(13)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(14)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę trzech producentów unijnych. Wybrani producenci unijni należą do tej samej grupy przedsiębiorstw. Komisja wybrała próbę na podstawie wielkości produkcji i sprzedaży produktu podobnego na terenie Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, tj. od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. Producenci unijni objęci ostateczną próbą odpowiadali za [70-85] % całkowitej szacowanej produkcji unijnej i [70-85] % całkowitej szacowanej wielkości sprzedaży produktu podobnego w Unii, co zapewniło również odpowiedni zakres geograficzny.

(15)

Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat wstępnego doboru próby, ale nie otrzymała żadnych uwag. Tymczasowa próba została zatem potwierdzona i uznawana była za reprezentatywną dla przemysłu Unii.

(16)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Ponieważ nie zgłosili się żadni importerzy niepowiązani, przeprowadzenie kontroli wyrywkowej nie było jednak konieczne.

(185)

Na podstawie wniosków Komisji dotyczących kontynuacji dumpingu, kontynuacji szkody oraz interesu Unii należy utrzymać środki antydumpingowe dotyczące przywozu rur i przewodów rurowych z żeliwa ciągliwego z Indii.

(186)

Po ujawnieniu przedsiębiorstwo Tata Metaliks Limited stwierdziło, że kontynuacja środków powinna być traktowana jako wyjątek, a nie norma. Przedsiębiorstwo to powołało się w szczególności na art. 11 ust. 1 rozporządzenia podstawowego w sprawie środków antydumpingowych, który stanowi, że środek antydumpingowy pozostaje w mocy tylko tak długo, jak jest niezbędny i wygasa po pięciu latach od jego nałożenia. Ponieważ cła zostały przedłużone w oczekiwaniu na przedmiotowy przegląd, argumentowało ono, że do czasu jego prawdopodobnego zakończenia cła obowiązywałyby już od ponad siedmiu lat. Z tego powodu przedsiębiorstwo Tata Metaliks Limited zwróciło się do Komisji o zakończenie dochodzenia.

(187)

Komisja przypomniała, że zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego "Ostateczny środek antydumpingowy wygasa pięć lat po jego wprowadzeniu lub pięć lat od daty zakończenia ostatniego przeglądu przeprowadzonego po wprowadzeniu środków w odniesieniu do dumpingu i szkody, chyba że podczas przeglądu stwierdzono, że wygaśnięcie doprowadzi do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody". Decyzja o utrzymaniu środków opiera się na szczegółowej ocenie wszystkich faktów ustalonych podczas dochodzenia w sprawie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Dlatego też kontynuacja środków nie była ani automatyczna, ani nie stanowiła "normy". W związku z tym Komisja odrzuciła wniosek o zakończenie stosowania środków.

(188)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z dużą różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Przedsiębiorstwa, na które nałożono indywidualne cła antydumpingowe, muszą przedstawić ważną fakturę handlową organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, powinien zostać objęty cłem antydumpingowym obowiązującym wobec "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw".

(189)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniająca wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.

(190)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę struktury handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań może zostać wszczęte dochodzenie w sprawie obejścia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych, a następnie nałożyć cło ogólnokrajowe.

(191)

Poszczególne stawki cła antydumpingowego określone w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Indii i wyprodukowanego przez wymienione osoby prawne. Przywożone produkty objęte postępowaniem, wytworzone przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, podlegają stawce cła stosowanej względem "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw". Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(192)

Po ujawnieniu tych informacji przedsiębiorstwo Tata Metaliks Limited zwróciło się do Komisji o przyznanie jej indywidualnego marginesu dumpingu. Alternatywnie uznało ono, że Komisja powinna przynajmniej rozważyć rozszerzenie na nie indywidualnych stawek antydumpingowych przyznanych w pierwotnym dochodzeniu pozostałym współpracującym producentom produktu objętego postępowaniem z Indii w świetle jego współpracy z Komisją w obecnym dochodzeniu w sprawie przeglądu wygaśnięcia.

(193)

Komisja przypomniała, że celem dochodzenia w sprawie przeglądu wygaśnięcia, o którym mowa w art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, jest wyłącznie ustalenie, czy obowiązujące środki są nadal konieczne. Komisja przypomniała, że w ramach dochodzenia przeglądowego i nie zezwala się na ustalanie indywidualnych stawek celnych dla przedsiębiorstw, które nie współpracowały w pierwotnym dochodzeniu. Indywidualna stawka cła antydumpingowego może zostać określona wyłącznie po przeprowadzeniu dochodzenia przeglądowego zgodnie z art. 11 ust. 3 lub art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Wniosek został wobec tego odrzucony.

(194)

Przedsiębiorstwo może zwrócić się o zastosowanie tych indywidualnych stawek cła antydumpingowego w przypadku późniejszej zmiany swojej nazwy. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji (24). Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki należności celnej, która ma do niego zastosowanie, rozporządzenie dotyczące zmiany nazwy zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(195)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (25), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek należy wykorzystać stopę oprocentowania stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego dnia kalendarzowego każdego miesiąca.

(196)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,