(1)

W rozporządzeniu (UE) 2016/429 ustanawia się przepisy dotyczące chorób zwierząt przenoszonych na zwierzęta lub ludzi, w tym przepisy dotyczące rejestracji i zatwierdzania przez właściwy organ zakładów, w których utrzymywane są zwierzęta lądowe, a także pobierania, produkcji, przetwarzania lub przechowywania materiału biologicznego.

(2)

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/2035 (2) uzupełnia rozporządzenie (UE) 2016/429 poprzez ustanowienie szczegółowych przepisów dotyczących prowadzenia przez właściwy organ rejestrów zarejestrowanych i zatwierdzonych zakładów, w których utrzymywane są zwierzęta lądowe, a także pobierania, produkcji, przetwarzania lub przechowywania zarejestrowanego lub zatwierdzonego przez ten organ materiału biologicznego.

(3)

W szczególności art. 18 lit. d) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035 stanowi, że właściwy organ uwzględnia w prowadzonym przez siebie rejestrze zarejestrowanych zakładów, w których utrzymywane są zwierzęta lądowe, i wylęgarni drobiu adres i współrzędne geograficzne (szerokość i długość geograficzną) położenia zakładu. Ponadto art. 18 lit. h) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035 stanowi, że właściwy organ uwzględnia w rejestrze informacje o okresie, w którym zwierzęta lub jaja wylęgowe są trzymane w zakładzie, jeżeli nie jest on stale zajęty, w tym informacje o zajęciu sezonowym lub zajęciu podczas określonych wydarzeń. Art. 84 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2016/429 stanowi, że podmioty prowadzące zakłady, w których utrzymywane są zwierzęta lądowe lub w których jest pozyskiwany, produkowany, przetwarzany lub przechowywany materiał biologiczny, przekazują właściwemu organowi określone informacje w celu rejestracji swoich zakładów. Informacje te nie obejmują jednak wszystkich szczegółowych informacji wymaganych na mocy art. 18 lit. d) i h) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035. Należy zatem ustanowić wobec podmiotów prowadzących zakłady, w których utrzymywane są zwierzęta lądowe, i wylęgarnie wymóg przekazywania takich informacji szczegółowych właściwemu organowi w celu rejestracji tych zakładów.

(4)

Podobnie art. 21 lit. d) i h) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035 stanowi również, że właściwy organ uwzględnia w prowadzonym przez siebie rejestrze zatwierdzonych zakładów te same informacje szczegółowe, które są wymagane na mocy art. 18 lit. d) i lit. h) tego rozporządzenia delegowanego. Chociaż w art. 96 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 zobowiązano podmioty prowadzące zakłady do przekazywania właściwemu organowi określonych informacji wraz z wnioskiem o zatwierdzenie zakładu, informacje te nie obejmują wszystkich szczegółowych informacji wymaganych na mocy art. 21 lit. d) i h) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035. Należy zatem ustanowić wobec podmiotów prowadzących zakłady, w których utrzymywane są zwierzęta lądowe, oraz wylęgarnie wymóg przekazywania takich informacji szczegółowych właściwemu organowi w celu uzyskania zatwierdzenia tych zakładów.

(5)

Art. 85 rozporządzenia (UE) 2016/429 stanowi ponadto, że państwa członkowskie mogą, w drodze odstępstwa od art. 84 ust. 1 tego rozporządzenia, zwolnić z obowiązku rejestracji niektóre kategorie zakładów stwarzających nieistotne ryzyko dla zdrowia zwierząt lub zdrowia publicznego. Przyznawanie takich zwolnień jest możliwe tylko wtedy, gdy te kategorie zakładów należą do rodzajów objętych przepisami ustanowionymi w akcie wykonawczym przyjętym zgodnie z art. 86 ust. 2 tego rozporządzenia. Należy zatem ustanowić przepisy dotyczące rodzajów zakładów stwarzających nieistotne ryzyko, które państwa członkowskie mogą zwolnić z wymagania rejestracji zgodnie z art. 85.

(6)

Niektórych zakładów, w szczególności tych, w których utrzymuje się zwierzęta kopytne, nie można uznawać za stwarzające nieistotne ryzyko, o czym mowa w art. 85 rozporządzenia (UE) 2016/429, ze względu na szereg umieszczonych w wykazie chorób, które mogą być przenoszone przez zwierzęta kopytne i które w związku z tym mogą mieć wpływ na status zdrowia zwierząt w zakładach lub strefach. Podobnie psy, koty i fretki utrzymywane w zakładach w celach hodowlanych nie mogą zostać uznane za stwarzające nieistotne ryzyko, szczególnie z punktu widzenia zdrowia ludzkiego.

(7)

Przemieszczanie zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego stanowi istotny czynnik ryzyka dla zdrowia zwierząt i ludzi. Zakładów, w których ma miejsce przemieszczanie, w tym w szczególności przemieszczanie do lub z innych państw członkowskich lub państw trzecich, nie należy zatem uznawać za stwarzające nieistotne ryzyko. Zakłady, w których istnieje pewna ciągłość w utrzymywaniu zwierząt, materiału biologicznego lub produktów pochodzenia zwierzęcego, a głównym celem nie jest przemieszczanie tych zwierząt, materiału biologicznego lub produktów pochodzenia zwierzęcego do lub z zakładu, mogą być jednak uznane za stwarzające nieistotne ryzyko, nawet jeśli takie przemieszczanie mogłoby sporadycznie mieć miejsce.

(8)

Podmioty prowadzące zakłady często utrzymują zwierzęta lądowe różnych gatunków w jednym zakładzie. Jeżeli państwo członkowskie zwolni z wymogu rejestracji niektóre kategorie zakładów stwarzających nieistotne ryzyko na podstawie art. 85 rozporządzenia (UE) 2016/429, wymaganie od podmiotów prowadzących zakłady przedstawienia informacji, o których mowa w art. 84 ust. 1 lit. b) ppkt (iii), dotyczących utrzymywanych zwierząt lądowych, w przypadku których zakład mógłby zostać zwolniony z wymogu rejestracji zgodnie z art. 3 tego rozporządzenia, tak jakby zwierzęta te były jednymi zwierzętami utrzymywanymi w tym zakładzie, nie jest proporcjonalne do związanego z tym ryzyka.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,