Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2024-01-01
Wersja aktualna od 2024-01-01
obowiązujący
Alerty
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2023/2779
z dnia 6 września 2023 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria identyfikacji podmiotów z równoległego systemu bankowego, o których mowa w art. 394 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (1), w szczególności jego art. 394 ust. 4 akapit czwarty,
a także mając na uwadze, co następuje:
| (1) | Działalność parabankowa (czyli działalność w tak zwanym równoległym systemie bankowym) może prowadzić do zwiększenia ryzyka dla stabilności finansowej. Udzielanie zezwoleń i prowadzenie nadzoru zgodnie z prawem Unii pozwala ograniczyć to ryzyko. W związku z tym należy postanowić, że podmiotów, które są objęte tym systemem udzielania zezwoleń i nadzoru, nie należy uznawać za podmioty z równoległego systemu bankowego. W tym celu należy ustanowić odpowiednie przepisy unijne. |
| (2) | W trakcie niedawnego kryzysu związanego z COVID-19 fundusze rynku pieniężnego borykały się z poważnymi problemami związanymi z płynnością. Uwypukliło to fakt, że ryzyko związane z funduszami rynku pieniężnego, w szczególności w skrajnych warunkach rynkowych, nie jest w pełni ograniczone przez obowiązujące w Unii wymogi ostrożnościowe, w związku z czym może prowadzić do zwiększenia ryzyka dla stabilności finansowej. Z tego względu ekspozycje wobec funduszy rynku pieniężnego należy uznać za ekspozycje wobec podmiotów z równoległego systemu bankowego. |
| (3) | Działalność alternatywnych funduszy inwestycyjnych stosujących dźwignię finansową na znaczną skalę wiąże się z dodatkowym ryzykiem, które nie jest uznawane za odpowiednio ograniczone z perspektywy ostrożnościowej przez wymogi nałożone na zarządzających aktywami tych funduszy na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE (2). W związku z tym należy zapewnić, by instytucje traktowały alternatywne fundusze inwestycyjne jako podmioty z równoległego systemu bankowego w przypadku, gdy przedsiębiorstwa te stosują dźwignię finansową na znaczną skalę, udzielają kredytów w ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej lub dokonują na własny rachunek zakupu ekspozycji z tytułu kredytów udzielanych osobom trzecim. |
| (4) | Instytucje nie powinny uznawać za podmioty z równoległego systemu bankowego instytucji finansowych, które są traktowane jak instytucje do celów obliczania aktywów ważonych ryzykiem w ramach metody standardowej określonej w art. 119 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, gdyż takie instytucje finansowe posiadają zezwolenie na działalność wydane przez właściwe organy i są nadzorowane przez te organy oraz podlegają wymogom ostrożnościowym porównywalnym pod względem surowości z wymogami stosowanymi wobec instytucji. |
| (5) | Ze względu na ich publiczny lub częściowo publiczny charakter lub ich status spółdzielni określone podmioty są wyraźnie wyłączone z zakresu stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (3), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (4) oraz rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Z tego względu instytucje nie powinny uznawać tych podmiotów za podmioty z równoległego systemu bankowego. |
| (6) | Art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE (5) wyłącza określone zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji z zakresu stosowania tej dyrektywy ze względu na ich wielkość. Ponieważ są to małe zakłady, nie stwarzają one znaczącego ryzyka dla stabilności finansowej. Z tego względu instytucje nie powinny uznawać tych zakładów za podmioty z równoległego systemu bankowego. |
| (7) | Działalność w zakresie pośrednictwa kredytowego prowadzona przez podmioty, które wchodzą w skład grupy niefinansowej, prowadzona w imieniu innych podmiotów wchodzących w skład tej grupy niefinansowej, ma ograniczony zakres. Z tego względu podmioty te nie stwarzają znaczącego ryzyka dla stabilności finansowej i w związku z tym również nie powinny być uznawane za podmioty z równoległego systemu finansowego. |
| (8) | Podmioty, które są objęte nadzorem prowadzonym na zasadzie skonsolidowanej nad instytucjami, które podlegają wymogom ostrożnościowym określonym w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, nie powinny być identyfikowane jako podmioty z równoległego systemu bankowego, gdyż ryzyko stwarzane przez te podmioty jest uwzględnione na poziomie skonsolidowanym. |
| (9) | Podstawowe zasady efektywnego nadzoru bankowego (Basel Core Principles for effective banking supervision) odzwierciedlają zasady uzgodnione na szczeblu międzynarodowym i stanowią solidną podstawę dla regulacji, nadzoru, ładu korporacyjnego i zarządzania ryzykiem w przypadku krajowych sektorów bankowych. Instytucja z państwa trzeciego, która uzyskała zezwolenie od organu nadzoru stosującego te Podstawowe zasady efektywnego nadzoru bankowego (oraz podlega nadzorowi tego organu), nie powinna zatem stwarzać znaczącego ryzyka dla stabilności finansowej i nie powinna być identyfikowana jako podmiot z równoległego systemu bankowego. |
| (10) | Z tego samego względu jednostki zależne jednostki dominującej, która uzyskała zezwolenie i podlega nadzorowi zgodnie z Podstawowymi zasadami efektywnego nadzoru bankowego, które to jednostki zależne są objęte konsolidacją ostrożnościową i nadzorem na zasadzie skonsolidowanej prowadzonym nad tą jednostką dominującą, nie powinny być uznawane za podmioty z równoległego systemu bankowego. |
| (11) | W pkt 1, 2, 3, 6, 7, 8 i 10 załącznika I do dyrektywy 2013/36/UE wymieniono określone usługi i rodzaje działalności, które uznaje się za usługi bankowe i działalność bankową. Istnieją jednak inne usługi świadczone przez określone podmioty oraz inne rodzaje prowadzonej przez nie działalności, które są bardzo podobne do tych usług bankowych i tej działalności bankowej, w przypadku gdy są one związane z transformacją terminów zapadalności, transformacją płynności, stosowaniem dźwigni finansowej lub przeniesieniem ryzyka kredytowego. Z tego względu do celów identyfikacji podmiotów z równoległego systemu bankowego te usługi i rodzaje działalności powinny być uznawane za usługi bankowe i działalność bankową. |
| (12) | Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego. |
| (13) | Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (6), |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Kryteria identyfikacji podmiotów z równoległego systemu bankowego
1. Instytucje identyfikują jako podmiot z równoległego systemu bankowego:
