(1)

Procedura uznawania kontrahentów centralnych ("CCP") z siedzibą w państwach trzecich określona w art. 25 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 ma umożliwić CCP mającym siedzibę i posiadającym zezwolenie w państwach trzecich, których standardy regulacyjne są równoważne standardom ustanowionym w tymże rozporządzeniu, świadczenie usług rozliczeniowych na rzecz członków rozliczających lub systemów obrotu mających siedzibę w Unii. Przewidziana w tym rozporządzeniu procedura uznawania kontrahentów oraz decyzja o równoważności przyczyniają się do osiągnięcia nadrzędnego celu rozporządzenia (UE) nr 648/2012, jakim jest zmniejszenie ryzyka systemowego poprzez rozszerzenie zakresu wykorzystania bezpiecznych i solidnych CCP do rozliczania kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym również wówczas, gdy dani CCP mają swoją siedzibę i uzyskali zezwolenie na prowadzenie działalności w państwie trzecim.

(2)

Aby system prawny państwa trzeciego mógł zostać uznany za równoważny systemowi prawnemu Unii w odniesieniu do CCP, istotne skutki obowiązujących rozwiązań prawnych i nadzorczych powinny być równoważne z wymogami Unii pod względem osiąganych celów regulacyjnych. Celem takiej oceny równoważności jest zatem sprawdzenie, czy rozwiązania prawne i nadzorcze w danym państwie trzecim gwarantują, że CCP mający siedzibę i posiadający zezwolenie w tym państwie nie narażają członków rozliczających oraz systemów obrotu mających siedzibę w Unii na wyższy poziom ryzyka niż ten, na jaki mogliby oni być narażeni w przypadku korzystania z usług CCP posiadających zezwolenie w Unii, a co za tym idzie, że nie powodują niedopuszczalnego poziomu ryzyka systemowego w Unii. Należy zatem wziąć pod uwagę znacznie niższy poziom ryzyka związanego z działalnością rozliczeniową prowadzoną na rynkach finansowych, które są mniejsze od rynku finansowego Unii.

(3)

Ocena równoważności rozwiązań prawnych i nadzorczych Malezji z rozwiązaniami prawnymi i nadzorczymi Unii nie powinna zatem opierać się wyłącznie na analizie porównawczej prawnie wiążących wymogów mających zastosowanie do CCP w Malezji, lecz również na ocenie skutków tych wymogów i ich adekwatności jako środka służącego ograniczaniu ryzyka, na które mogą być narażeni członkowie rozliczający oraz systemy obrotu z siedzibą w Unii, z uwzględnieniem wielkości rynku finansowego, na którym działają CCP w Malezji. Aby zapewnić równoważne skutki w zakresie ograniczania ryzyka, wymogi w tym zakresie w odniesieniu do CCP prowadzących działalność na większych rynkach finansowych, gdzie poziom ryzyka jest wyższy, muszą być bardziej surowe niż wymogi w odniesieniu do CCP prowadzących działalność na mniejszych rynkach finansowych, gdzie poziom ryzyka jest niższy.

(4)

Zgodnie z art. 25 ust. 6 lit. a), b) i c) rozporządzenia (UE) nr 648/2012, aby funkcjonujące w państwie trzecim rozwiązania prawne i nadzorcze dotyczące CCP, którzy uzyskali zezwolenie w tym państwie, zostały uznane za równoważne z rozwiązaniami ustanowionymi w tym rozporządzeniu, muszą być spełnione trzy warunki.

(5)

Zgodnie z art. 25 ust. 6 lit. a) CCP, którzy uzyskali zezwolenie w państwie trzecim, muszą spełniać prawnie wiążące wymogi równoważne wymogom ustanowionym w tytule IV rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(6)

Prawnie wiążące wymogi mające zastosowanie do CCP, którzy uzyskali zezwolenie w Malezji, określono w ustawie o rynkach i usługach kapitałowych z 2007 r. (ustawa 671) (Akta Pasaran Modal dan Perkhidmatan 2007) (2) ("CMSA"), w szczególności w art. 38, uzupełnionej wytycznymi w sprawie infrastruktury rynku finansowego (3) ("wytyczne") wydanymi przez malezyjską Komisję Papierów Wartościowych ("SC"). CMSA i wytyczne w pełni wdrażają międzynarodowe standardy określone w zasadach dotyczących infrastruktury rynku finansowego ("PFMI") wydanych w kwietniu 2012 r. przez Komitet ds. Systemów Płatności i Rozrachunku ("CPMI") oraz Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych ("IOSCO") (4).

(7)

CCP posiadający siedzibę w Malezji muszą uzyskać zezwolenie SC. Aby uzyskać zezwolenie na świadczenie usług rozliczeniowych, CCP muszą spełniać szczegółowe wymogi określone w CMSA i doprecyzowane w wytycznych oraz posiadać regulaminy i procedury wewnętrzne zapewniające zgodność ze wszystkimi odpowiednimi standardami PFMI. CCP muszą w szczególności prowadzić działalność w bezpieczny i skuteczny sposób oraz ostrożnie zarządzać ryzykiem związanym z prowadzoną działalnością i realizowanymi operacjami. Zgodnie z sekcją 3.02 wytycznych od CCP wymaga się również posiadania wystarczających zasobów w zakresie finansów, personelu, zarządzania ryzykiem, technologii informacyjnych, systemów i infrastruktury, aby mogli pełnić swoją funkcję jako CCP. Aby udowodnić zgodność z CMSA i wytycznymi, w art. 38 ust. 2 CMSA wymaga się od CCP przedłożenia SC regulaminów i procedur wewnętrznych przed ich wdrożeniem.

(8)

Struktura prawnie wiążących wymogów mających zastosowanie do CCP, którzy uzyskali zezwolenie w Malezji, jest zatem dwupoziomowa. Pierwszy poziom obejmuje CMSA i wytyczne określające podstawowe zasady i standardy wysokiego poziomu, których CCP muszą przestrzegać, aby uzyskać zezwolenie na świadczenie usług rozliczeniowych w Malezji (zwane dalej łącznie "zasadami naczelnymi"). Drugi poziom obejmuje regulaminy i procedury wewnętrzne CCP.

(9)

Rynek finansowy w Malezji jest znacznie mniejszy niż rynek, na którym działają CCP mający siedzibę w Unii. W okresie od 2016 r. obrót instrumentami pochodnymi lub rozliczanie tych instrumentów na tym rynku miały miejsce na niewielką skalę. W związku z tym dla członków rozliczających i systemów obrotu z siedzibą w Unii udział w CCP posiadających zezwolenie w Malezji wiąże się ze znacznie niższym ryzykiem niż w przypadku udziału w CCP posiadających zezwolenie w Unii. Zasady naczelne mające zastosowanie do CCP posiadających zezwolenie w Malezji, których uzupełnienie stanowią obowiązujące w tych CCP regulamin i procedury wewnętrzne, które przewidują wymóg zapewnienia zgodności z PFMI, odpowiednio ograniczają niższy poziom ryzyka, na które mogą być narażeni uczestnicy rozliczający i systemy obrotu mające siedzibę w Unii, a tym samym mogą być uznane za zapewniające skutki w zakresie ograniczania ryzyka równoważne skutkom przewidzianym w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012.

(10)

Komisja stwierdza, że rozwiązania prawne i nadzorcze Malezji gwarantują, że CCP, którzy uzyskali zezwolenie w tym kraju, spełniają prawnie wiążące wymogi równoważne wymogom ustanowionym w tytule IV rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(11)

Zgodnie z art. 25 ust. 6 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 648/2012 rozwiązania prawne i nadzorcze dotyczące CCP posiadających zezwolenie w państwie trzecim muszą zapewniać, aby CCP podlegali skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu prawa prowadzonym na bieżąco.

(12)

SC, jako organ nadzoru nad CCP, na bieżąco monitoruje CCP w Malezji w celu zapewnienia przestrzegania zasad naczelnych oraz regulaminów i procedur wewnętrznych CCP. SC regularnie sprawuje bieżący nadzór zgodnie z art. 15 lit. f) ustawy o malezyjskiej Komisji Papierów Wartościowych z 1993 r. (ustawa 498) (5) (Akta Suruhanjaya Sekuriti Malaysia 1993) w celu identyfikacji, oceny i ograniczania ryzyka oraz wyznaczania związanych z tym ryzykiem priorytetów. SC może prowadzić dochodzenia i inspekcje w sprawie podejrzeń naruszenia, mieć wgląd do ksiąg rachunkowych i dokumentacji lub zobowiązywać osoby fizyczne do udziału w przesłuchaniach pod przysięgą lub przyrzeczeniem. SC przysługują wszechstronne uprawnienia do celów zapewniania zgodności i może cofnąć zezwolenie i zatwierdzenie regulaminów i procedur wewnętrznych, zgodnie z art. 39 CMSA, wydawać warunki, wymogi lub dyspozycje zgodnie z art. 26, 354 i 355 CMSA, a także nakładać sankcje na CCP zgodnie z art. 354 CMSA.

(13)

Komisja stwierdza, że rozwiązania prawne i nadzorcze Malezji dotyczące CCP posiadających zezwolenie w tym kraju przewidują skuteczne bieżące nadzór i egzekwowanie prawa.

(14)

Zgodnie z art. 25 ust. 6 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 648/2012 rozwiązania prawne i nadzorcze państwa trzeciego muszą przewidywać skuteczny równoważny system uznawania CCP, którzy uzyskali zezwolenie w ramach systemów prawnych państw trzecich ("CCP z państw trzecich").

(15)

CCP spoza Malezji, którzy pragną rozliczać instrumenty pochodne w Malezji, muszą złożyć do SC wniosek o zatwierdzenie. W sekcji 3.03 wytycznych ustanowiono kryteria i przebieg procedury uznawania. Aby CCP mógł uzyskać zatwierdzenie, rozwiązania prawne i nadzorcze jurysdykcji, w której CCP ma siedzibę, muszą być porównywalne z rozwiązaniami prawnymi i nadzorczymi dotyczącymi CCP posiadających zezwolenie i mających siedzibę w Malezji. CCP spoza Malezji musi przez cały czas efektywnie przestrzegać przepisów jego jurysdykcji krajowej, z uwzględnieniem zgodności z PFMI. Zawarcie porozumień o współpracy między SC a właściwymi organami państw trzecich odpowiedzialnymi za nadzór nad CCP spoza Malezji oraz dostępność ram prawnych w jurysdykcji danego CCP, które przewidują możliwość uznawania zagranicznych CCP, są również wymagane przed zatwierdzeniem CCP spoza Malezji.

(16)

Komisja stwierdza, że rozwiązania prawne i nadzorcze Malezji przewidują skuteczny i równoważny system uznawania CCP z państw trzecich.

(17)

Można zatem uznać, że rozwiązania prawne i nadzorcze Malezji mające zastosowanie do CCP spełniają warunki określone w art. 25 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, oraz należy uznać, że rozwiązania te są równoważne wymogom ustanowionym w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012.

(18)

Podstawę niniejszej decyzji stanowią prawnie wiążące wymogi mające zastosowanie do CCP w Malezji w dniu przyjęcia niniejszej decyzji. Komisja powinna, we współpracy z ESMA, w dalszym ciągu regularnie monitorować zmiany ram prawnych i nadzorczych mających zastosowanie do CCP w Malezji oraz spełnianie warunków, na podstawie których podjęto niniejszą decyzję.

(19)

Rozwiązania prawne i nadzorcze mające zastosowanie do CCP posiadających zezwolenie w Malezji powinny podlegać regularnemu przeglądowi. Regularne przeglądy powinny pozostawać bez uszczerbku dla uprawnienia Komisji do przeprowadzenia szczegółowego przeglądu w dowolnym momencie, w przypadku gdy odpowiednie zmiany sytuacji sprawiają, że konieczne jest, by Komisja dokonała ponownej oceny równoważności przyznanej niniejszą decyzją. Na podstawie ustaleń wynikających z regularnego lub szczegółowego przeglądu Komisja może podjąć decyzję o zmianie lub uchyleniu niniejszej decyzji w dowolnym momencie, w szczególności w przypadku gdy zmiany sytuacji wpływają na warunki, na podstawie których przyjęto niniejszą decyzję.

(20)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,