(1)

Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2020/884 (3) wprowadzono szereg odstępstw od przepisów obowiązujących m.in. w sektorze wina, których celem było wsparcie producentów wina i udzielenie im pomocy w radzeniu sobie ze skutkami pandemii COVID-19. Mimo przydatności tych środków rynek wina nie zdołał jednak odzyskać równowagi między podażą a popytem i nie oczekuje się, że zostanie ona odzyskana w perspektywie krótko- i średnioterminowej ze względu na trwającą pandemię.

(2)

Ponadto środki przyjęte w celu przeciwdziałania pandemii COVID-19 są nadal stosowane w większości państw członkowskich i na całym świecie. Środki te obejmują wprowadzenie ograniczeń w odniesieniu do wielkości zgromadzeń publicznych i uroczystości oraz w odniesieniu do możliwości jedzenia i picia poza domem. W niektórych obszarach nadal nakłada się lockdown, czemu towarzyszy odwoływanie imprez publicznych i uroczystości prywatnych. Efekt domina wynikający z tych ograniczeń doprowadził do dalszego spadku spożycia wina w Unii oraz do potwierdzonego zmniejszenia wywozu wina do państw trzecich. Ponadto niepewność co do czasu trwania kryzysu, który według prognoz nie skończy się wraz z rokiem 2020, powoduje długoterminowe szkody dla unijnego sektora wina, ponieważ jest mało prawdopodobne, by spożycie wina uległo poprawie, i rynki eksportowe zostaną utracone. To połączenie czynników ma istotny negatywny wpływ na ustalanie cen na unijnym rynku wina. Zapasy, które były już rekordowo wysokie na początku roku gospodarczego 2019-2020, zostały zwiększone. Ponadto nadchodzące wysokie zbiory z 2020 r., które prawdopodobnie będą wyższe od zbiorów z 2019 r. o około 10 mln hektolitrów wina, przyczynią się jedynie do dalszego pogorszenia sytuacji.

(3)

W związku z tym, biorąc pod uwagę długi czas trwania ograniczeń nałożonych przez państwa członkowskie w celu przeciwdziałania pandemii COVID-19 oraz potrzebę utrzymania ograniczeń, nasilają się poważne zakłócenia gospodarcze na głównych rynkach zbytu wina i wynikający z tego niekorzystny wpływ na popyt na wino.

(4)

W związku z tymi szczególnie poważnymi zakłóceniami na rynku oraz skumulowaniem się trudności w sektorze wina, które pojawiły się w chwili nałożenia przez Stany Zjednoczone należności celnych przywozowych na unijne wina w październiku 2019 r. i które nadal utrzymują się, wraz ze skutkami obowiązujących ograniczeń w związku ze światową pandemią COVID-19, podmioty gospodarcze w unijnym sektorze wina nadal doświadczają wyjątkowych trudności. Uzasadniona jest zatem dalsza pomoc dla sektora wina.

(5)

Dalsze wdrażanie środków służących zażegnaniu kryzysu w unijnym sektorze wina, które wprowadzono rozporządzeniem delegowanym (UE) 2020/884, uznaje się za zasadnicze, aby zapewnić podmiotom gospodarczym niezbędną elastyczność w celu wdrożenia programów wsparcia w unijnym sektorze wina. W szczególności dodatkowa elastyczność przewidująca wdrożenie zielonych zbiorów na tej samej działce przez co najmniej dwa kolejne lata, elastyczność w zakresie wprowadzania zmian w bieżących operacjach, a także możliwość płacenia za częściowe wdrożenie operacji wspieranych na podstawie art. 46 i 47 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w przypadku gdy pełne wdrożenie nie było możliwe z powodów wynikających z pandemii COVID-19, sprawiły, że podmioty gospodarcze w unijnym sektorze wina dysponują odpowiednimi instrumentami umożliwiającymi reagowanie na zmiany spowodowane pandemią COVID-19 i ograniczenia nałożone w celu jej kontroli.

