(1)

Umowa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii (zwana dalej "umową") została zawarta przez Unię na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 1691/73 (1) i weszła w życie w dniu 1 lipca 1973 r.

(2)

Częścią umowy jest protokół nr 3 dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej (zwany dalej "protokołem nr 3"). Zgodnie z art. 3 protokołu nr 3 Wspólny Komitet ustanowiony na mocy art. 29 umowy (zwany dalej "Wspólnym Komitetem") może zadecydować o wprowadzeniu zmian do protokołu nr 3.

(3)

Wspólny Komitet przyjmie decyzję o zmianie umowy poprzez zastąpienie protokołu nr 3 (zwaną dalej "decyzją") na najbliższym posiedzeniu, przed końcem 2023 r.

(4)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu, gdyż decyzja będzie miała wiążace skutki prawne w Unii.

(5)

Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwana dalej "konwencją") została zawarta przez Unię na mocy decyzji Rady 2013/94/UE (2) i weszła w życie w odniesieniu do Unii w dniu 1 maja 2012 r. W konwencji zawarto postanowienia dotyczące pochodzenia towarów będących przedmiotem wymiany handlowej na mocy odpowiednich dwustronnych umów o wolnym handly zawartych między Umawiającymi się Stronami konwencji, które to postanowienia mają zastosowanie bez uszczerbku dla zasad określonych w tych dwustronnych umowach.

(6)

Art. 6 konwencji stanowi, że każda z Umawiających się Stron ma podjąć odpowiednie środki w celu zapewnienia skutecznego stosowania konwencji. W tym celu decyzja wprowadzi w protokole nr 3 odesłanie dynamiczne do konwencji, tak aby zawsze odnosić się do najnowszej wersji obowiązującej konwencji.

(7)

W wyniku dyskusji na temat zmiany konwencji sformułowano nowy zestaw zmodernizowanych i bardziej elastycznych reguł pochodzenia, które mają zostać włączone do konwencji. Do czasu zawarcia i wejścia w życie zmiany konwencji Unia i Królestwo Norwegii wyraziły zgodę na możliwie jak najszybsze rozpoczęcie stosowania alternatywnego zestawu reguł pochodzenia opartych na regułach zmienionej konwencji, którego mogą być stosowane dwustronnie jako reguły pochodzenia alternatywne do tych określonych w konwencji (zwane dalej "regułami przejściowymi"). W tym celu decyzja będzie także zawierać reguły przejściowe.

(8)

W strefie kumulacji ustanowionej przez państwa EFTA, Wyspy Owcze, Unię, Republikę Turcji, uczestników procesu stabilizacji i stowarzyszenia, Republikę Mołdawii, Gruzję i Ukrainę należy utrzymać możliwość stosowania świadectw przewozowych EUR1 lub deklaracji pochodzenia zamiast świadectw przewozowych EUR-MED lub deklaracji pochodzenia EUR-MED w drodze odstępstwa od postanowień Konwencji mających zastosowanie do diagonalnej kumulacji między tymi uczestnikami.

(9)

Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu powinno być zatem oparte na projekcie decyzji,