(1)

Dyrektywa 2002/56/WE stanowi, że - ze skutkiem od określonych terminów - państwa członkowskie nie mogą określać dla własnych potrzeb równoważności sadzeniaków zebranych w państwach trzecich z sadzeniakami zebranymi w Unii i spełniającymi wymogi tej dyrektywy.

(2)

Ponieważ jednak nie określono równoważności unijnej dla sadzeniaków pochodzących z państw trzecich, dyrektywą 2002/56/WE upoważniono państwa członkowskie do przedłużenia do dnia 31 marca 2024 r. okresu ważności decyzji w sprawie równoważności, które państwa te już podjęły w odniesieniu do sadzeniaków pochodzących z niektórych państw trzecich.

(3)

Jako że równoważność unijna dla sadzeniaków pochodzących z państw trzecich nadal nie została ustalona, należy dodatkowo przedłużyć okres ważności tych decyzji, aby zapobiec zakłóceniom w strukturze handlu. Ta struktura handlu jest w szczególności istotna dla tych terytoriów, na których nie ma zastosowania zakaz przywozu sadzeniaków określony w pkt 15 załącznika VI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2072 (2), ponieważ terytoriów tych nie obejmuje art. 1 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 (3).

(4)

W związku z powyższym, oraz biorąc pod uwagę inwestycje niezbędne do produkcji sadzeniaków, należy przedłużyć ten okres o 7 lat.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2002/56/WE.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,