(1)

Zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) 2015/478 nadzór unijny może zostać wprowadzony w przypadku, gdy tendencja w przywozie danego produktu grozi spowodowaniem szkody dla producentów unijnych oraz gdy wymaga tego interes Unii. W art. 7 rozporządzenia (UE) 2015/755 umożliwiono wprowadzenie nadzoru, jeżeli wymaga tego interes Unii. Nadzór następczy (wsteczny), wymagający od każdego państwa członkowskiego przekazywania Komisji Europejskiej danych dotyczących przywozu krótko po faktycznym przywozie, może zostać wprowadzony na mocy obu rozporządzeń, odpowiednio zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. a) i art. 7 ust. 1 lit. a).

(2)

Na podstawie informacji, którymi dysponuje Komisja, przywóz etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych zwiększył się ostatnio znacznie.

(3)

Przywóz bioetanolu paliwowego ze wszystkich źródeł wzrósł w latach 2021-2022 o blisko 80 % (w przypadku braku kodów TARIC ilości te opierają się na pełnych kodach CN i mogą obejmować również inne rodzaje bioetanolu). Najważniejszymi krajami wywozu pod względem wielkości były w 2022 r. Brazylia, Stany Zjednoczone, Zjednoczone Królestwo i Peru.

(4)

Dodatkowa analiza oparta na ekstrapolowanych danych TARIC dotyczących trzech najbardziej reprezentatywnych kodów CN (tj. obejmujących ponad 90 % przywozu na poziomie TARIC) wykazała, że przywóz bioetanolu paliwowego wzrósł w latach 2021-2022 o 45 %. Ponadto w pierwszych pięciu miesiącach 2023 r. odnotowano wzrost o kolejne 43,5 % w porównaniu z pierwszymi pięcioma miesiącami 2022 r.

(5)

Trzema najważniejszymi krajami wywozu do Unii, na podstawie tej ekstrapolacji, są Stany Zjednoczone, Brazylia i Peru. Pakistan jest czwartym państwem pod względem wielkości przywozu i wykazuje przy tym największy wzrost przywozu w latach 2021-2022 wynoszący 179 %. W tym samym okresie przywóz ze Stanów Zjednoczonych wzrósł o 96 %, a z Brazylii o 37 %. Przywóz z Peru zmniejszył się o 13 %.

(6)

Rynek UE wydaje się bardzo atrakcyjny ze względu na panujące na nim wysokie ceny. Ceny importowe z Brazylii i Stanów Zjednoczonych są niższe od cen przemysłu Unii o ponad 15 % (3). Ponadto oba kraje dysponują bardzo dużymi zdolnościami produkcyjnymi.

(7)

Jak pokazano w poniższej tabeli, Stany Zjednoczone i Brazylia produkują znacznie więcej, niż wynosi ich własna konsumpcja krajowa, co oznacza, że posiadają nadwyżkę zdolności produkcyjnych na rynkach eksportowych. Konsumpcja w UE wynosi około 4,6 mln ton, a producenci w Stanach Zjednoczonych i Brazylii dysponują łączną nadwyżką zdolności produkcyjnych wynoszącą 5,5 mln ton dostępnych na wywóz, a zatem są w stanie zaspokoić popyt w Unii.

Tabela 1

Produkcja i konsumpcja w 2022 r.

(8)

Wzrost przywozu zbiega się ze spadkiem o 10 % udziału w rynku posiadanego przez przemysł Unii. Stosunek przywozu do produkcji unijnej wzrósł z 21 % w 2021 r. do 39 % w 2022 r.

(9)

Należy przypomnieć, że nadzór następczy (wsteczny) dotyczący przywozu etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych („bioetanolu") wprowadzono po raz pierwszy w listopadzie 2020 r. rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/1628 (4). Rozporządzeniem tym wprowadzono pewne kody TARIC na okres jednego roku.

(10)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/1628 wygasło 4 listopada 2021 r., w związku z czym kody uległy dezaktywacji w systemie celnym. W 2021 r. przywóz bioetanolu zmniejszył się, a zatem w nie było wówczas podstaw do przedłużenia nadzoru.

(11)

Na podstawie ostatnich tendencji przywozu etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych, dużych dostępnych zdolności produkcyjnych, w szczególności w Stanach Zjednoczonych i Brazylii, jak stwierdzono w motywie (7), oraz niższego poziomu cen przywozu do Unii szkodliwe skutki dla producentów unijnych mogą jednak w najbliższej przyszłości się nasilić.

(12)

Zgodnie z informacjami przedstawionymi przez przemysł Unii większość wskaźników gospodarczych od IV kwartału 2021 r. pogarsza się, co wskazuje na oznaki szkody poniesionej przez objętych próbą producentów unijnych w okresie od IV kwartału 2021 r. do III kwartału 2022 r.:

(13)

Interes Unii wymaga zatem, aby przywóz etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych podlegał następczemu (wstecznemu) nadzorowi unijnemu w celu dostarczania informacji statystycznych, przed opracowaniem oficjalnych statystyk dotyczących przywozu, pozwalających na szybką analizę tendencji przywozu ze wszystkich państw trzecich. Szybka dostępność danych dotyczących handlu jest konieczna, aby móc skutecznie reagować na problem dużej wrażliwości unijnego rynku etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych i wykrywać nagłe zmiany na rynku światowym.

(14)

Ponieważ etanol paliwowy może być klasyfikowany do różnych pozycji CN obejmujących inne produkty, należy stworzyć specjalne kody TARIC w celu zapewnienia odpowiedniego monitorowania ograniczonego wyłącznie do odpowiednich produktów. Zakres następczego (wstecznego) nadzoru powinien obejmować produkty wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(15)

Aby umożliwić właściwe monitorowanie tendencji przywozu oraz uniknąć ponownej dezaktywacji odpowiednich kodów TARIC, należy wprowadzić nadzór następczy (wsteczny) na okres trzech lat,