(1)

W dyrektywie (UE) 2018/2001 ustanowiono wymogi dotyczące niektórych paliw, a mianowicie biopaliw, biopłynów, paliw z biomasy, odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych. Wymogi te gwarantują, że paliwa te mogą być zaliczane na poczet realizacji celów określonych w tej dyrektywie wyłącznie wtedy, gdy zostały wyprodukowane w sposób zrównoważony i znacznie ograniczają emisje gazów cieplarnianych w porównaniu z paliwami kopalnymi. W art. 29 tej dyrektywy ustanowiono kryteria zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy. Ponadto w art. 26 dyrektywy i w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/807 (2) określono kryteria ustalania: (i) które surowce do produkcji biopaliw, biopłynów lub paliw z biomasy wiążą się z wysokim ryzykiem spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów; oraz (ii) które biopaliwa, biopłyny lub paliwa z biomasy o wysokim ryzyku spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów, które spełniają określone warunki, mogą zostać certyfikowane jako wiążące się z niskim ryzykiem spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów. W art. 25 ust. 2 dyrektywy (UE) 2018/2001 ustanowiono kryteria ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie. W art. 28 ust. 2 tej dyrektywy zobowiązano podmioty gospodarcze do wprowadzenia do unijnej bazy danych informacji o przeprowadzonych transakcjach oraz o właściwościach dotyczących zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do niektórych paliw odnawialnych (biopaliw, biogazu oraz odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego) oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie.

(2)

W dyrektywie (UE) 2018/2001 ustanowiono również zasady obliczania wkładu odnawialnej energii elektrycznej do celów w zakresie transportu. W szczególności w art. 27 ust. 3 tej dyrektywy określono zasady dokonywania obliczeń takich udziałów w przypadku, gdy energia elektryczna jest wykorzystywana bezpośrednio do napędu pojazdów elektrycznych, jak i gdy jest wykorzystywana do produkcji odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego, które są stosowane w transporcie.

(3)

Systemy dobrowolne odgrywają znaczącą rolę w dostarczaniu dowodów zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w przypadku biopaliw i biopłynów. Zgodnie z dyrektywą (UE) 2018/2001 systemy dobrowolne mogą być wykorzystywane do: (i) poświadczania zgodności wszystkich paliw produkowanych z biomasy, w tym paliw gazowych i stałych, z kryteriami zrównoważonego rozwoju określonymi w tej dyrektywie; (ii) dostarczania dokładnych danych na temat ograniczenia przez nie emisji gazów cieplarnianych; (iii) poświadczania zgodności odnawialnych ciekłych i gazowych paliw transportowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych z odpowiadającymi im kryteriami ograniczania emisji gazów cieplarnianych; oraz (iv) wykazania zgodności z przepisami art. 27 ust. 3 tej dyrektywy dotyczącymi obliczania udziału energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych w transporcie. Systemy dobrowolne mogą również służyć do wykazania, że podmioty gospodarcze wprowadzają dokładne informacje do unijnych lub krajowych baz danych na temat niektórych paliw odnawialnych i pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie zgodnie z art. 28 ust. 4 dyrektywy (UE) 2018/2001. Ponadto systemy dobrowolne można wykorzystywać do certyfikowania biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy o niskim ryzyku spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów. Komisja może zdecydować, że dobrowolne systemy krajowe lub międzynarodowe mogą służyć wszystkim lub niektórym z tych celów.

(4)

Zgodnie z art. 30 ust. 9 dyrektywy (UE) 2018/2001 w przypadku gdy podmiot gospodarczy przedstawia dowód lub dane dotyczące zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych uzyskane w ramach dobrowolnego systemu uznanego przez Komisję, państwo członkowskie nie może wymagać od dostawcy, w zakresie objętym decyzją o uznaniu, przedstawiania dalszych dowodów.

