(1)

Dyrektywą 2008/98/WE nałożono na państwa członkowskie obowiązek wprowadzenia środków zachęcających do ponownego użycia produktów w krajowych programach zapobiegania powstawaniu odpadów oraz obowiązek monitorowania i oceny wdrażania krajowych środków dotyczących ponownego użycia poprzez pomiar ponownego użycia na podstawie wspólnej metody, którą ma ustanowić Komisja.

(2)

Dyrektywą 2008/98/WE nałożono również na państwa członkowskie obowiązek corocznego zgłaszania Komisji danych dotyczących ponownego użycia w formacie, który ma zostać ustalony przez Komisję.

(3)

Wspólna metoda i format sprawozdawczości są ściśle ze sobą powiązane i mają być stosowane łącznie. W trosce o prostotę i łatwość stosowania należy zatem przyjąć oba środki w jednym akcie.

(4)

Aby pomiary i sprawozdawczość były jak najdokładniejsze, należy unikać podwójnego liczenia produktów. Należy uwzględniać jedynie produkty, które są faktycznie ponownie używane. Produkty, które są jedynie oferowane do ponownego użycia, takie jak produkty przekazywane podmiotom zajmującym się ponownym użyciem i inne produkty, w przypadku których ponowne użycie nie jest pewne, nie powinny być uwzględniane w pomiarze ponownego użycia i zgłaszane Komisji.

(5)

W związku z ograniczeniami i trudnościami w gromadzeniu danych na temat ponownego użycia, spowodowanymi szerokim zakresem kategorii produktów, faktem, że pomiar ponownego użycia jest nowym zadaniem, i obciążeniami administracyjnymi związanymi z gromadzeniem danych na temat ponownego użycia, wspólna metodyka pomiaru i format sprawozdawczości powinny być proporcjonalne, odpowiednie i racjonalne pod względem kosztów. Dlatego też wspólna metoda powinna umożliwiać stosowanie różnorodnych narzędzi gromadzenia danych do pomiaru ponownego użycia.

(6)

Wspólna metoda powinna w jak największym stopniu koncentrować się na gromadzeniu danych ilościowych dotyczących ponownego użycia, aby umożliwić określenie wielkości sektora ponownego użycia. Takie dane ilościowe powinny być gromadzone regularnie. Aby ograniczyć obciążenie administracyjne organów państw członkowskich i jednocześnie zapewnić wystarczającą aktualność mierzonych i zgłaszanych danych, państwa członkowskie powinny mierzyć ponowne użycie danej kategorii produktów co najmniej raz na trzy lata.

(7)

Aby monitorować wdrażanie środków dotyczących ponownego użycia i lepiej zrozumieć wpływ środków wprowadzanych przez państwa członkowskie w celu stymulowania ponownego użycia, wspólna metoda sprawozdawczości w zakresie ponownego użycia powinna również umożliwiać identyfikację kluczowych środków ułatwiających ponowne użycie.

(8)

Aby monitorować ponowne użycie i lepiej zrozumieć ten sektor, sprawozdawczość w zakresie ponownego użycia powinna uwzględniać kombinację danych jakościowych i ilościowych. Niektóre dane - w tym dane dotyczące ponownego użycia z poszczególnych kanałów, za pośrednictwem których produkt zmienia właściciela - powinny być zgłaszane na zasadzie dobrowolności, aby ułatwić wymianę najlepszych praktyk i umożliwić zainteresowanym stronom lepsze zrozumienie ponownego użycia.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 39 dyrektywy 2008/98/WE,

a)

bezpośredni pomiar ponownego użycia przy użyciu urządzenia pomiarowego w celu określenia masy ponownie użytych produktów;

b)

obliczanie bilansu masy ponownego użycia na podstawie masy produktów wchodzących i wychodzących w operacjach ponownego użycia;

c)

kwestionariusze i wywiady z podmiotami zajmującymi się ponownym użyciem lub z gospodarstwami domowymi;

d)

dzienniki osób prowadzących zapis lub rejestr informacji o ponownym użyciu.

a)

ocena metody pomiaru ponownego użycia;

b)

ocena jakości zgłoszonych danych dotyczących wielkości ponownego użycia;

c)

ocena jakości procesów gromadzenia danych, w tym zakresu i zatwierdzania źródeł danych administracyjnych oraz statystycznej wiarygodności podejść opierających się na badaniach;

d)

uzasadnienie istotnych różnic między danymi przekazywanymi w poszczególnych okresach sprawozdawczych oraz zagwarantowanie dokładności tych danych.

a)

opis operacji ponownego użycia, które wchodzą w zakres ponownego użycia do celów pomiaru;

b)

krótki opis zastosowanych metod;

c)

opis metod stosowanych do identyfikacji podmiotów zajmujących się ponownym użyciem;

d)

określenie podmiotów przekazujących dane zgłoszone w sekcji B sprawozdania;

e)

w przypadku pobierania próbek lub skalowania - informacje o wielkości i doborze próbki lub skali oraz opis metod zastosowanych do doboru próbki lub skalowania;

f)

jeżeli do obliczenia ilości ponownie użytych produktów w tonach wykorzystano tabelę przeliczeniową - informacje na temat zastosowanych współczynników przeliczeniowych;

g)

w przypadku zastosowania jakościowych lub ilościowych wskaźników lub celów, o których mowa w art. 9 ust. 3 dyrektywy 2008/98/WE, informacje na temat tych wskaźników oraz wartości danego celu i objętych nim produktów;

h)

opis głównych kwestii mających wpływ na dokładność danych, w tym błędów związanych z doborem próbki, zakresem, pomiarem, przetwarzaniem i brakiem odpowiedzi;

i)

opis procesu kontroli poprawności danych, w tym możliwych źródeł niepewności i ich prawdopodobnego wpływu na zgłoszone wyniki.