(1)

W celu zapewnienia połączeń między Unią a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (zwanym dalej „Zjednoczonym Królestwem”) po zakończeniu okresu przejściowego, o którym mowa w art. 126 Umowy o wystąpieniu Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (2), a także ciągłości działalności przedsiębiorstw kolejowych mających siedzibę i posiadających licencję w Zjednoczonym Królestwie, które prowadzą przewozy przez stałe połączenie przez kanał La Manche, rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2222 (3) przedłużono do dnia 30 września 2021 r. okres ważności licencji wydanych przez Zjednoczone Królestwo na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE (4) przedsiębiorstwom kolejowym mającym siedzibę na jego terytorium, jak również okres ważności certyfikatów bezpieczeństwa wydanych przedsiębiorstwom kolejowym na podstawie dyrektywy 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5) przez Komisję Międzyrządową ustanowioną na podstawie art. 10 Traktatu między Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a Republiką Francuską dotyczącego budowy i eksploatacji stałego połączenia przez Kanał La Manche przez prywatnych koncesjonariuszy, podpisanego w Canterbury w dniu 12 lutego 1986 r. (zwanego dalej „Traktatem z Canterbury”).

(2)

Decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1531 (6) upoważnia się Francję i Zjednoczone Królestwo do zawarcia międzynarodowej umowy uzupełniającej Traktat z Canterbury w zakresie stosowania przepisów dotyczących bezpieczeństwa kolei w odniesieniu do stałego połączenia przez kanał La Manche. Jednak nie zawarto jeszcze tej umowy ani nie jest prawdopodobne, że zostanie ona zawarta wkrótce.

(3)

W tych okolicznościach Francja negocjuje ze Zjednoczonym Królestwem umowę transgraniczną na podstawie art. 14 dyrektywy 2012/34/UE dotyczącą certyfikatów bezpieczeństwa. Francja wynegocjowała już taką umowę dotyczącą licencji przedsiębiorstw kolejowych, zgłoszoną Komisji dnia 1 czerwca 2021 r. i na którą wyraziła zgodę Komisja w dniu 20 sierpnia 2021 r.. Przewiduje się, że procedury wewnętrzne konieczne na mocy prawa Francji i Zjednoczonego Królestwa do celów tymczasowego stosowania lub wejścia w życie tych umów mogą trwać sześć miesięcy po wygaśnięciu, w dniu 30 września 2021 r., środków przewidzianych w rozporządzeniu (UE) 2020/2222.

(4)

O ile okres ważności licencji i certyfikatów bezpieczeństwa nie zostanie przedłużony tak, aby umożliwić wynegocjowanie umowy transgranicznej dotyczącej certyfikatów bezpieczeństwa, z zastrzeżeniem dokonania ocen i przyjęcia decyzji wykonawczej przez Komisję zgodnie z art. 14 dyrektywy 2012/34/UE, oraz tymczasowe stosowanie lub zawarcie umowy transgranicznej dotyczącej certyfikatów bezpieczeństwa oraz umowy transgranicznej dotyczącej licencji, działalność przedsiębiorstw kolejowych prowadzących działalność związaną ze stałym połączeniem przez kanał La Manche zostanie wstrzymana w dniu 30 września 2021 r. Mogłoby to spowodować znaczne zakłócenia w przewozie osób i towarów między Unią a Zjednoczonym Królestwem.

(5)

Przedłużenie okresu ważności tych certyfikatów i licencji do dnia 31 marca 2022 r. poprzez zmianę rozporządzenia (UE) 2020/2222 leży zatem w interesie Unii.

(6)

Z uwagi na pilną potrzebę spowodowaną zakończeniem okresu ważności środków przewidzianych w rozporządzeniu (UE) 2020/2222 należy przewidzieć wyjątek od terminu ośmiu tygodni, o którym mowa w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej, do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.

(7)

Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie przedłużenie okresu ważności certyfikatów bezpieczeństwa i licencji przedsiębiorstw kolejowych prowadzących przewozy przez stałe połączenie przez kanał La Manche na okres po zakończeniu okresu przejściowego, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na skutki i rozmiary działań możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu.

(8)

Aby umożliwić szybkie zastosowanie środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w trybie pilnym, następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,