(5)

W ramach dobrowolnego systemu "KZR INiG" w dniu 28 sierpnia 2020 r. przedłożono Komisji wniosek o zatwierdzenie na podstawie art. 30 ust. 4 dyrektywy (UE) 2018/2001. Na podstawie wniosku Komisja dokonała oceny tego systemu, w wyniku której zidentyfikowano pewne kwestie uniemożliwiające uznanie tego systemu za zgodny z kryteriami zrównoważonego rozwoju określonymi w art. 29 dyrektywy (UE) 2018/2001. W ponownie złożonym wniosku z dnia 25 czerwca 2021 r. poprawnie odniesiono się do tych kwestii. W ocenie Komisji stwierdzono, że przedmiotowy system: (i) odpowiednio uwzględnia kryteria zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do biomasy rolniczej określone w art. 29 ust. 2-5 dyrektywy (UE) 2018/2001; (ii) zawiera dokładne dane dotyczące ograniczenia emisji gazów cieplarnianych do celów art. 29 ust. 10 dyrektywy (UE) 2018/2001; oraz (iii) stosuje metodykę bilansu masy zgodnie z wymogami art. 30 ust. 1 i 2 dyrektywy (UE) 2018/2001. Komisja uznała jednak, że system nie uwzględnia odpowiednio kryteriów zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do biomasy leśnej, określonych w art. 29 ust. 6 i 7 dyrektywy (UE) 2018/2001. W związku z tym decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2022/603 (3) system "KZR INiG" uznano za zgodny wyłącznie z wymogami określonymi w art. 29 ust. 2-5 i ust. 10 dyrektywy (UE) 2018/2001.

(6)

W ramach systemu "KZR INiG" wprowadzono dalsze zmiany w celu zapewnienia odpowiedniego uwzględnienia kryteriów zrównoważonego rozwoju dla biomasy leśnej określonych w art. 29 ust. 6 i 7 dyrektywy (UE) 2018/2001. Po dalszych zmianach, w ponownie złożonym wniosku z dnia 23 września 2022 r. poprawnie odniesiono się do wszystkich pozostałych kwestii, które zostały wcześniej zidentyfikowane.

(7)

System "KZR INiG" obejmuje następujące surowce: biomasę rolniczą, biomasę leśną oraz odpady i pozostałości. System ten obejmuje również wszystkie rodzaje paliw. Ma globalny zasięg geograficzny i obejmuje cały proces kontroli pochodzenia (w przypadku biometanu aż do jednostki produkcyjnej). Komisja dokonała ponownej oceny wniosku złożonego ponownie dnia 23 września 2022 r. i stwierdziła, że system ten: (i) odpowiednio uwzględnia kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 29 ust. 2-7 dyrektywy (UE) 2018/2001; (ii) zawiera dokładne dane dotyczące ograniczenia emisji gazów cieplarnianych do celów art. 29 ust. 10 tej dyrektywy; oraz (iii) stosuje metodykę bilansu masy zgodnie z wymogami art. 30 ust. 1 i 2 tej dyrektywy.

(8)

W ocenie Komisji nie uwzględnia się aktu wykonawczego, który ma zostać przyjęty zgodnie z art. 29 ust. 8 dyrektywy (UE) 2018/2001 w sprawie wytycznych dotyczących wykazania zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju określonymi w art. 29 ust. 6 i 7 tej dyrektywy (4). System "KZR INiG" zostanie zatem poddany ponownej ocenie w tym zakresie.

(9)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2022/996 (5) będzie miało zastosowanie dopiero od dnia 30 grudnia 2023 r. System "KZR INiG" powinien zostać poddany ponownej ocenie w świetle nowego rozporządzenia wykonawczego.

(10)

W ocenie systemu "KZR INiG" Komisja wykazała, że spełnia on stosowne normy wiarygodności, przejrzystości i niezależności audytu, jak również wymogi dotyczące metodyki określone w załączniku VI do dyrektywy (UE) 2018/2001.

(11)

W celu zachowania przejrzystości i pewności prawa, w jednym akcie Komisji należy w kompleksowy sposób określić wszystkie kryteria zrównoważonego rozwoju i emisji gazów cieplarnianych, które w ocenie Komisji system "KZR INiG" odpowiednio uwzględnia. Należy zatem zastąpić decyzję wykonawczą (UE) 2022/603.

(12)

Zatwierdzony system "KZR INiG" powinien zostać udostępniony w części poświęconej systemom dobrowolnym na stronie internetowej Komisji "Europa".

(13)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Zrównoważonego Charakteru Biopaliw, Biopłynów i Paliw z Biomasy,