(1)

W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/1851 (2) ustanowiono jednolite kryteria na potrzeby określania jednorodności ekspozycji bazowych w ramach prostych, przejrzystych i standardowych sekurytyzacji.

(2)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/557 (3) zmieniło rozporządzenie (UE) 2017/2402, aby zapewnić, by unijne ramy dotyczące sekurytyzacji oferowały dodatkowe narzędzie wspierania ożywienia gospodarczego w następstwie kryzysu wywołanego przez pandemię COVID-19, między innymi przez wprowadzenie możliwości uznawania sekurytyzacji bilansowych za sekurytyzacje STS.

(3)

Inaczej niż w przypadku tradycyjnych sekurytyzacji, ekspozycje sekurytyzowane w ramach sekurytyzacji bilansowej w każdym przypadku są nadal ujmowane w bilansie jednostki inicjującej. Aby ekspozycje w ramach sekurytyzacji mogły zostać uznane za jednorodne zgodnie z kryterium jednorodności, o którym mowa w art. 1 lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/1851, sekurytyzowane ekspozycje powinny być objęte podobnymi procedurami obsługi, w tym w zakresie monitorowania i pobierania należności gotówkowych oraz administrowania tymi należnościami, niezależnie od tego, czy są one nadal ujmowane w bilansie jednostki inicjującej, jak w przypadku sekurytyzacji bilansowych, czy też w bilansie jednostki specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji, jak w przypadku tradycyjnych sekurytyzacji. Z tego względu w art. 1 lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/1851 należy skreślić odniesienie do „strony aktywów jednostki specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji”.

(4)

W przypadku gdy ekspozycje bazowe posiadają podobne cechy, a powiązane ryzyka bazowe ekspozycji wobec przedsiębiorstw i ekspozycji wobec osób fizycznych są oceniane na podstawie wspólnych metod i parametrów, ekspozycje te powinny być ujmowane w tej samej kategorii aktywów.

(5)

Jednostki inicjujące lub pierwotni kredytodawcy mogą, w przypadku stosunków umownych z przedsiębiorstwami, oceniać ryzyko kredytowe kredytów na zakup samochodu lub umów leasingu samochodów oraz należności z tytułu kart kredytowych przy zastosowaniu podejścia bardziej przypominającego podejście mające zastosowanie w przypadku ekspozycji wobec osób fizycznych niż podejście, które ma zastosowanie w przypadku ekspozycji wobec przedsiębiorstw. Z tego względu w przypadku tych kategorii aktywów należy zmienić wykaz kryteriów jednorodności związanych z rodzajem dłużnika.

(6)

Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do sekurytyzacji wyemitowanych w dniu 6 marca 2024 r. lub po tej dacie. Aby jednak nie zakłócać istniejących umów zawartych przed ustanowieniem zmienionych kryteriów jednorodności, należy zapewnić tymczasowy system w odniesieniu do tych umów.

(7)

Jedną z głównych zasad leżących u podstawy zmian rozporządzenia (UE) 2017/2402 wprowadzonych rozporządzeniem (UE) 2021/557 było zapewnienie wysokiego stopnia spójności między wymogami STS dla sekurytyzacji bilansowych STS a istniejącymi już wymogami STS dla sekurytyzacji ABCP i sekurytyzacji innych niż ABCP. W związku z tym przepisy dotyczące określania jednorodności ekspozycji bazowych w sekurytyzacjach bilansowych STS powinny być w możliwie największym stopniu dostosowane do przepisów, które już istnieją w odniesieniu do spełniających wymogi STS sekurytyzacji ABCP i sekurytyzacji innych niż ABCP. Aby ułatwić kompleksową ocenę wszystkich przepisów dotyczących określania jednorodności ekspozycji bazowych oraz zapewnić łatwy dostęp do tych przepisów stronom, które podlegają odpowiednim obowiązkom, należy w jednym rozporządzeniu połączyć regulacyjne standardy techniczne dotyczące jednorodności ustanowione dla spełniających wymogi STS sekurytyzacji ABCP, sekurytyzacji innych niż ABCP oraz sekurytyzacji bilansowych.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2019/1851.

(9)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowią projekty regulacyjnych standardów technicznych, które Europejski Urząd Nadzoru Bankowego opracował w ścisłej współpracy z Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych oraz Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych i przedłożył następnie Komisji.

(10)

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektów regulacyjnych standardów technicznych, które stanowią podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (4),