(1)

Art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 wymaga, aby wszelka wymiana informacji między organami celnymi oraz między przedsiębiorcami a organami celnymi, a także przechowywanie tych informacji zgodnie z wymogami przepisów prawa celnego odbywało się za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych. W tym celu i zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 Komisja opracowuje wspólne wymogi dotyczące danych.

(2)

Art. 6 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 przewiduje możliwość przyjęcia przez Komisję w wyjątkowych przypadkach decyzji umożliwiających jednemu państwu członkowskiemu lub większej ich liczbie korzystanie z odstępstwa od stosowania technik elektronicznego przetwarzania danych do wymiany i przechowywania informacji, jeżeli takie odstępstwo jest uzasadnione specyficzną sytuacją wnioskującego państwa członkowskiego i jest przyznawane na określony czas.

(3)

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/2151 (2) ustanawia program prac dotyczący rozwoju i wdrażania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym („program prac"). W programie prac wymieniono systemy elektroniczne, które mają zostać opracowane, oraz planowane daty uruchomienia tych systemów. Program ten określa między innymi okres wdrażania w odniesieniu do deklaracji do czasowego składowania zgodnie z art. 6 ust. 1, art. 16, art. 145 i art. 146 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.

(4)

W art. 278 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 określono ponadto termin, do którego sposoby inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych można wykorzystywać przejściowo w celu wdrożenia przepisów dotyczących deklaracji do czasowego składowania.

(5)

Ze względu na znaczenie czasowego składowania dla dozoru towarów wprowadzanych na obszar celny UE niektóre państwa członkowskie opracowały już systemy elektroniczne do obsługi takich deklaracji do czasowego składowania. Takie systemy wymagają dostosowań zgodnie z przepisami rozporządzenia (UE) nr 952/2013 i powiązanych aktów Komisji, w szczególności w odniesieniu do wspólnych wymogów dotyczących danych. Zgodnie z art. 278 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 dostosowania te należy zakończyć do 31 grudnia 2022 r.

(6)

Wystąpiły jednak trzy poważne i częściowo nieprzewidziane okoliczności, które wszystkie mają istotny wpływ na zasoby państw członkowskich i stanowią dla nich dodatkowe wyzwania: pandemia COVID-19 spowodowała znaczne opóźnienia w rozwoju systemów informatycznych w Austrii, Belgii, Czechach, Francji, Grecji, na Litwie, Malcie, w Niderlandach, Polsce, Rumunii, na Słowacji i w Hiszpanii. Wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej i spowodowany nim gwałtowny wzrost liczby zgłoszeń celnych zmusiły Belgię, Francję, Litwę, Niderlandy i Hiszpanię do realokacji zasobów i zmiany priorytetów. Konsekwencje finansowe rosyjskiej inwazji na Ukrainę dla działalności w obszarze ceł państw sąsiadujących lub bliskich geograficznie dodatkowo pogorszyły sytuację i wymagały dodatkowych zasobów w Austrii, na Litwie i w Polsce. W szczególności trudności związane z zamówieniami publicznymi i przetargami, a także kwestie budżetowe i kadrowe, wynikające z wyżej wymienionych okoliczności, wywarły znaczący wpływ na zdolność państw członkowskich do dotrzymania terminów, zgodnie z informacjami przedstawionymi przez Austrię, Cypr, Czechy, Danię, Estonię, Hiszpanię, Francję, Grecję, Węgry, Chorwację, Litwę, Luksemburg, Maltę, Portugalię, Rumunię, Szwecję, Słowację i Słowenię.

(7)

Te szczególne okoliczności spowodowały znaczne opóźnienia w rozwoju systemów informatycznych i uniemożliwiły niektórym państwom członkowskim zakończenie do 31 grudnia 2022 r. wdrażania środków informatycznych do przetwarzania deklaracji do czasowego składowania. W związku z tym 21 kwietnia 2022 r. Austria, 3 maja 2022 r. Cypr, 3 maja 2022 r. Litwa, 6 maja 2022 r. Hiszpania, 23 maja 2022 r. Słowenia, 3 czerwca 2022 r. Grecja, 7 czerwca 2022 r. Francja, 7 czerwca 2022 r. Portugalia, 24 czerwca 2022 r. Belgia, 24 czerwca 2022 r. Szwecja, 29 czerwca 2022 r. Dania, 4 lipca 2022 r. Słowacja, 4 lipca 2022 r. Niderlandy, 6 lipca 2022 r. Estonia, 7 lipca 2022 r. Polska, 13 lipca 2022 r. Malta, 19 lipca 2022 r. Chorwacja, 22 lipca 2022 r. Węgry, 22 lipca 2022 r. Luksemburg, 10 października 2022 r. Czechy i 17 października 2022 r. Rumunia zwróciły się o korzystanie ze sposobów wymiany i przechowywania informacji innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych zgodnie z art. 6 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Zgodnie z art. 6 ust. 4 akapit trzeci odstępstwa takie nie będą miały wpływu na wymianę informacji między korzystającym z niego państwem członkowskim a innymi państwami członkowskimi ani na wymianę i przechowywanie informacji w innych państwach członkowskich zgodnie z przepisami prawa celnego.

(8)

Należy zatem zezwolić państwom członkowskim na dalsze korzystanie przez ograniczony okres z ich istniejących procedur, w tym odpowiednich systemów informatycznych zgodnie z wymogami dotyczącymi danych określonymi przez państwa członkowskie, jak przewidziano w art. 2 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (3).

(9)

Austria, Belgia, Chorwacja, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Francja, Grecja, Węgry, Litwa, Luksemburg, Malta, Niderlandy, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Hiszpania i Szwecja mają powiadamiać Komisję o postępach w rozwijaniu elektronicznego systemu czasowego składowania w ramach procesu sprawozdawczości z postępów określonego w art. 278a rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Należy zapewnić przekazywanie i wymianę informacji dotyczących planowania na szczeblu krajowym, jak określono w art. 4 decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151.

(10)

Biorąc pod uwagę wpływ wyjątkowych okoliczności, które spowodowały opóźnienia w państwach członkowskich w rozwoju systemów informatycznych w zakresie czasowego składowania, obecny stan tych zmian w państwach członkowskich oraz konieczność uniknięcia wszelkich dalszych znaczących opóźnień, odstępstwo powinno obowiązywać nie dłużej niż do 31 grudnia 2023 r. w odniesieniu do towarów wprowadzanych na obszar celny Unii drogą powietrzną i nie dłużej niż do 29 lutego 2024 r. w odniesieniu do towarów wprowadzanych na obszar celny Unii drogą morską lub śródlądowymi drogami wodnymi,