish. Twierdził również, że wniosek, do którego doszła Komisja, aby włączyć Silk i Luxgres do kodu TARIC mającego już zastosowanie do czterech producentów eksportujących objętych wcześniej dochodzeniem, był błędny w świetle domniemanego braku współpracy Luxgres Ceramica LLP w pierwotnym dochodzeniu. Argument ten powtórzono w uwagach po posiedzeniu wyjaśniającym z 6 grudnia 2023 r., mimo że na posiedzeniu z 1 grudnia 2023 r. Komisja wyjaśniła już, że obie spółki współpracowały w trakcie dochodzenia. Przemysł Unii przedstawił również szereg pytań/argumentów dotyczących pierwotnego dochodzenia, np. twierdząc, że nie może zrozumieć, które przedsiębiorstwa lub którą część grupy poddano weryfikacji w trakcie pierwotnego dochodzenia. W tym względzie grupa Lavish zgłosiła, że Silk i Luxgres współpracowały w trakcie całego pierwotnego dochodzenia. W szczególności Silk przedłożył odpowiedzi na kwestionariusz eksportera w systemie TRON, które zostały sprawdzone przez Komisję w trakcie weryfikacji na miejscu. Jak wskazała grupa Lavish, Komisja przeprowadziła również weryfikację na miejscu obiektów Luxgres. Grupa Lavish stwierdziła ponadto, że zarówno spółka Silk, jak i Luxgres były powiązane z grupą Lavish.

(23)

Przeprowadzona przez przemysł Unii ocena dokumentacji udostępnionej do wglądu była nieprawidłowa. W trakcie drugiego ujawnienia informacji Komisja wyjaśniła, że obie spółki współpracowały podczas pierwotnego dochodzenia jako podmioty należące do grupy Lavish. Komisja była w stanie dokładnie ocenić konkretne działania każdej spółki należącej do grupy Lavish w ramach oceny przeprowadzonej na miejscu. W szczególności Komisja była w stanie ocenić, że Silk i Luxgres były powiązane z innymi właściwymi podmiotami w grupie i nie wywoziły płytek ceramicznych do Unii w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. Co najważniejsze, Komisja zauważyła, że obecne postępowanie ma na celu prawidłowe nałożenie stawki mającej zastosowanie do kilku spółek należących do grupy Lavish, a nie przegląd ustaleń dokonanych podczas pierwotnego dochodzenia. Jeżeli przemysł Unii miał jakiekolwiek pytania dotyczące współpracy grupy podczas pierwotnego dochodzenia, powinien był je przedstawić podczas pierwotnego postępowania. W istocie, gdyby dwie powiązane spółki nie współpracowały, grupa Lavish jako całość mogła zostać wtedy objęta zakresem art. 18 rozporządzenia podstawowego (dostępne fakty). Dlatego też twierdzenia te zostały oddalone.

(24)

W swoich uwagach po posiedzeniu wyjaśniającym z 6 grudnia 2023 r. przemysł Unii twierdził ponadto, że jeżeli dwie spółki zostałyby włączone do grupy Lavish w zmienionym rozporządzeniu, skuteczność unijnych środków antydumpingowych zostałaby znacznie ograniczona, co z kolei może stworzyć możliwości do funkcjonowania jako platforma inwestycji dla innych przedsiębiorstw, które mogłyby korzystać z zerowej stawki celnej.

(25)

Oprócz tego, że twierdzenia te mają charakter wysoce spekulacyjny i są całkowicie oderwane od faktów obecnie poddawanych ocenie, Komisja przypomniała, iż stwierdzono, że grupa Lavish nie stosuje dumpingu i w związku z tym jej działalność nie jest objęta żadnymi ograniczeniami prawnymi. Zarzuty przemysłu Unii, że grupa Lavish obchodzi obowiązujące środki antydumpingowe przez wywożenie do Unii produktów wytwarzanych przez dwóch nowych producentów, są mylne: grupa Lavish nie jest objęta środkami, a zatem nie może obchodzić (nieistniejących) środków. Jeżeli przemysł Unii dysponuje dowodami, że grupa Lavish rozpoczęła stosowanie dumpingu na rynku unijnym po wprowadzeniu pierwotnych środków i taka praktyka powoduje szkodę dla przemysłu Unii, musi złożyć skargę na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego skierowaną do Komisji, która ponownie przeprowadzi dochodzenie w sprawie grupy Lavish (w zakresie dumpingu, szkody i związku przyczynowego).

