(1)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1194/2013 („rozporządzenie pierwotne") (2) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz biodiesla pochodzącego z Argentyny i Indonezji. Rozporządzenie to weszło w życie z dniem 27 listopada 2013 r.

(2)

W dniu 15 września 2016 r. Sąd Unii Europejskiej („Sąd") wydał wyroki w sprawach T-80/14 (3), T-111/14 do T-121/14 (4) i T-139/14 (5) („wyroki"), w których stwierdzono nieważność art. 1 i 2 rozporządzenia pierwotnego w zakresie, w jakim przepisy te dotyczyły skarżących w tych sprawach („producenci eksportujący, których dotyczy postępowanie") (6). Rada Unii Europejskiej początkowo odwołała się od wyroków, ale w następstwie decyzji Rady z 2018 r. o wycofaniu odwołań wyroki te stały się ostateczne i wiążące od dnia ich ogłoszenia.

(3)

W dniu 26 października 2016 r. Organ Rozstrzygania Sporów WTO przyjął sprawozdanie zespołu orzekającego, zmienione sprawozdaniem Organu Apelacyjnego („sprawozdania dotyczące Argentyny"), dotyczące sprawy związanej ze sporem Unia Europejska - Środki antydumpingowe nałożone na biodiesel z Argentyny (DS473) (7). W sprawozdaniach stwierdzono między innymi, że dostosowanie kosztów dokonane przez UE przy nakładaniu ceł antydumpingowych na biodiesel pochodzący z Argentyny było niezgodne z prawem WTO.

(4)

W dniu 18 września 2017 r. Komisja przyjęła rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/1578 wdrażające ustalenia Organu Rozstrzygania Sporów w sprawie DS473 i zmieniające rozporządzenie pierwotne w odniesieniu do przywozu z Argentyny („rozporządzenie zmieniające") (8).

(5)

W dniu 28 lutego 2018 r. przyjął on także sprawozdanie zespołu orzekającego w sprawie związanej ze sporem Unia Europejska - Środki antydumpingowe dotyczące biodiesla z Indonezji (DS480) („sprawozdanie dotyczące Indonezji") (9). Ani Indonezja, ani UE nie odwołały się od tego sprawozdania, którego ustalenia były podobne do ustaleń zawartych w sprawie DS473, w szczególności, że korekta kosztów dokonana przez UE w odniesieniu do przywozu z Indonezji była niezgodna z prawem WTO.

(6)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1570 (10) Komisja zakończyła postępowanie w sprawie przywozu biodiesla pochodzącego z Argentyny i Indonezji i uchyliła rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1194/2013.

(7)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1570 Komisja poleciła organom celnym zwrot lub umorzenie ostatecznych ceł antydumpingowych zapłaconych na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1194/2013 od przywozu biodiesla z Argentyny i Indonezji oraz ceł tymczasowych ostatecznie pobranych zgodnie z art. 2 tego rozporządzenia w zakresie, w jakim dotyczą przywozu biodiesla sprzedawanego na wywóz do Unii przez producentów eksportujących w Argentynie i Indonezji, którzy skutecznie zaskarżyli rozporządzenie pierwotne do Sądu (11). Z drugiej strony Komisja stwierdziła, że cła antydumpingowe nałożone na inne przedsiębiorstwa zostały legalnie pobrane na mocy prawa Unii i nie powinny być zwracane ani umarzane. Wnioski o zwrot lub umorzenie należało składać do krajowych organów celnych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa celnego.

(8)

22 czerwca 2023 r. Trybunał Sprawiedliwości orzekł w sprawie C-268/22, Vitol przeciwko Belgische Staat (12), dotyczącej wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożonego na podstawie art. 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przez Nederlandstalige rechtbank eerste aanleg Brussel, że rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1194/2013, zmienione rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/1578, jest nieważne. W szczególności Trybunał Sprawiedliwości zauważył, że wszystkie odpowiednie wnioski należy wyciągnąć z ustaleń dokonanych zarówno przez Sąd, jak i samą Komisję w następstwie wznowienia w maju 2018 r. dochodzenia antydumpingowego dotyczącego przywozu biodiesla pochodzącego z Argentyny i Indonezji (13).

(9)

Zgodnie z art. 266 TFUE instytucje Unii są zobowiązane do podjęcia niezbędnych kroków w celu wykonania wyroków Trybunału.

(10)

Komisja przypomniała, że zmienione rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1194/2013 zostało uchylone z dniem 20 października 2018 r. rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1570. Wyrok w sprawie C-268/22 skutkuje jednak unieważnieniem pierwotnego rozporządzenia, zmienionego w 2017 r., erga omnes i ex-tunc. Innymi słowy, orzeczenie ma zastosowanie do wszystkich stron, a zmienione rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1194/2013 uznaje się za nieważne od dnia jego wejścia w życie w odniesieniu do wszystkich stron.

(11)

Komisja uznała, że błędów stwierdzonych przez Trybunał nie można naprawić w taki sposób, by prawidłowe stosowanie przepisów nie mogło uzasadniać ponownego nałożenia środków. W związku z tym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1194/2013, zmienione rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/1578, traci moc w całości ze skutkiem od dnia 27 listopada 2013 r. Ponadto wszelkie ostateczne cło zapłacone oraz cło tymczasowe pobrane zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1194/2013, z późniejszymi zmianami, podlegają zwrotowi lub umorzeniu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa celnego. Wynika z tego w szczególności, że każdy podmiot, który uiścił te cła, może co do zasady żądać ich zwrotu tylko wtedy i tylko w takim zakresie, w jakim nie upłynął trzyletni termin przewidziany w tym celu w art. 121 ust. 1 lit. a) unijnego kodeksu celnego. Fakt, że rozporządzenie (UE) nr 1194/2013 zostało unieważnione (w tym ze skutkiem erga omnes), nie stanowi nieprzewidywalnej okoliczności ani siły wyższej pozwalających na przedłużenie tego terminu zgodnie z art. 121 ust. 1 akapit drugi unijnego kodeksu celnego.

(12)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (14), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę oprocentowania stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,