(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/600 (2) wprowadzono szereg odstępstw od przepisów obowiązujących między innymi w sektorze wina, których celem jest udzielenie pomocy podmiotom gospodarczym w sektorze wina, aby mogły radzić sobie ze skutkami pandemii COVID-19. W szczególności umożliwiono państwom członkowskim wprowadzenie tymczasowego odstępstwa od art. 2 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/1150 (3) w celu zmiany krajowych programów wsparcia w sektorze wina, gdy jest to konieczne w odniesieniu do środków, o których mowa w art. 45 ust. 1 lit. a) i art. 46-52 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

(2)

Elastyczność ta miała umożliwić państwom członkowskim szybkie reagowanie na wyjątkowe okoliczności spowodowane pandemią COVID-19 oraz przedkładanie zmian w krajowych programach wsparcia tak szybko, jak zostanie to uznane za konieczne. Uzasadnieniem tego stanu rzeczy była konieczność umożliwienia państwom członkowskim częstszego dostosowywania istniejących środków, ale także - jak wspomniano w motywie 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/600 - włączenia dalszych środków do krajowych programów wsparcia bezzwłocznie po wejściu w życie wspomnianego rozporządzenia, bez konieczności oczekiwania na kolejny termin składania poprawek.

(3)

Oprócz środków przewidzianych w art. 45 ust. 1 lit. a) i art. 46-52 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 państwa członkowskie otrzymały możliwość włączenia do swoich krajowych programów wsparcia również tymczasowych nadzwyczajnych środków „destylacja wina w sytuacji kryzysowej” i „dopłaty do kryzysowego przechowywania wina”, o których mowa odpowiednio w art. 3 i 4 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2020/592 (4). Jednak ze względu na nieumyślne pominięcie te dwa nadzwyczajne środki nie zostały wyraźnie wspomniane wśród środków wymienionych w art. 2 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/600.

(4)

Z art. 3 ust. 9 i art. 4 ust. 8 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/592 jasno wynika, że art. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1150 stosuje się odpowiednio do środków „destylacja wina w sytuacji kryzysowej” i „dopłaty do kryzysowego przechowywania wina”. Przepisy te mają na celu zapewnienie, aby nadzwyczajne środki były w jak największym stopniu zgodne z przepisami mającymi zastosowanie do środków przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013. W art. 2 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/600 wprowadzono jednak tymczasowe odstępstwo od art. 2 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1150, umożliwiając państwom członkowskim - w razie konieczności - uwzględnienie środków lub zmianę środków w ramach krajowych programów wsparcia. W związku z tym, aby zapewnić wdrożenie tych nadzwyczajnych środków w taki sam sposób jak wszelkich innych istniejących środków wsparcia, art. 2 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/600 ma zastosowanie również do „destylacji wina w sytuacji kryzysowej” oraz „dopłat do kryzysowego przechowywania wina”.

(5)

Ponadto należy podkreślić, że utrzymanie środków „destylacja wina w sytuacji kryzysowej” i „dopłaty do kryzysowego przechowywania wina” poza zakresem art. 2 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/600 byłoby sprzeczne z samym celem tych środków, jakim jest zapewnienie pilnej pomocy na rynku wina w czasie kryzysu. Uniemożliwienie państwom członkowskim wprowadzania zmian w krajowych programach wsparcia konkretnie w odniesieniu do tych dwóch środków przy jednoczesnym dopuszczeniu wszelkich innych środków byłoby sprzeczne z wyraźnym zamiarem umożliwienia państwom członkowskim stosowania tych środków jak najszybciej i tak często, jak jest to konieczne.

(6)

Z powyższych powodów rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/1785 (5) koryguje art. 2 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/600, wprowadzając wyraźne odniesienie do nadzwyczajnych środków określonych w art. 3 i 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/592 ze skutkiem od dnia 4 maja 2020 r.

(7)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/78 (6) przedłużono jednak stosowanie środków wprowadzonych rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2020/600 na rok budżetowy 2021, zastępując art. 2 ust. 1 powyższego rozporządzenia. Przepis ten również nie zawiera odniesienia do nadzwyczajnych środków określonych w art. 3 i 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/592. Należy zatem również sprostować ten przepis.

(8)

Należy zatem odpowiednio sprostować rozporządzenie wykonawcze (UE) 2021/78.

(9)

Aby uniknąć karania państw członkowskich, które w roku budżetowym 2021 wprowadziły zmiany w swoich krajowych programach wsparcia w odniesieniu do nadzwyczajnych środków określonych w art. 3 i 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/592, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane z mocą wsteczną od daty wejścia w życie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/78.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,