| a) | każdy podmiot, który oferuje usługi bankowe lub prowadzi rodzaje działalności bankowej określone w art. 2 i który nie uzyskał zezwolenia ani nie podlega nadzorowi zgodnie z którymkolwiek z aktów prawnych Unii wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia; |
| b) | każde przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe w rozumieniu art. 1 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE (7), w przypadku gdy przedsiębiorstwo to uzyskało zezwolenie jako fundusz rynku pieniężnego, o którym mowa w art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1131; (8) |
| c) | każdy alternatywny fundusz inwestycyjny w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE, o ile zachodzi którakolwiek z następujących sytuacji:
|
2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 instytucje nie identyfikują następujących podmiotów jako podmiotów z równoległego systemu bankowego:
| a) | instytucji finansowych, których ekspozycje są traktowane zgodnie z art. 119 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013; |
| b) | jakichkolwiek podmiotów, które są wyłączone z zakresu stosowania dowolnego z następujących aktów prawnych:
|
| c) | jakichkolwiek podmiotów, które są zwolnione ze stosowania dowolnego z następujących aktów prawnych:
|
| d) | jakiegokolwiek podmiotu, który wchodzi w skład grupy niefinansowej i którego głównym rodzajem działalności jest prowadzenie działalności w zakresie pośrednictwa kredytowego na rzecz swojej jednostki dominującej lub swoich jednostek zależnych lub innych jednostek zależnych jego jednostki dominującej; |
| e) | jakiegokolwiek podmiotu, który jest objęty nadzorem prowadzonym nad instytucją na zasadzie skonsolidowanej; |
| f) | jakiegokolwiek podmiotu z siedzibą w państwie trzecim, który spełnia dowolne z następujących kryteriów:
|
Artykuł 2
Usługi bankowe i działalność bankowa
1. Do celów art. 1 usługami bankowymi i działalnością bankową są:
| a) | rodzaje działalności, o których mowa w pkt 1, 2, 3, 6, 7, 8 i 10 załącznika I do dyrektywy 2013/36/UE; |
| b) | wszelkie inne usługi lub rodzaje działalności, które są związane z transformacją terminów zapadalności, transformacją płynności, stosowaniem dźwigni finansowej lub przeniesieniem ryzyka kredytowego. |
2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 rodzaje działalności i usługi polegające na rozliczaniu w rozumieniu art. 2 pkt 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 nie stanowią usług bankowych ani działalności bankowej.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 6 września 2023 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1).
(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).
(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).
(7) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32).
(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1131 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie funduszy rynku pieniężnego (Dz.U. L 169 z 30.6.2017, s. 8).
(9) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 231/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE w odniesieniu do zwolnień, ogólnych warunków dotyczących prowadzenia działalności, depozytariuszy, dźwigni finansowej, przejrzystości i nadzoru (Dz.U. L 83 z 22.3.2013, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Prawodawstwo Unii, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) oraz art. 1 ust. 2 lit. f) ppkt (ii)
| 1. | Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (1) |
| 2. | Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (2) |
| 3. | Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 (3) |
| 4. | Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2034 (4) |
| 5. | Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 (5) |
| 6. | Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (6) |
| 7. | Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (7) |
| 8. | Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 (8) |
| 9. | Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE) (9) |
| 10. | Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE) (10) |
| 11. | Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2341 (11) |
| 12. | Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE (12) |
| 13. | Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE) (13) |
| 14. | Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE (14) |
| 15. | Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/760 (15) |
| 16. | Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 346/2013 (16) |
| 17. | Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 345/2013 (17) |
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla firm inwestycyjnych oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 575/2013, (UE) nr 600/2014 i (UE) nr 806/2014 (Dz.U. L 314 z 5.12.2019, s. 1).
(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2034 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie nadzoru ostrożnościowego nad firmami inwestycyjnymi oraz zmieniająca dyrektywy 2002/87/WE, 2009/65/WE, 2011/61/UE, 2013/36/UE, 2014/59/UE i 2014/65/UE (Dz.U. L 314 z 5.12.2019, s. 64).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).
(6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).
(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).
(8) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniająca dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylająca dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35).
(9) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, zmieniająca dyrektywy 2005/60/WE i 2006/48/WE oraz uchylająca dyrektywę 2000/46/WE (Dz.U. L 267 z 10.10.2009, s. 7).
(10) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1).
(11) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2341 z dnia 14 grudnia 2016 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (IORP) (Dz.U. L 354 z 23.12.2016, s. 37).
(12) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).
(13) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32).
(14) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1).
(15) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/760 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie europejskich długoterminowych funduszy inwestycyjnych (Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 98).
(16) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 346/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie europejskich funduszy na rzecz przedsiębiorczości społecznej (Dz.U. L 115 z 25.4.2013, s. 18).
(17) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 345/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie europejskich funduszy venture capital (Dz.U. L 115 z 25.4.2013, s. 1).
