(1)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (1) nałożono wymóg ustanowienia środków ochrony, z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, obejmujących w stosownych przypadkach sprawozdania przygotowane przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa i inne organy doradcze, jak również z uwzględnieniem opinii komitetów doradczych, które powołano dla odpowiednich geograficznych obszarów kompetencji, oraz wspólnych rekomendacji państw członkowskich.

(2)

Rada ma przyjąć środki dotyczące ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym - w stosownych przypadkach - określonych warunków funkcjonalnie związanych z tymi uprawnieniami do połowów. Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 stanowi, że uprawnienia do połowów mają być przydzielane państwom członkowskim w taki sposób, by zapewnić względną stabilność działalności połowowej każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do każdego stada lub rodzaju rybołówstwa.

(3)

Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 stanowi, że celem wspólnej polityki rybołówstwa jest osiągnięcie współczynnika eksploatacji na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu ("MSY") w miarę możliwości do 2015 r., a w sposób stopniowy i narastający - najpóźniej do 2020 r. w przypadku wszystkich stad. Celem okresu przejściowego do 2020 r. było pogodzenie osiągnięcia maksymalnego podtrzymywalnego połowu wszystkich stad z możliwymi skutkami społeczno-gospodarczymi ewentualnych dostosowań powiązanych uprawnień do połowów.

(4)

Całkowite dopuszczalne połowy ("TAC") należy zatem ustalać, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013, na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa oraz biorąc pod uwagę opinie wyrażane podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami.

(5)

Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1139 (2) ustanowiono wieloletni plan w odniesieniu do stad dorsza atlantyckiego, śledzia atlantyckiego i szprota w Morzu Bałtyckim oraz połowów eksploatujących te stada. Plan ten ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morza pozwalała na odtwarzanie i utrzymywanie populacji poławianych gatunków powyżej poziomów zapewniających MSY. Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 stanowi, że w odniesieniu do stad objętych poszczególnymi planami wieloletnimi uprawnienia do połowów mają być ustalane zgodnie z zasadami określonymi w tych planach wieloletnich.

(6)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139 uprawnienia do połowów dla stad wymienionych w art. 1 tego rozporządzenia miały zostać ustalone tak, aby osiągnąć tak szybko, jak to możliwe, w sposób progresywny i stopniowy, najpóźniej do 2020 r., wartość śmiertelności połowowej na poziomie MSY, wyrażonej w przedziałach. Limity połowowe mające zastosowanie w 2023 r. do odpowiednich stad w Morzu Bałtyckim należy zatem ustalić zgodnie z celami wieloletniego planu ustanowionego tym rozporządzeniem.

(7)

W dniu 31 maja 2022 r. Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) opublikowała swoją roczną opinię dotyczącą stad bałtyckich, z wyjątkiem opinii dotyczącej śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego, która została opublikowana w dniu 30 czerwca 2022 r. Wskazała w niej, że biomasa stada śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego w podrejonach ICES 20-24 nieznacznie wzrosła, ale wynosi zaledwie 59 % granicznego punktu odniesienia biomasy stada tarłowego (Blim), poniżej którego możliwe jest, że zdolność reprodukcyjna byłaby ograniczona. Ponadto uzupełnianie stada utrzymuje się na najniższym poziomie w historii. W związku z tym ICES opublikowała piąty rok z rzędu opinię zalecającą zerowy połów śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego. Zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy zatem wprowadzić wszystkie odpowiednie środki zaradcze, aby zapewnić szybkie przywrócenie liczebności przedmiotowego stada do poziomów wyższych niż poziom pozwalający uzyskać MSY. Ponadto przepis ten wymaga wprowadzenia dalszych środków zaradczych. W związku z tym w 2022 r. wstrzymano ukierunkowane połowy śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego i ustalono bardzo niski TAC dla nieuniknionych przyłowów śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego, aby uniknąć zjawiska "gatunku dławiącego". Jednakże ukierunkowane połowy śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego były dozwolone, jeżeli wyłącznym celem prowadzonych operacji połowowych były badania naukowe i operacje te były w pełni zgodne z warunkami określonymi w art. 25 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 (3); dotyczyło to również przypadków, w których rybacy prowadzą połowy przybrzeżne na niewielką skalę przy użyciu niektórych narzędzi biernych. Z uwagi na opinię ICES i brak zmian sytuacji stada należy utrzymać na niezmienionym poziomie uprawnienia do połowów oraz funkcjonalnie z nimi związane środki zaradcze.

(8)

W odniesieniu do stada dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego od 2019 r. ICES mogła wydawać opinie z zachowaniem zasady ostrożności, opracowane na podstawie oceny obejmującej większą ilość danych. Według szacunków ICES poziom biomasy stada dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego jest nadal niższy od Blim, a od 2021 r. nie odnotowano niemal jej wzrostu. W związku z tym ICES zaleciła w swojej opinii połowy dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego na poziomie zerowym czwarty rok z rzędu. Od 2019 r. w Unii przyjęto rygorystyczne środki ochrony. Zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1139 wprowadzono zakaz ukierunkowanych połowów dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego, a TAC dla nieuniknionych przyłowów dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego ustalono na bardzo niskim poziomie, aby uniknąć zjawiska "gatunku dławiącego". Ponadto przyjęto dalsze środki zaradcze funkcjonalnie związane z uprawnieniami do połowów, polegające na zamykaniu tarlisk i zakazie połowów rekreacyjnych w głównym obszarze występowania. Z uwagi na opinię ICES i brak zmian sytuacji stada należy utrzymać poziom uprawnień do połowów oraz funkcjonalnie z nimi związane środki zaradcze.

(9)

W odniesieniu do stada dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego naukowe szacunki wskazały, że biomasa stada tarłowego znajduje się poniżej punktu odniesienia, poniżej którego należy wszcząć określone i odpowiednie działania w zakresie zarządzania (Btrigger). W związku z tym w ostatnich latach przyjmowano coraz bardziej rygorystyczne środki zarządzania. W roku 2021 ICES postanowiła przeprowadzić pogłębioną ocenę, w wyniku której okazało się, że od ponad 10 lat biomasa stada dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego znajdowała się na ogół poniżej poziomu Blim. W związku z tym zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1139 wstrzymano ukierunkowane połowy dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego i ustalono bardzo niski TAC dla nieuniknionych przyłowów dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego, aby uniknąć zjawiska "gatunku dławiącego". Ponadto przyjęto dalsze środki zaradcze funkcjonalnie związane z uprawnieniami do połowów w postaci rozszerzonego zamknięcia tarlisk, co obejmuje również połowy rekreacyjne, oraz w postaci dalszego zmniejszenia dziennego limitu ilościowego w połowach rekreacyjnych. W 2022 r. ICES skorygowała w dół biomasę stada i pomimo nieznacznego jej wzrostu w ubiegłym roku szacuje się, że biomasa wynosi mniej niż 40 % Blim. Ze względu na nieco wyższe szacunki dotyczące uzupełniania stada i niejasne dodatkowe czynniki śmiertelności, których ICES nie jest obecnie w stanie uwzględnić w swoim modelu oceny, opinia dotycząca śmiertelności połowowej zapewniającej MSY (FMSY) zaleca zwiększenie całkowitych połowów. ICES podkreśliła jednak, że jej prognoza krótkoterminowa była wysoce niepewna i że - biorąc pod uwagę niejasną dodatkową śmiertelność - prawdopodobieństwo, że biomasa stada pozostanie poniżej Blim w 2024 r., wynosi 66 %, jeżeli uprawnienia do połowów zostaną ustalone na poziomie FMSY. Ponadto, jak w 2021 r., ICES nie jest w stanie zapewnić oddzielnej opinii dla połowów handlowych i rekreacyjnych. Biorąc pod uwagę malejącą liczebność stada oraz niepewność co do zaleceń dotyczących połowów na poziomie FMSY, należy przyjąć podejście ostrożnościowe oraz utrzymać poziom uprawnień do połowów i funkcjonalnie powiązane środki zaradcze.

(10)

Według szacunków ICES z 2020 r. wartość biomasy stada śledzia atlantyckiego w środkowej części Morza Bałtyckiego spadła poniżej Btrigger, a w 2021 r. zbliżyła się do Blim. W 2022 r. ICES oszacowała, że biomasa wzrosła, ale nadal pozostaje poniżej Btrigger. Stado opiera się wyłącznie na roczniku 2019 r. i szacunki jego zasobności znacznie się zmieniły od 2020 r. Należy zatem ustalić uprawnienia do połowów zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139.

(11)

Biomasa śledzia atlantyckiego w Zatoce Botnickiej stale maleje od 2010 r. W 2019 r. ICES postanowiła przedstawić opinię opartą na podejściu opracowanym w odniesieniu do stad, dla których istnieje niewiele danych, ze względu na znaczny, stwierdzony retrospektywnie błąd w ocenie stada. Po przeprowadzeniu dogłębnej analizy ICES była w stanie ponownie przedstawić opinię dotyczącą MSY w 2021 r. Zaktualizowana opinia na 2021 r. miała na celu znaczne zwiększenie uprawnień do połowów na 2021 r. w oparciu o szacunki, zgodnie z którymi biomasa ostatecznie rosła. Zgodnie z opinią ICES na 2022 r. uprawnienia do połowów powinny nieznacznie się zmniejszyć. Jednak w opinii na 2023 r. ICES znacznie skorygowała w dół swoją ocenę biomasy stada. Według ICES ta mniejsza biomasa najprawdopodobniej wynika z ciągłego zmniejszania się wielkości śledzia atlantyckiego. ICES szacuje obecnie, że biomasa stada znajduje się obecnie zaledwie nieco powyżej Btrigger. Jedyny zalecany przez ICES scenariusz połowów, dzięki któremu stado mogłoby utrzymać się w 2024 r. powyżej Btrigger, to najniższy punkt przedziału FMSY. Wziąwszy pod uwagę negatywną tendencję w liczebności stada oraz potrzebę uniknięcia sytuacji, w której stado spadnie poniżej Btrigger, należy ustalić uprawnienia do połowów w najniższym punkcie FMSY.

(12)

Zgodnie z opinią ICES dotyczącą gładzicy w ramach połowów gładzicy dochodzi do przyłowu dorsza atlantyckiego. Zgodnie z opinią ICES dotyczącą szprota jest on poławiany w połowach wielogatunkowych ze śledziem oraz stanowi pokarm dla dorsza atlantyckiego. Tego typu zależności międzygatunkowe należy uwzględniać i ustalać uprawnienia do połowów gładzicy i szprota w odpowiednio niższym przedziale FMSY.

(13)

W odniesieniu do łososia atlantyckiego w podrejonach ICES 22-31 ICES od kilku już lat stwierdza, że stan stad rzecznych jest bardzo zróżnicowany. W 2021 r., w wyniku pogłębionej analizy ICES wydała opinię mówiącą, że w celu ochrony słabych stad rzecznych należy zaprzestać wszelkich połowów handlowych i rekreacyjnych łososia atlantyckiego w basenie głównym, gdyż są to z natury połowy wielogatunkowe łososia pochodzącego ze zdrowych i słabych stad rzecznych. ICES uważała jednak, że istniejące ukierunkowane połowy w obszarach nadbrzeżnych Zatoki Botnickiej i Morza Alandzkiego mogą być kontynuowane w czasie letniej migracji łososia atlantyckiego. W związku z tym ustalono specjalny TAC dla przyłowów łososia atlantyckiego w tych obszarach, z wyjątkiem: operacji połowowych prowadzonych wyłącznie na potrzeby badań naukowych i w pełnej zgodności z warunkami określonymi w art. 25 rozporządzenia (UE) 2019/1241 oraz połowów przybrzeżnych na północ od równoleżnika 59° 30′ N między dniem 1 maja a dniem 31 sierpnia. Przyjęto również dalsze środki zaradcze funkcjonalnie związane z uprawnieniami do połowów, w formie ograniczeń stosowania takli i dziennego limitu ilościowego w połowach rekreacyjnych. W 2022 r. ICES powtórzyła swoją opinię z 2021 r. Należy w związku z tym utrzymać poziom uprawnień do połowów i funkcjonalnie powiązane środki zaradcze, precyzując jednocześnie, że po złowieniu pierwszego łososia atlantyckiego z przyciętą płetwą tłuszczową osoba uprawiająca połowy rekreacyjne powinna zaprzestać połowów łososia atlantyckiego przez pozostałą część dnia.

(14)

Aby zapewnić pełne wykorzystanie uprawnień do połowów przybrzeżnych, w 2019 r. wprowadzono ograniczoną elastyczność między obszarami w odniesieniu do łososia atlantyckiego z podrejonów ICES 22-31 i z podrejonu ICES 32. Ze względu na brak zmian w uprawnieniach do połowów tych dwóch stad należy utrzymać obecną elastyczność w tym zakresie.

(15)

Zakaz połowów troci wędrownej poza obszarem leżącym w granicach czterech mil morskich od linii podstawowych oraz ograniczenie przyłowów troci wędrownej do 3 % łącznych połowów troci wędrownej i łososia atlantyckiego w dużym stopniu przyczyniły się do znacznego ograniczenia uprzedniego znaczącego nieprawidłowego raportowania połowów łososia atlantyckiego, szczególnie jako połowów troci wędrownej. Należy zatem utrzymać ten przepis w celu zachowania niskiego poziomu nieprawidłowego raportowania.

(16)

Środki dotyczące połowów rekreacyjnych dorsza atlantyckiego i łososia atlantyckiego oraz środki ochrony stad troci wędrownej i łososia atlantyckiego powinny pozostawać bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych środków krajowych na mocy art. 19 i 20 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(17)

Korzystanie z określonych w niniejszym rozporządzeniu uprawnień do połowów podlega przepisom rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (4), w szczególności jego art. 33, który dotyczy zapisu połowów i nakładu połowowego, oraz jego art. 34, który dotyczy przekazywania Komisji danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem określić kody dotyczące wyładunków ryb ze stad objętych niniejszym rozporządzeniem, które to kody państwa członkowskie mają stosować, przesyłając dane Komisji.

(18)

W rozporządzeniu Rady (WE) nr 847/96 (5) wprowadzono dodatkowe ustalane z roku na rok warunki zarządzania TAC, w tym w art. 3 i 4 przepisy dotyczące elastyczności w odniesieniu do stad objętych TAC przezornościowymi i analitycznymi. Na podstawie art. 2 tego rozporządzenia przy ustalaniu TAC Rada ma określić stada, w odniesieniu do których nie stosuje się art. 3 i 4, w szczególności na podstawie biologicznego stanu tych stad. Niedawno dla wszystkich stad objętych obowiązkiem wyładunku został ustanowiony na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 mechanizm elastyczności obejmującej kolejny rok. W związku z tym, w celu uniknięcia nadmiernej elastyczności, która podważyłaby zasady racjonalnej i odpowiedzialnej eksploatacji żywych zasobów morza, utrudniłaby realizację celów wspólnej polityki rybołówstwa i spowodowałaby pogorszenie biologicznego stanu stad, należy jednoznacznie wyjaśnić, że art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 mają zastosowanie w odniesieniu do analitycznych TAC wyłącznie, gdy nie korzysta się z obejmującej kolejny rok elastyczności przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(19)

Biomasa stada dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego i śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego jest niższa od Blim i w 2023 r. dozwolone są jedynie przyłowy, połowy naukowe oraz, w przypadku śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego, niektóre łodziowe połowy przybrzeżne. Zatem państwa członkowskie mające udział w kwotach odpowiedniego TAC zobowiązały się, że nie będą stosować obejmującej kolejny rok elastyczności przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do tych stad w 2023 r., tak aby połowy w 2023 r. nie przekroczyły TAC ustalonego dla stada dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego, śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego i dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego. Ponadto biomasy prawie wszystkich stad rzecznych łososia atlantyckiego na południe od 59°30′N są poniżej granicznego punktu odniesienia dla produktywności pod względem smoltów (Rlim), a w 2023 r. dozwolony jest jedynie przyłów i połów do celów badań naukowych. W związku z tym odpowiednie państwa członkowskie podjęły podobne zobowiązanie dotyczące elastyczności obejmującej kolejny rok w odniesieniu do połowów łososia atlantyckiego w głównym akwenie w 2023 r.

(20)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2022/109 (6) ustalono uprawnienia do połowów okowiela na okres do dnia 31 października 2022 r. w rejonie ICES 3a, wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru 4 oraz wodach Zjednoczonego Królestwa obszaru 2a. Okres połowu okowiela trwa od dnia 1 listopada do dnia 31 października. Aby umożliwić rozpoczęcie połowów z dniem 1 listopada 2022 r. oraz w oparciu o nową opinię naukową i po konsultacjach ze Zjednoczonym Królestwem, konieczne jest ustalenie wstępnego TAC dla okowiela w rejonie ICES 3a, wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru 4 oraz wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu ICES 2a na okres od dnia 1 listopada 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. Ten wstępny TAC należy ustalić zgodnie z opinią ICES opublikowaną w dniu 7 października 2022 r.

(21)

Zgodnie z Umową o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską, z jednej strony, a Rządem Grenlandii i Rządem Danii, z drugiej strony i protokołem wykonawczym do tej umowy (7) Unia ma otrzymać 7,7 % TAC gromadnika (Mallotus villosus) poławianego w wodach Grenlandii podobszarów ICES 5 oraz 14. W dniu 7 października 2022 r. Unia otrzymała od władz Grenlandii informację, że zgodnie z najlepszymi dostępnymi opiniami naukowymi i na podstawie porozumienia w sprawie gromadnika osiągniętego między Grenlandią, Islandią i Norwegią rząd Grenlandii ustalił swoją kwotę. Zgodnie z protokołem wykonawczym Grenlandia pragnie zaoferować Unii 7 760 ton gromadnika. W oczekiwaniu na przyjęcie przez Unię oferty dotyczącej gromadnika i uwzględnienie jej w prawie Unii uprawnienia do połowów w odniesieniu do tego stada w rozporządzeniu (UE) 2022/109 należy oznaczyć jako "Do ustalenia".

(22)

Zaktualizowana opinia naukowa dotycząca południowego stada morszczuka europejskiego w rejonie ICES 8c, podobszarach 9 i 10 oraz wodach Unii obszaru CECAF 34.1.1. na 2022 r. została opublikowana przez ICES w dniu 12 października 2022 r. Ta zaktualizowana opinia naukowa jest opinią dotyczącą MSY i opiera się na nowym modelu oceny opracowanym przez ICES w ramach oznaczania poziomu odniesienia dla tego stada, które odbyło się w lutym 2022 r. Uprawnienia do połowów tego stada na 2022 r., ustanowione rozporządzeniem (UE) 2022/109, należy zmienić w oparciu o tę zaktualizowaną opinię naukową, a TAC ustalić zgodnie z najwyższą wartością w przedziale FMSY ("FMSY upper"), ponieważ morszczuk europejski ze stada południowego jest gatunkiem najbardziej ograniczającym w połowach wielogatunkowych.

(23)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2022/109.

(24)

Aby uniknąć przerwania działalności połowowej, przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące Morza Bałtyckiego powinny być stosowane od dnia 1 stycznia 2023 r. Limity połowowe przewidziane w rozporządzeniu (UE) 2022/109 obowiązują od dnia 1 stycznia 2022 r. Przepisy wprowadzone niniejszym rozporządzeniem dotyczące tych limitów połowowych powinny zatem również mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2022 r. W odniesieniu do okowiela w rejonie ICES 3a, w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 4 oraz w wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu ICES 2a niniejsze rozporządzenie powinno jednak mieć zastosowanie od dnia 1 listopada 2022 r. do dnia 31 października 2023 r., jako że jest to sezon połowów okowiela. Ze względu na potrzebę kontynuowania zrównoważonej działalności połowowej i rozpoczęcia odpowiednich połowów na czas przed otwarciem okresów połowowych przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące limitów połowowych gromadnika w wodach Grenlandii podobszarów ICES 5 i 14 powinny mieć zastosowanie od dnia 15 października 2022 r. Ponieważ odnośne uprawnienia do połowów nie zostały jeszcze wyczerpane lub zostaną zwiększone niniejszym rozporządzeniem, stosowanie niniejszego rozporządzenia z mocą wsteczną nie narusza zasad pewności prawa ani ochrony uzasadnionych oczekiwań. Ze względu na pilny charakter niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu,