(1)

W decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/2269 (2) stwierdzono, że rozwiązania prawne i nadzorcze Indii dotyczące kontrahentów centralnych ("CCP") nadzorowanych, odpowiednio, przez Indyjską Radę ds. Papierów Wartościowych i Giełd (Securities and Exchange Board of India, "SEBI") i bank centralny Indii (Reserve Bank of India) należy uznać za równoważne z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012.

(2)

W dniu 1 października 2020 r. Urząd ds. Centrów Międzynarodowych Usług Finansowych (International Financial Services Centres Authority, "IFSCA") przejął od SEBI nadzór nad CCP mającymi siedzibę w centrach międzynarodowych usług finansowych ("IFSC") w Indiach. Ponadto ustawa i rozporządzenie, o których mowa w art. 1 ust. 1 decyzji wykonawczej (UE) 2016/2269, częściowo przestały mieć zastosowanie do IFSC w dniu 16 kwietnia 2021 r. Począwszy od tego dnia do CCP mających siedzibę w IFSC stosuje się rozporządzenie z 2021 r. w sprawie instytucji infrastruktury rynkowej (3) (Market Infrastructure Institutions Regulations, "rozporządzenie MII") wydane przez IFSCA na podstawie ustawy z 2019 r. o Urzędzie ds. Centrów Międzynarodowych Usług Finansowych, tj. ustawy nr 50 z 2019 r. (4) (International Financial Services Centres Authority Act, "ustawa IFSCA"). Ustawa z 1956 r. o regulacji umów dotyczących papierów wartościowych, tj. ustawa nr 42 z 1956 r. (5) (Securities Contracts (Regulation) Act), nadal jednak obowiązuje.

(3)

Ocena tego, czy rozwiązania prawne i nadzorcze Indii obowiązujące względem CCP mających siedzibę w IFSC są równoważne z rozwiązaniami unijnymi, powinna opierać się nie tylko na teoretycznej analizie porównawczej prawnie wiążących wymogów obowiązujących względem CCP mających siedzibę w IFSC, ale również na ocenie praktycznych skutków tych wymogów. W ramach tej oceny należy sprawdzić adekwatność tych wymogów w stosunku do celu, jakim jest ograniczenie ryzyka, na które mogą być narażeni członkowie rozliczający i systemy obrotu z siedzibą w Unii, biorąc pod uwagę wielkość rynków finansowych, na których działają CCP mający siedzibę w IFSC. Aby zapewnić odpowiednie ograniczenie ryzyka, wymogi w tym zakresie wobec CCP prowadzących działalność na większych rynkach finansowych, gdzie poziom ryzyka jest z natury wyższy, muszą być bardziej rygorystyczne niż wymogi dotyczące CCP prowadzących działalność na mniejszych rynkach finansowych o z natury niższym poziomie ryzyka.

(4)

W art. 25 ust. 6 lit. a), b) i c) rozporządzenia (UE) nr 648/2012 wymieniono trzy warunki, które muszą być spełnione, aby stwierdzić, że funkcjonujące w państwie trzecim rozwiązania prawne i nadzorcze dotyczące CCP, którzy uzyskali zezwolenie w tym państwie, są równoważne z rozwiązaniami ustanowionymi w tym rozporządzeniu.

(5)

Zgodnie z art. 25 ust. 6 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 648/2012 CCP, którzy uzyskali zezwolenie w państwie trzecim, muszą spełniać prawnie wiążące wymogi równoważne z wymogami określonymi w tytule IV tego rozporządzenia.

(6)

Prawnie wiążące wymogi mające zastosowanie do CCP posiadających zezwolenie na działalność w IFSC ustanowiono w rozporządzeniu MII. Rozporządzenie to w pełni wdraża międzynarodowe standardy określone w zasadach dotyczących infrastruktury rynków finansowych ("PFMI"), wydanych w kwietniu 2012 r. przez Komitet ds. Płatności i Infrastruktury Rynku ("CPMI") oraz Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych ("IOSCO") (6).

(7)

CCP mający siedzibę w IFSC muszą uzyskać zezwolenie wydane przez IFSCA. Aby uzyskać zezwolenie na świadczenie usług rozliczeniowych, CCP muszą spełniać szczegółowe wymogi określone w rozporządzeniu MII oraz wprowadzić wewnętrzne regulacje i przepisy zapewniające zgodność ze wszystkimi odpowiednimi standardami określonymi w PFMI. W szczególności CCP muszą spełniać warunki określone w art. 8 ust. 1 i 3 rozporządzenia MII, co powinno im umożliwić bezpieczne i skuteczne prowadzenie działalności oraz ostrożne zarządzanie ryzykiem związanym z ich działalnością i operacjami. Jak przewidziano w art. 14-39 rozporządzenia MII, CCP muszą spełniać wymogi dotyczące między innymi wartości netto, struktury udziałów, zarządzania, ładu korporacyjnego i zasad właściwego postępowania, zarządzania ryzykiem, w tym utworzenia funduszu gwarantowania rozliczeń, ciągłości działania, dostępu członków rozliczających i systemów obrotu do CCP oraz prowadzenia rejestrów. W szczególności art. 24 ust. 1 rozporządzenia MII zobowiązuje CCP do przyjęcia zasad ładu korporacyjnego określonych w PFMI. W art. 6 i 40 rozporządzenia MII wymaga się od CCP przedłożenia do IFSCA wewnętrznych przepisów i procedur przed ich wdrożeniem, aby wykazać zgodność z tym rozporządzeniem.

(8)

Rynek finansowy IFSC jest znacznie mniejszy niż rynki, na których działają CCP mający siedzibę w Unii. W okresie od 2020 r. obrót instrumentami pochodnymi lub ich rozliczanie na tym rynku miały miejsce na niewielką skalę. W związku z tym dla członków rozliczających i systemów obrotu z siedzibą w Unii udział w CCP mających siedzibę w IFSC wiąże się ze znacznie niższym ryzykiem niż w przypadku udziału w CCP posiadających zezwolenie w Unii. Rozporządzenie MII mające zastosowanie do CCP posiadających zezwolenie wydane przez IFSCA, uzupełnione wewnętrznymi regulacjami i przepisami tychże CCP zawierającymi wymóg zapewnienia zgodności z PFMI, odpowiednio ogranicza niższy poziom ryzyka, na które mogą być narażeni członkowie rozliczający i systemy obrotu z siedzibą w Unii, a tym samym może być uznane za zapewniające skutki w zakresie ograniczania ryzyka równoważne skutkom przewidzianym w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012.

(9)

Komisja stwierdza, że rozwiązania prawne i nadzorcze Indii gwarantują, że CCP posiadający zezwolenie wydane przez IFSCA spełniają prawnie wiążące wymogi równoważne wymogom określonym w tytule IV rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(10)

Art. 25 ust. 6 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 648/2012 zawiera również wymóg, aby rozwiązania prawne i nadzorcze dotyczące CCP posiadających zezwolenie w państwie trzecim zapewniały skuteczny nadzór i skuteczne egzekwowanie prawa, prowadzone na bieżąco wobec CCP.

(11)

IFSCA uznaje CCP w IFSC i na bieżąco ich monitoruje, aby zapewnić przestrzeganie rozporządzenia MII oraz wewnętrznych przepisów i procedur tychże CCP. IFSCA regularnie sprawuje bieżący nadzór zgodnie z sekcjami 12, 13 i 28 ustawy IFSCA oraz art. 65-70 rozporządzenia MII. IFSCA jest uprawniony do żądania informacji, przeprowadzania kontroli, wydawania instrukcji, wytycznych i okólników oraz nakładania grzywien i kar. Zgodnie z art. 8 ust. 3 lit. k) rozporządzenia MII IFSCA jest również uprawniony do określania dodatkowych warunków uznawania CCP. Zgodnie z sekcją 12 ustawy IFSCA urząd ten jest uprawniony do nakładania grzywien i kar na CCP. Ponadto zgodnie z art. 13 rozporządzenia MII IFSCA jest uprawniony do cofnięcia uznania CCP.

(12)

Komisja stwierdza, że rozwiązania prawne i nadzorcze dotyczące CCP posiadających zezwolenie wydane przez IFSCA zapewniają skuteczny nadzór i skuteczne egzekwowanie prawa, prowadzone na bieżąco.

(13)

Zgodnie z art. 25 ust. 6 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 648/2012 ramy prawne państwa trzeciego muszą przewidywać skuteczny równoważny system uznawania CCP, którzy uzyskali zezwolenie na mocy systemów prawnych państw trzecich ("CCP z państw trzecich").

(14)

CCP spoza IFSC, którzy chcą rozliczać instrumenty finansowe w IFSC, mogą zwrócić się do IFSCA z wnioskiem o uznanie. W art. 8 ust. 1 i 3 rozporządzenia MII określono kryteria uznania. Art. 71 rozporządzenia MII umożliwia IFSCA złagodzenie wymogu dotyczącego uznawania w interesie rozwoju i regulacji usług finansowych w IFSC, w świetle standardu nadzoru wymaganego przez jurysdykcję krajową. Ten sam przepis umożliwia IFSCA uznawanie CCP, którzy nie mają siedziby w IFSC.

(15)

Komisja stwierdza, że ramy prawne IFSC przewidują skuteczny równoważny system uznawania CCP z państw trzecich.

(16)

Komisja uważa zatem, że rozwiązania prawne i nadzorcze Indii mające zastosowanie wobec CCP spełniają warunki określone w art. 25 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 648/2012. W związku z tym te rozwiązania prawne i nadzorcze należy uznać za równoważne z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012.

(17)

Podstawę niniejszej decyzji stanowią prawnie wiążące wymogi mające zastosowanie do CCP w IFSC w chwili przyjęcia niniejszej decyzji. Komisja, we współpracy z Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, powinna nadal regularnie monitorować zmiany ram prawnych i nadzorczych mających zastosowanie do CCP w IFSC oraz spełnianie warunków, na podstawie których przyjęto niniejszą decyzję, w tym sprawdzać, czy IFSCA korzysta z przysługującego mu na mocy art. 71 rozporządzenia MII uprawnienia do złagodzenia dowolnych wymogów określonych w tym rozporządzeniu.

(18)

Rozwiązania prawne i nadzorcze mające zastosowanie do CCP posiadających zezwolenie na działalność w IFSC, w tym ewentualne złagodzenie przez IFSCA jakichkolwiek wymogów określonych w rozporządzeniu MII, powinny podlegać regularnemu przeglądowi. Regularne przeglądy nie powinny naruszać uprawnienia Komisji do przeprowadzenia szczegółowego przeglądu w dowolnym momencie, w przypadku gdy odpowiednie zmiany sytuacji powodują konieczność dokonania przez Komisję ponownej oceny równoważności uznanej niniejszą decyzją. Na podstawie ustaleń wynikających z regularnego lub szczegółowego przeglądu Komisja może podjąć decyzję o zmianie lub uchyleniu niniejszej decyzji w dowolnym momencie, w szczególności w przypadku gdy zmiany sytuacji wpływają na warunki, na podstawie których przyjęto niniejszą decyzję.

(19)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2016/2269.

(20)

Aby zapewnić niezwłoczne przeprowadzenie przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych klasyfikacji i uznania CCP mających siedzibę w IFSC, niniejsza decyzja powinna wejść w życie w trybie pilnym.

(21)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,