(1)

Zgodnie z kodeksem krajowe organy regulacyjne mają przyczyniać się do rozwoju rynku wewnętrznego poprzez przejrzystą współpracę między sobą, z Komisją i z Organem Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1971 (2), tak aby zapewnić jednolite stosowanie kodeksu we wszystkich państwach członkowskich.

(2)

W celu zapewnienia, aby decyzje podejmowane na szczeblu krajowym nie wywierały negatywnego wpływu na rynek wewnętrzny łączności elektronicznej ani na cele ram regulacyjnych, krajowe organy regulacyjne są zobowiązane do powiadamiania Komisji, BEREC i krajowych organów regulacyjnych w innych państwach członkowskich o projektowanych środkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 kodeksu. Zgłoszenie to stanowi zatem zasadniczy wymóg proceduralny. W konsekwencji niespełnienie tego wymogu, również w przypadku projektów decyzji określających lub zmieniających uprzednio zgłoszone obowiązki regulacyjne, może prowadzić do unieważnienia środka zgodnie z prawem krajowym (3).

(3)

W art. 32 i 33 kodeksu ustanowiono pewne procedury i wiążące terminy rozpatrywania zgłoszeń.

(4)

W celu zapewnienia skuteczności współpracy i mechanizmu konsultacji oraz przyczynienia się do zwiększenia pewności prawa w zaleceniu Komisji 2003/561/WE (4) wprowadzono zalecenia dotyczące głównych aspektów proceduralnych zgłoszeń dokonywanych na mocy odpowiednich przepisów. W późniejszym terminie zalecenie 2003/561/WE zastąpiono zaleceniem 2008/850/WE (5) w celu dalszego uproszczenia i usprawnienia wytycznych dotyczących procedury notyfikacyjnej. W niniejszym zaleceniu zaktualizowano obowiązujące wytyczne w celu odzwierciedlenia najnowszych praktyk i uwzględnienia przepisów kodeksu.

(5)

Kontakty przedzgłoszeniowe, służące omówieniu kwestii formalnych i merytorycznych dotyczących planowanych środków przed ich formalnym zgłoszeniem, okazały się bardzo przydatne zarówno dla Komisji, jak i dla krajowych organów regulacyjnych, które często o nie występowały. W ramach takich kontaktów krajowe organy regulacyjne mają możliwość przedstawienia planowanych środków i otwartego przedyskutowania ze służbami Komisji proponowanych środków krajowych. Dlatego też należy zachęcać krajowe organy regulacyjne do jak najwcześniejszego występowania o kontakty przedzgłoszeniowe - przed konsultacjami krajowymi lub po nich - zwłaszcza w przypadku planowanych środków dotyczących analiz rynku.

(6)

Kontakty pomiędzy służbami Komisji a krajowymi organami regulacyjnymi dokonującymi zgłoszenia przewiduje się na różnych etapach procesu zgłaszania, w tym gdy służby Komisji zwracają się do krajowego organu regulacyjnego o dodatkowe informacje lub niezwłocznie po przyjęciu przez Komisję pism z uwagami lub bez uwag lub decyzji otwierających szczegółowy etap dochodzenia.

(7)

Kodeks zezwala krajowym organom regulacyjnym na wycofanie zgłoszonego planowanego środka w dowolnym momencie. Jeżeli zgłoszony planowany środek zostanie wycofany w pierwotnym terminie jednego miesiąca, zgłoszony środek zawsze usuwa się z rejestru w bezpiecznym interfejsie elektronicznym (6). Jeżeli jednak zgłoszony planowany środek zostanie wycofany dopiero po wydaniu przez Komisję decyzji zobowiązującej krajowy organ regulacyjny do wycofania tego projektowanego środka na mocy art. 32 ust. 6 lit. a) kodeksu, pierwotnie zgłoszony środek pozostaje w bezpiecznym interfejsie elektronicznym dla celów przejrzystości. W obu przypadkach zawiadomienie o wycofaniu środka publikuje się w publicznie dostępnej sekcji bezpiecznego interfejsu elektronicznego.

(8)

Aby zapewnić krajowym organom regulacyjnym dalsze wskazówki dotyczące treści planowanych środków, w niniejszym zaleceniu określono minimalny zakres informacji, które należy przedstawić na temat treści planowanych środków celem zapewnienia ich odpowiedniej oceny. Powinno to również zmniejszyć ilość informacji wymaganych później przez Komisję podczas oceny zgłoszenia.

