KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/53/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych (¹), w szczególności jej art. 9 ust. 6 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/55/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw (²), w szczególności jej art. 9 ust. 6 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dyrektywach 2002/53/WE i 2002/55/WE ustanowiono zasady ogólne dotyczące właściwości nazw odmian poprzez odwołanie się do art. 63 rozporządzenia Rady (WE) nr 2100/94 (³).

(2) Zgodnie z art. 63 rozporządzenia (WE) nr 2100/94, aby odmiana mogła zostać zatwierdzona, nazwa odmiany musi zostać uznana za właściwą przez Wspólnotowy Urząd Ochrony Odmian Roślin (CPVO). Nazwa odmiany jest właściwa, jeżeli nie występują przeszkody określone w ust. 3 lub 4 powyższego artykułu.

(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 637/2009 (⁴) ustanawia szczegółowe reguły stosowania niektórych kryteriów określonych w art. 63 rozporządzenia (WE) nr 2100/94 w odniesieniu do odpowiedniego nazewnictwa odmian gatunków roślin rolniczych i warzyw do celów stosowania art. 9 ust. 6 akapit pierwszy dyrektywy 2002/53/WE i art. 9 ust. 6 akapit pierwszy dyrektywy 2002/55/WE.

(4) CPVO i państwa członkowskie powołały grupę ekspertów, która opracowała i zmieniła wytyczne dotyczące właściwych nazw na podstawie art. 63 rozporządzenia (WE) nr 2100/94 („Wytyczne w sprawie nazw odmian” (⁵)). W celu zapewnienia spójności w zakresie stosowania kryteriów przewidzianych w art. 63 rozporządzenia (WE) nr 2100/94 należy opracować dalsze wyjaśnienia wynikające z wytycznych w sprawie nazw odmian.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 637/2009 było wielokrotnie zmieniane. Ze względu na potrzebę zmiany obowiązujących przepisów oraz w trosce o pewność prawa, rozporządzenie to należy uchylić i zastąpić niniejszym rozporządzeniem.

(6) Należy zatwierdzić nazwę odmiany, chyba że istnieją przeszkody, by uznać ją za właściwą. Zgodnie z art. 63 rozporządzenia (WE) nr 2100/94 używanie nazwy odmiany należy wykluczyć, jeśli narusza ona wcześniejsze prawo osób trzecich, powoduje trudności związane z jej rozpoznaniem lub odtworzeniem, jest identyczna z nazwą innej odmiany tego samego lub pokrewnego gatunku, jest identyczna z innymi oznaczeniami używanymi powszechnie do celów obrotu towarami, może być uznana za obraźliwą w jednym z państw członkowskich lub narusza porządek publiczny lub może wprowadzać w błąd ze względu na podobieństwo wizualne, fonetyczne lub koncepcyjne lub ze względu na treść.

(7) Aby dać właściwym organom wystarczająco dużo czasu na rozpoczęcie stosowania nowych przepisów, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2022 r.

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe reguły stosowania niektórych kryteriów określonych w art. 63 rozporządzenia (WE) nr 2100/94 w odniesieniu do właściwości nazw odmian gatunków roślin rolniczych i warzyw do celów art. 9 ust. 6 akapit pierwszy dyrektywy 2002/53/WE i art. 9 ust. 6 akapit pierwszy dyrektywy 2002/55/WE.

Artykuł 2

Właściwość nazw odmian

1. Nazwa odmiany jest właściwa, jeżeli nie zaistniały przeszkody związane z jej nadaniem.

2. Przeszkoda związana z nadaniem nazwy odmiany występuje w przypadkach, gdy:

a) używanie danej nazwy odmiany na obszarze Unii jest wykluczone, jeżeli podtrzymano sprzeciw strony trzeciej posiadającej wcześniejsze prawo, jak określono w art. 3 ust. 1;

b) nazwa odmiany koliduje z oznaczeniami geograficznymi, nazwami pochodzenia lub gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami, jak określono w art. 3 ust. 2;

c) nazwa odmiany może utrudniać użytkownikom jej rozpoznanie lub odtworzenie, jak określono w art. 4;

d) nazwa odmiany jest identyczna lub może być mylona z nazwą odmiany, pod którą do urzędowego rejestru odmian roślin wpisano inną odmianę tego samego lub blisko spokrewnionego gatunku lub pod którą wprowadzono do obrotu materiał innej odmiany, jak określono w art. 5;

e) nazwa odmiany może powodować nieporozumienia ze względu na jej wizualne, fonetyczne lub koncepcyjne podobieństwo do nazwy odmiany tego samego lub blisko spokrewnionego gatunku, jak określono w art. 5;

f) nazwa odmiany jest identyczna lub może być mylona z nazwami powszechnie używanymi do celów obrotu towarami lub które zachowuje się jako dopuszczone do swobodnego używania na mocy innych przepisów, jak określono w art. 6;

g) nazwa odmiany może wprowadzać w błąd lub powodować nieporozumienia, jak określono w art. 7.

