(1)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 (3) ustanowiono przepisy dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych mających na celu weryfikację zgodności, między innymi, z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności i pasz.

(2)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/6 (4) ustanowiono przepisy dotyczące, między innymi, kontroli i stosowania weterynaryjnych produktów leczniczych, ze szczególnym uwzględnieniem oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe.

(3)

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/6 zapewnione jest ostrożniejsze i bardziej odpowiedzialne stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych u zwierząt, między innymi poprzez zakaz ich stosowania do wspomagania wzrostu i zwiększania wydajności oraz zakaz stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych zarezerwowanych do leczenia niektórych zakażeń u ludzi. Zgodnie z art. 118 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/6 podmioty w państwach trzecich zobowiązane są do przestrzegania tych zakazów przy wywozie zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego do Unii. Jak podkreślono w motywie 49 tego rozporządzenia, należy uwzględnić wymiar międzynarodowy rozwoju oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe i przyjąć niedyskryminujące i proporcjonalne środki, przy jednoczesnym poszanowaniu zobowiązań Unii wynikających z umów międzynarodowych.

(4)

Art. 118 rozporządzenia (UE) 2019/6 stanowi rozwinięcie komunikatu Komisji z dnia 29 czerwca 2017 r. pt. „Plan działania „Jedno zdrowie» na rzecz zwalczania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe”, poprzez poprawę profilaktyki i kontroli oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe oraz promowanie bardziej ostrożnego i odpowiedzialnego stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych u zwierząt.

(5)

Aby zapewnić skuteczne wdrożenie zakazu stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych w celu wspomagania wzrostu i zwiększania wydajności oraz zakazu stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych zarezerwowanych do leczenia niektórych zakażeń u ludzi, należy objąć zakresem rozporządzenia (UE) 2017/625 kontrole urzędowe mające na celu weryfikację zgodności przywozu zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego do Unii z art. 118 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/6, przy jednoczesnym poszanowaniu zobowiązań Unii wynikających z umów międzynarodowych.

(6)

Zgodnie z art. 18 ust. 7 lit. g) rozporządzenia (UE) 2017/625 Komisja ma przyjąć szczegółowe przepisy dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych dotyczące kryteriów i warunków służących określeniu, w odniesieniu do Pectinidae, ślimaków morskich i strzykw, kiedy nie klasyfikuje się obszarów produkcji i obszarów przejściowych. Strzykwy są klasą typu szkarłupnie. Szkarłupnie nie są co do zasady filtratorami. W rezultacie ryzyko, że takie zwierzęta kumulowałyby mikroorganizmy związane z zanieczyszczeniem odchodami, jest niewielkie. Ponadto brak jest informacji epidemiologicznych wskazujących na zagrożenia dla zdrowia publicznego związane ze szkarłupniami, które nie są filtratorami. Z tego względu przewidziana w art. 18 ust. 7 lit. g) rozporządzenia (UE) 2017/625 możliwość odstępstwa od wymogu klasyfikacji obszarów produkcji i obszarów przejściowych powinna zostać rozszerzona na wszystkie szkarłupnie, które nie są filtratorami, na przykład należące do klasy Echinoidea, i nie powinna być ograniczona do strzykw. Z tego samego powodu należy wyjaśnić, że ustanowione przez Komisję warunki klasyfikacji i monitorowania sklasyfikowanych obszarów produkcji i obszarów przejściowych mają zastosowanie do żywych małży, szkarłupni, osłonic i ślimaków morskich, z wyjątkiem ślimaków morskich i szkarłupni, które nie są filtratorami. Należy odpowiednio dostosować terminologię stosowaną w art. 18 ust. 6, 7 i 8 rozporządzenia (UE) 2017/625.

(7)

Z zakresu rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (5) wyłączono dokonywane przez producenta bezpośrednie dostawy małych ilości mięsa z drobiu lub zajęczaków poddanych ubojowi w gospodarstwie rolnym do konsumenta końcowego lub lokalnego zakładu detalicznego bezpośrednio dostarczającego takie mięso w formie mięsa świeżego konsumentowi końcowemu. Od dnia rozpoczęcia stosowania tego rozporządzenia, to jest od dnia 1 stycznia 2006 r., wyłączenie kilkakrotnie rozszerzano na całe mięso z drobiu i zajęczaków jako środek przejściowy. Ostatnie przedłużenie tego okresu przejściowego na mocy rozporządzenia Komisji (UE) 2017/185 (6) obowiązywało do dnia 31 grudnia 2020 r. W ciągu 15 lat okresu przejściowego nie zaobserwowano żadnych istotnych problemów dotyczących bezpieczeństwa żywności w związku z działaniami prowadzonymi na postawie tego przedłużenia. Ponadto w swoim komunikacie z dnia 20 maja 2020 r. zatytułowanym „Strategia »od pola do stołu« na rzecz sprawiedliwego, zdrowego i przyjaznego dla środowiska systemu żywnościowego” Komisja podkreśla, że krótsze łańcuchy dostaw mogą zwiększyć odporność regionalnych i lokalnych systemów żywnościowych. Należy zatem na stałe rozszerzyć odstępstwo na całe mięso z drobiu i zajęczaków. Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 powinno zostać odpowiednio zmienione.

(8)

Zgodnie z art. 47 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) 2017/625 właściwe organy mają przeprowadzać kontrole urzędowe w punkcie kontroli granicznej pierwszego przybycia do Unii w odniesieniu do każdej przesyłki zwierząt i towarów podlegających między innymi środkom nadzwyczajnym określonym w aktach przyjętych zgodnie z art. 249 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 (7). Art. 249 rozporządzenia (UE) 2016/429 nie dotyczy jednak środków nadzwyczajnych Komisji. Błąd ten należy skorygować i wprowadzić odesłanie do art. 261 rozporządzenia (UE) 2016/429.

(9)

Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, mianowicie umożliwienie kontroli urzędowych stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych u zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego wprowadzanych do Unii, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2017/625.

(11)

Ponieważ rozporządzenie (UE) 2019/6 stosuje się od dnia 28 stycznia 2022 r., odpowiednie przepisy niniejszego rozporządzenia powinny być stosowane od tej samej daty,