(1)

Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony a Republiką Libańską, z drugiej strony (zwany dalej "układem") został zawarty przez Unię na mocy decyzji Rady 2006/356/WE (1) i wszedł w życie w dniu 1 kwietnia 2006 r.

(2)

Częścią układu jest protokół 4 dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej (zwany dalej "protokołem 4"). Zgodnie z art. 38 protokołu 4 Rada Stowarzyszenia ustanowiona na mocy art. 74 ust. 1 układu ("Rada Stowarzyszenia") może podjąć decyzję o zmianie postanowień protokołu 4.

(3)

Rada Stowarzyszenia przyjmie decyzję o zmianie układu poprzez zastąpienie protokołu 4 (zwaną dalej "decyzją") na najbliższym posiedzeniu, przed końcem 2023 r.

(4)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii w ramach Rady Stowarzyszenia, gdyż decyzja będzie miała wiążące skutki prawne w Unii.

(5)

Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwana dalej "konwencją") została zawarta przez Unię na mocy decyzji Rady 2013/94/UE (2) i weszła w życie w odniesieniu do Unii w dniu 1 maja 2012 r. W konwencji zawarto postanowienia dotyczące pochodzenia towarów będących przedmiotem wymiany handlowej na mocy odpowiednich dwustronnych umów o wolnym handlu zawartych między Umawiającymi się Stronami konwencji, które to postanowienia mają zastosowanie bez uszczerbku dla zasad określonych w tych dwustronnych umowach.

(6)

Art. 6 konwencji stanowi, że każda z Umawiających się Stron podejmuje odpowiednie środki w celu zapewnienia skutecznego stosowania konwencji. W tym celu decyzja wprowadzi w protokole 4 dynamiczne odniesienia do konwencji, tak aby zawsze odwoływać się do ostatniej wersji obowiązującej konwencji.

(7)

W ramach dyskusji na temat zmiany konwencji sformułowano nowy zestaw zmodernizowanych i bardziej elastycznych reguł pochodzenia, które mają zostać włączone do konwencji. Do czasu zawarcia i wejścia w życie zmiany do konwencji Unia i Liban wyraziły zgodę na możliwie jak najszybsze rozpoczęcie stosowania alternatywnego zestawu reguł pochodzenia opartych na regułach zmienionej konwencji, które mogą być stosowane dwustronnie jako alternatywne reguły pochodzenia w stosunku do tych określonych w konwencji (zwane dalej "regułami przejściowymi"). W tym celu decyzja będzie także zawierać reguły przejściowe.

(8)

Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu powinno zatem opierać się na projekcie decyzji,