(1)

Dyrektywa 2006/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4) określa minimalny poziom otwarcia rynku w odniesieniu do użytkowania pojazdów najmowanych bez kierowców w celu przewozu drogowego rzeczy.

(2)

Użytkowanie najmowanych pojazdów może obniżyć koszty przedsiębiorstw przewożących towary na własny rachunek lub na rachunek osoby trzeciej, a jednocześnie poprawić ich elastyczność operacyjną. Może się zatem przyczynić do zwiększenia wydajności i konkurencyjności tych przedsiębiorstw. Ponadto najmowane pojazdy są z reguły nowsze w porównaniu z przeciętnym wiekiem pojazdów, a zatem są z reguły bezpieczniejsze i generują mniej zanieczyszczeń.

(3)

Dyrektywa 2006/1/WE nie pozwala przedsiębiorstwom w pełni czerpać korzyści wynikających z najmu pojazdów. Dyrektywa zezwala państwom członkowskim na ograniczenie użytkowania najmowanych pojazdów o dopuszczalnej rzeczywistej masie całkowitej powyżej sześciu ton przez przedsiębiorstwa mające siedzibę na ich terytorium w przypadku działalności transportowej prowadzonej na własny rachunek. Ponadto państwa członkowskie nie są zobowiązane do zezwalania na użytkowanie najmowanego pojazdu na swoim terytorium, jeżeli pojazd został zarejestrowany lub dopuszczony do ruchu zgodnie z prawem państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie siedziby najmującego przedsiębiorstwa.

(4)

Aby umożliwić przedsiębiorstwom czerpanie jeszcze większych korzyści z użytkowania najmowanych pojazdów, należy im umożliwić korzystanie z pojazdów najmowanych w dowolnym państwie członkowskim, a nie tylko w państwie członkowskim ich siedziby. Taka możliwość ułatwiłaby im w szczególności reakcję na krótkoterminowy, sezonowy lub tymczasowy wzrost zapotrzebowania oraz zastąpienie zepsutych lub uszkodzonych pojazdów, przy jednoczesnych zachowaniu zgodności z niezbędnymi wymogami bezpieczeństwa oraz zapewnieniu odpowiednich warunków pracy kierowcom.

(5)

Państwa członkowskie nie powinny móc ograniczać użytkowania na swoim terytorium pojazdu najmowanego przez przedsiębiorstwo mające siedzibę w innym państwie członkowskim jeżeli pojazd ten został zarejestrowany lub dopuszczony do ruchu zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami, wymogami bezpieczeństwa i innymi obowiązkowymi normami któregokolwiek państwa członkowskiego oraz - jeśli jest to pojazd wymagający uwierzytelnionego wypisu z licencji wspólnotowej zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 (5) - jeżeli został zatwierdzony do użytkowania przez państwo członkowskie, w którym dane przedsiębiorstwo ma siedzibę, za pomocą takiego uwierzytelnionego wypisu.

(6)

Aby uprościć dostarczanie odpowiednich dowodów, państwa członkowskie powinny również uznawać dokumenty w formie elektronicznej za środek potwierdzający zgodność z dyrektywą 2006/1/WE.

(7)

Nadal utrzymują się znaczne różnice w poziomie opodatkowania transportu drogowego w Unii. Aby uniknąć zakłóceń podatkowych, uzasadnione są zatem nadal pewne ograniczenia, które mają pośredni wpływ na swobodę świadczenia usług najmu pojazdów. W związku z powyższym państwa członkowskie powinny móc ograniczać na swoim terytorium długość okresu, w którym przedsiębiorstwa mające siedzibę na ich terytorium mogą korzystać z najmowanych pojazdów zarejestrowanych lub dopuszczonych do ruchu w innym państwie członkowskim. Biorąc pod uwagę, że niniejsza dyrektywa nie harmonizuje krajowego opodatkowania pojazdów oraz że przepisy dotyczące rejestracji pojazdów są powiązane z opodatkowaniem pojazdów, państwa członkowskie powinny mieć możliwość wymagania rejestracji najmowanego pojazdu, pod warunkiem że pojazd może poruszać się przez co najmniej 30 dni, zanim taki wymóg będzie miał zastosowanie. Państwom członkowskim należy również zezwolić na ograniczenie liczby takich pojazdów najmowanych przez przedsiębiorstwa mające siedzibę na ich terytorium. Ograniczenie to nie powinno być niższe niż określony odsetek pojazdów, którymi dysponuje przedsiębiorstwo, obliczony z wyłączeniem pojazdów najmowanych w innym państwie członkowskim i niezarejestrowanych w państwie członkowskim, w którym dane przedsiębiorstwo ma siedzibę.

(8)

W celu poprawy egzekwowania przez państwo członkowskie ograniczeń korzystania przez przedsiębiorstwo, które ma siedzibę na jego terytorium z najmowanych pojazdów zarejestrowanych lub dopuszczonych do ruchu zgodnie z prawem innego państwa członkowskiego, państwo członkowskie siedziby powinno mieć możliwość wymagania, aby czas trwania umowy najmu nie przekraczał dozwolonego okresu korzystania z danego pojazdu. Możliwe jest ograniczenie ważności uwierzytelnionych wypisów z licencji wspólnotowej wydanej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1072/2009 do okresu odpowiadającego długości umowy najmu. Możliwe jest również podanie na tych uwierzytelnionych wypisach numeru rejestracyjnego najmowanego pojazdu.

(9)

Ruch pojazdów najmowanych nie powinien utrudniać monitorowania i kontroli zgodności z prawem działalności transportowej prowadzonej przez przedsiębiorstwa w państwach członkowskich innych niż państwo członkowskie, w którym mają siedzibę. Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 (6) krajowe rejestry elektroniczne powinny zawierać numery rejestracyjne pojazdów, którymi dysponuje przedsiębiorstwo transportowe. Powinno to również obejmować wszelkie pojazdy najmowane w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym przedsiębiorstwo ma siedzibę. Rozporządzenie (WE) nr 1071/2009 przewiduje także dostępność danych zawartych w krajowych rejestrach elektronicznych dla właściwych organów innych państw członkowskich. Krajowe rejestry elektroniczne powinny pozwalać na ukierunkowane wyszukiwanie w przypadku pojazdów o numerach rejestracyjnych wydanych przez państwa członkowskie inne niż państwo członkowskie siedziby.

(10)

W celu zapewnienia jednolitego wykonywania obowiązku wpisywania w krajowych rejestrach elektronicznych numeru rejestracyjnego najmowanego pojazdu używanego przez przedsiębiorstwo wykonujące zarobkowy przewóz drogowy rzeczy, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze dotyczące minimalnych wymogów dotyczących danych, jakie mają być wprowadzane do krajowego rejestru elektronicznego. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodni e z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (7).

(11)

Aby umożliwić efektywniejsze prowadzenie działalności transportowej na własny rachunek, państwa członkowskie nie powinny już móc ograniczać możliwości użytkowania najmowanych pojazdów w przypadku takiej działalności. Aby jednak uniknąć potencjalnych problemów podatkowych, możliwość ograniczenia użytkowania pojazdów do działalności transportowej prowadzonej na własny rachunek powinna zostać utrzymana w odniesieniu do pojazdów zarejestrowanych poza państwem członkowskim, w którym siedzibę ma przedsiębiorstwo, które ich używa.

(12)

Komisja powinna monitorować wykonywanie i skutki dyrektywy 2006/1/WE oraz powinna sporządzić sprawozdanie najpóźniej cztery lata po dniu transpozycji niniejszej dyrektywy. W sprawozdaniu tym należy uwzględnić wpływ niniejszej dyrektywy na bezpieczeństwo ruchu drogowego, na środowisko poprzez odniesienie do zmian wieku i składu parków pojazdów, oraz jej wpływ na dochody podatkowe państw członkowskich, ze szczególnym uwzględnieniem uzasadnienia ograniczeń przewidzianych w niniejszej dyrektywie. W sprawozdaniu należy również ocenić, czy wykonanie niniejszej dyrektywy wywołało trudności z egzekwowaniem przepisów, w tym przepisów dotyczących kabotażu. W świetle tego sprawozdania Komisja powinna rozważyć konieczność podjęcia przyszłych działań w tym obszarze.

(13)

Ponieważ cele niniejszej dyrektywy nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na transgraniczny charakter transportu drogowego i kwestii, które mają być uregulowane w niniejszej dyrektywie, możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(14)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2006/1/WE,