(26)

Ponadto twierdzenie przemysłu Unii, że ogólnie nowi eksporterzy powiązani z grupami objętymi środkami ochrony handlu są zobowiązani do zapłaty cła rezydualnego, jest nieprawidłowe. Nowi eksporterzy należący do grup włączonych do próby podczas pierwotnego dochodzenia zostaliby objęci stawką cła obowiązującą w odniesieniu do grupy, chyba że spełnione zostaną warunki dotyczące przeglądu na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. W takim przypadku nowa stawka zostałaby obliczona na podstawie nowej struktury eksportu w grupie. Z drugiej strony nowi eksporterzy powiązani z przedsiębiorstwami nieobjętymi próbą wymienionymi w załączniku w wykazie współpracujących producentów eksportujących (nieobjętych próbą) zostaliby objęci stawką obowiązującą w odniesieniu do przedsiębiorstw współpracujących, jeżeli Komisja potwierdziłaby, że były one częścią grupy, która współpracowała, i nie prowadziły wywozu do Unii w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. W każdym wypadku żaden z tych dwóch scenariuszy nie ma zastosowania do grupy Lavish, która, jak wyjaśniono powyżej, nie jest objęta przedmiotowym środkiem antydumpingowym.

(27)

W związku z tym powyższe argumenty przemysłu Unii zostały odrzucone.

(28)

Przemysł Unii twierdzi również, że ustalenia Komisji ujawnione stronom niniejszego postępowania nie są spójne z ustaleniami zawartymi w odpowiedzi na rzekomo identyczny wniosek złożony przez inną stronę włączoną do próby w pierwotnym dochodzeniu. Przemysł Unii zauważył, że Komisja w odniesieniu do wniosku złożonego przez grupę Conor nie zatwierdziła włączenia do rozporządzenia pierwotnego dwóch producentów eksportujących Coral Plus Ceramic Private Limited i Cyan Granito LLP. Argument ten powtórzono w uwagach po posiedzeniu wyjaśniającym z 6 grudnia 2023 r.

(29)

Argument ten należało odrzucić. Sytuacji obu grup nie można porównywać, ponieważ wywóz realizowany przez grupę Conor jest objęty środkiem antydumpingowym wprowadzonym rozporządzeniem pierwotnym, zaś wywóz grupy Lavish nie podlega takiemu środkowi. Co więcej, rezydualne cło antydumpingowe mające zastosowanie do producentów eksportujących w Indiach opierało się na stawce celnej ustalonej dla grupy Conor i było równe tej stawce. Innymi słowy, wniosek ten był bezprzedmiotowy. W związku z tym obie grupy potraktowano w różny sposób.

(30)

Przemysł Unii przedłożył alternatywny wniosek o przeprowadzenie przeglądu spółek Silk i Luxgres na podstawie art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, twierdząc, że podczas pierwotnego dochodzenia uznano, że przedsiębiorstwa te nie wchodzą w skład grupy Lavish. Komisja zauważyła, że po pierwsze twierdzenie, że spółki uznano za nienależące do grupy Lavish, jest błędne. Uznano, że spółki te nie są producentami eksportującymi, ponieważ nie dokonywały one wywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem. Nie tylko uznano je za część grupy Lavish, lecz również dane (marża zysku ze sprzedaży płytek ceramicznych) jednej ze spółek (będącej przedsiębiorcą w okresie objętym dochodzeniem) wykorzystano do obliczenia marginesu dumpingu w odniesieniu do grupy. Po drugie, zgodnie z art. 11 ust. 4 akapit czwarty, przeglądu na podstawie art. 11 ust. 4 nie można przeprowadzić, jeżeli cła nałożono na podstawie art. 9 ust. 6, tj. gdy przeprowadzono kontrolę wyrywkową. Rozwiązanie zaproponowane przez przemysł Unii byłoby zatem niespójne z rozporządzeniem podstawowym.

(31)

Komisja zauważyła ponadto, że w swoich uwagach po posiedzeniu wyjaśniającym przemysł Unii w niewłaściwy sposób przedstawił niektóre z wyjaśnień udzielonych mu przez służby Komisji.

