(1)

Rozporządzenie (UE) 2018/842 ustanawia unijne i krajowe cele redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. i przewiduje ustanowienie rezerwy bezpieczeństwa odpowiadającej 105 mln ton ekwiwalentu CO2, pod warunkiem że osiągnięto ogólny unijny cel redukcji emisji. Rezerwa bezpieczeństwa będzie dostępna, w określonych okolicznościach, dla państw członkowskich, których produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca w 2013 r. znajdował się poniżej średniej unijnej i których łączne emisje gazów cieplarnianych w latach 2013-2020 w sektorach objętych rozporządzeniem są niższe od ich łącznych rocznych limitów emisji w tych samych latach. W pierwszej rundzie rozdziału rezerwy bezpieczeństwa każde kwalifikujące się państwo członkowskie może otrzymać jedynie ilość odpowiadającą 20 % jego nadwyżki w latach 2013-2020.

(2)

Na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/842 Komisja ma opublikować, po przeglądzie, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (2), w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego, które spełnia dwa warunki określone w art. 11 ust. 2 lit. a) i b) tego rozporządzenia, ilości odpowiadające 20 % całkowitej nadwyżki w latach 2013-2020.

(3)

Komisja zakończyła przegląd wymagany na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 i określiła wykazy emisji gazów cieplarnianych państw członkowskich na 2020 r. w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2022/1953 (3).

(4)

Według danych opublikowanych przez Eurostat w kwietniu 2016 r. (4), w 2013 r. PKB Bułgarii, Czech, Estonii, Grecji, Hiszpanii, Chorwacji, Włoch, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Portugalii, Rumunii, Słowenii i Słowacji kształtował się poniżej średniej unijnej.

(5)

Wartości emisji gazów cieplarnianych i limitów emisji gazów cieplarnianych państw członkowskich w każdym roku w okresie 2013-2020 są dostępne w dzienniku transakcji Unii Europejskiej ustanowionym na podstawie art. 20 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii (5). Z wyjątkiem Malty łączne emisje gazów cieplarnianych każdego z wyżej wymienionych państw członkowskich w latach 2013-2020 w sektorach objętych rozporządzeniem (UE) 2018/842 były niższe od łącznych rocznych limitów emisji danego państwa członkowskiego w latach przypadających w tym samym okresie.

(6)

Ponieważ Bułgaria, Czechy, Estonia, Grecja, Hiszpania, Chorwacja, Włochy, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowenia i Słowacja spełniają dwa warunki określone w art. 11 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) 2018/842, dla każdego z tych państw członkowskich należy opublikować ilości odpowiadające 20 % całkowitej nadwyżki w tym okresie,