Artykuł 1

1. Państwa członkowskie przyjmują środki niezbędne do uniemożliwiania wjazdu na ich terytoria oraz przejazdu przez ich terytoria osób fizycznych:

umieszczonych w wykazie znajdującym się w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy wjazdu na swoje terytorium własnym obywatelom.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, mianowicie:

4. Ust. 3 ma również zastosowanie w przypadkach, gdy państwo członkowskie jest państwem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszelkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą przyznawać zwolnienia ze środków nałożonych na mocy ust. 1, jeżeli podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych lub posiedzeniach promowanych przez Unię lub organizowanych przez Unię, lub których gospodarzem jest państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, podczas których prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio promujący polityczne cele środków ograniczających.

7. Państwa członkowskie mogą też przyznać zwolnienia ze środków nałożonych na mocy ust. 1 w przypadku, gdy wjazd lub przejazd jest niezbędny do przeprowadzenia postępowania sądowego.

8. Państwo członkowskie zamierzające udzielić zwolnienia, o którym mowa w ust. 6 lub 7, powiadamia o tym Radę na piśmie. Zwolnienie uznaje się za udzielone, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie pisemny sprzeciw w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może, stanowiąc większością kwalifikowaną, postanowić o przyznaniu proponowanego zwolnienia.

9. W przypadku gdy państwo członkowskie zezwala na podstawie ust. 3, 4, 6, 7 lub 8 na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez swoje terytorium osób fizycznych wymienionych w załączniku, zezwolenie jest ściśle ograniczone do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób fizycznych, których bezpośrednio dotyczy.

Artykuł 2

1. Zamrożone zostają środki finansowe, inne aktywa finansowe i zasoby gospodarcze, będące własnością lub znajdujące się pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, osób fizycznych lub prawnych, grup, podmiotów i organów:

umieszczonych w wykazie znajdującym się w załączniku.

2. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, środków finansowych, innych aktywów finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, grupom, podmiotom oraz organom wymienionym w załączniku, lub na rzecz tych osób.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu w terminie dwóch tygodni od udzielenia takiego zezwolenia.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu w terminie dwóch tygodni od udzielenia takiego zezwolenia.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia wskazanej osobie fizycznej lub prawnej, grupie, ani wskazanemu podmiotowi lub organowi dokonania płatności należnej z tytułu umowy zawartej przed umieszczeniem danej osoby fizycznej lub prawnej, grupy, podmiotu lub organu w wykazie, pod warunkiem że odnośne państwo członkowskie ustaliło, że danej płatności nie otrzymuje - bezpośrednio ani pośrednio - osoba fizyczna lub prawna, grupa, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach z tytułu:

7. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do przekazywania, przetwarzania lub wypłacania środków finansowych, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, ani do dostarczania towarów i świadczenia usług, niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań służących zaspokojeniu podstawowych potrzeb ludzkich, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

8. Bez uszczerbku dla ust. 7 i na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań służących zaspokojeniu podstawowych potrzeb ludzkich.

9. W przypadku gdy właściwy organ w terminie 5 dni roboczych od dnia otrzymania wniosku o udzielenie zezwolenia na podstawie ust. 8 nie wyda decyzji odmownej, nie zażąda przekazania informacji ani nie powiadomi o przedłużeniu terminu, zezwolenie to uważa się za udzielone.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonym na podstawie niniejszego artykułu w terminie czterech tygodni od udzielenia takiego zezwolenia.

Artykuł 3

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „Wysokim Przedstawicielem”), sporządza i zmienia wykaz w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, zgodnie z ust. 1, wraz z uzasadnieniem, danej osobie fizycznej lub prawnej, danej grupie, podmiotowi lub organowi bezpośrednio - jeżeli adres jest znany - albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, grupie, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, zgodnie z ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub organ.

Artykuł 4

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, grup podmiotów i organów, o których mowa w art. 1 i 2.

2. W załączniku podaje się ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, grup, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować: imiona i nazwiska oraz pseudonimy, datę i miejsce urodzenia; obywatelstwo; numer paszportu i numer dowodu tożsamości; płeć; adres, jeżeli jest znany; oraz funkcja lub zawód. W przypadku osób prawnych, grup, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować: nazwę; miejsce i datę rejestracji; numer rejestracji; oraz miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 5

1. Rada i Wysoki Przedstawiciel mogą przetwarzać dane osobowe w celu wykonywania swoich zadań wynikających z niniejszej decyzji, w szczególności:

2. Rada i Wysoki Przedstawiciel mogą przetwarzać w stosownych przypadkach odpowiednie dane dotyczące przestępstw popełnionych przez osoby fizyczne wymienione w wykazie, wyroków skazujących takie osoby lub środków bezpieczeństwa dotyczących takich osób jedynie w zakresie, w jakim przetwarzanie to jest niezbędne do przygotowania załącznika.

3. Na potrzeby niniejszej decyzji Rada i Wysoki Przedstawiciel są wyznaczeni jako „administratorzy” w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (3) w celu zapewnienia, aby zainteresowane osoby fizyczne mogły korzystać ze swoich praw zgodnie z tym rozporządzeniem.

Artykuł 6

1. Nie podlegają zaspokojeniu żadne roszczenia w związku z umową lub transakcją, na których wykonanie mają wpływ, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, środki nałożone na podstawie niniejszej decyzji, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, zwłaszcza roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o spłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancji finansowej lub zabezpieczenia finansowego, w jakiejkolwiek formie, jeżeli z takimi roszczeniami wystąpiły:

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane na mocy ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, grupie, podmiocie lub organie, które dochodzą zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, grup, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszą decyzją.

Artykuł 7

Zakazuje się świadomego lub umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów określonych w niniejszej decyzji.

Artykuł 8

Aby zapewnić maksymalne oddziaływanie środków określonych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do środków przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 9

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do dnia 20 stycznia 2025 r.

Niniejsza decyzja jest przedmiotem stałego przeglądu. W stosownych przypadkach jej okres obowiązywania jest przedłużany lub jest ona zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.

Wyjątki, o których mowa w art. 2 ust. 7, 8 i 9, w odniesieniu do art. 2 ust. 1 i 2 poddawane są przeglądowi w regularnych odstępach czasu, co najmniej raz na 12 miesięcy, lub - w przypadku zasadniczej zmiany okoliczności - na pilny wniosek złożony przez państwo członkowskie, Wysokiego Przedstawiciela lub Komisję.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.