(1)

W art. 7 ust. 4 lit. a) i b) dyrektywy (UE) 2019/883 ustanowiono wyjątek od ogólnego obowiązku odprowadzania wszystkich odpadów przewożonych na statku do portu zawinięcia dla statków, które posiadają dostateczną pojemność przeznaczoną na wszystkie odpady, które zostały zgromadzone i które powstaną podczas planowanego rejsu statku do następnego portu zawinięcia.

(2)

Stosując metodę obliczeniową określoną w niniejszym rozporządzeniu, państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzania w zharmonizowany sposób wyjątków od ogólnego obowiązku odprowadzania wszystkich odpadów znajdujących się na statku w odniesieniu do dostępności dostatecznej pojemności magazynowania.

(3)

Metody obliczeniowej nie należy stosować do unieszkodliwiania odpadów zgodnie z załącznikiem II do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki ("konwencja MARPOL"). Jak określono w załączniku II do konwencji MARPOL, unieszkodliwianie odpadów jest regulowane konwencją MARPOL, a odprowadzanie takich odpadów jest obowiązkowe w porcie, w którym ładunek jest rozładowywany przed załadunkiem nowego ładunku albo pod pewnymi warunkami dozwolony jest zrzut do morza. W zależności od substancji odprowadzanie pozostałości ładunku uregulowane w załączniku II do konwencji MARPOL jest obowiązkowe przed wypłynięciem, z zastrzeżeniem procedur i kontroli ustanowionych na mocy prawideł 13 i 16 tego załącznika. Pozostałości ładunku zgodnie z załącznikiem II do konwencji MARPOL, zawierające substancje kategorii X, trwałe substancje pływające o wysokiej lepkości Y oraz substancje Y o wysokiej lepkości lub zestalające, są regulowane obowiązkowym myciem wstępnym oraz wymogami dotyczącymi odprowadzania takich odpadów do portowych urządzeń do odbioru odpadów, określonymi w prawidłach 13 i 16 załącznika II do konwencji MARPOL.

(4)

Metody obliczeniowej nie należy stosować do biernie poławianych odpadów. Nie zawsze istnieje na statku pojemność magazynowania przeznaczona na tego rodzaju odpady, a system pokrywania kosztów określony w art. 8 ust. 2 lit. d) dyrektywy (UE) 2019/883 zachęca do odprowadzania wszystkich biernie poławianych odpadów.

(5)

W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania zwolnień z obowiązku odprowadzania odpadów określonych w art. 7 ust. 4 lit. a) i b) dyrektywy (UE) 2019/883 niezbędne jest, aby państwa członkowskie stosowały zharmonizowaną metodykę. Akty wykonawcze przyjęte na podstawie dyrektywy (UE) 2019/883 powinny zatem przyjąć formę rozporządzeń wykonawczych.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki,

1.

W metodzie wykorzystuje się obliczenia arytmetyczne oparte na szacowanych ilościach odpadów zatrzymanych na statku w odniesieniu do maksymalnej pojemności magazynowania przeznaczonej na odpady.

2.

Wykorzystana pojemność przeznaczona na odpady (Used Waste Capacity, "UWC"), szacowana w momencie wysłania wcześniejszego powiadomienia o odpadach do portu zawinięcia i wyrażona jako odsetek maksymalnej pojemności magazynowania przeznaczonej na odpady, nie może przekraczać wcześniej określonego progu.

3.

UWC oblicza się według następującego wzoru:

4.

UWC musi spełniać następujący warunek:

5.

Do celów stosowania metody obliczania dostatecznej pojemności magazynowania przeznaczonej na odpady stosuje się następujące zasady:

6.

"Grupa dodatkowych wybranych portów" obejmuje porty, które należy uznać za porty UE do celów stosowania progów określonych w tabeli 1. Porty wchodzące w skład tej grupy to wszystkie porty znajdujące się w: Islandii, Norwegii, Zjednoczonym Królestwie (w tym na Wyspie Man, Wyspach Normandzkich i Gibraltarze) oraz rosyjskie porty położone na Morzu Bałtyckim.

7.

W ciągu pierwszych dwóch lat stosowania niniejszego rozporządzenia UWC obliczoną w akapicie trzecim niniejszego załącznika można traktować jako wartość orientacyjną dla następujących odpadów typu "pozostałości ładunku":