(6)

Ponieważ przewiduje się, że pandemia COVID-19 nie skończy się wraz z rokiem 2020, a zatem będzie utrzymywała się przez znaczną część roku budżetowego 2021, uznaje się za konieczne przedłużenie stosowania środków określonych w art. 2 ust. 1, 3, 4 i 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/884 na okres roku budżetowego 2021.

(7)

Art. 54 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1149 (4) stanowi, że wsparcie na rzecz beneficjentów wypłaca się wyłącznie w przypadku, gdy kontrole wykazują, że całość operacji lub wszystkie poszczególne działania, które są częścią operacji, zostały w pełni wdrożone. Dotychczasowe doświadczenie pokazuje jednak, że - na podstawie ścisłego stosowania tego przepisu - w przypadku gdy poszczególne działania stanowiące część operacji nie zostały w pełni wdrożone, ale mimo to cel całej operacji został osiągnięty, wstrzymanie całej kwoty wsparcia dla danej operacji okazało się w pewnych sytuacjach nieuczciwe i niesprawiedliwe.

(8)

Z informacji zwrotnych przekazanych Komisji przez państwa członkowskie wynika, że stosowanie zasady przewidzianej w art. 54 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/1149 skutkuje nieproporcjonalnymi cięciami finansowymi w odniesieniu do tych beneficjentów, którzy skutecznie wdrożyli znaczną część zatwierdzonej operacji, lecz nie ukończyli pojedynczych działań, które nie są niezbędne do udanego przeprowadzenia operacji. Nieukończenie takich pojedynczych działań nie zagraża realizacji celów całej operacji, które w pewnych okolicznościach mogą zostać osiągnięte pomimo częściowego wdrożenia. W takich przypadkach wstrzymanie wypłaty wsparcia w całości lub żądanie odzyskania wsparcia wypłaconego na należycie wdrożone działania nie wydaje się uzasadnione.

(9)

Wstrzymanie całego wsparcia w takich przypadkach nakłada karę finansową na tych beneficjentów, którzy w dużej mierze wdrożyli całą operację i w ten sposób zainwestowali czas, środki i wysiłki w ukończone działania. Te potencjalnie niesprawiedliwe skutki pogłębia pandemia COVID-19 i związane z nią problemy z przepływem środków pieniężnych.

(10)

Aby zapewnić proporcjonalność w odniesieniu do płatności z tytułu operacji w ramach programów wsparcia w sektorze wina oraz uniknąć nadmiernego karania unijnego sektora wina, który już jest osłabiony przez trudną sytuację panującą na rynku i pandemię COVID-19, należy wypłacić częściowe wsparcie na operacje, które nie zostały w pełni wdrożone, o ile osiągnięty został ogólny cel operacji. W związku z tym należy zapewnić, aby w pełni wdrożone działania, które stanowią część takiej operacji, kwalifikowały się do wsparcia unijnego.

(11)

W takich przypadkach wsparcie dla operacji należy obliczać jako sumę wsparcia dla działań, które zostały w pełni wdrożone, pomniejszoną o 100 % kwoty wsparcia przydzielonej na działania, które nie zostały wdrożone, w celu zapewnienia, aby beneficjent otrzymał kwotę proporcjonalną do wysiłku podjętego w odniesieniu do w pełni wdrożonych działań.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia delegowane (UE) 2020/884 i (UE) 2016/1149.

(13)

Aby uniknąć zakłóceń we wdrażaniu środków przedsięwziętych w celu przeciwdziałania kryzysowi w unijnym sektorze wina oraz aby zapewnić sprawne przejście między dwoma latami budżetowymi, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a zmiany do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/884 powinny być stosowane z mocą wsteczną od dnia 16 października 2020 r.,

1)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

2)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:

3)

ust. 4 otrzymuje brzmienie:

4)

ust. 6 otrzymuje brzmienie:

1)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:

2)

dodaje się ustęp w brzmieniu:

3)

ust. 3 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: