(1)

Dyrektywa 2014/94/UE stanowi, że specyfikacje techniczne dotyczące interoperacyjności punktów ładowania i tankowania paliwa powinny zostać określone w normach europejskich lub międzynarodowych. W przypadku norm, które jeszcze nie zostały przyjęte, normalizacja powinna opierać się na normach opracowywanych.

(2)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 (2) Komisja zwróciła się (3) do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN) i Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CENELEC) o opracowanie i przyjęcie stosownych norm europejskich lub o zmianę istniejących norm europejskich w odniesieniu do: dostarczania energii elektrycznej na potrzeby transportu drogowego i morskiego oraz żeglugi śródlądowej; dostarczania wodoru na potrzeby transportu drogowego; oraz dostarczania gazu ziemnego, w tym biometanu, na potrzeby transportu drogowego i morskiego oraz żeglugi śródlądowej.

(3)

W następstwie wniosku Komisji M/533 CEN i CENELEC opracowały normy zawierające specyfikacje techniczne dotyczące punktów ładowania przeznaczonych dla autobusów elektrycznych, o których mowa w pkt 1.6 załącznika II do dyrektywy 2014/94/UE.

(4)

CEN i CENELEC poinformowały Komisję, że złącza typu 2, opisane w normie EN 62196-2, są najwłaściwszym typem dla punktów ładowania o normalnej i dużej mocy na prąd przemienny przeznaczonych dla autobusów elektrycznych.

(5)

CEN i CENELEC poinformowały Komisję, że złącza uniwersalnego systemu ładowania „Combo 2”, opisane w normie EN 62196-3, powinny być stosowane w punktach ładowania o normalnej i dużej mocy na prąd stały przeznaczonych dla autobusów elektrycznych.

(6)

CEN i CENELEC poinformowały Komisję że, w celu zapewnienia interoperacyjności, do automatycznych złączy stykowych do ładowania przewodowego autobusów elektrycznych w trybie 4, zgodnie z normą EN 61851-23-1, należy stosować normę EN 50696. Norma ta, wraz z wyżej wymienionymi normami, odegra kluczową rolę we wprowadzaniu autobusów elektrycznych w miastach.

(7)

Zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1161 (4) dla autobusów zeroemisyjnych w zamówieniach publicznych zarezerwowano minimalne krajowe poziomy docelowe w wysokości do 22,5 % w latach 2021-2025 oraz 32,5 % w latach 2026-2030. Ponieważ coraz więcej organizatorów transportu publicznego i przewoźników przestawia się na autobusy zeroemisyjne, aby osiągnąć te cele niezbędna staje się pełna interoperacyjność pojazdów i infrastruktury ładowania.

(8)

Należy zapewnić interoperacyjność różnych rodzajów ładowania autobusów elektrycznych w celu stworzenia równych warunków działania dla producentów i operatorów oraz wygenerowania korzyści skali przy jednoczesnym zapewnieniu otwartości na rozwiązania technologiczne. Interoperacyjność ta powinna jeszcze bardziej zwiększyć wykorzystanie inteligentnego ładowania, w tym usług pojazd-sieć.

(9)

Eksperci z państw członkowskich, z którymi przeprowadzono konsultacje za pośrednictwem Komitetu ds. Infrastruktury Paliw Alternatywnych, oraz attaché ds. transportu państw członkowskich przedstawili swoje opinie na temat norm europejskich i specyfikacji technicznych będących przedmiotem niniejszego aktu delegowanego.

(10)

Komisja powinna odpowiednio uzupełnić pkt 1.6 załącznika II do dyrektywy 2014/94/UE, wprowadzając odniesienia do norm europejskich i specyfikacji technicznych opracowanych przez CEN i CENELEC.

(11)

W przypadku gdy nowe specyfikacje techniczne określone w załączniku II do dyrektywy 2014/94/UE należy wprowadzić w drodze aktów delegowanych, należy zastosować 24-miesięczny okres przejściowy,