(1)

Biorąc pod uwagę, że nie wszystkie firmy inwestycyjne mają obowiązek poddawania sprawozdań finansowych badaniu, przepisy określające wymóg w zakresie funduszy własnych, któremu podlegają firmy inwestycyjne, oparty na stałych kosztach pośrednich powinny dopuszczać możliwość obliczania przez firmy inwestycyjne wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich również na podstawie niezbadanych sprawozdań finansowych, w przypadku gdy firmy inwestycyjne nie są zobowiązane do poddawania sprawozdań finansowych badaniu. Ponadto w przypadku gdy zbadane sprawozdanie finansowe nie obejmuje okresu dwunastu miesięcy, firma inwestycyjna powinna przeprowadzić obliczenia w celu uzyskania kwoty odpowiadającej okresowi jednego roku, aby zapewnić zgodność z wymogiem określonym w art. 13 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/2033.

(2)

Zważywszy że różnicę między zyskiem brutto a zyskiem netto w kontekście sytuacji finansowej firmy stanowią stałe koszty prowadzenia działalności firmy, odliczenie od łącznych kosztów firmy inwestycyjnej udziałów pracowników, dyrektorów i partnerów w zyskach, o których mowa w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/2033, należy rozumieć jako odliczenie od zysku netto.

(3)

Ponadto, ponieważ wypłata premii pracowniczych i innych wynagrodzeń może być odroczona w czasie i może następować w oparciu o różne rozwiązania umowne, te premie pracownicze i inne wynagrodzenia należy uznać za zależne od zysku netto, jeżeli ich wypłata nie ma wpływu na sytuację kapitałową firmy - czy to ze względu na fakt, że wypłaty już dokonano, czy też ze względu na brak obowiązku wypłaty w przypadku braku zysku netto.

(4)

Firmy inwestycyjne mają obowiązek uwzględniać koszty stałe osób trzecich przy obliczaniu swoich łącznych kosztów. Jeżeli jednak koszty te nie zostały w pełni poniesione w imieniu firmy inwestycyjnych, należy je uwzględnić do kwoty, którą można przypisać firmie inwestycyjnej.

(5)

Nie wszystkie firmy inwestycyjne stosują międzynarodowe standardy sprawozdawczości finansowej, a w mających zastosowanie standardach rachunkowości istnieją różnice w sposobie obliczania łącznych kosztów. W celu zapewnienia porównywalności przy obliczaniu wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich należy doprecyzować elementy, które - oprócz elementów przewidzianych w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/2033 - mają być odliczane przez firmy inwestycyjne od ich łącznych kosztów wykorzystywanych do obliczania wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich.

(6)

Zważywszy na szczególny charakter działalności prowadzonej przez podmioty prowadzące handel towarami i uprawnieniami do emisji podmioty te powinny odliczać koszty związane z surowcami od łącznych kosztów wykorzystywanych do obliczania ich wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich.

(7)

W przypadku likwidacji firmy inwestycyjnej, która jest animatorem rynku, zaprzestaje ona świadczenia usług animatora rynku i w związku z tym nie ponosi już opłat transakcyjnych, które normalnie ponosi w związku ze świadczeniem tych usług. W związku z tym opłaty te należy wyłączyć z łącznych kosztów wykorzystywanych do obliczania wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich. Jednocześnie animator rynku, w przypadku jego likwidacji, może nadal posiadać pulę papierów wartościowych, którą zwykle wykorzystuje w swojej działalności animatora rynku. Jeżeli pula ta zostanie upłynniona, prowadzić to będzie do powstania opłat transakcyjnych, które należy uwzględnić w łącznych kosztach wykorzystywanych do obliczania wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich.

(8)

Stałe koszty pośrednie mogą ewoluować w podobnym tempie jak działalność firmy inwestycyjnej i w takim przypadku zmiany tych kosztów nie należy uznawać za istotną zmianę do celów art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/2033. Mogą jednak wystąpić okoliczności, w których mogą zaistnieć zmiany, takie jak zmiany modeli biznesowych lub połączenia i przejęcia, które mogą prowadzić do znacznych różnic w prognozowanych stałych kosztach pośrednich. W związku z tym do celów określenia pojęcia istotnej zmiany w przepisach określających wymóg w zakresie funduszy własnych, któremu podlegają firmy inwestycyjne, oparty na stałych kosztach pośrednich, należy ustanowić obiektywne progi określone w oparciu o prognozowane stałe koszty pośrednie.

(9)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego po konsultacji z Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

(10)

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął opinii Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (2),