(9)

Z jednej strony należy uwzględnić potrzebę zapewnienia skutecznej oceny, a z drugiej - możliwie jak najdalej idącego uproszczenia procedur administracyjnych. W tym kontekście mechanizm zgłaszania nie powinien wiązać się z żadnymi zbędnymi obciążeniami administracyjnymi dla zainteresowanych stron. Aby uprościć i przyspieszyć proces analizy zgłoszonego planowanego środka przez Komisję, BEREC i inne krajowe organy regulacyjne, te ostatnie powinny korzystać z zestawu formularzy zgłoszeniowych.

(10)

W celu zwiększenia przejrzystości zgłoszonego planowanego środka oraz ułatwienia wymiany informacji o takich środkach pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi, BEREC i Komisją zarówno standardowe, jak i skrócone formularze zgłoszeniowe, które są podawane do wiadomości publicznej, powinny zawierać jasny, skrócony opis głównych elementów planowanego środka, który ma być zgłoszony. We wzorach tych formularzy zaznaczono, że informacje wymagane w poszczególnych sekcjach należy przedstawić w stosownych przypadkach, co oznacza, że nie wszystkie informacje mogą być istotne w każdym przypadku.

(11)

W przypadku niektórych kategorii planowanych środków o charakterze powtarzalnym lub technicznym należy użyć skróconego formularza zgłoszeniowego celem zmniejszenia obciążenia administracyjnego wszystkich zainteresowanych stron. Krajowe organy regulacyjne często dokonują zmiany szczegółów technicznych wcześniej zastosowanych środków naprawczych celem uwzględnienia zmian odpowiednich wskaźników lub czynników gospodarczych (takich jak zmiany kosztów sprzętu, kosztów pracy, stopy inflacji lub stawek czynszu za wynajem nieruchomości) lub celem aktualizacji prognoz lub założeń. Za pomocą skróconego formularza zgłoszeniowego należy zgłaszać wyłącznie zmiany lub aktualizacje szczegółów, które nie zmieniają charakteru ani ogólnego zakresu wcześniej wprowadzonych środków naprawczych. Ocena tego rodzaju planowanych środków będzie prawdopodobnie mniej złożona; dlatego też, jak to już miało miejsce w przeszłości, Komisja może zakończyć ją w okresie krótszym niż jeden miesiąc. Podobnie dotychczasowa praktyka Komisji pokazuje, że ocena tych rodzajów planowanych środków często nie dawała Komisji podstaw do zgłaszania uwag krajowemu organowi regulacyjnemu zgodnie z art. 32 ust. 3 kodeksu. W związku z tym w zaleceniu wyjaśniono, w jakich sytuacjach można stosować skrócony formularz zgłoszeniowy.

(12)

Z kolei za pomocą standardowego formularza zgłoszeniowego należy zgłaszać istotne zmiany charakteru lub zakresu środków naprawczych, które mają znaczący wpływ na rynek, takie jak zmiany metodyki stosowanej przy obliczaniu kosztów lub cen (7) lub przy określaniu ścieżek stopniowego obniżania cen lub zmiany w poziomach cen (z wyjątkiem aktualizacji cen, które po prostu odzwierciedlają zmiany w odpowiednich wskaźnikach lub czynnikach gospodarczych opisanych powyżej).

(13)

Zestaw formularzy zgłoszeniowych powinien również zawierać, w stosownych przypadkach, wskazówki dotyczące treści zgłoszeń związanych z nowymi przepisami wprowadzonymi na mocy kodeksu. Obejmuje to w szczególności zgłoszenia wchodzące w zakres stosowania art. 61 i 76 kodeksu (symetryczny obowiązek zapewnienia dostępu i oferty dotyczące współinwestycji) oraz w zakres stosowania art. 78-81 kodeksu (dobrowolny podział, zobowiązania, przedsiębiorstwa wyłącznie hurtowe i migracja z dotychczasowej infrastruktury).

(14)

Mechanizm umożliwiający Komisji wymaganie od krajowych organów regulacyjnych wycofania planowanych środków dotyczących definicji rynku i wyznaczenia przedsiębiorstw jako posiadające znaczącą pozycję rynkową, w przypadku gdy takie środki stworzyłyby barierę dla rynku wewnętrznego lub byłyby niezgodne z prawem Unii, przyczynił się w znacznym stopniu do wypracowania spójnego podejścia regulacyjnego w państwach członkowskich. Mechanizm ten okazał się skuteczny w wyjaśnianiu okoliczności, w których należy stosować regulację ex ante.

(15)

Doświadczenia związane z procedurą dotyczącą rynku wewnętrznego na mocy art. 7 i 7a dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (8) pokazały, że niespójności w stosowaniu przez krajowe organy regulacyjne środków naprawczych w podobnych warunkach rynkowych mogą osłabić rynek wewnętrzny łączności elektronicznej.

