Artykuł 1

1. Państwa członkowskie przyjmują środki niezbędne do uniemożliwienia wjazdu na ich terytoria oraz przejazdu przez ich terytoria umieszczonych w wykazie znajdującym się w załączniku osób fizycznych:

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy wjazdu na swoje terytorium własnym obywatelom.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, mianowicie:

4. Ust. 3 ma również zastosowanie w przypadkach, gdy państwo członkowskie jest państwem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszelkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą przyznawać zwolnienia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1, w przypadku gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych oraz posiedzeniach, których promotorem lub gospodarzem jest Unia, lub posiedzeniach, których gospodarzem jest państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE - wówczas gdy prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym wsparcie dla stabilności i przywrócenia porządku konstytucyjnego w Nigrze.

7. Państwa członkowskie mogą też przyznać zwolnienia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadku, gdy wjazd lub przejazd danej osoby jest niezbędny do przeprowadzenia postępowania sądowego.

8. Państwo członkowskie, zamierzające przyznać zwolnienie na podstawie ust. 6 lub 7 powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jedno państwo członkowskie wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jedno państwo członkowskie wniesie sprzeciw, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może postanowić o przyznaniu proponowanego zwolnienia.

9. W przypadku gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6, 7 lub 8 dane państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osobie fizycznej umieszczonej w wykazie znajdującym się w załączniku, zezwolenie to dotyczy jedynie celu, w którym zostało ono tej osobie udzielone.

Artykuł 2

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące, posiadane, przechowywane lub kontrolowane przez umieszczone w wykazie znajdującym się w załączniku osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy:

2. Nie udostępnia się - bezpośrednio ani pośrednio - umieszczonym w wykazie znajdującym się w załączniku osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom, ani na ich rzecz, środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lub 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu w terminie dwóch tygodni od udzielenia takiego zezwolenia.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu w terminie dwóch tygodni od udzielenia takiego zezwolenia.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, wymienionym w wykazie w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia zawartych przed datą umieszczenia takiej osoby fizycznej lub prawnej, takiego podmiotu lub takiego organu w wykazie w załączniku lub z tytułu zobowiązania powstałego przed tą datą, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatności nie otrzymuje - bezpośrednio lub pośrednio - osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach z tytułu:

7. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do przekazywania, przetwarzania lub wypłacania środków finansowych, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, ani do dostarczania towarów i świadczenia usług, niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

8. W przypadkach nieobjętych ust. 7 i na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lub 2 niniejszego artykułu, właściwe organy danego państwa członkowskiego mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań służących zaspokojeniu podstawowych potrzeb ludzkich.

9. W przypadku gdy właściwy organ w terminie 5 dni roboczych od dnia otrzymania wniosku o udzielenie zezwolenia na podstawie ust. 8 nie wyda decyzji odmownej, nie zażąda przekazania informacji ani nie powiadomi o przedłużeniu terminu, zezwolenie to uważa się za udzielone.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu, w terminie czterech tygodni od udzielenia takiego zezwolenia.

Artykuł 3

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „Wysokim Przedstawicielem”), sporządza i zmienia wykaz w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio - gdy adres jest znany - albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 4

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 1 i 2.

2. W załączniku podaje się ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować: imiona i nazwiska oraz pseudonimy, datę i miejsce urodzenia obywatelstwo; numer paszportu i numer dowodu tożsamości; płeć; adres, jeżeli jest znany; oraz funkcję lub zawód. W przypadku osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować: nazwę; miejsce i datę rejestracji; numer rejestracji; oraz miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 5

1. Rada i Wysoki Przedstawiciel mogą przetwarzać dane osobowe w celu wykonywania swoich zadań wynikających z niniejszej decyzji, w szczególności:

2. Rada i Wysoki Przedstawiciel przetwarzają, w stosownych przypadkach, odpowiednie dane dotyczące przestępstw popełnionych przez umieszczone w wykazie osoby fizyczne oraz wyroków skazujących takie osoby lub środków bezpieczeństwa dotyczących takich osób, jedynie w zakresie, w jakim przetwarzanie to jest niezbędne do przygotowania załącznika.

3. Na potrzeby niniejszej decyzji Rada i Wysoki Przedstawiciel są wyznaczeni jako „administratorzy” w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (1) w celu zapewnienia, aby zainteresowane osoby fizyczne mogły korzystać ze swoich praw zgodnie z tym rozporządzeniem.

Artykuł 6

Nie podlegają zaspokojeniu żadne roszczenia w związku z umową lub transakcją, na których wykonanie mają wpływ, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, środki nałożone na podstawie niniejszej decyzji, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, zwłaszcza roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o spłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancji finansowej lub zabezpieczenia finansowego, w jakiejkolwiek formie, jeżeli z takimi roszczeniami wystąpiły:

Artykuł 7

Zakazuje się świadomego lub umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów określonych w niniejszej decyzji.

Artykuł 8

Aby zapewnić maksymalne oddziaływanie środków określonych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do środków przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 9

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 24 października 2024 r.

Niniejsza decyzja jest przedmiotem stałego przeglądu. W stosownych przypadkach jej okres obowiązywania jest przedłużany lub jest ona zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.

Wyjątki, o których mowa w art. 2 ust. 7, 8 i 9, w odniesieniu do art. 2 ust. 1 i 2, poddawane są przeglądowi w regularnych odstępach czasu, co najmniej raz na 12 miesięcy, lub - w przypadku zasadniczej zmiany okoliczności - na pilny wniosek złożony przez państwo członkowskie, Wysokiego Przedstawiciela lub Komisję.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.