(1)

W dniu 30 stycznia 2021 r. Komisja przyjęła rozporządzenie wykonawcze (UE) 2021/111 (2) poddające wywóz szczepionek przeciwko COVID-19 oraz substancji czynnych, w tym macierzystych i roboczych banków komórek wykorzystywanych do produkcji takich szczepionek, wymogowi uzyskania pozwolenia na wywóz zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) 2015/479. Po upływie sześciu tygodni od daty wejścia w życie tych środków Komisja przyjęła rozporządzenie wykonawcze (UE) 2021/442 (3) poddające wywóz tych samych produktów wymogowi uzyskania pozwolenia na wywóz do dnia 30 czerwca 2021 r. na podstawie art. 6 rozporządzenia (UE) 2015/479.

(2)

Światowy niedobór szczepionek przeciwko COVID-19 utrzymuje się, a w związku z opóźnieniami w produkcji jego skala nawet rośnie.

(3)

Zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/442 państwa członkowskie odmawiają wydania pozwolenia na wywóz, jeżeli dany wywóz stanowi zagrożenie dla wykonania umów zakupu z wyprzedzeniem między Unią a producentami szczepionek ze względu na jego wielkość lub inne istotne okoliczności, takie jak ilość szczepionek dostarczonych do Unii w momencie składania wniosku.

(4)

W dalszym ciągu brakuje przejrzystości oraz występują ograniczenia w produkcji szczepionek przeciwko COVID-19, a także opóźnienia w ich dostawie do Unii, co może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa dostaw w Unii towarów objętych rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/442. W związku z tym w decyzji o udzieleniu lub odmowie wydania pozwolenia na wywóz należy również uwzględnić dodatkowe elementy.

(5)

Informacje zgromadzone przez Komisję za pośrednictwem mechanizmu udzielania pozwoleń na wywóz wprowadzonego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/111 i przedłużonego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/442, a także na podstawie danych celnych wykazały, że wywóz podlegający mechanizmowi udzielania pozwoleń może być prowadzony za pośrednictwem państw dotychczas zwolnionych z wymogu uzyskania pozwolenia na wywóz, a tym samym obecny system nie zapewnia wymaganego poziomu przejrzystości. W związku z powyższym odnośne zwolnienia powinny zostać tymczasowo zawieszone.

(6)

Zwolnienie należy jednak utrzymać w odniesieniu do niektórych państw i terytoriów, o których mowa w art. 1 ust. 9 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/442, a mianowicie tych, które są szczególnie uzależnione od metropolitalnych łańcuchów dostaw państw członkowskich, do których są one przyłączone, lub od łańcuchów dostaw sąsiadujących państw członkowskich.

(7)

Z informacji, o których mowa w motywie 5, wynika również, że producenci unijni dokonywali wywozu dużych ilości towarów objętych mechanizmem udzielania pozwoleń na wywóz do państw, które posiadają duże własne zdolności produkcyjne, podczas gdy państwa te ograniczają swój własny wywóz do Unii, zarówno na mocy prawa, jak i na mocy umów lub innych ustaleń zawartych z producentami szczepionek mającymi siedzibę na ich terytorium. Ten brak równowagi prowadzi do niedoborów dostaw w Unii.

(8)

Ponadto te same informacje wskazują, że producenci unijni dokonywali wywozu dużych ilości towarów objętych mechanizmem udzielania pozwoleń na wywóz do niektórych państw nieposiadających zdolności produkcyjnych, ale w których wskaźnik wyszczepienia jest wyższy niż w Unii lub w których obecna sytuacja epidemiologiczna jest mniej poważna niż w Unii. Wywóz do tych państw może zatem zagrażać bezpieczeństwu dostaw w Unii.

(9)

W takich przypadkach państwa członkowskie powinny odmówić wydania pozwolenia na wywóz.

(10)

Przeprowadzając ocenę projektu decyzji zgłoszonego przez właściwy organ państwa członkowskiego zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/442, Komisja powinna uwzględnić te same dodatkowe elementy.

(11)

Ze względu na pilny charakter sytuacji, środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny zostać podjęte zgodnie z art. 3 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/479.

(12)

Niniejsze rozporządzenie powinno niezwłocznie wejść w życie. Uwzględniając art. 5 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2015/479, środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny obowiązywać przez sześć tygodni,

-

Andora,

-

Wyspy Owcze,

-

San Marino,

-

Watykan,

-

kraje i terytoria zamorskie wymienione w załączniku II do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

-

Büsingen,

-

Helgoland,

-

Livigno,

-

Ceuta i Melilla.

a)

pozwolenie na wywóz spełnia warunek określony w art. 1 ust. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/442;

b)

pozwolenie nie zagraża w inny sposób bezpieczeństwu dostaw towarów objętych rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/442 w Unii.

a)

tego, czy państwo przeznaczenia wywozu ogranicza swój własny wywóz do Unii towarów objętych rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/442 lub surowców, z których są one wytwarzane, z mocy prawa lub w jakikolwiek inny sposób, w tym poprzez zawieranie ustaleń umownych z producentami tych towarów;

b)

odpowiednich warunków panujących w państwie przeznaczenia wywozu, w tym sytuacji epidemiologicznej, wskaźnika wyszczepienia i bieżącej dostępności towarów objętych rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/442.