Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

ROZDZIAŁ II

SZCZEGÓŁOWE USTALENIA DOTYCZĄCE ZWOLNIENIA Z WYMOGÓW W ZAKRESIE DOKUMENTACJI

Artykuł 2

Przechowywanie

1. Państwa członkowskie przywożące dobra kultury w celu przechowywania ustanawiają miejsca ich zabezpieczenia do celów ich składowania. Przedmiotowe miejsca składowania powinny być specjalnie wyposażone do celów umieszczania w nich dóbr kultury i zapewnienia ich bezpieczeństwa i utrzymania w dobrym stanie. Wolne obszary celne, o których mowa w art. 243 rozporządzenia (UE) 952/2013, nie mogą być wyznaczane jako miejsce zabezpieczenia.

2. Gdy państwo członkowskie tworzy miejsce zabezpieczenia, wyznacza organ publiczny do jego prowadzenia lub do nadzorowania jego funkcjonowania i wprowadza dane kontaktowe tego organu do systemu ICG. Komisja udostępnia te informacje w internecie.

3. Jako organy publiczne do prowadzenia lub nadzorowania funkcjonowania miejsca zabezpieczenia państwa członkowskie mogą wyznaczać tylko władze państwowe, regionalne lub lokalne lub podmioty prawa publicznego określone w art. 2 ust. 1 pkt 4) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE (9).

4. Dobra kultury należące do kategorii wymienionych w częściach B i C załącznika do rozporządzenia (UE) 2019/880, mające znaczenie dla archeologii, prehistorii, historii, literatury, sztuki lub nauki, mogą być tymczasowo umieszczone w miejscu zabezpieczenia na obszarze celnym Unii, aby zapobiec ich zniszczeniu lub utracie spowodowanych konfliktem zbrojnym, klęską żywiołową lub innymi sytuacjami nadzwyczajnymi dotykającymi odnośne państwo trzecie.

5. Przywóz dóbr kultury w celu, o którym mowa w art. 3 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) 2019/880, wymaga uprzedniej akceptacji urzędowego wniosku o przechowanie złożonego przez organ publiczny państwa trzeciego będącego właścicielem lub posiadaczem dóbr kultury do organu publicznego Unii wyznaczonego do prowadzenia lub nadzoru nad prowadzeniem miejsca zabezpieczenia, w którym mają zostać umieszczone dobra kultury.

6. W przypadku braku szczegółowych ustaleń między stronami koszt składowania i utrzymywania dóbr kultury umieszczonych w miejscu ich zabezpieczenia ponosi państwo członkowskie, w którym znajduje się to miejsce.

7. Następujące zasady obowiązują w odniesieniu do procedury celnej, którą mogą być objęte dobra kultury podczas składowania ich w miejscu zabezpieczenia:

8. Dobra kultury mogą zostać czasowo przeniesione z miejsca ich zabezpieczenia w celu udostępnienia ich publiczności pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

Artykuł 3

Odprawa czasowa do celów edukacyjnych, naukowych lub badań

1. Odprawa czasowa dóbr kultury na podstawie art. 3 ust. 4 lit. c) rozporządzenia (UE) 2019/880 dozwolona jest bez pozwolenia na przywóz lub oświadczenia importera w następujących celach:

2. Dany podmiot lub instytucja udziela do celów ustępu 1 wszelkich gwarancji uznanych za niezbędne, aby dobro kultury zostało zwrócone do państwa trzeciego w tym samym stanie oraz aby dobro kultury mogło być opisane lub oznakowane w taki sposób, by nie było wątpliwości w chwili objęcia go odprawą czasową, że przywożone dobro kultury jest tożsame z tym, które zostanie powrotnie wywiezione po zakończeniu procedury.

3. Nie naruszając przepisów zawartych w ust. 1 i 2 państwa członkowskie mogą udzielać prywatnym lub półprywatnym podmiotom lub instytucjom na swoim terytorium zwolnienia na podstawie art. 3 ust. 4 lit. c) rozporządzenia (UE) 2019/880 w celach wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu pod warunkiem udzielenia przez nie niezbędnych gwarancji, że dobro kultury zostanie zwrócone w dobrym stanie do państwa trzeciego po zakończeniu procedury odprawy czasowej.

4. Aby skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 podmioty i instytucje publiczne oraz upoważnione podmioty lub instytucje prywatne lub półprywatne rejestrują się w systemie ICG. Informacje te udostępnia się organom celnym w Unii za pomocą systemu ICG.

Artykuł 4

Identyfikowalność

Posiadacze dóbr kultury zwolnieni z wymogów dotyczących dokumentacji określonych w art. 3 ust. 4 lit. b) i c) rozporządzenia (UE) 2019/880 wprowadzają do systemu ICG znormalizowany ogólny opis dóbr przed złożeniem odnośnego zgłoszenia celnego.

Ogólny opis uzupełnia się zgodnie ze słownikiem danych określonym w załączniku I w języku urzędowym państwa członkowskiego, do którego towary mają być przywiezione.

Artykuł 5

Odprawa czasowa dóbr kultury oferowanych na sprzedaż na komercyjnych targach sztuki

1. Aby miało zastosowanie zwolnienie określone w art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2019/880, komercyjne targi sztuki, na których dobra mają zostać wystawione, muszą spełniać łącznie następujące warunki:

2. Aby skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2019/880 dobro kultury należy opisać lub oznakować w taki sposób, by nie było wątpliwości w chwili objęcia go odprawą czasową, że przywożone dobro kultury jest tożsame z tym, które zostanie powrotnie wywiezione lub objęte inną procedurą celną, o której mowa w art. 2 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/880 po zakończeniu procedury odprawy czasowej.

3. Do celów drugiego zdania art. 251 ust. 1 rozporządzenia (UE) 952/2013 okres, przez jaki dobra kultury mogą być objęte procedurą odprawy czasowej, ustalają organy celne uwzględniając czas niezbędny do celów wystawienia oraz wydania pozwolenia na przywóz w przypadku gdy dobra mają pozostać na obszarze celnym Unii po zakończeniu komercyjnych targów sztuki.

4. Zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/880 wniosek o pozwolenie na przywóz składa się do właściwego organu państwa członkowskiego, do którego dane dobro kultury zostało wwiezione po raz pierwszy i objęte odprawą czasową.

ROZDZIAŁ III

SZCZEGÓŁOWE USTALENIA DOTYCZĄCE POZWOLENIA NA PRZYWÓZ

Artykuł 6

Zasady ogólne

1. Ważność pozwolenia na przywóz wygasa w każdym z poniższych przypadków:

2. Dla każdego dobra kultury wydaje się oddzielne pozwolenie na przywóz.

Jeżeli jednak przesyłka składa się z szeregu dóbr kultury, właściwy organ może ustalić, czy jednym pozwoleniem na przywóz należy objąć jedno dobro kultury zawarte w tej przesyłce czy większą ich liczbę.

3. Przed wydaniem pozwolenia na przywóz właściwy organ może wymagać udostępnienia mu dóbr kultury, które mają zostać przywiezione, w celu dokonania inspekcji fizycznej w urzędzie celnym lub w innym obiekcie podlegającym jego jurysdykcji, w którym dobra przechowywane są w ramach czasowego składowania. Według uznania właściwego organu i o ile jest to uznane za niezbędne inspekcji fizycznej można dokonać za pomocą zdalnego połączenia wideo.

4. Wszelkie koszty związane ze składaniem wniosku o pozwolenie na przywóz pokrywa wnioskodawca.

5. Właściwy organ może cofnąć wydane przez niego pozwolenie na przywóz, jeżeli warunki jego udzielenia nie są już spełniane. Decyzja administracyjna o cofnięciu pozwolenia na przywóz wraz z uzasadnieniem i informacją dotyczącą postępowania odwoławczego przekazywana jest posiadaczowi pozwolenia na przywóz za pomocą systemu ICG. Cofnięcie pozwolenia na przywóz uruchamia alarm w systemie ICG przekazując informację pozostałym państwom członkowskim i właściwym organom.

6. Korzystanie z pozwoleń na przywóz nie ma wpływu na obowiązki związane z formalnościami celnymi przywozowymi lub powiązanymi dokumentami.

Artykuł 7

Spójność wydanych pozwoleń na przywóz

1. Posiadacz dobra kultury dla którego wydano pozwolenie na przywóz przed jego wywozem lub powrotnym wywozem z Unii może powoływać się na to pozwolenie we wszelkich nowych wnioskach o pozwolenie na przywóz.

2. Wnioskodawca wykazuje, że dobro kultury zostało wywiezione lub powrotnie wywiezione z obszaru celnego Unii oraz że dobro kultury, w odniesieniu do którego ubiega się o pozwolenie na przywóz, jest tożsame z tym, na które przywóz udzielono pozwolenia poprzednio. Właściwy organ sprawdza, czy spełnione są te warunki, i wydaje nowe pozwolenie na przywóz na podstawie elementów poprzedniego pozwolenia, o ile nie ma uzasadnionych wątpliwości, na podstawie nowych informacji, dotyczących legalnego charakteru wywozu dobra kultury z kraju będącego przedmiotem zainteresowania.

Artykuł 8

Wykaz dokumentów towarzyszących we wniosku o pozwolenie na przywóz będących dowodem legalnego pochodzenia dóbr kultury

1. Wnioskodawca przedstawia właściwemu organowi dowody, że dane dobro kultury zostało wywiezione z kraju będącego przedmiotem zainteresowania zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi tego kraju, lub dowody braku takich przepisów ustawowych i wykonawczych w okresie, w którym dobro kultury zostało wywiezione z jego terytorium. W szczególności:

2. Dokumenty i inne udokumentowane informacje wymienione w ust. 1 lit. d) są swobodnie oceniane przez właściwy organ, w każdym przypadku z uwzględnieniem istniejących okoliczności i postrzeganego ryzyka nielegalnego handlu.

3. Właściwy organ może zażądać od wnioskodawcy przesłania poświadczonych urzędowo tłumaczeń dokumentów, o których mowa w ust. 1 lit. b) i d), na język urzędowy odpowiedniego państwa członkowskiego.

Artykuł 9

Przepisy proceduralne dotyczące rozpatrywania wniosków o pozwolenie na przywóz

1. Właściwy organ może zwracać się wielokrotnie o udzielenie dodatkowych informacji zgodnie z art. 4 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/880 w terminie 21 dni określonym w tym przepisie.

2. Wnioskodawca przekazuje wymagane dodatkowe informacje w terminie 40 dni pod rygorem odrzucenia wniosku. Po przedłożeniu przez wnioskodawcę wymaganych informacji właściwy organ analizuje je i podejmuje decyzję w terminie 90 dni. Jeżeli właściwy organ zwracał się o udzielenie informacji wielokrotnie, okres 90 dni rozpoczyna się z chwilą przedłożenia ostatniej informacji przez wnioskodawcę.

3. W przypadku gdy wniosek o pozwolenie na przywóz składa się w państwie członkowskim innym niż państwo, w którym wnioskodawca ma siedzibę, system ICG powiadamia właściwy organ państwa członkowskiego, w którym wnioskodawca ma siedzibę.

4. W przypadku gdy właściwy organ, który otrzymuje powiadomienie, posiada jakiekolwiek informacje, które uważa za istotne dla rozpatrzenia wniosku, przekazuje te informacje za pośrednictwem systemu ICG właściwemu organowi, do którego złożono wniosek o pozwolenie na przywóz.

5. W przypadku gdy wniosek nie zostanie przedłożony organowi właściwemu do wydania pozwolenia na przywóz zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/880, organ, do którego wpłynął wniosek, niezwłocznie przekazuje go odpowiedniemu właściwemu organowi.

Artykuł 10

Kontrola pozwoleń na przywóz

1. Podczas przeprowadzania kontroli celnych zgodnie z art. 46-49 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 urząd celny, w którym złożono zgłoszenie celne dotyczące przywozu dóbr kultury, zapewnia, aby przedstawione towary odpowiadały towarom opisanym w pozwoleniu na przywóz oraz aby w zgłoszeniu celnym znajdowało się odniesienie do tego pozwolenia.

2. W przypadku gdy dobra kultury są objęte procedurą składowania celnego, o której mowa w art. 240 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, w zgłoszeniu celnym podaje się numer klasyfikacji taryfowej tych dóbr w TARIC.

3. W przypadku gdy dobra kultury są objęte procedurą wolnego obszaru celnego, kontrole, o których mowa w ust. 1, przeprowadza właściwy urząd celny, któremu przedstawia się pozwolenie na przywóz zgodnie z art. 245 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Przedstawiając dobra organom celnym, posiadacz dóbr podaje numer klasyfikacji taryfowej dóbr w TARIC.

ROZDZIAŁ IV

SZCZEGÓŁOWE USTALENIA DOTYCZĄCE OŚWIADCZENIA IMPORTERA

Artykuł 11

Zasady ogólne

1. Oświadczenia importera sporządza się na formularzu przewidzianym w tym celu w systemie ICG w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego, do którego dobra kultury mają być przywiezione, i przedkłada organom celnym.

2. Z wyjątkiem monet należących do kategorii, o której mowa w lit. e) w części C załącznika do rozporządzenia (UE) 2019/880, w odniesieniu do każdego dobra kultury, które ma zostać przywiezione, sporządza się oddzielne oświadczenie importera. To samo oświadczenie importera może obejmować więcej niż jedną monetę o tym samym nominale, składzie materiału i pochodzeniu, zgodnie ze specyfikacjami określonymi w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

3. W odniesieniu do każdego kolejnego ponownego przywozu tego samego dobra kultury sporządza się i przedkłada oświadczenie importera, chyba że zastosowanie ma zwolnienie określone w art. 3 ust. 4 lit. a), b) lub c) rozporządzenia (UE) 2019/880.

Artykuł 12

Wykaz dokumentów potwierdzających legalne pochodzenie, które powinny znajdować się w posiadaniu zgłaszającego

1. Oświadczenie importera obejmuje podpisane oświadczenie, w którym importer wyraźnie oświadcza, że dołożył wszelkiej należytej staranności, by zapewnić, aby dobro kultury, które zamierza przywieźć, zostało legalnie wywiezione z kraju będącego przedmiotem zainteresowania oraz że przyjmuje na siebie odpowiedzialność w tym zakresie.

2. Do oświadczenia importera dołącza się ujednolicone informacje opisujące dobro kultury w sposób wystarczająco szczegółowy, aby organy celne mogły je zidentyfikować, w tym fotografie kolorowe dóbr kultury na neutralnym tle, zgodnie ze specyfikacjami określonymi w załączniku II.

3. W przypadku gdy przepisy ustawowe i wykonawcze kraju będącego przedmiotem zainteresowania poddają wywóz dóbr kultury z jego terytorium obowiązkowi uzyskania uprzedniego zezwolenia, importer musi posiadać odpowiednie pozwolenia wydane przez właściwy organ publiczny kraju będącego przedmiotem zainteresowania, potwierdzające, że wywóz dóbr kultury został przez ten organ należycie zatwierdzony. Na żądanie dokumentację przedstawia się organom celnym.

4. Posiadacz dóbr może wykorzystać do uzasadnienia swojego oświadczenia przywozowego, jeżeli zostanie do tego wezwany, m.in. następujące inne rodzaje dokumentów znajdujące się w jego posiadaniu:

5. Dokumenty i inne udokumentowane informacje wymienione w ust. 4 ocenia się swobodnie, w każdym przypadku z uwzględnieniem istniejących okoliczności i postrzeganego ryzyka nielegalnego handlu.

6. Organ celny może zażądać od posiadacza dóbr przesłania poświadczonych urzędowo tłumaczeń dokumentów, o których mowa w ust. 3 i 4, na język urzędowy odpowiedniego państwa członkowskiego.

Artykuł 13

Kontrola oświadczeń importerów

1. Podczas przeprowadzania kontroli celnych zgodnie z art. 46-49 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 urząd celny, w którym złożono zgłoszenie celne dotyczące przywozu dóbr kultury, zapewnia, aby zgłoszone towary odpowiadały towarom opisanym w oświadczeniu importera oraz aby w zgłoszeniu celnym znajdowało się odniesienie do tego oświadczenia.

2. W przypadku gdy dobra kultury są objęte procedurą składowania celnego, w zgłoszeniu celnym podaje się numer klasyfikacji taryfowej tych dóbr w TARIC.

3. W przypadku gdy dobra kultury są objęte procedurą wolnego obszaru celnego, kontrole, o których mowa w ust. 1, przeprowadza urząd celny, któremu przedstawia się oświadczenie importera zgodnie z art. 245 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Przedstawiając dobra organom celnym, posiadacz dóbr podaje numer klasyfikacji taryfowej dóbr w TARIC.

ROZDZIAŁ V

USTALENIA I SZCZEGÓŁOWE ZASADY DOTYCZĄCE SYSTEMU ELEKTRONICZNEGO DO CELÓW KONTROLI PRZYWOZU DÓBR KULTURY

Artykuł 14

Wdrożenie systemu ICG

Komisja:

Artykuł 15

Punkty kontaktowe

1. Państwa członkowskie i Komisja wyznaczają punkty kontaktowe do celów zarządzania systemem ICG, kierowania jego rozwojem, określania priorytetów dotyczących systemu i monitorowania jego prawidłowego działania.

2. Punkt kontaktowy Komisji prowadzi i aktualizuje wykaz punktów kontaktowych oraz udostępnia go wszystkim pozostałym punktom kontaktowym.

Artykuł 16

Stosowanie numeru EORI

Posiadacze dóbr kultury, którzy ubiegają się o pozwolenie na przywóz lub składają oświadczenie importera, identyfikują się za pomocą numeru EORI.

Artykuł 17

Elektroniczne pozwolenia na przywóz

1. Elektroniczne wnioski o pozwolenie na przywóz wypełnia się zgodnie ze słownikiem danych zawartym w załączniku I, a posiadacz dóbr podpisuje je swoim podpisem elektronicznym.

2. Urzędnik zatwierdzający właściwego organu podpisuje elektroniczne pozwolenia na przywóz swoim podpisem elektronicznym, opatruje się je zaawansowaną lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną właściwego organu wydającego, a następnie zaawansowaną lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną opatruje je system ICG.

3. Następujące etapy procesu wydawania elektronicznego pozwolenia na przywóz oznacza się elektronicznym kwalifikowanym znacznikiem czasu:

Artykuł 18

Elektroniczne oświadczenia importerów

1. Oświadczenia importerów sporządza się za pomocą systemu ICG, w co najmniej jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego, w którym po raz pierwszy objęto dobra jedną z procedur celnych, o których mowa w art. 2 pkt 3 rozporządzenia (UE) 2019/880. Oświadczenia wypełnia się zgodnie ze słownikiem danych zawartym w załączniku I.

2. Posiadacz dóbr podpisuje elektroniczne oświadczenie importera swoim podpisem elektronicznym i opatruje się je w systemie TRACES zaawansowaną lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną.

Artykuł 19

Dostęp do pozwoleń na przywóz, oświadczeń importerów i ogólnych opisów w systemie ICG

1. Każdy posiadacz dóbr posiada w systemie ICG dostęp do swoich własnych pozwoleń na przywóz, oświadczeń importera i ogólnych opisów, o których mowa w art. 4.

2. Organy celne i właściwe organy posiadają dostęp do pozwoleń na przywóz, w sprawie których podjęto decyzję, do oświadczeń importerów i do ogólnych opisów, o których mowa w art. 4.

3. Bez uszczerbku dla przysługującego Komisji prawa dostępu na podstawie art. 14 lit. c), organy, które nie uczestniczyły w przetwarzaniu, sporządzaniu lub przekazywaniu danych, informacji lub dokumentów w systemie ICG, lub osoby, które nie brały udziału w odpowiednich operacjach przywozu, nie posiadają dostępu do takich danych, informacji lub dokumentów.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 posiadacze dóbr mogą za pośrednictwem systemu ICG udostępnić kolejnemu posiadaczowi dóbr swoje własne pozwolenia na przywóz, oświadczenia importera i ogólne opisy, o których mowa w art. 4.

Artykuł 20

Wspólne administrowanie

1. Komisja i państwa członkowskie uznaje się za administratorów danych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych niezbędnych do utworzenia, obsługi i utrzymania systemu ICG.

2. Komisja odpowiada za:

3. Państwa członkowskie i właściwe organy są odpowiedzialne za:

4. Komisja i państwa członkowskie zawierają porozumienie o wspólnym administrowaniu w formie umowy najpóźniej w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 21

Aktualizacja wykazów wyznaczonych urzędów celnych

Państwa członkowskie na bieżąco aktualizują system ICG o wykazy urzędów celnych właściwych do przywozu dóbr kultury, zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) 2019/880.

Artykuł 22

Dostępność systemów teleinformatycznych

1. Komisja i państwa członkowskie zawierają porozumienia operacyjne, w których ustanawiają praktyczne wymagania w zakresie dostępności i wydajności systemu ICG, a także wymagania w zakresie ciągłości działania.

2. System ICG jest stale dostępny z wyjątkiem następujących przypadków:

Artykuł 23

Ustalenia dotyczące sytuacji wyjątkowych

1. Punkty kontaktowe systemu ICG prowadzą internetowe repozytorium publiczne zawierające zapisywalne elektroniczne szablony wszystkich dokumentów, które mogą być wydane w systemie ICG.

2. Jeżeli system ICG lub jedna z jego funkcji są niedostępne przez ponad osiem godzin, użytkownicy mogą korzystać z zapisywalnego elektronicznego szablonu, o którym mowa w ust. 1.

3. Państwa członkowskie ustalają swoje krajowe szczegółowe rozwiązania operacyjne dotyczące składania oświadczeń importerów i rozpatrywania wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz gdy system ICG jest niedostępny.

4. Po odzyskaniu dostępu do systemu ICG lub jego funkcji podmioty wykorzystują dokumenty sporządzone zgodnie z ust. 2 do zarejestrowania tych samych informacji w systemie.

Artykuł 24

Bezpieczeństwo systemu ICG

1. W ramach opracowywania, utrzymywania i wykorzystywania systemu ICG państwa członkowskie i Komisja ustanawiają i utrzymują odpowiednie ustalenia dotyczące bezpieczeństwa w celu zapewnienia sprawnego, niezawodnego i bezpiecznego funkcjonowania systemu. Państwa członkowskie zapewniają również opracowanie środków kontroli źródeł danych i ochrony danych przed ryzykiem uzyskania do nich nieuprawnionego dostępu oraz ryzykiem ich utraty, zmiany lub zniszczenia.

2. Każdy przypadek wprowadzenia, zmiany i usunięcia danych rejestruje się wraz z informacjami na temat powodu i dokładnego terminu takiego przetwarzania danych, wskazując osobę, która dokonała tych czynności.

3. Państwa członkowskie przekazują sobie, Komisji oraz - w stosownych przypadkach - zainteresowanemu podmiotowi informacje na temat wszystkich faktycznych lub domniemanych przypadków naruszenia bezpieczeństwa systemu ICG.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 25

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od daty, o której mowa w art. 16 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2019/880.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 czerwca 2021 r.