Artykuł 3

Wcześniejsze prawo strony trzeciej

1. Przeszkoda wynikająca z wcześniejszego prawa osoby trzeciej występuje w przypadku, gdy dowolny właściwy organ podtrzyma sprzeciw wobec nadania danej nazwy odmiany na obszarze Unii, wniesiony przez stronę trzecią posiadającą znak towarowy. Przeszkoda ta dotyczy znaków towarowych, które:

a) zostały zarejestrowane w co najmniej jednym państwie członkowskim lub w Unii przed zarejestrowaniem danej nazwy odmiany;

b) są identyczne z daną nazwą odmiany lub do niej podobne; oraz

c) zostały zarejestrowane w odniesieniu do towarów składających się z tych samych gatunków co dana odmiana lub z gatunków blisko spokrewnionych z daną odmianą.

2. W przypadku oznaczeń geograficznych, nazw pochodzenia lub gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, napojów spirytusowych, win aromatyzowanych i produktów sektora wina jako wcześniejszego prawa strony trzeciej, dana nazwa odmiany na obszarze Unii jest wykluczona, jeżeli narusza:

a) art. 13 lub 24 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (⁶);

b) art. 103 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (⁷);

c) art. 20 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 251/2014 (⁸);

d) art. 21 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2019/787 (⁹).

3. Przeszkoda dotycząca właściwości nazwy wynikająca z wcześniejszego prawa, o którym mowa w ust. 1, może zostać zniesiona w przypadku uzyskania pisemnej zgody posiadacza wcześniejszego prawa do używania danej nazwy, pod warunkiem że taka zgoda nie wprowadza w błąd konsumentów co do prawdziwego pochodzenia produktu.

4. W przypadku wcześniejszego prawa wnioskodawcy w odniesieniu do całości lub części proponowanej nazwy, art. 18 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2100/94 stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 4

Trudności związane z rozpoznaniem lub odtworzeniem nazwy odmiany

1. Przeszkoda spowodowana trudnościami związanymi z rozpoznaniem lub odtworzeniem nazwy odmiany występuje w przypadku, gdy nazwa odmiany powoduje trudności dla użytkowników związane z jej rozpoznaniem lub odtworzeniem.

2. Uważa się, że nazwa odmiany powoduje trudności dla użytkowników związane z jej rozpoznaniem lub odtworzeniem w następujących przypadkach:

a) nazwa odmiany składa się z przymiotników w stopniu wyższym lub najwyższym lub je zawiera;

b) składa się z nazw botanicznych gatunków z grupy gatunków roślin uprawnych lub grupy gatunków warzyw, do której należy dana odmiana, lub takie nazwy zawiera;

c) składa się z określeń hodowlanych i technicznych lub zawiera takie określenia, chyba że ich użycie w połączeniu z innymi terminami nie uniemożliwia rozpoznania nazwy odmiany jako takiej;

d) składa się wyłącznie z nazwy geograficznej, która zdobyła renomę w odniesieniu do danego gatunku;

e) składa się tylko z jednej litery lub cyfry lub cyfr, chyba że stanowi to ustaloną praktykę oznaczania niektórych odmian;

f) składa się ze zbyt wielu słów lub elementów lub zawiera zbyt wiele słów lub elementów, chyba że sposób, w jaki została sformułowana, sprawia, że łatwo ją rozpoznać lub odtworzyć;

g) zawiera znak interpunkcyjny lub inny symbol, duże lub małe litery (z wyjątkiem przypadku, gdy pierwsza litera jest duża, a pozostała część nazwy jest pisana małymi literami), indeks dolny, indeks górny lub wzór lub element graficzny (z wyjątkiem apostrofu ('), przecinka (,), maksymalnie dwóch niesąsiadujących ze sobą wykrzykników (!), kropki (.), łącznika (–), ukośnika prawego (/) lub lewego (\));

h) zawiera indeks dolny, indeks górny, wzór, logo lub element graficzny.

