(1)

W wyroku z dnia 1 czerwca 2017 r. w sprawie T-442/12 Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd przeciwko Radzie Sąd Unii Europejskiej („Sąd”) stwierdził nieważność rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 626/2012 (2) nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz kwasu winowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („przedmiotowe rozporządzenie”), w zakresie, w jakim ma ono zastosowanie do chińskiego producenta eksportującego Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd. („Changmao”).

(2)

Dnia 7 września 2017 r. Komisja Europejska („Komisja”) opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawiadomienie (3) („zawiadomienie z 2017 r.”) informujące o wznowieniu dochodzenia antydumpingowego dotyczącego przywozu kwasu winowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, które to dochodzenie doprowadziło do przyjęcia rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 626/2012, w zakresie, w jakim dotyczy ono Changmao, w związku z wyrokiem z dnia 1 czerwca 2017 r. w sprawie T-442/12 (4) („wyrok w sprawie Changmao”).

(3)

Wspomnianym zawiadomieniem wznowiono dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu kwasu winowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, które doprowadziło do przyjęcia rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 626/2012 („dochodzenie przeglądowe”), w zakresie, w jakim dotyczyło ono Changmao.

(4)

Wyrokiem z dnia 3 maja 2018 r. w sprawie T-431/12, Distillerie Bonollo SpA i in./Rada Unii Europejskiej (5), oraz wyrokiem z dnia 3 grudnia 2020 r. w sprawie C-461/18 P, Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd/Distillerie Bonollo SpA i in. (6), („wyroki w sprawie Bonollo”) stwierdzono nieważność przedmiotowego rozporządzenia w odniesieniu do zarówno do Changmao, jak i Ninghai Organic Chemical Factory.

(5)

Przedmiotowe rozporządzenie doprowadziło do zwiększenia cła antydumpingowego nałożonego na dwóch producentów eksportujących (Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd, z 10,1 % do 13,1 % oraz Ninghai Organic Chemical Factory, z 4,7 % do 8,3 %) w następstwie przeglądu okresowego przeprowadzonego na wniosek kilku producentów unijnych.

(6)

W szczególności Sąd ustalił, że w dochodzeniu przeglądowym Rada obliczyła wartość normalną dotyczącą kwasu winowego na podstawie kosztów produkcji w Argentynie, podczas gdy podczas pierwotnego dochodzenia Rada obliczyła wartość normalną na podstawie argentyńskich cen sprzedaży krajowej.

(7)

Sąd stwierdził, że stanowiło to zmianę metodyki w rozumieniu art. 11 ust. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (7).

(8)

Sąd unieważnił przedmiotowe rozporządzenie w całości, ale, na wniosek producentów unijnych, utrzymał wyższe cło antydumpingowe nałożone na jednego producenta eksportującego (Ninghai Organic Chemical Factory).

(9)

W dniu 16 grudnia 2021 r. Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nowe zawiadomienie (8) („zawiadomienie z 2021 r.”) dotyczące wyroku z dnia 3 grudnia 2020 r. w sprawie C-461/18 P.

(10)

Zawiadomieniem z 2021 r. rozszerzono zakres zawiadomienia z 2017 r., aby wdrożyć ustalenia zawarte w wyrokach w sprawie Bonollo.

(11)

W zawiadomieniach z 2017 r. i z 2021 r. Komisja wezwała zainteresowane strony, by skontaktowały się z nią w celu wzięcia udziału we wznowionych postępowaniach. Komisja wyraźnie poinformowała też producentów eksportujących, producentów unijnych oraz rząd Chin o wznowieniu dochodzenia i zaprosiła ich do wzięcia w nim udziału.

(12)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(13)

Komisja otrzymała od Changmao jedną odpowiedź na zawiadomienie z 2017 r.; w odpowiedzi tej Changmao przedstawiło swoją opinię na temat wznowienia postępowania i ujawnienia informacji niezbędnych do wykonania wyroku Sądu. Komisja nie podjęła jednak żadnych dalszych działań w związku z zawiadomieniem z 2017 r. w oczekiwaniu na wyroki w sprawie Bonollo.

(14)

W dniu opublikowania zawiadomienia o wszczęciu Komisja zamieściła również notę do akt jawnych dotyczącą wznowienia dochodzenia i zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat najwłaściwszej metody, którą należałoby zastosować w celu zapewnienia obiektywnego porównania między ceną eksportową kwasu DL-winowego dwóch chińskich producentów eksportujących i cenami krajowymi kwasu L(+)-winowego w Argentynie.

(15)

Komisja otrzymała odpowiedź od przemysłu Unii. W odpowiedzi tej nie przedstawiono jednak odpowiedniej metodyki, którą należałoby zastosować w celu zapewnienia obiektywnego porównania między dwoma rodzajami produktu, przedstawiono natomiast sugestię, że Komisja powinna wyłączyć kwas DL-winowy z zakresu produktu.

(16)

W wyroku w sprawie Changmao stwierdzono nieważność rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 626/2012 w odniesieniu do Changmao, ponieważ Komisja nie zapewniła temu producentowi prawa do obrony, tj. nie ujawniła pewnych informacji w kontekście obliczania wartości normalnej.

(17)

Zobowiązanie dotyczące wykonania wyroku w sprawie Changmao zostało jednak zastąpione zobowiązaniami dotyczącymi wykonania wyroków w sprawie Bonollo, którymi nakazano ponowne obliczenie wartości normalnej.

