(1)

Przejście na niskoemisyjną, bardziej zrównoważoną i zasobooszczędną gospodarkę o obiegu zamkniętym zgodnie z celami zrównoważonego rozwoju ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia długoterminowej konkurencyjności gospodarki Unii. W 2016 r. Unia zawarła porozumienie paryskie w sprawie zmian klimatu (2). W art. 2 ust. 1 lit. c) porozumienia paryskiego ustanowiono cel w postaci podjęcia bardziej zdecydowanych działań w związku ze zmianą klimatu, między innymi przez zapewnienie zgodności przepływów finansowych z dążeniem do niskiego poziomu emisji gazów cieplarnianych i rozwoju odpornego na zmiany klimatu.

(2)

W odpowiedzi na to wyzwanie w grudniu 2019 r. Komisja przedstawiła koncepcję Europejskiego Zielonego Ładu (3). Europejski Zielony Ład stanowi nową strategię na rzecz wzrostu gospodarczego, której celem jest przekształcenie Unii w sprawiedliwe i prosperujące społeczeństwo o nowoczesnej, zasobooszczędnej i konkurencyjnej gospodarce, która począwszy od 2050 r. będzie odnotowywać zerowy poziom emisji gazów cieplarnianych netto i w ramach której wzrost gospodarczy nie będzie już bezpośrednio sprzężony z wykorzystaniem zasobów naturalnych. Osiągnięcie tego celu wymaga zapewnienia jasnych sygnałów dla inwestorów, tak aby zapobiec powstawaniu aktywów osieroconych oraz pozyskiwać zrównoważone finansowanie.

(3)

W marcu 2018 r. Komisja opublikowała „Plan działania: finansowanie zrównoważonego wzrostu gospodarczego” (4), w którym określiła ambitną i kompleksową strategię w zakresie zrównoważonego finansowania. Jednym z celów ustanowionych w tym planie działania jest ukierunkowanie przepływów kapitału na zrównoważone inwestycje w celu osiągnięcia zrównoważonego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. Opublikowana w maju 2018 r. ocena skutków (5), stanowiąca podstawę podjętych następnie inicjatyw ustawodawczych, wykazała konieczność doprecyzowania, że uwzględnianie czynników zrównoważonego rozwoju powinno stanowić część obowiązków firm inwestycyjnych względem ich klientów i potencjalnych klientów. Firmy inwestycyjne powinny zatem nie tylko na bieżąco brać pod uwagę wszystkie stosowne ryzyka finansowe, ale również wszystkie stosowne ryzyka dla zrównoważonego rozwoju, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2088 (6), które - jeżeli wystąpią - mogłyby mieć, rzeczywisty lub potencjalny, istotny negatywny wpływ na wartość inwestycji. Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/565 (7) nie odnosi się wyraźnie do ryzyk dla zrównoważonego rozwoju. Z tego względu oraz aby zapewnić należyte wdrożenie i stosowanie wewnętrznych procedur i rozwiązań organizacyjnych, konieczne jest sprecyzowanie, że procesy, systemy i kontrole wewnętrzne w firmach inwestycyjnych muszą odzwierciedlać ryzyka dla zrównoważonego rozwoju oraz że do analizy tych ryzyk potrzebne są zdolności techniczne i wiedza fachowa.

(4)

W celu utrzymania wysokiego standardu ochrony inwestorów firmy inwestycyjne powinny przy określaniu rodzajów konfliktów interesów, których istnienie może szkodzić interesom klienta lub potencjalnego klienta, uwzględniać również te rodzaje konfliktów interesów, które wynikają z uwzględniania preferencji klienta w zakresie zrównoważonego rozwoju. W przypadku istniejących klientów, w odniesieniu do których przeprowadzono już ocenę adekwatności produktu, firmy inwestycyjne powinny mieć możliwość określenia osobistych preferencji klienta w zakresie zrównoważonego rozwoju przy okazji kolejnej regularnej aktualizacji istniejącej oceny adekwatności.

(5)

