Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
obowiązujący
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2022 nr 229 str. 1
Wersja aktualna od 2022-09-25
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2022 nr 229 str. 1
Wersja aktualna od 2022-09-25
Akt prawny
obowiązujący
ZAMKNIJ close

Alerty

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/1455

z dnia 11 kwietnia 2022 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogu w zakresie funduszy własnych, któremu podlegają firmy inwestycyjne, opartego na stałych kosztach pośrednich

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla firm inwestycyjnych oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 575/2013, (UE) nr 600/2014 i (UE) nr 806/2014 (1), w szczególności jego art. 13 ust. 4 akapit czwarty,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Biorąc pod uwagę, że nie wszystkie firmy inwestycyjne mają obowiązek poddawania sprawozdań finansowych badaniu, przepisy określające wymóg w zakresie funduszy własnych, któremu podlegają firmy inwestycyjne, oparty na stałych kosztach pośrednich powinny dopuszczać możliwość obliczania przez firmy inwestycyjne wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich również na podstawie niezbadanych sprawozdań finansowych, w przypadku gdy firmy inwestycyjne nie są zobowiązane do poddawania sprawozdań finansowych badaniu. Ponadto w przypadku gdy zbadane sprawozdanie finansowe nie obejmuje okresu dwunastu miesięcy, firma inwestycyjna powinna przeprowadzić obliczenia w celu uzyskania kwoty odpowiadającej okresowi jednego roku, aby zapewnić zgodność z wymogiem określonym w art. 13 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/2033.

(2)

Zważywszy że różnicę między zyskiem brutto a zyskiem netto w kontekście sytuacji finansowej firmy stanowią stałe koszty prowadzenia działalności firmy, odliczenie od łącznych kosztów firmy inwestycyjnej udziałów pracowników, dyrektorów i partnerów w zyskach, o których mowa w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/2033, należy rozumieć jako odliczenie od zysku netto.

(3)

Ponadto, ponieważ wypłata premii pracowniczych i innych wynagrodzeń może być odroczona w czasie i może następować w oparciu o różne rozwiązania umowne, te premie pracownicze i inne wynagrodzenia należy uznać za zależne od zysku netto, jeżeli ich wypłata nie ma wpływu na sytuację kapitałową firmy - czy to ze względu na fakt, że wypłaty już dokonano, czy też ze względu na brak obowiązku wypłaty w przypadku braku zysku netto.

(4)

Firmy inwestycyjne mają obowiązek uwzględniać koszty stałe osób trzecich przy obliczaniu swoich łącznych kosztów. Jeżeli jednak koszty te nie zostały w pełni poniesione w imieniu firmy inwestycyjnych, należy je uwzględnić do kwoty, którą można przypisać firmie inwestycyjnej.

(5)

Nie wszystkie firmy inwestycyjne stosują międzynarodowe standardy sprawozdawczości finansowej, a w mających zastosowanie standardach rachunkowości istnieją różnice w sposobie obliczania łącznych kosztów. W celu zapewnienia porównywalności przy obliczaniu wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich należy doprecyzować elementy, które - oprócz elementów przewidzianych w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/2033 - mają być odliczane przez firmy inwestycyjne od ich łącznych kosztów wykorzystywanych do obliczania wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich.

(6)

Zważywszy na szczególny charakter działalności prowadzonej przez podmioty prowadzące handel towarami i uprawnieniami do emisji podmioty te powinny odliczać koszty związane z surowcami od łącznych kosztów wykorzystywanych do obliczania ich wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich.

(7)

W przypadku likwidacji firmy inwestycyjnej, która jest animatorem rynku, zaprzestaje ona świadczenia usług animatora rynku i w związku z tym nie ponosi już opłat transakcyjnych, które normalnie ponosi w związku ze świadczeniem tych usług. W związku z tym opłaty te należy wyłączyć z łącznych kosztów wykorzystywanych do obliczania wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich. Jednocześnie animator rynku, w przypadku jego likwidacji, może nadal posiadać pulę papierów wartościowych, którą zwykle wykorzystuje w swojej działalności animatora rynku. Jeżeli pula ta zostanie upłynniona, prowadzić to będzie do powstania opłat transakcyjnych, które należy uwzględnić w łącznych kosztach wykorzystywanych do obliczania wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich.

(8)

Stałe koszty pośrednie mogą ewoluować w podobnym tempie jak działalność firmy inwestycyjnej i w takim przypadku zmiany tych kosztów nie należy uznawać za istotną zmianę do celów art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/2033. Mogą jednak wystąpić okoliczności, w których mogą zaistnieć zmiany, takie jak zmiany modeli biznesowych lub połączenia i przejęcia, które mogą prowadzić do znacznych różnic w prognozowanych stałych kosztach pośrednich. W związku z tym do celów określenia pojęcia istotnej zmiany w przepisach określających wymóg w zakresie funduszy własnych, któremu podlegają firmy inwestycyjne, oparty na stałych kosztach pośrednich, należy ustanowić obiektywne progi określone w oparciu o prognozowane stałe koszty pośrednie.

(9)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego po konsultacji z Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

(10)

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął opinii Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Obliczanie wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich

1. Do celów art. 13 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/2033 "dane liczbowe wynikające z mających zastosowanie standardów rachunkowości" odnoszą się do danych liczbowych zawartych w najnowszym zbadanym rocznym sprawozdaniu finansowym firmy inwestycyjnej po podziale zysków lub w rocznym sprawozdaniu finansowym, w przypadku gdy firma inwestycyjna nie jest zobowiązana do poddania sprawozdania finansowego badaniu.

2. Jeżeli najnowsze zbadane sprawozdanie finansowe firmy nie obejmuje okresu dwunastu miesięcy, firma inwestycyjna dzieli kwoty uwzględnione w tym sprawozdaniu przez liczbę miesięcy odzwierciedlonych w tym sprawozdaniu finansowym, a następnie mnoży uzyskany wynik przez dwanaście, aby uzyskać kwotę odpowiadającą okresowi jednego roku.

3. Do celów art. 13 ust. 4 akapit pierwszy lit. b) rozporządzenia (UE) 2019/2033 udziały pracowników, dyrektorów i partnerów w zyskach oblicza się na podstawie zysku netto.

4. Do celów art. 13 ust. 4 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) 2019/2033 uznaje się, że premie pracownicze i inne wynagrodzenia zależą od zysku netto firmy inwestycyjnej w danym roku, jeżeli spełnione są oba poniższe warunki:

a)

premie pracownicze lub inne wynagrodzenia podlegające odliczeniu zostały już wypłacone pracownikom w roku poprzedzającym rok wypłaty lub wypłata premii pracowniczych lub innych wynagrodzeń pracownikom nie będzie miała wpływu na sytuację kapitałową firmy w roku wypłaty;

b)

w odniesieniu do roku bieżącego i lat przyszłych firma nie jest zobowiązana do przyznania lub przydzielenia dalszych premii lub innych płatności w formie wynagrodzenia, chyba że w danym roku osiągnie zysk netto.

5. W przypadku gdy osoby trzecie, w tym agenci, poniosły w imieniu firmy inwestycyjnej koszty stałe, których nie uwzględniono jeszcze w łącznych kosztach w rocznym sprawozdaniu finansowym, o którym mowa w ust. 1, takie koszty stałe dodaje się do całkowitych kosztów firmy inwestycyjnej. Jeżeli dostępny jest podział kosztów osoby trzeciej, firma inwestycyjna dodaje do kwoty odzwierciedlającej łączne koszty jedynie tę część przedmiotowych kosztów stałych, która dotyczy firmy inwestycyjnej. Jeżeli taki podział nie jest dostępny, firma inwestycyjna dodaje do kwoty odzwierciedlającej łączne koszty jedynie swój udział w kosztach osoby trzeciej, który wynika z biznesplanu firmy inwestycyjnej.

6. Oprócz pozycji do odliczenia, o których mowa w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/2033, od łącznych kosztów odlicza się również następujące pozycje, jeżeli są one uwzględnione w łącznych kosztach zgodnie z odpowiednimi standardami rachunkowości:

a)

opłaty, opłaty za usługi brokerskie i inne należności uiszczane na rzecz kontrahentów centralnych, giełd i innych systemów obrotu oraz pośredników w celu realizacji, rejestracji lub rozliczenia transakcji, jedynie w przypadku, gdy są one bezpośrednio przenoszone na klientów i od nich pobierane. Nie obejmują one opłat ani innych należności niezbędnych do utrzymania członkostwa lub wypełnienia w inny sposób zobowiązań finansowych związanych z podziałem strat wobec kontrahentów centralnych, giełd i innych systemów obrotu;

b)

odsetki wypłacone klientom od ich środków pieniężnych, w przypadku gdy nie ma żadnego obowiązku wypłacenia takich odsetek;

c)

wydatki z tytułu podatków, w przypadku gdy są one należne od rocznych zysków firmy inwestycyjnej;

d)

straty z tytułu obrotu instrumentami finansowymi na własny rachunek;

e)

płatności związane z umowami o przeniesieniu zysków i strat na podstawie umowy, zgodnie z którymi po sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego firma inwestycyjna jest zobowiązana do przekazania swojego rocznego wyniku do jednostki dominującej;

f)

wpłaty na rzecz funduszu ogólnego ryzyka bankowego zgodnie z art. 26 ust. 1 lit. f) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (3);

g)

koszty związane z pozycjami, które odliczono już od funduszy własnych zgodnie z art. 36 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Oprócz pozycji wymienionych w akapicie pierwszym animatorzy rynku w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (4) mogą również odliczyć następującą kwotę (A):

A = B - 4 × C, gdzie:

B

=

opłaty transakcyjne uiszczane przez animatora rynku z tytułu transakcji, w odniesieniu do których animator rynku prowadzi działalność animatora rynku (kwota roczna), jeżeli opłat tych nie przeniesiono bezpośrednio na klientów i nie pobrano ich od klientów;

C

=

opłaty transakcyjne, które zostałyby poniesione w celu sprzedaży portfela papierów wartościowych odpowiadającego największej puli papierów wartościowych według stanu na koniec dnia, posiadanych przez animatora rynku do celów animowania rynku, w poprzednim roku.

Artykuł 2

Obliczanie wymogu dotyczącego stałych kosztów pośrednich dla podmiotów prowadzących handel towarami i uprawnieniami do emisji

Podmioty prowadzące handel towarami i uprawnieniami do emisji mogą odliczać wydatki na surowce w związku z prowadzeniem przez firmę inwestycyjną obrotu instrumentami pochodnymi na towar bazowy.

Artykuł 3

Pojęcie istotnej zmiany

Uznaje się, że istotna zmiana, o której mowa w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/2033, nastąpiła, jeżeli spełniony jest którykolwiek z następujących warunków:

a)

zmiana - czy to w postaci wzrostu, czy też w postaci spadku - w działalności firmy powoduje zmianę o co najmniej 30 % stałych kosztów pośrednich firmy prognozowanych na bieżący rok;

b)

zmiana - czy to w postaci wzrostu, czy też w postaci spadku - w działalności firmy powoduje zmianę mających zastosowanie do firmy wymogów w zakresie funduszy własnych opartych na prognozowanych na bieżący rok stałych kosztach pośrednich o co najmniej 2 mln EUR.

Artykuł 4

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 kwietnia 2022 r.

W imieniu Komisji

Przewodnicząca

Ursula VON DER LEYEN


(1) Dz.U. L 314 z 5.12.2019, s. 1.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00