(16)

Na mocy kodeksu Komisja zyskała nowe uprawnienia, w przypadku gdy BEREC podziela jej obawy, do żądania od krajowego organu regulacyjnego wycofania planowanych środków dotyczących (i) rozszerzenia obowiązków poza pierwszy punkt koncentracji lub dystrybucji w celu usunięcia wysokich i stałych przeszkód ekonomicznych lub fizycznych dla powielania (art. 61 ust. 3 kodeksu) lub (ii) traktowania nowych elementów sieci o bardzo dużej przepustowości (VHCN) w ujęciu regulacyjnym (art. 76 kodeksu).

(17)

Aby zrealizować ogólne cele określone w art. 3 kodeksu, w szczególności cele polegające na usunięciu istniejących przeszkód na rynku wewnętrznym i promowaniu przewidywalności regulacyjnej, niezbędna jest pełna zgodność z mechanizmem zgłaszania określonym w art. 32 kodeksu.

(18)

W celu zwiększenia przejrzystości i skuteczności mechanizmu konsultacji ustanowionego w art. 32 Komisja, inne krajowe organy regulacyjne i BEREC powinny mieć możliwość łatwego sprawdzenia, czy i w jaki sposób krajowy organ regulacyjny dokonujący zgłoszenia uwzględnił uwagi przekazane w odniesieniu do zgłoszonego planowanego środka. W tym celu, jeżeli krajowy organ regulacyjny powiadomi Komisję, BEREC lub inne krajowe organy regulacyjne o przyjętym środku po otrzymaniu od nich uwag, wówczas powinien on określić sposób, w jaki należycie uwzględnił przekazane uwagi.

(19)

Wnioski krajowych organów regulacyjnych o przedłużenie terminu zgłoszenia nowej analizy rynku zgodnie z art. 67 ust. 5 kodeksu muszą zawierać wystarczające i uzasadnione informacje, które pozwolą Komisji ocenić, czy należy udzielić zgody na wnioskowane przedłużenie.

(20)

Zgodnie z art. 34 kodeksu BEREC przedstawił swoją opinię (9) na temat niniejszego zalecenia w dniu 12 lutego 2021 r.,

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

1)

daty i wyniki wcześniejszych konsultacji publicznych przeprowadzonych przez krajowy organ regulacyjny;

2)

opinia wydana przez krajowy organ ochrony konkurencji, jeśli jest dostępna;

1)

właściwy rynek produktów lub usług (11), w szczególności opis produktów i usług, które mają zostać uwzględnione we właściwym rynku lub z niego wykluczone na podstawie substytucyjności po stronie popytu i po stronie podaży; jeżeli, do celów analizy rynku, planowany środek definiuje właściwy rynek, który różni się od tych wymienionych w zaleceniu Komisji (UE) 2020/2245 (12), krajowe organy regulacyjne powinny wykazać, że kryteria określone w art. 67 ust. 1 kodeksu są spełnione;

2)

właściwy rynek geograficzny, w tym uzasadniona analiza warunków konkurencji na podstawie substytucyjności po stronie popytu i po stronie podaży, jak również informacje i dane wykorzystane w analizie geograficznej, dotyczące wyboru podstawowej jednostki geograficznej, stosowanych wskaźników strukturalnych i behawioralnych (tj., w stosownych przypadkach, liczba konkurujących sieci, udziały w rynku i tendencje w zakresie tych udziałów, analiza polityki cenowej lub różnych cen na poziomie regionalnym oraz wzorce zachowań) (13);

3)

główne przedsiębiorstwa działające na właściwym rynku;

4)

wyniki analizy właściwego rynku, w szczególności ustalenia dotyczące istnienia skutecznej konkurencji na właściwym rynku hurtowym lub jej braku oraz analizy odnośnego rynku detalicznego, w tym powody istnienia lub braku konkurencji, tj. zgłoszony planowany środek powinien zawierać udziały w rynku (najlepiej pod względem zarówno wartości, jak i wielkości) poszczególnych przedsiębiorstw oraz tendencje w zakresie tych udziałów, a także odniesienie do innych odpowiednich kryteriów, stosownie do przypadku, takich jak bariery wejścia, korzyści skali i zakresu, integracja pionowa, kontrola infrastruktury, której nie da się łatwo powielić, korzyści technologiczne lub przewaga technologiczna, niska wyrównawcza siła nabywcza lub jej brak, ułatwiony lub uprzywilejowany dostęp do rynków kapitałowych/zasobów finansowych, ogólna wielkość przedsiębiorstwa, zróżnicowanie produktów/usług, wysoko rozwinięta sieć dystrybucji i sprzedaży, brak potencjalnej konkurencji i bariery dla rozwoju;

5)

w stosownych przypadkach - przedsiębiorstwa, które zostaną wyznaczone jako posiadające, samodzielnie lub wspólnie z innymi, znaczącą pozycję rynkową, oraz uzasadnienie, dowody i wszelkie inne istotne informacje faktyczne na poparcie takiego wyznaczenia;

6)

w przypadku zgłaszania planowanych środków objętych zakresem stosowania art. 68 kodeksu - szczegółowe obowiązki regulacyjne proponowane w celu rozwiązania problemu braku skutecznej konkurencji na danym właściwym rynku lub, w przypadku gdy właściwy rynek zostanie uznany za skutecznie konkurencyjny, a takie obowiązki zostały już nałożone na tym rynku, planowane środki proponowane w celu uchylenia tych obowiązków;

7)

w przypadku planowanych środków objętych zakresem stosowania art. 76 ust. 2 kodeksu zgłoszenie powinno zawierać w szczególności: szczegółowy opis zobowiązania zaproponowanego przez operatora o znaczącej pozycji rynkowej i jego zgodności z warunkami określonymi w art. 76 ust. 1 kodeksu, opis traktowania w ujęciu regulacyjnym nowych elementów sieci o bardzo dużej przepustowości będących przedmiotem zobowiązania, podmiotów współinwestujących, stopnia ich współinwestowania i ich prawdopodobnej konkurencyjnej roli na rynku oraz, w stosownych przypadkach, opis środków naprawczych nałożonych na podstawie art. 76 ust. 2 akapit trzeci kodeksu i uzasadnienie nałożenia, utrzymania lub dostosowania takich środków;

8)

w przypadku planowanych środków objętych zakresem stosowania art. 79 kodeksu zgłoszenie powinno zawierać decyzję w sprawie zobowiązań (jeżeli różni się od planowanego środka), szczegółowy opis warunków zaakceptowanych przez krajowy organ regulacyjny oraz charakter i wyniki przeprowadzonego badania rynku;

9)

w przypadku planowanych środków objętych zakresem stosowania art. 80 kodeksu zgłoszenie powinno zawierać odpowiednie informacje wskazujące szczegółowo, że spełnione są warunki usunięcia niektórych obowiązków związanych ze znaczącą pozycją rynkową, zgodnie z art. 80 ust. 1 kodeksu;

10)

zgłoszenia dokonywane zgodnie z art. 68 ust. 3 akapit drugi kodeksu powinny również zawierać odpowiednie uzasadnienie wniosku skierowanego do Komisji dotyczącego konieczności nałożenia na operatorów o znaczącej pozycji rynkowej obowiązków w zakresie dostępu lub wzajemnych połączeń innych niż wymienione w art. 69-74 i art. 76 i 80 kodeksu;

11)

zgłoszenia objęte zakresem stosowania art. 68 ust. 5 kodeksu powinny także zawierać odpowiednie uzasadnienie, dlaczego zamierzone planowane środki są wymagane w celu przestrzegania zobowiązań międzynarodowych;

1)

w przypadku zgłoszenia planowanych środków objętych zakresem art. 61 ust. 1-4 kodeksu planowany środek powinien obejmować przedsiębiorstwa, których dotyczy, uzasadnienie planowanego środka w oparciu o zastosowaną podstawę prawną, opis obowiązków, które mają zostać nałożone, oraz odniesienie do wszelkich powiązanych wcześniej zgłoszonych planowanych środków, w tym wyniki analizy właściwego rynku, którego mogą one dotyczyć, jak opisano w pkt 4 powyżej;

2)

w szczególności planowane środki objęte zakresem stosowania art. 61 ust. 3 kodeksu powinny zawierać opis sposobu, w jaki krajowy organ regulacyjny określił pierwszy punkt koncentracji i dystrybucji (FCDP) lub punkt znajdujący się poza pierwszym punktem koncentracji i dystrybucji, który jest zdolny do zapewnienia obsługi takiej liczby użytkowników końcowych, która umożliwi efektywnemu przedsiębiorstwu pokonanie stwierdzonych istotnych barier dla powielenia, oraz informacje i uzasadnienie potwierdzające wniosek, że dane elementy sieci nie są możliwe do powielenia, a zatem obowiązki są uzasadnione; w szczególności, w odniesieniu do obowiązków proponowanych na mocy art. 61 ust. 3 akapit drugi, krajowe organy regulacyjne powinny opisać, jakie ekonomiczne lub fizyczne przeszkody dla powielania uważają za wysokie i stałe, oraz opisać problemy w zakresie konkurencji i niedoskonałości rynku na poziomie detalicznym, którym proponowane obowiązki mają zaradzić, a także uzasadnić wszelkie wyjątki, które miałyby zastosowanie, takie jak określenie, które realizowane sieci można uznać za nowe, a które projekty za małe.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.