(18)

W świetle wyroku w sprawie T-650/17, Jinan Meide Casting Co. Ltd/Komisja (9), aby zastosować się do wyroków w sprawie Bonollo, konieczne było dostosowanie w celu zapewnienia obiektywnego porównania ceny eksportowej kwasu DL-winowego dwóch chińskich producentów eksportujących z cenami krajowymi kwasu L(+)-winowego w Argentynie.

(19)

W dochodzeniu, które doprowadziło do przyjęcia rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 626/2012 („dochodzenie przeglądowe”) jako państwo analogiczne i źródło wartości normalnej wybrano Argentynę.

(20)

W okresie objętym pierwotnym dochodzeniem chińscy producenci dokonywali wywozu dwóch rodzajów produktu do Unii Europejskiej, a mianowicie kwasu L(+)-winowego i kwasu DL-winowego.

(21)

Jednakże producent w państwie analogicznym wytwarzał i sprzedawał wyłącznie kwas L(+)-winowy i nie produkował kwasu DL-winowego.

(22)

Ceny eksportowe chińskich producentów eksportujących obliczono w trakcie dochodzenia przeglądowego; wartość normalną producenta z państwa analogicznego, tj. z Argentyny, opartą na cenach sprzedaży krajowej kwasu L(+)-winowego również ustalono w trakcie dochodzenia przeglądowego.

(23)

Dostosowanie na podstawie art. 2 ust. 10 lit. a) wykorzystane w dochodzeniu przeglądowym do porównania chińskich cen eksportowych z cenami sprzedaży krajowej w Argentynie opierało się jednak na cenach, które mogły być cenami dumpingowymi i były stosowane w państwie nieposiadającym gospodarki rynkowej.

(24)

Zgodnie z wyrokiem w sprawie Jinan Meide takie ceny nie mogą stanowić podstawy racjonalnego oszacowania wartości rynkowej różnic we właściwościach fizycznych ze względu na podejrzenie, że nie są wynikiem normalnych mechanizmów rynkowych.

(25)

Komisja potrzebowała zatem zgodnego z prawem i racjonalnego szacunku wartości rynkowej różnicy cen między dwoma rodzajami produktu na podstawie art. 2 ust. 10 lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu obliczenia marginesu dumpingu dla dwóch chińskich producentów eksportujących oraz obliczenia rezydualnego marginesu dumpingu.

(26)

Wobec braku uwag od zainteresowanych stron Komisja rozważyła kilka wariantów racjonalnego oszacowania wartości rynkowej różnicy cen między dwoma rodzajami kwasu winowego, uwzględniając fakt, że wykorzystanie dostępnych danych dotyczących różnicy cen figurujących w aktach i opartych na chińskich cenach eksportowych, byłoby sprzeczne z wymogami wyroku w sprawie Jinan Meide.

(27)

Komisja znalazła producenta kwasu DL-winowego w Indiach, nie znalazła jednak dowodów dotyczących produkcji kwasu L(+)-winowego.

(28)

Komisja skontaktowała się również z delegaturą Unii w Nowym Delhi, której to delegaturze udało się ustalić ceny reklamowane zarówno kwasu DL-winowego, jak i kwasu L(+)- winowego sprzedawanego na indyjskim rynku krajowym.

(29)

Dane dotyczące przywozu wskazują jednak, że niemal cały kwas L(+)-winowy sprzedawany na indyjskim rynku krajowym pochodzi z Chin, w związku z czym odnośnych danych nie można wykorzystać jako podstawy racjonalnego oszacowania wartości rynkowej różnicy między dwoma rodzajami produktu.

(30)

Komisji nie znalazła innego kraju, w którym produkowano i sprzedawano by zarówno kwas DL-winowy, jak i kwas L(+)-winowy, ani nie uzyskała od którejkolwiek z zainteresowanych stron wskazówek dotyczących ewentualnych źródeł takich danych.

(31)

Komisja wzięła również pod uwagę dane z poprzednich dochodzeń w sprawie kwasu winowego, w przypadku których producentom eksportującym przyznano traktowanie na zasadach rynkowych („MET”), ale analiza tych danych nie ujawniła żadnej prawidłowości, która umożliwiałby racjonalne oszacowanie wartości rynkowej na chińskim rynku krajowym do celów dostosowania na podstawie art. 2 ust. 10 lit. a).

(32)

Komisja stwierdziła zatem, że nie można usunąć błędów wskazanych w obliczeniu wartości normalnej, w związku z brakiem rzetelnych danych do celów dostosowania na podstawie art. 2 ust. 10 lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(33)

Oznacza to, że obowiązujące cła kształtowały się w następująco:

(34)

W dniu 29 września 2022 r. Komisja opublikowała zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu środków obowiązujących w odniesieniu do przywozu kwasu winowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (11).

(35)

Ponieważ nie wpłynął żaden wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, środki wprowadzone w odniesieniu do przywozu kwasu winowego z Chin wygasły w dniu 30 czerwca 2023 r. (12)

(36)

Biorąc pod uwagę, że nie obowiązują żadne środki, w odniesieniu do których można by zastosować wyroki Trybunału, Komisja postanowiła zakończyć wznowione dochodzenie.

(37)

Dnia 16 listopada 2023 r. Komisja ujawniła swoje ustalenia zainteresowanym stronom i wezwała do zgłaszania uwag. Nie otrzymano żadnych uwag.

(38)

Niniejsza decyzja jest zgodna z opinią Komitetu ustanowionego na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,