(1)

Wymóg w zakresie dodatkowych funduszy własnych, o którym mowa w art. 104a dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (2), oraz wymóg połączonego bufora określony w art. 128 akapit pierwszy pkt 6 tej dyrektywy stanowią elementy służące do obliczenia kwoty pokrycia strat i kwoty dokapitalizowania określonych w art. 45c ust. 3 dyrektywy 2014/59/UE. Wymogi te mają być stosowane przez organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w celu określenia minimalnego wymogu w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych (MREL), o którym mowa w art. 45 ust. 1 wspomnianej dyrektywy.

(2)

Zgodnie z art. 45e ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE podmioty restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji muszą zapewnić zgodność z MREL na zasadzie skonsolidowanej na poziomie grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Grupa restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zdefiniowana w art. 2 ust. 1 pkt 83b dyrektywy 2014/59/UE może nie zawsze być taka sama jak grupa zdefiniowana w art. 2 ust. 1 pkt 26 tej dyrektywy, w szczególności w sytuacji, gdy taka grupa składa się z więcej niż jednej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Zgodnie z art. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (3) wymóg w zakresie dodatkowych funduszy własnych oraz wymóg połączonego bufora mają zastosowanie do unijnej instytucji dominującej na poziomie skonsolidowanej grupy. Wymogi te mogą jednak nie mieć zastosowania do podmiotu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie skonsolidowanej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, ponieważ grupa restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji może nie obejmować całej grupy. Konieczne jest zatem określenie metody szacowania tych wymogów dla tej sytuacji.

(3)

Okoliczność, że łączna kwota ekspozycji na ryzyko grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji stanowi niemal całą kwotę ekspozycji na ryzyko grupy, wskazuje na fakt, że ryzyka lub elementy ryzyka obecne w takiej grupie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji nie różnią się w istotny sposób od ryzyk lub elementów ryzyka obecnych w grupie. W takim przypadku organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien stosować wymóg w zakresie dodatkowych funduszy własnych mający zastosowanie do unijnej instytucji dominującej na poziomie skonsolidowanym grupy jako oszacowanie wymogu w zakresie dodatkowych funduszy własnych przy określaniu MREL mającego zastosowanie do podmiotu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie skonsolidowanej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

(4)

Podobnie okoliczność, że łączna kwota ekspozycji na ryzyko grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji może zostać niemal całkowicie przypisana do jednego podmiotu takiej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, wskazuje na fakt, że ryzyka lub elementy ryzyka obecne w takiej grupie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji nie różnią się w istotny sposób od ryzyk lub elementów ryzyka obecnych w tym podmiocie danej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Odpowiednio jeżeli łączna kwota ekspozycji na ryzyko grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji nie różni się w istotny sposób od łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko największego podmiotu takiej grupy, organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien stosować wymóg w zakresie dodatkowych funduszy własnych takiego największego podmiotu jako oszacowanie wymogu w zakresie dodatkowych funduszy własnych przy określaniu MREL dla podmiotu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie skonsolidowanej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

(5)

Jeżeli grupa restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji jest bardziej złożona i jej cech nie można w pełni uchwycić poprzez odzwierciedlenie wymogu w zakresie dodatkowych funduszy własnych mającego zastosowanie albo do unijnej instytucji dominującej na poziomie skonsolidowanym grupy, albo do największego podmiotu grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny stosować różne oszacowania dla wymogu w zakresie dodatkowych funduszy własnych podmiotu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie skonsolidowanej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Jeżeli wymóg w zakresie dodatkowych funduszy własnych mający zastosowanie do unijnej instytucji dominującej na poziomie skonsolidowanym grupy jest wyższy niż wymóg w zakresie dodatkowych funduszy własnych każdego podmiotu grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, wymóg w zakresie dodatkowych funduszy własnych mający zastosowanie do unijnej instytucji dominującej na poziomie skonsolidowanym grupy powinien służyć jako podstawa oszacowania wymogu w zakresie dodatkowych funduszy własnych podmiotu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie skonsolidowanej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. W tym przypadku organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny - na podstawie informacji przekazanych przez właściwy organ - dążyć do dostosowania oszacowania w celu odzwierciedlenia specyficznego ryzyka grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w stosunku do ryzyka unijnej instytucji dominującej na poziomie skonsolidowanej grupy. Dostosowanie to powinno uwzględniać fakt, że niektóre rodzaje ryzyka grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji mogą nie występować w innych podmiotach grupy, które nie są częścią grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, lub że niektóre rodzaje ryzyka, które występują w tych podmiotach grupy, nie występują w samej grupie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

(6)

Okoliczność, że co najmniej jeden indywidualny wymóg w ramach grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji jest wyższy niż wymóg w zakresie dodatkowych funduszy własnych mający zastosowanie do unijnej instytucji dominującej na poziomie skonsolidowanej grupy, wskazuje na fakt, iż w grupie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji występują niesystematyczne ryzyka lub elementy ryzyka. Takie niesystematyczne ryzyka lub elementy ryzyka mogą być mniej istotne, jeżeli rozważy się je w całej grupie na poziomie skonsolidowanym, na przykład dlatego, że mogą one być kompensowane przez wyrównawcze czynniki ryzyka poza grupą restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. W celu oszacowania wymogu w zakresie dodatkowych funduszy własnych podmiotu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie skonsolidowanej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien zatem - zawsze, kiedy zaistnieje ta okoliczność - dokonywać porównania oszacowania na podstawie dostosowań do wymogu w zakresie dodatkowych funduszy własnych mającego zastosowanie do unijnej instytucji dominującej na poziomie skonsolidowanej grupy z oszacowaniem na podstawie średniej ważonej wymogów w zakresie dodatkowych funduszy własnych wszystkich podmiotów grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien stosować oszacowanie, które daje wyższy wymóg, jako wkład na potrzeby określenia MREL w odniesieniu do podmiotu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie skonsolidowanej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

(7)

W celu oszacowania wymogu w zakresie dodatkowych funduszy własnych podmiotu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie skonsolidowanej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w przypadku bardziej złożonych grup organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny, tam gdzie jest to możliwe, dostosowywać - na podstawie informacji przekazanych przez właściwy organ - wymóg w zakresie dodatkowych funduszy własnych unijnej instytucji dominującej na poziomie skonsolidowanej grupy w celu odzwierciedlenia faktu, że niektóre ryzyka lub elementy ryzyka objęte tym wymogiem w zakresie dodatkowych funduszy własnych nie są istotne w odniesieniu do danej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, na przykład z powodu ich charakteru lub położenia geograficznego. Organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny także - tam gdzie jest to możliwe - dokonywać na podstawie informacji przekazanych przez właściwy organ dostosowań do tego wymogu w celu uwzględnienia faktu, że niektóre ryzyka lub elementy ryzyka grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji nie są w pełni odzwierciedlone w tym wymogu lub są w ramach takiego wymogu skompensowane, choć pozostają istotne dla grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Wszystkie dostosowania powinny opierać się na informacjach przekazanych przez odpowiednie właściwe organy, o ile takie informacje są dostępne, ponieważ organy te odpowiadają za szacowanie bieżącego ryzyka, na które są narażone podmioty grupy. Jeżeli takie dostosowania nie są możliwe, organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien stosować niedostosowany wymóg w zakresie dodatkowych funduszy własnych unijnej instytucji dominującej na poziomie skonsolidowanej grupy w celu oszacowania wymogów w zakresie dodatkowych funduszy własnych podmiotu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie skonsolidowanej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

(8)

Wartość bufora zabezpieczającego nie różni się w zależności od instytucji. Wartość tę należy zatem wykorzystywać jako oszacowanie bufora zabezpieczającego podmiotu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie skonsolidowanej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

(9)

Aby odzwierciedlić planowaną strukturę grupy po wdrożeniu preferowanej strategii restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, wymogi w zakresie buforów mające na celu odniesienie się do ryzyka systemowego, a mianowicie w zakresie bufora globalnej instytucji o znaczeniu systemowym, bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym oraz bufora ryzyka systemowego, powinny domyślnie być uznawane za identyczne w stosunku do wymogów określonych dla podmiotu, który jest najbliższy grupie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji pod względem łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko.

(10)

Zgodnie z art. 45c ust. 3 akapit pierwszy lit. a) ppkt (ii) dyrektywy 2014/59/UE kwota dokapitalizowania jest kwotą, która umożliwia grupie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powstałej w wyniku restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przywrócenie zgodności - oprócz innych wymogów - z wymogiem w zakresie dodatkowych funduszy własnych na poziomie skonsolidowanej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji po wdrożeniu preferowanej strategii restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Zgodnie z art. 45c ust. 3 akapit siódmy dyrektywy 2014/59/UE kwota niezbędna w celu zapewnienia, aby po przeprowadzeniu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji podmiot restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji był w stanie utrzymać wystarczające zaufanie rynku przez odpowiedni okres, musi być na poziomie równym wymogowi połączonego bufora, który ma mieć zastosowanie po zastosowaniu instrumentów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, pomniejszonym o bufor antycykliczny. Kwota dokapitalizowania, w tym kwota wymagana w celu utrzymania zaufania rynku, jest elementem MREL i może być korygowana w dół lub w górę zgodnie z art. 45c ust. 3 i 7 dyrektywy 2014/59/UE w celu odzwierciedlenia zmian w grupie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji po zastosowaniu instrumentów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. W związku z tym należy szacować wyłącznie dodatkowe fundusze własne oraz wymogi połączonego bufora mające zastosowanie do podmiotu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie skonsolidowanej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, które są wykorzystywane w celu kalibracji MREL. Przy określaniu MREL na podstawie dyrektywy 2014/59/UE oszacowanie to powinno jednak pozostawać bez uszczerbku dla wszelkich dostosowań kwoty dokapitalizowania, w tym kwoty wymaganej w celu utrzymania zaufania rynku.

(11)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

(12)

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął porady Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (4),