Firmy inwestycyjne, które świadczą usługi doradztwa inwestycyjnego i zarządzania portfelem, powinny być w stanie rekomendować swoim klientom i potencjalnym klientom odpowiednie instrumenty finansowe i w związku z tym powinny móc zadawać pytania, które pomogą określić indywidualne preferencje klientów w zakresie zrównoważonego rozwoju. Zgodnie ze spoczywającym na firmie inwestycyjnej obowiązkiem działania w najlepszym interesie klientów, rekomendacje dla klientów i potencjalnych klientów powinny odzwierciedlać zarówno cele finansowe, jak i wszelkie preferencje w zakresie zrównoważonego rozwoju wyrażone przez tych klientów. Konieczne jest zatem sprecyzowanie, że firmy inwestycyjne powinny posiadać odpowiednie rozwiązania służące zapewnieniu, by uwzględnienie czynników zrównoważonego rozwoju w procesie doradztwa i w zarządzaniu portfelem nie prowadziło do sprzedaży nieadekwatnych produktów lub do błędnego przedstawiania instrumentów finansowych lub strategii jako odpowiadających preferencjom w zakresie zrównoważonego rozwoju, mimo iż w rzeczywistości im nie odpowiadają. Aby uniknąć takich praktyk lub takiego wprowadzania w błąd, firmy inwestycyjne, które świadczą usługi doradztwa inwestycyjnego, powinny najpierw ocenić inne cele inwestycyjne, horyzont czasowy oraz osobistą sytuację klienta lub potencjalnego klienta, zanim zapytają go o jego ewentualne preferencje w zakresie zrównoważonego rozwoju.

(6)

Dotychczas opracowano instrumenty finansowe o różnych poziomach ambicji związanych ze zrównoważonym rozwojem. Aby umożliwić klientom lub potencjalnym klientom zrozumienie różnych stopni powiązania instrumentów finansowych z aspektami dotyczącymi zrównoważonego rozwoju oraz podjęcia świadomych decyzji inwestycyjnych w kontekście takiego powiązania, firmy inwestycyjne, które świadczą usługi doradztwa inwestycyjnego i zarządzania portfelem, powinny wyjaśnić różnicę między - z jednej strony - instrumentami finansowymi, które, w całości lub w części, mają na celu zrównoważone inwestycje w działalność gospodarczą, która kwalifikuje się jako zrównoważona środowiskowo zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 (8), lub zrównoważone inwestycje zgodnie z definicją w art. 2 pkt 17 rozporządzenia (UE) 2019/2088 oraz instrumentami finansowymi, które uwzględniają główne niekorzystne skutki dla czynników zrównoważonego rozwoju, które to grupy instrumentów finansowych mogą się kwalifikować do zarekomendowania jako odpowiadające osobistym preferencjom klientów w zakresie zrównoważonego rozwoju, a - z drugiej strony - innymi instrumentami finansowymi nieposiadającymi powyższych specyficznych cech, które to instrumenty nie powinny kwalifikować się do zarekomendowania klientom lub potencjalnym klientom mającym osobiste preferencje w zakresie zrównoważonego rozwoju.

(7)

Należy uwzględnić obawy dotyczące pseudoekologicznego marketingu, to jest w szczególności praktyki uzyskiwania w nieuczciwy sposób przewagi konkurencyjnej poprzez rekomendowanie instrumentu finansowego jako przyjaznego dla środowiska lub sprzyjającego zrównoważonemu rozwojowi, podczas gdy w rzeczywistości dany instrument finansowy nie spełnia podstawowych standardów środowiskowych lub innych standardów związanych ze zrównoważonym rozwojem. Aby zapobiec sprzedaży nieadekwatnych produktów i pseudoekologicznemu marketingowi, firmy inwestycyjne nie powinny rekomendować instrumentów finansowych jako odpowiadających osobistym preferencjom w zakresie zrównoważonego rozwoju ani podejmować decyzji o przystąpieniu do transakcji na takich instrumentach, jeżeli te instrumenty finansowe nie odpowiadają tym preferencjom. Firmy inwestycyjne powinny wyjaśnić swoim klientom lub potencjalnym klientom powody, dla których nie dokonują rekomendacji lub nie podejmują decyzji o przystąpieniu do transakcji, oraz powinny udokumentować te powody.

(8)

Konieczne jest doprecyzowanie, że instrumenty finansowe, które nie kwalifikują się jako odpowiadające osobistym preferencjom w zakresie zrównoważonego rozwoju, mogą być nadal rekomendowane przez firmy inwestycyjne, ale nie jako odpowiadające osobistym preferencjom w zakresie zrównoważonego rozwoju. Aby umożliwić przedstawienie innych rekomendacji klientom lub potencjalnym klientom w przypadku, gdy instrumenty finansowe nie odpowiadają osobistym preferencjom klienta w zakresie zrównoważonego rozwoju, klient powinien mieć możliwość dostosowania informacji na temat swoich preferencji w zakresie zrównoważonego rozwoju. Aby zapobiec sprzedaży nieadekwatnych produktów i pseudoekologicznemu marketingowi, firmy inwestycyjne powinny prowadzić ewidencję decyzji klienta obejmujących wyjaśnienia klienta uzasadniające dostosowanie udzielonych przez niego informacji.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2017/565.

(10)

Właściwym organom i firmom inwestycyjnym należy zapewnić wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do nowych wymogów zawartych w niniejszym rozporządzeniu. W związku z tym należy odroczyć jego stosowanie,