Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2021-09-02
Wersja aktualna od 2021-09-02
obowiązujący
Alerty
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/1349
z dnia 6 maja 2021 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria dokonywania przez właściwe organy oceny zgodności dotyczącej obowiązkowego administrowania kluczowym wskaźnikiem referencyjnym
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych i zmieniające dyrektywy 2008/48/WE i 2014/17/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 596/2014 (1), w szczególności jego art. 21 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) | Ocena dokonywana przez właściwy organ, o której mowa w art. 21 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2016/1011, dotyczy tego, w jaki sposób kluczowy wskaźnik referencyjny ma zostać powierzony nowemu administratorowi, lub tego, w jaki sposób zaprzestaje się opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego. Należy zatem określić dwa zestawy kryteriów, które właściwe organy powinny rozważyć w zależności od scenariusza, według którego dokonują oceny. |
(2) | W przypadku gdy kluczowy wskaźnik referencyjny ma zostać powierzony nowemu administratorowi, nowy administrator powinien mieć możliwość zapewnienia ciągłości opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego w taki sposób, aby podmioty nadzorowane mogły go nadal stosować nieprzerwanie i zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/1011. Konieczne jest zatem określenie kryteriów, które właściwy organ powinien uwzględnić przy ocenie, czy nowy administrator może zapewnić taką ciągłość. |
(3) | Nadzór nad kluczowym wskaźnikiem referencyjnym powinien być zapewniony podczas całego procesu powierzania wskaźnika nowemu administratorowi. Większe ryzyko przerwania ciągłości nadzoru nad takim wskaźnikiem istnieje w przypadku, gdy nowy administrator ma siedzibę w innym państwie członkowskim niż właściwy organ dokonujący oceny tego, w jaki sposób kluczowy wskaźnik referencyjny ma zostać powierzony temu nowemu administratorowi. Zainteresowane właściwe organy powinny współpracować w celu zapewnienia, aby właściwy organ dokonujący oceny otrzymał wszystkie informacje niezbędne do ustalenia, czy w trakcie takiego procesu powierzenia zapewniony zostanie dalszy nadzór nad wskaźnikiem, w tym analizę dotyczącą lokalizacji nowego administratora i statusu jego zezwolenia. |
(4) | Oceniając to, w jaki sposób kluczowy wskaźnik referencyjny ma zostać powierzony nowemu administratorowi, właściwy organ powinien przeanalizować z operacyjnego punktu widzenia, w jaki sposób opracowywanie kluczowego wskaźnika referencyjnego zostanie przekazane przez dotychczasowego administratora nowemu administratorowi. Zainteresowany właściwy organ powinien w szczególności mieć na uwadze nieprzerwane publikowanie wskaźnika referencyjnego, dostępność danych wejściowych, metodę obliczania wskaźnika referencyjnego oraz wszelkie niezbędne kontakty z podmiotami przekazującymi dane, użytkownikami i innymi zainteresowanymi stronami. |
(5) | Właściwy organ, który ocenia to, w jaki sposób zaprzestaje się opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego, powinien mieć pewność, że można zaprzestać opracowywania wskaźnika referencyjnego w sposób uporządkowany, uwzględniając między innymi procedurę zaprzestania opracowywania wskaźnika referencyjnego ustanowioną przez jego administratora zgodnie z art. 28 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1011. Konieczne jest zatem określenie kryteriów, które właściwy organ powinien uwzględnić przy ocenie, czy tak istotnie jest. |
(6) | Właściwy organ, który ocenia to, w jaki sposób zaprzestaje się opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego, powinien również brać pod uwagę pisemne plany na wypadek zaprzestania opracowywania wskaźnika referencyjnego, o których mowa w art. 28 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1011. Te pisemne plany różnych użytkowników kluczowego wskaźnika referencyjnego nie zawsze są do siebie dostosowane i mogą się okazać niespójne w przypadku ich zastosowania w tym samym czasie. Ważne jest zatem, aby właściwe organy wzięły pod uwagę, w jakim stopniu te pisemne plany różnych użytkowników wskaźnika referencyjnego są ze sobą zgodne, w tym w odniesieniu do zdarzeń inicjujących zaprzestanie opracowywania wskaźnika przewidzianych w tych pisemnych planach, oraz w jaki sposób plany te można wykorzystać do zapewnienia uporządkowanego zaprzestania opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego. |
(7) | Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA). |
(8) | ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy ewentualnych kosztów i korzyści, które mogą się z nim wiązać, oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (2). |
(9) | W celu zapewnienia spójności z datą rozpoczęcia stosowania art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2175 (3), na mocy którego do rozporządzenia (UE) 2016/1011 wprowadzono art. 21 ust. 5 tego rozporządzenia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2022 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Kryteria oceny procesu powierzenia wskaźnika nowemu administratorowi
Oceniając to, w jaki sposób kluczowy wskaźnik referencyjny ma zostać powierzony nowemu administratorowi, właściwe organy biorą pod uwagę wszystkie następujące kryteria:
a) | czy nowy administrator zaproponowany w ocenie przedłożonej przez obecnego administratora zgodnie z art. 21 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2016/1011:
|
b) | czy dotychczasowy administrator kluczowego wskaźnika referencyjnego poinformował podmioty przekazujące dane, użytkowników i inne zainteresowane strony, czy też przeprowadził konsultacje publiczne na temat ewentualnego powierzenia kluczowego wskaźnika nowemu administratorowi; |
c) | sposób, w jaki nowy administrator zamierza obliczać kluczowy wskaźnik referencyjny, oraz to, czy zamierza on zmienić którykolwiek z poniższych elementów związanych z kluczowym wskaźnikiem referencyjnym, a jeżeli tak - w jaki sposób administrator zapewni zgodność tych elementów z rozporządzeniem (UE) 2016/1011:
|
d) | czy nowy administrator będzie miał dostęp do tych samych danych wejściowych co obecny administrator, w tym historycznych danych wejściowych będących w posiadaniu obecnego administratora; |
e) | czy infrastruktura informatyczna nowego administratora została odpowiednio przetestowana pod kątem opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego; |
f) | w przypadku gdy kluczowy wskaźnik referencyjny opiera się na danych wejściowych przekazywanych przez panel podmiotów przekazujących dane - w jaki sposób nowy administrator zamierza spełnić wymóg określony w art. 11 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/1011 oraz czy obecne podmioty przekazujące dane będą nadal uczestniczyć w panelu po powierzeniu wskaźnika referencyjnego nowemu administratorowi; |
g) | sposób, w jaki nowy administrator zamierza publikować kluczowy wskaźnik referencyjny, w tym standardowe uzgodnienia dotyczące codziennej publikacji, częstotliwość publikacji, adres strony internetowej oraz to, czy kluczowy wskaźnik referencyjny będzie dostępny za opłatą lub bezpłatnie; |
h) | czy istnieje szczegółowy plan dotyczący terminu powierzenia wskaźnika, a jeżeli tak, to czy plan ten dotyczy wszystkich możliwych kwestii, w tym kwestii umownych wynikających z powierzenia kluczowego wskaźnika referencyjnego nowemu administratorowi; |
i) | ryzyko prawne związane z przekazaniem wskaźnika, w tym ryzyko niemożności wywiązania się z umowy; |
j) | rachunkowe i podatkowe implikacje opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego przez nowego administratora; |
k) | wpływ przekazania wskaźnika na infrastrukturę rynków finansowych, w tym izby rozliczeniowe. |
Artykuł 2
Kryteria oceny zaprzestania opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego
1. Oceniając sposób, w jaki zaprzestaje się opracowywania wskaźnika referencyjnego, właściwe organy biorą pod uwagę wszystkie następujące kryteria:
a) | skuteczność procedury ustanowionej zgodnie z art. 28 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1011, a w szczególności:
|
b) | pisemne plany, o których mowa w art. 28 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1011, a w szczególności:
|
c) | czy administratorzy alternatywnych wskaźników referencyjnych, o których mowa w lit. b) ppkt (i) niniejszego ustępu, posiadają zezwolenie; |
d) | o ile to możliwe - czy zaprzestanie opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego miałoby negatywny wpływ na integralność rynku, stabilność finansową, konsumentów, gospodarkę realną lub finansowanie gospodarstw domowych i przedsiębiorstw (4); |
e) | czy zaprzestanie opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego skutkowałoby wystąpieniem siły wyższej; |
f) | dynamikę rynku lub realiów gospodarczych, których pomiar jest celem kluczowego wskaźnika referencyjnego, oraz informację, czy istnieją dane wejściowe o wystarczającej jakości i ilości, aby dokładnie odzwierciedlić ten rynek lub realia gospodarcze; |
g) | czy administrator poinformował podmioty przekazujące dane na potrzeby kluczowego wskaźnika referencyjnego, użytkowników tego wskaźnika i inne zainteresowane strony, czy też przeprowadził konsultacje publiczne na temat ewentualnego zaprzestania opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego; |
h) | wszelkie ryzyko prawne związane z zaprzestaniem opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego; |
i) | rachunkowe i podatkowe implikacje zaprzestania opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego; |
j) | wpływ zaprzestania opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego na infrastrukturę rynkową, w tym izby rozliczeniowe. |
Do celów lit. c), w przypadku gdy administratorzy alternatywnych wskaźników referencyjnych, o których mowa w lit. b) ppkt (i) niniejszego ustępu, nie uzyskali zezwolenia, właściwy organ ocenia warunki udzielenia im zezwolenia na podstawie art. 34 rozporządzenia (UE) 2016/1011 i ocenia, czy konieczny jest okres obowiązkowego administrowania kluczowym wskaźnikiem referencyjnym, aby umożliwić udzielenie zezwolenia administratorom tych alternatywnych wskaźników referencyjnych.
2. Oprócz kryteriów, o których mowa w ust. 1 lit. a), właściwy organ może ocenić, czy procedura ustanowiona przez administratora zgodnie z art. 28 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1011 jest właściwa, biorąc pod uwagę następujące elementy dotyczące instrumentów finansowych, umów finansowych lub funduszy inwestycyjnych, które odnoszą się do kluczowego wskaźnika referencyjnego:
a) | ich wielkość i wartość; |
b) | termin, czas trwania, termin zapadalności lub datę wygaśnięcia instrumentów finansowych, umów finansowych i wszelkich innych dokumentów zawartych na potrzeby pomiaru wyników funduszu inwestycyjnego z wykorzystaniem indeksu lub kombinacji indeksów w celu śledzenia stopy zwrotu takiego indeksu lub kombinacji indeksów, określenia alokacji aktywów z portfela lub obliczania opłat za wyniki; |
c) | czy kluczowy wskaźnik referencyjny będzie nadal opracowywany w celu stosowania go w okresie przejściowym lub okresie wycofywania wskaźnika; |
d) | czy procedura, o której mowa w art. 28 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1011, przewiduje takie zmiany kluczowego wskaźnika referencyjnego, jakie mogą być konieczne do zapewnienia, aby wskaźnik ten pozostawał wiarygodny i reprezentatywny dla danego rynku lub danych realiów gospodarczych, których pomiar jest celem tego wskaźnika, przez cały okres, o którym mowa w ust. 2 lit. c) niniejszego artykułu; |
e) | prawdopodobieństwo, że - w przypadku zaprzestania opracowywania kluczowego wskaźnika referencyjnego - wszelkie takie instrumenty finansowe, umowy finansowe lub inne dokumenty, zawarte na potrzeby pomiaru wyników funduszu inwestycyjnego z wykorzystaniem indeksu lub kombinacji indeksów do celów śledzenia stopy zwrotu takiego indeksu lub kombinacji indeksów, określenia alokacji aktywów z portfela lub obliczania opłat za wyniki, stałyby się niemożliwe do realizacji lub ich warunki zostałyby naruszone. |
Artykuł 3
Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 6 maja 2021 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 171 z 29.6.2016, s. 1.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2175 z dnia 18 grudnia 2019 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), rozporządzenie (UE) nr 1094/2010 w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), rozporządzenie (UE) nr 1095/2010 w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), rozporządzenie (UE) nr 600/2014 w sprawie rynków instrumentów finansowych, rozporządzenie (UE) 2016/1011 w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych oraz rozporządzenie (UE) 2015/847 w sprawie informacji towarzyszących transferom środków pieniężnych (Dz.U. L 334 z 27.12.2019, s. 1).
(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/64 z dnia 29 września 2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do określenia, w jaki sposób kryteria, o których mowa w art. 20 ust. 1 lit. c) ppkt (iii), mają być stosowane do oceny, czy określone wydarzenia mogłyby mieć znaczący i negatywny wpływ na integralność rynku, stabilność finansową, konsumentów, gospodarkę realną lub finansowanie gospodarstw domowych i przedsiębiorstw w jednym lub kilku państwach członkowskich (Dz.U. L 12 z 17.1.2018, s. 5).