(1)

Rozporządzenie (UE) 2019/1021 wdraża zobowiązania Unii wynikające z Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (2) („konwencja") oraz z Protokołu do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych (3).

(2)

Załącznik A do konwencji zawiera wykaz chemikaliów, których każda ze stron konwencji jest zobowiązana zakazać lub w odniesieniu do których musi wprowadzić środki prawne i administracyjne niezbędne do wyeliminowania ich produkcji, stosowania, przywozu i wywozu, przy uwzględnieniu obowiązujących szczególnych wyłączeń określonych w tym załączniku.

(3)

Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2020/784 (4) zmieniono załącznik I do rozporządzenia (UE) 2019/1021 w celu umieszczenia w wykazie kwasu perfluorooktanowego (PFOA), jego soli i związków pochodnych.

(4)

Załącznik I do rozporządzenia (UE) 2019/1021 zawiera dopuszczalną wartość niezamierzonego zanieczyszczenia śladowego (UTC) dla PFOA i jego soli w mikroproszkach politetrafluoroetylenu (PTFE) wynoszącą 1 mg/kg, która miała zostać poddana przeglądowi do dnia 5 lipca 2022 r.

(5)

Komitet ds. Oceny Ryzyka oraz Komitet ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) przyjęły opinię (5) („opinia ECHA"), która obejmowała ocenę dwóch dopuszczalnych wartości UTC ustalonych dla PFOA, jego soli i związków pochodnych.

(6)

W opinii ECHA stwierdzono, że opracowane zostały procesy mające na celu zmniejszenie stężenia PFOA poniżej ogólnego poziomu UTC wynoszącego 0,025 mg/kg określonego w rozporządzeniu (UE) 2019/1021. Procesy te zostały z powodzeniem wdrożone przez większość producentów mikroproszków politetrafluoroetylenu (PTFE). Pozostali producenci byli w stanie rozpocząć przestrzeganie poziomu 0,025 mg/kg do 5 lipca 2022 r. W związku z tym określona dopuszczalna wartość UTC dla PFOA i jego soli w mikroproszkach PTFE wynosząca obecnie 1 mg/kg nie jest już potrzebna i powinna przestać obowiązywać w dniu rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

(7)

Rozporządzenie (UE) 2019/1021 odnosi się do art. 3 pkt 12 i 24 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (6) w celu zdefiniowania „wprowadzenia do obrotu" i „stosowania". Obróbka mikroproszków PTFE kwalifikowałaby się jako „stosowanie", a przeniesienie do innego podmiotu prawnego w celu obróbki kwalifikowałoby się jako „wprowadzanie do obrotu".

(8)

Co najmniej w jednym przypadku istnieje potrzeba transportu mikroproszków PTFE do innego zakładu na potrzeby obróbki w celu takiego zmniejszenia stężenia PFOA i jego soli, które zapewni zgodność z dopuszczalną wartością UTC wynoszącą 0,025 mg/kg. Należy zatem utrzymać określoną dopuszczalną wartość UTC na poziomie wynoszącym obecnie 1 mg/kg, aby objąć produkcję, wprowadzanie do obrotu i stosowanie PFOA i jego soli w mikroproszkach PTFE jedynie na potrzeby transportu i obróbki mikroproszków PTFE w celu zmniejszenia stężenia PFOA.

(9)

Związki pochodne PFOA występują jako zanieczyszczenia w transportowanych półproduktach wyodrębnianych stosowanych w produkcji substancji fluorowych o długości łańcucha perfluorowęglowego wynoszącej sześć atomów lub mniejszej. Aby umożliwić produkcję i stosowanie takich transportowanych półproduktów wyodrębnianych, w rozporządzeniu (UE) 2019/1021 ustanowiono dopuszczalną wartość UTC na poziomie 20 mg/kg, która miała zostać poddana przeglądowi nie później niż dnia 5 lipca 2022 r.

(10)

W opinii ECHA stwierdzono, że obecny poziom UTC jest najniższy, jakiego można przestrzegać, biorąc pod uwagę dostępne rozwiązania technologiczne. W związku z tym należy odroczyć przegląd dopuszczalnej wartości UTC.

(11)

PFCA C9-C14 występują również jako zanieczyszczenia w transportowanych półproduktach wyodrębnianych stosowanych w produkcji substancji fluorowych o długości łańcucha perfluorowęglowego wynoszącej sześć atomów lub mniejszej („substancje alternatywne C6"). W rozporządzeniu Komisji (UE) 2021/1297 (7) przewidziano ograniczenie na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, w którym określono wartość graniczną ich stężenia, która ma zostać poddana przeglądowi nie później niż dnia 25 sierpnia 2023 r. Należy zmienić harmonogram przeglądu UTC dla związków pochodnych PFOA w półproduktach stosowanych do produkcji substancji alternatywnych C6 na podstawie rozporządzenia (UE) 2019/1021, aby dostosować go do harmonogramu przeglądu przewidzianego w ograniczeniu dotyczącym PFCA C9-C14 na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

(12)

Załącznik I do rozporządzenia (UE) 2019/1021 zawiera wyłączenie dotyczące stosowania PFOA, jego soli i związków pochodnych w produkcji PTFE i polifluorku winylidenu (PVDF) na potrzeby produkcji kilku produktów.

(13)

Podczas konsultacji publicznych w celu przygotowania opinii ECHA producenci fluoropolimerów stwierdzili, że PFOA, jego sole i związki pochodne nie są już wykorzystywane do produkcji PTFE i PVDF w Unii. W oparciu o te informacje to szczególne wyłączenie nie jest już potrzebne i w związku z tym należy je usunąć.

(14)

Stosowanie niniejszego rozporządzenia należy odroczyć, aby zapewnić zainteresowanym stronom wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do nowych wymogów.

(15)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2019/1021,

1)

pkt 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„Komisja dokonuje przeglądu i oceny tego wyłączenia nie później niż dnia 25 sierpnia 2023 r.";

2)

pkt 4 otrzymuje brzmienie:

3)

w pkt 5 uchyla się lit. e).