(1)

W rozporządzeniu (UE) 2016/1011 ustanowiono przepisy dotyczące stosowania przez podmioty nadzorowane w Unii wskaźników referencyjnych państw trzecich opracowywanych przez administratorów wskaźników referencyjnych z państw trzecich („system państw trzecich”). Rozporządzenie to ogranicza możliwość stosowania przez podmioty nadzorowane w Unii wskaźników referencyjnych państw trzecich.

(2)

Zgodnie z art. 51 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/1011 podmioty nadzorowane mogą stosować w Unii wskaźnik referencyjny państwa trzeciego jedynie w przypadku instrumentów finansowych, umów finansowych i pomiarów wyników funduszu inwestycyjnego, które już zawierają odniesienie do tego wskaźnika referencyjnego w dniu 31 grudnia 2023 r., lub które dodały odniesienie do takiego wskaźnika referencyjnego przed tym dniem, chyba że Komisja przyjęła decyzję dotyczącą równoważności, o której mowa w art. 30 ust. 2 lub 3 tego rozporządzenia, administrator został uznany zgodnie z art. 32 tego rozporządzenia lub wskaźnik referencyjny został zatwierdzony zgodnie z art. 33 tego rozporządzenia.

(3)

Aby ocenić sytuację i przygotować sprawozdanie wymagane na mocy art. 54 ust. 7 rozporządzenia (UE) 2016/1011, Komisja zwróciła się o informacje zwrotne w ramach ukierunkowanych konsultacji między 20 maja 2022 r. a 12 sierpnia 2022 r. w sprawie stosowania systemu państw trzecich określonego w rozporządzeniu (UE) 2016/1011 po zakończeniu okresu przejściowego określonego w art. 51 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/1011. Respondenci podkreślili, że przedłużenie okresu przejściowego dla tego systemu państwa trzeciego jest konieczne, ponieważ w przeciwnym razie podmioty nadzorowane w Unii nie byłyby już w stanie stosować większości wskaźników referencyjnych opracowanych przez administratorów z państw trzecich w przypadku instrumentów finansowych, umów finansowych i pomiarów wyników funduszu inwestycyjnego, które jeszcze nie zawierają odniesienia do tych wskaźników referencyjnych.

(4)

W dniu 14 lipca 2023 r. Komisja przedłożyła Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące zakresu rozporządzenia (UE) 2016/1011, w szczególności w odniesieniu do dalszego stosowania przez podmioty nadzorowane wskaźników referencyjnych państw trzecich oraz potencjalnych braków w obecnych uregulowaniach.

(5)

Na podstawie tego sprawozdania Komisja stwierdza, że większość administratorów wskaźników referencyjnych z państw trzecich nie podjęła niezbędnych kroków w celu przygotowania się do zakończenia okresu przejściowego, wyznaczonego zgodnie z art. 51 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/2011 na dzień 31 grudnia 2023 r., oraz w celu zapewnienia dalszego stosowania swoich wskaźników referencyjnych w Unii po tej dacie. Brak przygotowania budzi obawy podmiotów nadzorowanych przez Unię, które opierają się na określonych wskaźnikach referencyjnych państw trzecich. Nagłe zakłócenie dostępu podmiotów nadzorowanych przez Unię do wskaźników referencyjnych państw trzecich mogłoby również stanowić pewne zagrożenie dla stabilności finansowej. Rozpoczęcie stosowania rozdziału dotyczącego państw trzecich pozbawiłoby ponadto uczestników rynku w Unii dostępu do większości światowych wskaźników referencyjnych. Postawiłoby to niektórych uczestników rynku w Unii w bardzo niekorzystnej sytuacji w kontekście globalnej konkurencji.

(6)

Należy przedłużyć okres przejściowy, o którym mowa w art. 51 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/1011, o dwa lata do dnia 31 grudnia 2025 r., aby umożliwić podmiotom nadzorowanym w Unii stosowanie wskaźników referencyjnych opracowywanych przez administratora mającego siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie trzecim. Przedłużenie, o którym mowa, umożliwi przedsiębiorstwom w Unii kontynuowanie działalności gospodarczej.

(7)

Aby zapewnić przedłużenie obowiązującego okresu przejściowego przed jego upływem, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym,