(1)

W dyrektywie (UE) 2018/2001 określono wymogi dotyczące niektórych paliw, a mianowicie biopaliw, biopłynów, paliw z biomasy, odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych, w celu zapewnienia, aby mogły one być zaliczane na poczet celów określonych w tej dyrektywie tylko wtedy, gdy zostały wyprodukowane w sposób zrównoważony i emitują mniej gazów cieplarnianych w porównaniu z paliwami kopalnymi. W art. 29 dyrektywy ustanowiono kryteria zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy. Ponadto w art. 26 dyrektywy i w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/807 (2) ustanowiono z jednej strony kryteria służące określeniu, które surowce do produkcji biopaliw, biopłynów lub paliw z biomasy charakteryzują się wysokim ryzykiem spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów, a z drugiej strony, które biopaliwa, biopłyny lub paliwa z biomasy o wysokim ryzyku spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów spełniające określone warunki mogą być certyfikowane jako charakteryzujące się niskim ryzykiem spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów. W art. 25 ust. 2 dyrektywy ustanowiono kryteria ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie. W art. 28 ust. 2 dyrektywy zobowiązano podmioty gospodarcze do wprowadzenia do unijnej bazy danych informacji o przeprowadzonych transakcjach oraz o właściwościach dotyczących zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do niektórych paliw odnawialnych (biopaliw, biogazu oraz odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego) oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie.

(2)

W dyrektywie (UE) 2018/2001 ustanowiono również zasady obliczania wkładu odnawialnej energii elektrycznej do celów w zakresie transportu. W szczególności w art. 27 ust. 3 tej dyrektywy określono zasady dokonywania obliczeń takich udziałów zarówno w przypadku, gdy energia elektryczna jest wykorzystywana bezpośrednio do napędu pojazdów elektrycznych, jak i gdy jest wykorzystywana do produkcji odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego, które są stosowane w transporcie.

(3)

Systemy dobrowolne odgrywają ważną rolę w dostarczaniu dowodów zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w przypadku biopaliw i biopłynów. Zgodnie z dyrektywą (UE) 2018/2001 dobrowolne systemy mogą służyć do poświadczania zgodności wszystkich paliw wyprodukowanych z biomasy, w tym paliw gazowych i stałych, z kryteriami zrównoważonego rozwoju określonymi we wspomnianej dyrektywie oraz do dostarczania dokładnych danych na temat ograniczenia emisji gazów cieplarnianych dzięki tym paliwom, a także do poświadczania zgodności odnawialnych ciekłych i gazowych paliw transportowych pochodzenia niebiologicznego i pochodzących z recyklingu paliw węglowych z kryteriami ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz do udowodnienia zgodności z przepisami art. 27 ust. 3 tej dyrektywy w odniesieniu do obliczania udziału energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych w transporcie. Systemy dobrowolne mogą również służyć do wykazania, że podmioty gospodarcze wprowadzają dokładne informacje do unijnej lub krajowej bazy danych na temat niektórych paliw odnawialnych i pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie zgodnie z art. 28 ust. 4 dyrektywy (UE) 2018/2001. Ponadto systemy dobrowolne można wykorzystywać do certyfikowania biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy o niskim ryzyku spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów. Komisja może zdecydować, że dobrowolne systemy krajowe lub międzynarodowe mogą służyć wszystkim lub niektórym z tych celów.

(4)

Zgodnie z art. 30 ust. 9 dyrektywy (UE) 2018/2001 w przypadku gdy podmiot gospodarczy przedstawia dowód lub dane dotyczące zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych uzyskane w ramach dobrowolnego systemu uznanego przez Komisję, państwo członkowskie nie może wymagać od dostawcy, w zakresie objętym decyzją o uznaniu, przedstawiania dalszych dowodów.

(5)

W ramach dobrowolnego systemu "Program zrównoważonej biomasy" (ang. Sustainable Biomass Program - SBP, zwanego dalej "systemem SBP") w dniu 15 października 2020 r. przedłożono Komisji wniosek o uznanie zgodnie z art. 30 ust. 4 dyrektywy (UE) 2018/2001. W wyniku złożenia wniosku Komisja oceniła przedmiotowy system i wskazała pewne kwestie wymagające modyfikacji. W dniu 2 grudnia 2021 r. system SBP ponownie przedłożył swój wniosek, odnosząc się do zidentyfikowanych kwestii.

(6)

System SBP obejmuje następujące rodzaje surowców: a) materiały lignocelulozowe pozyskiwane z obszarów leśnych i innych; b) pozostałości z przetwarzania z sektorów związanych z leśnictwem i rolnictwem (poza lasami i gruntami rolnymi). Wyklucza się pozostałości rolnicze z gruntów rolnych. System SBP obejmuje paliwa z biomasy (pelety i wióry drzewne) produkowane z leśnego i nieleśnego materiału lignocelulozowego oraz pozostałości z przetwarzania z sektorów związanych z leśnictwem i rolnictwem do celów wytwarzania ciepła i energii elektrycznej. W zakres systemu SBP nie wchodzą "biopłyny", "biopaliwa", "biogaz", "odnawialne ciekłe i gazowe paliwa transportowe pochodzenia niebiologicznego" oraz "paliwa pochodzące z recyklingu paliw węglowych". System SBP ma globalny zasięg geograficzny i obejmuje cały łańcuch kontroli pochodzenia produktu.

(7)

Oceniając system SBP, Komisja stwierdziła, że obejmuje on odpowiednio kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 29 ust. 6-7 dyrektywy (UE) 2018/2001, zawiera dokładne dane dotyczące ograniczenia emisji gazów cieplarnianych do celów art. 29 ust. 10 tej dyrektywy i stosuje metodykę bilansu masy zgodnie z wymogami art. 30 ust. 1 i 2 wspomnianej dyrektywy. Ocena ta nie uwzględnia przyszłych aktów wykonawczych, które mają zostać przyjęte zgodnie z art. 29 ust. 8 i art. 30 ust. 8 dyrektywy (UE) 2018/2001, w sprawie wytycznych dotyczących wykazania zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju określonymi w art. 29 ust. 6 i 7 tej dyrektywy oraz w sprawie zasad weryfikacji kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz kryteriów niskiego ryzyka spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów. W związku z tym system SBP zostanie ponownie oceniony po przyjęciu wspomnianych aktów wykonawczych.

(8)

Ocena systemu SBP wykazała, że spełnia on stosowne normy wiarygodności, przejrzystości i niezależności audytu, jak również wymogi dotyczące metodyki określone w załączniku VI do dyrektywy (UE) 2018/2001.

(9)

Uznany system SBP powinien zostać udostępniony w części poświęconej systemom dobrowolnym na stronie internetowej Komisji "Europa".

(10)

W celu umożliwienia szybkiego stosowania środków przewidzianych w niniejszej decyzji niniejsza decyzja powinna wejść w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(11)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Zrównoważonego Charakteru Biopaliw, Biopłynów i Paliw z Biomasy ustanowionego na mocy art. 34 ust. 2 dyrektywy (UE) 2018/2001,