(1)

Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/2376 (2) przyznano odstępstwo dotyczące małży wenus od minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony (MCRS) na rzecz całkowitej długości 22 mm na włoskich wodach terytorialnych podobszarów geograficznych Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM) 9, 10, 17 i 18 w następstwie wspólnej rekomendacji przedłożonej przez Włochy, które są jedynym państwem członkowskim mającym bezpośredni interes w zarządzaniu w tym zakresie na swoich wodach terytorialnych. Miało ono zastosowanie od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2019 r.

(2)

Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2020/3 (3), zmienionym rozporządzeniem delegowanym Komisji 2020/2237 (4), przedłużono to odstępstwo od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2022 r.

(3)

18 marca 2022 r. Włochy przedłożyły Komisji, zgodnie z procedurą określoną w art. 15 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/1241, nową wspólną rekomendację, w której zwróciły się o ustanowienie odstępstwa od załącznika IX do rozporządzenia (UE) 2019/1241 w odniesieniu do MCRS dla małży wenus na tych samych włoskich wodach terytorialnych. Przeprowadzono należyte konsultacje z Komitetem Doradczym ds. Morza Śródziemnego (MEDAC), który popiera wspólną rekomendację.

(4)

Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) ocenił wspólną rekomendację i potwierdzające dowody naukowe przedłożone przez Włochy na sesji plenarnej 21-25 marca 2022 r. (STECF 22-01) (5). STECF podkreślił, że biomasa handlowa wzrosła lub pozostała niezmieniona w 9 z 13 kompartmentów monitorowanych w latach 2017-2020. STECF stwierdził, że połowy małży wenus składają się z osobników dorosłych i że odrzucane niewymiarowe małże to przede wszystkim osobniki dorosłe, które przeżyją po ponownym zagrzebaniu w dnie morskim. STECF stwierdził, że połowy te nie mają wpływu na niedojrzałą część populacji małży wenus w skali światowej w ramach obecnego odstępstwa od MCRS oraz że zmniejszenie minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony z 25 mm do 22 mm jest nadal zgodne z celem zapewnienia ochrony osobników młodocianych, zgodnie z wymogami art. 18 rozporządzenia (UE) 2019/1241. Ponadto dowody naukowe wykazały, że rozmiar 22 mm jest większy niż rozmiar odpowiadający dojrzałości płciowej małży wenus (od 11 do 12 mm) i że możliwe jest wyprodukowanie dużej liczby oocytów, co zagwarantowałoby zrównoważoną eksploatację małży wenus pod warunkiem zapewnienia odpowiedniego zarządzania połowami. W tym kontekście STECF zauważył, że model eksploatacji małży wenus na odnośnych włoskich wodach terytorialnych jest w stanie chronić obszar dojrzewania narybku, chronić i wzmacniać obszar basenów hodowlanych oraz reaktywować obszary połowowe dotknięte działaniami związanymi z ochroną wybrzeża i odnawianiem plaż. W związku z tym Komisja uważa, że MCRS dla małży wenus wynoszący 22 mm oraz środki przyjęte przez Włochy od czasu zastosowania odstępstwa spełniają warunki określone w art. 15 ust. 4 lit. d) rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(5)

STECF stwierdził jednak, że elementy zawarte w planie zarządzania nie pozwalają na ocenę przyszłego wpływu wynikającego ze zmiany środków dotyczących MCRS oraz że potrzebne byłoby modelowanie populacji, aby ocenić przyszły wpływ zmiany wspomnianych środków i oddzielić względny wpływ MCRS od innych skutków planu i czynników środowiskowych. Włochy oficjalnie zgodziły się na przedstawienie odpowiednich danych na potrzeby modelowania populacji.

(6)

Na podstawie informacji zebranych na tym etapie we wspólnej rekomendacji, oceny MEDAC i oceny STECF (STECF 22-01) oraz zobowiązań podjętych przez administrację włoską Komisja uważa, że odstępstwo od MCRS jest zgodne z wymogami ustanowionymi w odniesieniu do środków technicznych w art. 15 i 18 rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IX do rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(8)

We włoskim planie zarządzania określono, że Włochy będą ściśle monitorować stada małży wenus za pomocą sprawozdań, które będą corocznie przesyłane Komisji.

(9)

Środki zawarte we wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 18 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (6) i art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(10)

Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu, ponieważ środki w nim przewidziane wywierają bezpośredni wpływ na działalność gospodarczą związaną z połowami oraz na planowanie okresu połowowego dla statków unijnych,