Artykuł 5

Nazwa, która jest identyczna z nazwą innej odmiany, lub może być z nią mylona

1. Przeszkoda związana z nadaniem nazwy odmiany występuje w przypadku, gdy nazwa odmiany jest identyczna lub może być mylona z:

a) nazwą odmiany, pod którą do urzędowego rejestru odmian wpisana jest inna odmiana tego samego lub blisko spokrewnionego gatunku; lub

b) nazwą odmiany, pod którą materiał innej odmiany został wprowadzony do obrotu w państwie członkowskim lub na terytorium umawiającej się strony Międzynarodowego Związku Ochrony Nowych Odmian Roślin („UPOV”);

chyba że inna odmiana już nie istnieje, a jej nazwa nie nabrała specjalnego znaczenia.

2. W celu ustalenia, czy może wystąpić nieporozumienie do celów ust. 1, właściwy organ najpierw analizuje każdy z aspektów wizualnych, fonetycznych i koncepcyjnych oddzielnie, a następnie dokonuje ogólnej oceny, biorąc również pod uwagę nazwy odmian tego samego gatunku lub gatunków blisko spokrewnionych, pod warunkiem że dane odmiany, o których mowa w niniejszym ustępie i w ust. 1, były albo objęte prawem do ochrony odmian roślin, albo przedmiotem jego stosowania, lub zostały urzędowo zatwierdzone do celów obrotu na obszarze jednego z następujących podmiotów:

a) Unia;

b) Europejski Obszar Gospodarczy;

c) umawiająca się strona UPOV;

d) członek Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD).

3. Do celów niniejszego artykułu stosuje się następujące definicje:

a) „gatunki blisko spokrewnione” oznaczają gatunki wymienione w załączniku;

b) „urzędowy rejestr odmian” oznacza wspólny katalog odmian gatunków roślin rolniczych, o którym mowa w art. 17 dyrektywy 2002/53/WE lub w art. 17 dyrektywy 2002/55/WE lub rejestr odmian OECD lub rejestr odmian roślin członka UPOV;

c) „odmiana już nie istnieje” oznacza odmianę, której materiał już nie istnieje;

d) „nazwa nie nabrała specjalnego znaczenia” oznacza sytuację, w której uznaje się, że nazwa odmiany wpisanej do urzędowego rejestru odmian utraciła specjalne znaczenie po upływie okresu 10 lat od jej wykreślenia z tego rejestru, chyba że zaistnieją wyjątkowe okoliczności.

Artykuł 6

Nazwy powszechnie używane do celów obrotu towarami

1. Przeszkoda związana z nadaniem nazwy odmiany występuje w przypadku, gdy nazwa odmiany jest identyczna lub może być mylona z nazwami powszechnie używanymi do celów obrotu towarami lub które zachowuje się jako dopuszczone do swobodnego używania na mocy innych przepisów.

2. Nazwy, które są powszechnie używane do celów obrotu towarami lub które zachowuje się jako dopuszczone do swobodnego używania na mocy innych przepisów, oznaczają w szczególności:

a) nazwy walut;

b) terminy związane z ciężarem i miarą;

c) wyrażenia i terminy, które nie mogą być używane do celów innych niż przewidziane w prawodawstwie Unii lub państwa członkowskiego.

Artykuł 7

Treść wprowadzająca w błąd

1. Przeszkoda związana z nadaniem nazwy odmiany występuje w przypadku, gdy nazwa odmiany może wprowadzać w błąd lub powodować niejasności co do właściwości, wartości lub tożsamości odmiany lub tożsamości hodowcy lub jakiejkolwiek innej strony postępowania.

2. Uznaje się, że nazwa odmiany może wprowadzać w błąd lub powodować niejasności, jeżeli:

a) wywołuje fałszywe wrażenie, że dana odmiana jest spokrewniona z inną szczególną odmianą lub od takiej odmiany pochodzi;

b) wywołuje fałszywe wrażenie, że dana odmiana ma szczególną właściwość lub wartość;

c) odnosi się do szczególnej właściwości lub wartości w sposób, który wywołuje fałszywe wrażenie, że tylko ta odmiana ją posiada, podczas gdy inne odmiany tego samego gatunku mogą posiadać tę samą właściwość lub wartość;

d) jest podobna do powszechnie znanej nazwy handlowej innej niż zarejestrowany znak towarowy lub nazwa odmiany;

e) sugeruje, że odmiana jest inną odmianą;

f) wywołuje fałszywe wrażenie dotyczące tożsamości wnioskodawcy, osoby odpowiedzialnej za utrzymanie odmiany lub jej hodowcy;

g) składa się z następujących elementów lub je zawiera:

(i) przymiotniki w stopniu wyższym lub najwyższym, które mogą wprowadzać w błąd co do właściwości odmiany;

(ii) nazwy botaniczne lub pospolite gatunków z grupy gatunków roślin uprawnych albo gatunków warzyw, do której należy dana odmiana;

(iii) imię i nazwisko osoby fizycznej lub nazwę osoby prawnej lub odniesienie do imienia i nazwiska osoby fizycznej lub nazwy osoby prawnej, aby wywołać fałszywe wrażenie dotyczące tożsamości wnioskodawcy, osoby odpowiedzialnej za utrzymanie odmiany lub jej hodowcy;

h) zawiera nazwę geograficzną, która mogłaby wprowadzić konsumentów w błąd co do właściwości lub wartości gospodarczej lub użytkowej odmiany.

Artykuł 8

Uchylenie rozporządzenia (WE) nr 637/2009

Rozporządzenie (WE) nr 637/2009 traci moc.

Rozporządzenie to ma jednak nadal zastosowanie do nazw odmian, które zostały zaproponowane przez wnioskodawcę właściwym organom do zatwierdzenia przed dniem 1 stycznia 2022 r.

Artykuł 9

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 3 marca 2021 r.

ZAŁĄCZNIK

Definicja gatunków blisko spokrewnionych w rozumieniu art. 5 ust. 3

W celu zdefiniowania „gatunków blisko spokrewnionych”, określonych w art. 5 ust. 3, stosuje się następujące przepisy:

a) jeśli istnieje więcej niż jedna klasa w obrębie rodzaju, stosuje się listę klas określoną w części I;

b) jeśli klasy obejmują więcej niż jeden rodzaj, stosuje się listę klas określoną w części II;

c) co do zasady, w przypadku rodzajów i gatunków nieobjętych listami klas określonymi w części I i II, rodzaj uznaje się za klasę.

CZĘŚĆ I

KLASY W OBRĘBIE RODZAJU

Klasy	Nazwa botaniczna
Klasa 1.1:	Brassica oleracea
Klasa 1.2:	Brassica inna niż Brassica oleracea
Klasa 2.1:	Beta vulgaris L. var. alba DC., Beta vulgaris L. var. altissima
Klasa 2.2:	Beta vulgaris ssp. vulgaris var. conditiva Alef. (syn.: B. vulgaris L. var. rubra L.), B. vulgaris L. var. cicla L., B. vulgaris L. ssp. vulgaris var. vulgaris.
Klasa 2.3:	Beta inny niż klasy 2.1 i 2.2
Klasa 3.1:	Cucumis sativus
Klasa 3.2:	Cucumis melo
Klasa 3.3:	Cucumis inny niż klasy 3.1 i 3.2
Klasa 4.1:	Solanum tuberosum L.
Klasa 4.2:	Pomidory i podkładki pomidora
	– Solanum lycopersicum L. (Lycopersicon esculentum Mill.)
	– Solanum cheesmaniae (L. Ridley) Fosberg (Lycopersicon cheesmaniae L. Riley)
	– Solanum chilense (Dunal) Reiche (Lycopersicon chilense Dunal)
	– Solanum chmielewskii (C.M. Rick et al.) D.M. Spooner et al. (Lycopersicon chmielewskii C. M. Rick et al.)
	– Solanum galapagense S.C. Darwin & Peralta (Lycopersicon cheesmaniae f. minor (Hook. f.) C. H. Müll.) (Lycopersicon cheesmaniae var. minor (Hook. f.) D. M. Porter)
	– Solanum habrochaites S. Knapp & D.M. Spooner (Lycopersicon agrimoniifolium Dunal) (Lycopersicon hirsutum Dunal) (Lycopersicon hirsutum f. glabratum C. H. Müll.)
	– Solanum pennellii Correll (Lycopersicon pennellii (Correll) D'Arcy)
	– Solanum peruvianum L. (Lycopersicon dentatum Dunal) (Lycopersicon peruvianum (L.) Mill.)
	– Solanum pimpinellifolium L. (Lycopersicon pimpinellifolium (L.) Mill.) (Lycopersicon racemigerum Lange) i mieszańce tych gatunków
Klasa 4.3:	Solanum melongena L.
Klasa 4.4:	Solanum inny niż klasy 4.1, 4.2 i 4.3

CZĘŚĆ II

KLASY OBEJMUJĄCE WIĘCEJ NIŻ JEDEN RODZAJ

Klasy	Nazwa botaniczna
Klasa 201:	Secale, Triticosecale, Triticum
Klasa 203 *	Agrostis, Dactylis, Festuca, Festulolium, Lolium, Phalaris, Phleum i Poa
Klasa 204 *	Lotus, Medicago, Ornithopus, Onobrychis, Trifolium
Klasa 205:	Cichorium, Lactuca
* Klasy 203 i 204 nie są utworzone wyłącznie na podstawie gatunków blisko spokrewnionych.