(32)

Po pierwsze przemysł Unii twierdził, że w trakcie posiedzenia wyjaśniającego Komisja dostarczyła nieprawdziwych informacji na temat metodyki zwykle stosowanej do obliczania dumpingu. Przemysł Unii twierdził ponadto, że służby zapytały go, dlaczego skarżący nie zakwestionowali obliczenia marginesu dumpingu grupy Lavish w czasie, gdy miał on miejsce. Wskazał również, że nie wiedział o istnieniu dwóch spółek, nie mógł więc zakwestionować obliczenia dumpingu.

(33)

W odniesieniu do metodyki zwykle stosowanej do obliczenia dumpingu Komisja zauważyła, że kwestionując prawidłowość oświadczenia służb, przemysł Unii odwołał się do bardzo wyjątkowego przykładu podanego przez służby w trakcie posiedzenia wyjaśniającego. W istocie, jak wyjaśniły służby, margines dumpingu dla grupy jest co do zasady obliczany w podziale na podmioty prawne, a następnie ostateczny margines dumpingu opiera się na średniej ważonej marginesów każdego z podmiotów. W wyjątkowych przypadkach, np. gdy niektóre spółki należące do grupy prowadzą wyłącznie sprzedaż krajową, a inne dokonują wyłącznie wywozu, porównania dokonuje się między ogólną wartością normalną grupy a ogólnymi cenami eksportowymi grupy. Przypadek żelazokrzemu (7) wymieniony przez przemysł Unii w uwagach po posiedzeniu wyjaśniającym tak naprawdę potwierdza prawidłowość wyjaśnień otrzymanych w trakcie posiedzenia. W tym przypadku zmiana metodyki była uzasadniona, ponieważ nowa struktura grupy umożliwi[ł]a identyfikację poszczególnych producentów w grupie w odniesieniu do sprzedaży i produkcji, a zatem zagregowanie nie było już konieczne. Interpretacja przez przemysł Unii wyjaśnień otrzymanych podczas posiedzenia wyjaśniającego jest zatem fałszywa i wprowadzająca w błąd i w związku z tym została odrzucona.

(34)

Po drugie służby Komisji nie zapytały, dlaczego przemysł Unii nie zakwestionował marginesu dumpingu. W odpowiedzi na argumenty przedstawione w trakcie posiedzenia wyjaśniającego służby Komisji stwierdziły, że metodykę wykorzystaną do obliczenia marginesu dumpingu w trakcie pierwotnego dochodzenia należało zakwestionować podczas tego dochodzenia, a nie w ramach obecnego postępowania. W każdym wypadku twierdzenie, że przemysł Unii nie mógł zakwestionować obliczenia dumpingu w pierwotnej sprawie, gdyż nie wiedział o istnieniu dwóch spółek do czasu ujawnienia informacji w niniejszym postępowaniu, jest nieprawdziwe, gdyż w dokumentacji udostępnionej do wglądu dotyczącej pierwotnej sprawy od 14 grudnia 2021 r., tj. jeden dzień po wszczęciu postępowania, można znaleźć szereg dokumentów, w których odnoszono się do dwóch spółek należących do grupy Lavish.

(35)

W uwagach z 20 grudnia 2023 r. grupa Lavish powtórzyła, że włączenie spółek Silk i Luxgres jako część grupy Lavish było zgodne z rozporządzeniem podstawowym i Komisja powinna przystąpić do opublikowania proponowanej zmiany i włączyć spółki Silk i Luxgres jako część grupy Lavish. Grupa Lavish zwróciła się do Komisji z wnioskiem o podjęcie działań w trybie przyspieszonym, aby uniknąć wszelkich niedogodności dla importerów i użytkowników w Unii.

(36)

Jak przedstawiono w poprzednich motywach, Komisja zgodziła się z opinią wyrażoną przez grupę Lavish.

(37)

Biorąc pod uwagę ustalenia przedstawione w powyższych motywach, Komisja uznała za stosowne zmienić art. 1 ust. 3 rozporządzenia pierwotnego przez dodanie Silk Ceramics i Luxgres Ceramica LLP do podmiotów wchodzących w skład grupy Lavish wymienionych pod dodatkowym kodem TARIC C903.

(38)

Dodatkowy kod TARIC C903, wcześniej przypisany do Lavish Granito Pvt Ltd., Lavish Ceramics, Lakme Vitrified LLP. i Liva Ceramics, powinien mieć również zastosowanie do Silk Ceramics i Luxgres Ceramica LLP od dnia 11 lutego 2023 r.

(39)

Komitet ustanowiony w art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego nie wydał opinii w sprawie środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu,