(1)

Wirus rozetowatości roży ("określony agrofag") i jego wektor Phyllocoptes fructiphilus nie są obecnie wymienione jako agrofagi kwarantannowe dla Unii w załączniku II ani jako regulowane agrofagi niekwarantannowe dla Unii w załączniku IV do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2072 (2). Na terytorium Unii nie stwierdzono obecności określonego agrofaga ani jego wektora.

(2)

Analiza zagrożenia organizmem szkodliwym przeprowadzona w 2018 r. przez Europejską i Śródziemnomorską Organizację Ochrony Roślin (EPPO) (3) wykazała, że określony agrofag i jego szkodliwe skutki mogą stanowić poważny problem dla zdrowia roślin na terytorium Unii, w szczególności w odniesieniu do produkcji wszystkich typów róż.

(3)

Ze względu na fakt, że określony agrofag może stanowić poważny problem dla zdrowia roślin na terytorium Unii, przyjęto decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2019/1739 (4), w której ustanowiono wymogi dotyczące wprowadzania do Unii roślin Rosa spp. innych niż nasiona ("określone rośliny"), pochodzących z państw trzecich, o których wiadomo, że występuje w nich określony agrofag (Kanada, Indie i Stany Zjednoczone) oraz wymogi dotyczące kontroli urzędowych przeprowadzanych przy ich wprowadzaniu do Unii. W wyżej wspomnianej decyzji wykonawczej przewidziano zakaz wprowadzania określonego agrofaga na terytorium Unii, obowiązek niezwłocznego informowania o podejrzewanej obecności określonego agrofaga i jego określonego wektora w Unii oraz zasady dotyczące badań pod kątem agrofaga na terytorium Unii.

(4)

Od czasu przyjęcia wspomnianej decyzji wykonawczej nie zgłoszono wykrycia zakażenia u określonych roślin podczas ich wprowadzania na terytorium Unii lub przemieszczania na tym terytorium. Określony agrofag nadal jednak rozprzestrzeniał się w Kanadzie, Indiach i Stanach Zjednoczonych.

(5)

Wnioski z analizy przeprowadzonej przez EPPO są nadal aktualne. Jak wynika z tej analizy, prawdopodobieństwo dotyczące wprowadzenia i zadomowienia się określonego agrofaga, skali jego rozprzestrzeniania się i wpływu na terytorium Unii oraz zagrożenia fitosanitarnego dla terytorium Unii uznaje się za wysokie.

(6)

Ponadto od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2019/1739 obawy dotyczące zdrowia roślin wskazane w analizie przeprowadzonej przez EPPO wzrosły, ponieważ określone rośliny z państw trzecich, w których rozprzestrzenia się określony agrofag, są przywożone do Unii w coraz większych ilościach.

(7)

Komisja stwierdza, że określony agrofag spełnia kryteria określone w sekcji 3 podsekcja 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) 2016/2031.

(8)

Na podstawie tych faktów szacuje się, że istnieje bezpośrednie zagrożenie wprowadzeniem na terytorium Unii i rozprzestrzenianiem się na nim określonego agrofaga, chyba że utrzymane zostaną środki przewidziane w decyzji wykonawczej (UE) 2019/1739, które mają zastosowanie do dnia 31 lipca 2022 r. i które okazały się skuteczne, jeśli chodzi o zapobieganie wprowadzeniu określonego agrofaga na terytorium Unii.

(9)

W niniejszym rozporządzeniu należy zatem przewidzieć środki, które powinny mieć zastosowanie od dnia 1 sierpnia 2022 r., aby zapewnić dalszą ochronę terytorium Unii przed określonym agrofagiem.

(10)

Niniejsze rozporządzenie powinno stosować się do dnia 31 lipca 2024 r. Taki okres stosowania jest niezbędny do przeprowadzenia pełnej oceny zagrożenia w celu określenia statusu określonego agrofaga.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,